คือเราอะแค่อยากจะมาเล่าให้ฟัง ว่าทำไมเราถึงตัดสินใจเป็น Friend with benefit กับเพื่อนคนนึง ?
เริ่มเลยนะ เราอะรู้จักเพื่อนคนนึงตอนสมัยมัธยมต้น เรากับเขาก็ไม่ค่อยสนิทกันหรอก แต่ก็รู้จักกันคือเขาเป็นเพื่อนที่ดีกับเรานะ พูดจาดีจนเราสองคนจบมัธยมต้นไปเราก็แยกย้ายกันไปเรียนตามความถนัดซึ่งเราอ่ะ ต่อม.ปลาย รร. เดิม แต่เพื่อนเราเขาไปเรียนสายอาชีพค่ะ จนเราได้มาคุยกันอีกทีตอนม.4 ตอนนั้นก็คุยปกติแบบเพื่อน แต่นานวันไปความรู้สึกมันเปลี่ยนอะ เรารู้สึกดีกับเขามากจนอยากมีสถานะความสัมพันธ์มากกว่าเพื่อน เราจึงบอกชอบเขาไป แต่เขาปฏิเสธเรา บอกว่าไม่ได้คิดอะไร เราก็มีเสียใจบ้างเป็นธรรมดา จากนั้นเราก็ค่อยๆห่างกันจนถึงม.6 เราได้มีโอกาสกลับมาคุยกันอีกครั้ง แต่ความรู้สึกของเราที่อยู่ภายในมันยังรู้สึกดีกับเขาอยู่ อาจจะไม่มากเท่าเมื่อก่อนแต่เราก็เก็บความรู้สึกนี้ไว้และทำตัวเหมือนเพื่อนปกติ วันนึงเราคุยกันเรื่องประสบการณ์ในความรักว่าเป็นยังไงบ้าง คุยมากจนลามไปเรื่องเคยมีอะไรกับใครไหม ซึ่งตอนนั้นเราก็คุยปกติ เหมือนเพื่อนทั่วไปจนเขาพูดขึ้นมาว่า เราลองมีอะไรกันไหม แต่ความสัมพันธ์เหมือนเดิมนั่นคือเพื่อน ห้ามก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวกัน อย่าบอกใครกับเรื่องที่เกิดขึ้น ตอนนั้นเราอึ้งมากเราทำไรไม่ถูกเลย ไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้ เราก็บอกไปว่า เห้ย เราเป็นเพื่อนกันนะ มันก็บอกก็แค่อยากลองดู เราก็ปัดๆเปลี่ยนเรื่องคุย จนมาวันนึงเรามีธุระต้องไปเจอเขา แต่เพราะว่าสถานที่ที่เราไปคือหอของเพื่อนเรานั้นแหละ ตอนแรกเราคิดว่าคงไม่มีไรหรอก เพราะพี่มันก็อยู่หอกับมันด้วย แค่ไปเจอกันตามปกติแบบเพื่อน พอไปถึงเราก็เคาะประตูเรียกมันให้มาเปิด มันก็เปิดประตูให้เราและยิ้มให้ เราก็คุยกันปกติ แต่ว่าวันนี้พี่ของมันไม่อยู่ ในห้องก็มีเรากับมัน 2 คน เราก็คิดในใจว่า คงไม่มีไรหรอก แต่ความจริงมันไม่เป็นอย่างนั้นอะดิ เคยแบบไม่เจอเพื่อนมานานปะ สักประมาณ 3 ปี พอเจอกันก็อยากคุยกัน อยากกอด ไม่รู้ว่าคนอืนจะเป็นเหมือนกันไหม คือแบบเพื่อนนะเว้ยไม่เจอนาน ต้องกอดกันบ้าง คือเราก็สนิทกันระดับหนึ่งอะ แต่ความรู้สึกข้างในจิตใจมันมากกว่านั้นอะดิ เคยกอดละใจเต้นไหม คือรู้สึกร่างกายอุณหภูมิมันสูงขึ้นอะ อยู่ก็รู้สึกหน้าร้อนๆ แต่เรากอดกันแน่นมาก พอตอนที่เราจะเอาตัวออกจากกัน หน้าของเราสองคนมันอยู่ตรงพอดี คือปากเรา กับเพื่อนเรามันใกล้กันมากก แต่ก็รุ้สึกเหมือนปากของเรามันสัมผัสกันนิดนึงจากนั้นก็เผลอตัววจูบกันโดยไม่ตั้งใจ ตอนนั้นเราทำไรไม่ถูกแล้วว คือในใจกูก็ยังชอบอยู่อะ ละมาทำแบบนี้ จะให้กูคิดยังไง คือตกใจก็ตกใจ โดนจู่โจมแบบไม่ได้ตั้งตัวอีก จะให้ทำไงวะก็เลยปล่อยไปตามอารมณ์... คือตอนนั้นเรายืนจูบกันอยู่ แต่ผู้ชายรุกแรงมาก ดันตัวเราจนขาเราไปโดนกับเตียงแล้วล้มลงไปนอนเลยค่ะ พูดไปก็หาว่าเหมือนในหนัง แต่ชีวิตมันเป็นแบบนั้นจริงๆ ส่วนผู้ชายก็ยังจูบเราอยู่ และรุกหนักกว่าเดิม จนเราคิดว่ามันจะเกินเลยไปมากกว่าจูบคงจะดูไม่ดี จากนั้นสติก็กลับเข้ามาในหัวค่ะ พอเราตั้งสติได้ เราก็ผลักเขาออกจากตัวเราไป และบอกว่า ทำไม่ได้ คือยังไม่อยากมีไรกันเพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่ได้รักกันด้วย จากนั้นเราก็รีบเก็บกระเป๋าละเดินออกไปอย่างเร็วจากห้องของเขา คือตอนนั้นเราสั่นไปหมด คือไม่ใช่กลัวนะ แต่มันตกใจแบบไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นจริงๆกับเรา ไม่คิดว่าเพื่อนคนที่เราเคยชอบจะทำแบบนี้กับเราไง แต่นี่มันเป็นแค่จุดเริ่มต้นของสถานะเพื่อน ความสัมพันธ์ลับๆที่เกิดขึ้นกับเราสองคน รู้ว่ามันผิดแต่เราก็ยังทำ..
เมื่อเราตัดสินใจเป็น Friend with benefit กับเพื่อนสมัยมัธยม.18+
เริ่มเลยนะ เราอะรู้จักเพื่อนคนนึงตอนสมัยมัธยมต้น เรากับเขาก็ไม่ค่อยสนิทกันหรอก แต่ก็รู้จักกันคือเขาเป็นเพื่อนที่ดีกับเรานะ พูดจาดีจนเราสองคนจบมัธยมต้นไปเราก็แยกย้ายกันไปเรียนตามความถนัดซึ่งเราอ่ะ ต่อม.ปลาย รร. เดิม แต่เพื่อนเราเขาไปเรียนสายอาชีพค่ะ จนเราได้มาคุยกันอีกทีตอนม.4 ตอนนั้นก็คุยปกติแบบเพื่อน แต่นานวันไปความรู้สึกมันเปลี่ยนอะ เรารู้สึกดีกับเขามากจนอยากมีสถานะความสัมพันธ์มากกว่าเพื่อน เราจึงบอกชอบเขาไป แต่เขาปฏิเสธเรา บอกว่าไม่ได้คิดอะไร เราก็มีเสียใจบ้างเป็นธรรมดา จากนั้นเราก็ค่อยๆห่างกันจนถึงม.6 เราได้มีโอกาสกลับมาคุยกันอีกครั้ง แต่ความรู้สึกของเราที่อยู่ภายในมันยังรู้สึกดีกับเขาอยู่ อาจจะไม่มากเท่าเมื่อก่อนแต่เราก็เก็บความรู้สึกนี้ไว้และทำตัวเหมือนเพื่อนปกติ วันนึงเราคุยกันเรื่องประสบการณ์ในความรักว่าเป็นยังไงบ้าง คุยมากจนลามไปเรื่องเคยมีอะไรกับใครไหม ซึ่งตอนนั้นเราก็คุยปกติ เหมือนเพื่อนทั่วไปจนเขาพูดขึ้นมาว่า เราลองมีอะไรกันไหม แต่ความสัมพันธ์เหมือนเดิมนั่นคือเพื่อน ห้ามก้าวก่ายชีวิตส่วนตัวกัน อย่าบอกใครกับเรื่องที่เกิดขึ้น ตอนนั้นเราอึ้งมากเราทำไรไม่ถูกเลย ไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้ เราก็บอกไปว่า เห้ย เราเป็นเพื่อนกันนะ มันก็บอกก็แค่อยากลองดู เราก็ปัดๆเปลี่ยนเรื่องคุย จนมาวันนึงเรามีธุระต้องไปเจอเขา แต่เพราะว่าสถานที่ที่เราไปคือหอของเพื่อนเรานั้นแหละ ตอนแรกเราคิดว่าคงไม่มีไรหรอก เพราะพี่มันก็อยู่หอกับมันด้วย แค่ไปเจอกันตามปกติแบบเพื่อน พอไปถึงเราก็เคาะประตูเรียกมันให้มาเปิด มันก็เปิดประตูให้เราและยิ้มให้ เราก็คุยกันปกติ แต่ว่าวันนี้พี่ของมันไม่อยู่ ในห้องก็มีเรากับมัน 2 คน เราก็คิดในใจว่า คงไม่มีไรหรอก แต่ความจริงมันไม่เป็นอย่างนั้นอะดิ เคยแบบไม่เจอเพื่อนมานานปะ สักประมาณ 3 ปี พอเจอกันก็อยากคุยกัน อยากกอด ไม่รู้ว่าคนอืนจะเป็นเหมือนกันไหม คือแบบเพื่อนนะเว้ยไม่เจอนาน ต้องกอดกันบ้าง คือเราก็สนิทกันระดับหนึ่งอะ แต่ความรู้สึกข้างในจิตใจมันมากกว่านั้นอะดิ เคยกอดละใจเต้นไหม คือรู้สึกร่างกายอุณหภูมิมันสูงขึ้นอะ อยู่ก็รู้สึกหน้าร้อนๆ แต่เรากอดกันแน่นมาก พอตอนที่เราจะเอาตัวออกจากกัน หน้าของเราสองคนมันอยู่ตรงพอดี คือปากเรา กับเพื่อนเรามันใกล้กันมากก แต่ก็รุ้สึกเหมือนปากของเรามันสัมผัสกันนิดนึงจากนั้นก็เผลอตัววจูบกันโดยไม่ตั้งใจ ตอนนั้นเราทำไรไม่ถูกแล้วว คือในใจกูก็ยังชอบอยู่อะ ละมาทำแบบนี้ จะให้กูคิดยังไง คือตกใจก็ตกใจ โดนจู่โจมแบบไม่ได้ตั้งตัวอีก จะให้ทำไงวะก็เลยปล่อยไปตามอารมณ์... คือตอนนั้นเรายืนจูบกันอยู่ แต่ผู้ชายรุกแรงมาก ดันตัวเราจนขาเราไปโดนกับเตียงแล้วล้มลงไปนอนเลยค่ะ พูดไปก็หาว่าเหมือนในหนัง แต่ชีวิตมันเป็นแบบนั้นจริงๆ ส่วนผู้ชายก็ยังจูบเราอยู่ และรุกหนักกว่าเดิม จนเราคิดว่ามันจะเกินเลยไปมากกว่าจูบคงจะดูไม่ดี จากนั้นสติก็กลับเข้ามาในหัวค่ะ พอเราตั้งสติได้ เราก็ผลักเขาออกจากตัวเราไป และบอกว่า ทำไม่ได้ คือยังไม่อยากมีไรกันเพราะเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่ได้รักกันด้วย จากนั้นเราก็รีบเก็บกระเป๋าละเดินออกไปอย่างเร็วจากห้องของเขา คือตอนนั้นเราสั่นไปหมด คือไม่ใช่กลัวนะ แต่มันตกใจแบบไม่คิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นจริงๆกับเรา ไม่คิดว่าเพื่อนคนที่เราเคยชอบจะทำแบบนี้กับเราไง แต่นี่มันเป็นแค่จุดเริ่มต้นของสถานะเพื่อน ความสัมพันธ์ลับๆที่เกิดขึ้นกับเราสองคน รู้ว่ามันผิดแต่เราก็ยังทำ..