ชีวิตที่แคว้งคว้างไม่รู้จะไปทางไหน

สวัดดีคะ เราเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง ตอนนี้ชีวิตกำลังเจอมรสุมหนักคิดไรไม่ออกไม่รู้หันไปทางไหนดี
เราเป็นเด็กต่างจังหวัด ที่เข้ามาเรียน ทำงาน และมีชีวิตแต่งงานที่กรุงเทพฯ แฟนเราอายุห่างกว่าเรา 10 ปี
แต่งงานอยู่กินด้วยกันมา 12 ปี โดยมาอยุ่มาบ้านแฟน เราไม่มีลูกคะ เพราะแฟนไม่อยากมี เค้าเป็นคนดีทุกอย่าง
ดีกับเรามาก ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยว ชีวิตเค้ามีแต่งาน และเรา ไปไหนด้วยกันตลอด จนมาเดือนที่แล้ว
เราก็จับได้เรื่องเค้ามีคนอื่นที่ทำงานที่เป็นลูกน้องเค้า เค้าเริ่มกลับบ้านดึก เริ่มโกหก ว่ามีสัมนาที่โน้นบ้าง ที่นี่บ้างในวันเสาร์ เรางง อื้อ สับสน
และทำอะไรไม่ถูก เราคุยกับเค้าถามเค้าตรงๆ เลิกได้มั้ยกับผู้หญิงคนนั้น เค้าบอกเลิกได้และจะเลิก แต่เรารู้สึกตลอดเวลา
ว่าเค้าไม่ได้เลิก ตอนนี้เราควรทำยังไง ควรรอเพื่อให้โอกาสเค้า หรือเลือกที่จะเดินออกมา เราสับสน เราเสียดาย เรารักเค้า
ชีวิตเราเกิดมาก็ไม่เคยคบใครเลยจนมาคบเค้าและแต่งงานกัน เราคิดถึงแม่อยากกลับไปกอดแม่ หาแม่กับพ่อ แต่เราจะให้
พวกเค้ารู้ไม่ได้ กลัวพวกเค้าจะเสียใจ เรากลัวไปหมด ถ้าเลิกกับเค้า ปีใหม่ทุกปีจะตอบที่บ้านกับญาตๆ ว่ายังไง เรากลัวคำนินทา
เรากลัวสังคม กลัวไปหมด เราไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่ได้ปรึกษาเรื่องนี้กับใคร และเราก็ตกงาน ตอนนี้เครียดมาก ชีวิตที่เคยสมบูรณ์แบบ
จนใครๆ อิจฉา มาตอนนี้มันพัง เราควรทำยังไงดี ควรรอให้โอกาส หรือควรเลิก