ความฝันที่เกิดหลังเที่ยว

หลังจากเรากลับจากเที่ยวต่างจังหวัดได้วันสองวัน เราฝัน...ฝันว่าเราอยู่ในงานที่คล้ายๆงานวัดโบราณตอนกลางคืน ที่มีเพลงมีชิงช้า ในฝันเรากำลังมองหา เดินหาอะไรไม่รู้ เดินไปเรื่อยๆ คนก็เริ่มจางลงและเริ่มเป็นป่า เป็นป่าโปร่งๆ ติดริมน้ำ เราเห็นรถเข็นขายขนมพวกขนมเบื้อง ถังแตก ตั้งติดกันอยู่3ร้าน เราจึงซื้อขนมถังแตกมา1อัน แล้วเดินกลับไป นั่งกินในศาลาอะไรซักอย่าง ตอนเรากิน ความรู้สึกแรกเลยคือ ขม ฝาด ไม่อร่อย แต่ในฝันคือรู้สึกเสียดายเลยกินจนหมดแล้วเดินกลับไปหาร้านขนมนั้น แต่ร้านกลับหายไปเลย เราเดินไปเรื่อยๆ เลาะตามทางเดินเลียบริมน้ำไป ไม่มีคนเลย จนเดินไปอีกสักพักเราเริ่มเห็นป่าทึบ มีทางเดินเข้าไป มีคนเดินเข้าออกเต็มไปหมด แต่คนพวกนั้นเราเห็นแค่เป็นเงาสีดำๆ บ้างก็รำ บ้างก็เดิน ปลายทางที่เดินเข้าไปตรงป่านั้น สว่างมาก จ้าเหมือนมีคนเอาไฟส่องตา เราเดินเข้าไป แล้วเราก็มาอยู่ในโถง โถงนึงเป็นสถาปัตย์ที่ค่อนข้างโบราณ สว่าง สวยงามสีทองเลย ที่แปลกคือคนในโถงทุกคนใส่ชุดไทยนุ่งโจงกระเบน และสวยมาก ดูหรูหรา เราเดินไปนั่งและคุยกับซักคนในนั้นว่าเนี่ยเราหลงมาจะมาหาร้านขนม หาไม่เจอ เมื่อกี้ซื้อขนมถังแตก แต่มันทั้งขมทั้งฝาด คนนั้นก็พูดขึ้นมาหน้านิ่งๆว่า ไม่ใช่กินเนื้องูมาหรอ เราเลยเอามือค่อยๆดึงเศษที่ติดฟันออกมา เคยดูหนังสยองขวัญพวกฉากกินอะไรแปลกๆแล้วดึงเศษมันออกมาใช่ป้ะ อารมณ์นั้นเลย 555 ปรากฏเป็นเกล็ดงู ตอนนั้นเราจะอ้วกมันเหมือนจริงเกินไป รสชาติติดปากเหมือนเรากินจริงๆไม่ได้ฝันอ่ะ หลังจากนั้นเราก็มองรอบๆ เราเห็นเป็นแท่นสี่เหลี่ยมผืนผ้าอ่ะ สีทองสวย เป็นแท่นที่ทั้งนั่งทั้งนอนได้อ่ะ นึกออกมั้ย บนนั้นมีคนกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่เป็นผู้หญิงผมสั้น นุ่งจงกระเบนสวมสไบ หน้าและท่าทางค่อนข้างดุ(ในความรู้สึก) คนในโถงเข้าแถวหมอบกราบไหว้ แล้วคนนั้นก็พูดอะไรซักอย่าง เราจับใจความได้ว่า เหงาไม่ค่อยมีคนมาหามาไหว้ประมาณนี้เราก็เข้าไปไหว้แล้วคนนั้นก็พาสวดอะไรซักอย่าง เกือบทั้งโถงเลย แล้วเราก็ตื่น

ความรู้สึกแรกที่เราตื่นเลยคือเราจะอ้วกมันเหมือนมีอะไรติดที่ฟันเราจริงๆ ขยะแขยง เรารีบพิมพ์สิ่งที่ฝันทุกอย่าง เราเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนบอกว่า ตอนไปเที่ยวอ่ะ ไปทำไรไว้ป่าว พวกศาลเศิลไรเงี้ยะ ซึ่งเราก็บอกว่าเปล่า เราไปจันทบุรีก็ไปแค่ เนินนางพญา น้ำตกพลิ้ว..... นั่นหล่ะค่ะ เราเลยนึกออก ถ้าใครเคยไปน้ำตกพลิ้วจะนึกออกว่าที่นั่นจะมีรูปปั้นกับเจดีย์ตั้งอยู่ วันที่เราไปน้ำตกพลิ้ว เราไม่รู้เป็นไร ยืนมองรูปปั้นนั้นนานมาก มองที่ตาจะเรียกว่าจ้องก็ได้ แต่เราไม่ได้แสดงกิริยาไม่ดี เราพอมองเสร็จเราก็ยกมือไหว้แล้วเดินไป จำรายละเอียดของรูปปั้นแทบไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่ทำไม อะไร ยังไง ทำไมมันเป๊ะ ขนาดนั้น ทั้งผมสั้น สไบ นุ่งโจงกระเบน มีป่า ติดริมน้ำ เราไม่กล้าฟันธงนะคะว่าเกี่ยวกับสถานที่ตรงนั้นมั้ย มันเป็นเพียงแค่การณ์คาดเดา เรายังหาคำตอบไม่ได้ว่าทำไมต้องเนื้องู ทำไมถึงเหมือนจนอยากจะอ้วกขนาดนั้น และ คนในรูปปั้นคือใคร