อยากฟังประสบการณ์การโดนเทของเพื่อนๆค่ะ จะได้รู้ว่า ยังมีคนโดนเทเป็นเพื่อนกัน 5555555555
เรื่องของเราคือ..
พอดีตะกี้เล่นเฟสแล้วดูนิวฟีด
ดันไปเจอพี่คนนึง ที่เคยเทเรา ทำให้เราอดคิดถึงไม่ได้ 5555555
ปกติเป็นคนไม่ค่อยเข้าหาใครก่อน
แต่พี่คนนี้คือสเป็คมาก >////<
ติสท์ๆ หน้าตาคือชัดเจน คมเข้ม แบบเห็นแล้วละลาย
เป็นพี่ต่างคณะ แต่เรียนตึกเดียวกัน เคยขึ้นลิฟท์พร้อมกันบ่อยๆ
มีอยู่วันนึงมันไม่ไหวละ อย่างน้อยต้องทำความรู้จักกันมั่ง
ด้วยความใจไม่สู้พอ เลยให้เพื่อนไปขอไลน์ให้ (แรดมาก 55555)
พี่เค้าก็บอกว่าไม่เล่นไลน์ เลยให้เฟสบุ๊คมา
ตอนนั้นคือดีใจมาก แต่ยังดูเชิงอยู่ไม่แอดไปทันที
พอตอนค้นหาชื่อพี่เค้า ดั๊นนนนนนนน!! มีเค้าเป็นเพื่อนอยู่แล้ว
เลยอินบ็อกซ์หา ช่วงเวลานั้น เป็นช่วงเวลาที่แฮปปี้มากๆเลย
มุขของเราคือ พยายามจะทักไปทุกคืนตอนดึกนิดๆ เผื่อพี่เค้าจะตอบ
เพื่อจะได้บอกแค่ว่า ฝันดีนะพี่
คุยไปได้สักพัก คุยแบบทั่วๆไป มีหยอดๆไปบ้าง พี่เค้าก็รับมุขนะ (แบบให้ความหวังสุดๆง่ะ >///<)
เวลาพี่เค้าป่วย(พี่เค้าเป็นคนนอนดึก พักผ่อนน้อย ไม่สบายบ่อยๆ)
ก็เป็นห่วงพี่เค้าตลอด..
จนวันนึงปกติเราจะเจอพี่เค้าแทบทุกวัน จนพักหลังเริ่มไม่เจอแล้ว
พี่เค้าหายไปประมาณสามวัน จนวันนึงเป็นวันที่เราเพิ่งเลิกเรียน
กำลังกลับบ้าน นั่นเป็นครั้งแรกที่พี่เค้าทักเรา "กลับบ้านแล้วเหรอ เลิกเรียนแล้วเหรอ"
เราก็ตอบกลับไปว่า "อืม แล้วพี่ล่ะ ทำไมเพิ่งมาหายป่วยแล้วรึไง?" พี่เค้าก็พยักหน้ายิ้มให้ โบกมือบายๆกัน
นั่นก็เป็นครั้งแรกที่เค้าทักเรา แล้วก็เป็นครั้งสุดท้ายที่เราเจอเค้า(ทั้งที่เรียนตึกเดียวกัน)
เลยรู้แล้วแหละว่าโดนเทแน่นอน รู้สึกเด๋อมากกกกกกกก ทักไปหาได้ไงทุกคืน คิดแล้วยังอาย 5555555
วันนี้อยู่ดีๆ เจอพี่เค้าอัพรูปในเฟสบุ๊ค มันเลยย้อนคิดถึงขึ้นมา
เจ็บจัง.. 555555555555555 
มาแชร์ประสบการณ์ "โดนเท" ของเพื่อนๆกันหน่อย
เรื่องของเราคือ..
พอดีตะกี้เล่นเฟสแล้วดูนิวฟีด
ดันไปเจอพี่คนนึง ที่เคยเทเรา ทำให้เราอดคิดถึงไม่ได้ 5555555
ปกติเป็นคนไม่ค่อยเข้าหาใครก่อน
แต่พี่คนนี้คือสเป็คมาก >////<
ติสท์ๆ หน้าตาคือชัดเจน คมเข้ม แบบเห็นแล้วละลาย
เป็นพี่ต่างคณะ แต่เรียนตึกเดียวกัน เคยขึ้นลิฟท์พร้อมกันบ่อยๆ
มีอยู่วันนึงมันไม่ไหวละ อย่างน้อยต้องทำความรู้จักกันมั่ง
ด้วยความใจไม่สู้พอ เลยให้เพื่อนไปขอไลน์ให้ (แรดมาก 55555)
พี่เค้าก็บอกว่าไม่เล่นไลน์ เลยให้เฟสบุ๊คมา
ตอนนั้นคือดีใจมาก แต่ยังดูเชิงอยู่ไม่แอดไปทันที
พอตอนค้นหาชื่อพี่เค้า ดั๊นนนนนนนน!! มีเค้าเป็นเพื่อนอยู่แล้ว
เลยอินบ็อกซ์หา ช่วงเวลานั้น เป็นช่วงเวลาที่แฮปปี้มากๆเลย
มุขของเราคือ พยายามจะทักไปทุกคืนตอนดึกนิดๆ เผื่อพี่เค้าจะตอบ
เพื่อจะได้บอกแค่ว่า ฝันดีนะพี่
คุยไปได้สักพัก คุยแบบทั่วๆไป มีหยอดๆไปบ้าง พี่เค้าก็รับมุขนะ (แบบให้ความหวังสุดๆง่ะ >///<)
เวลาพี่เค้าป่วย(พี่เค้าเป็นคนนอนดึก พักผ่อนน้อย ไม่สบายบ่อยๆ)
ก็เป็นห่วงพี่เค้าตลอด..
จนวันนึงปกติเราจะเจอพี่เค้าแทบทุกวัน จนพักหลังเริ่มไม่เจอแล้ว
พี่เค้าหายไปประมาณสามวัน จนวันนึงเป็นวันที่เราเพิ่งเลิกเรียน
กำลังกลับบ้าน นั่นเป็นครั้งแรกที่พี่เค้าทักเรา "กลับบ้านแล้วเหรอ เลิกเรียนแล้วเหรอ"
เราก็ตอบกลับไปว่า "อืม แล้วพี่ล่ะ ทำไมเพิ่งมาหายป่วยแล้วรึไง?" พี่เค้าก็พยักหน้ายิ้มให้ โบกมือบายๆกัน
นั่นก็เป็นครั้งแรกที่เค้าทักเรา แล้วก็เป็นครั้งสุดท้ายที่เราเจอเค้า(ทั้งที่เรียนตึกเดียวกัน)
เลยรู้แล้วแหละว่าโดนเทแน่นอน รู้สึกเด๋อมากกกกกกกก ทักไปหาได้ไงทุกคืน คิดแล้วยังอาย 5555555
วันนี้อยู่ดีๆ เจอพี่เค้าอัพรูปในเฟสบุ๊ค มันเลยย้อนคิดถึงขึ้นมา
เจ็บจัง.. 555555555555555