ลูกชาย อายุ 11 ปี เวลาทำอะไร เปิ่น หรือ หน้าแตก แต่ไม่ได้รุนแรงอะไรในสายตาเราเลย
เขากลับโมโห และไม่พอใจ อย่างมาก แค่เพื่อนล้อ และหัวเราะแบบไม่ตั้งใจ
เช่น อย่างล่าสุด เรียนภาษาจีน รวมกับเด็กเก่า จำศัพท์ ไม่ได้ อ่านผิด ไม่ชัด เพื่อนก็จะพากันยิ้ม หัวเราะ
ครูก็ได้แต่ปราม เฉยๆ พอหมดเวลาเรียน ก็มาล้ออีก จนลูกท้อ ขอเลิกเรียน เรื่องบางเรื่องก็เล็กน้อย ไม่น่าโมโหเลย
เหมื่อนจะไม่เข้าใจ เรื่องการหยอก หรือ เล่น อะไรแบบนี้ เราจะสอนหรือบอกลูกยังไงดี ว่ามันเกิดขึ้นได้กับทุกคน
เรื่องเปิ่น ฮา ๆ มันแค่พักเดียว เท่านั้น
เคยจะพาไปเรียนเทควันโด้ ก็ให้ดูคลิปก่อน ในคลิปจะเป็นเด็กเล็ก ที่ พึ่งหัดเล่น เตะไม่ถึง แต่น่ารักแบบเด็กๆ
ก็มีพวกรุ่นพี่ ยิ้มหัวเราะในความน่ารัก แต่ลูกกลับบอกว่า ไม่เรียน ถ้า ทำไม่ได้ ก็โดนหัวเราะเยาะสิ
ลักษณะ อย่างนี้ คือ ขาดความมั่นใจหรือเปล่า
เขากลับโมโห และไม่พอใจ อย่างมาก แค่เพื่อนล้อ และหัวเราะแบบไม่ตั้งใจ
เช่น อย่างล่าสุด เรียนภาษาจีน รวมกับเด็กเก่า จำศัพท์ ไม่ได้ อ่านผิด ไม่ชัด เพื่อนก็จะพากันยิ้ม หัวเราะ
ครูก็ได้แต่ปราม เฉยๆ พอหมดเวลาเรียน ก็มาล้ออีก จนลูกท้อ ขอเลิกเรียน เรื่องบางเรื่องก็เล็กน้อย ไม่น่าโมโหเลย
เหมื่อนจะไม่เข้าใจ เรื่องการหยอก หรือ เล่น อะไรแบบนี้ เราจะสอนหรือบอกลูกยังไงดี ว่ามันเกิดขึ้นได้กับทุกคน
เรื่องเปิ่น ฮา ๆ มันแค่พักเดียว เท่านั้น
เคยจะพาไปเรียนเทควันโด้ ก็ให้ดูคลิปก่อน ในคลิปจะเป็นเด็กเล็ก ที่ พึ่งหัดเล่น เตะไม่ถึง แต่น่ารักแบบเด็กๆ
ก็มีพวกรุ่นพี่ ยิ้มหัวเราะในความน่ารัก แต่ลูกกลับบอกว่า ไม่เรียน ถ้า ทำไม่ได้ ก็โดนหัวเราะเยาะสิ