คำตอบหลายๆคนคงจะตอบว่าใช่ ใช่ไหมครับ?
ผมก็หนึ่งในนั้นแหละ สืบเนื่องมาจากครั้งอดีตกาล ตอนเรียนอยู่ ป.ตรีอยู่ ปี 1 ครับ เมื่อสองสามปีที่แล้ว (ตอนนี้อยู่ปี 3 แล้วครับ)
_______________________________
ปล.อาจจะไร้สาระและยาวหน่อยนะครับ
_______________________________
ตอนนั้นสอบมิดเทอมปี 1 ครับ เราเจอกันโดยที่เขาแย่งเก้าอี้เราหน้าห้องสอบ เธอเป็นผู้หญิงที่บ้าๆบอๆ แอบกวนนิดๆ
ใช่ครับ นั้นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้... เธอเป็นผู้หญิงคนแรกครับ ที่ผมทุมเทให้ที่สุด เป็นคนแรกที่ทำอะไรให้หลายๆอย่าง
ถ้าเธออ่านอยู่อาจจะมองว่าน้อยนะ แต่สำหรับเรารู้ไว้เลยว่าไม่เคนทำให้ใครมาก่อน
จนมาถึงวันที่เราไม่เข้าใจกัน และจนถึงวันที่ผมทำพลาดไป ถึงวันที่ผมไม่มีโอกาสที่จะได้อยู่ด้วยกันดูแลกัน
วันที่เขามีคนมาคอยดูแล มาเอาใจ มาให้ความรัก (ปัจจุบันเขากับแฟนเขายังคบกันอยู่)
ผมเสียใจมาก กว่าจะทำใจได้ กว่าจะเฉยๆทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น กว่าจะเฉยชาต่อหน้าเขาได้ มันนานม๊ากกกกก
เอาหล่ะ เมื่อสองสัปดาห์ก่อน ผมได้มีโอกาสสนทนากับเขาอีกครั้ง จึงได้พูดคุยไร้สาระกันไปเรื่อย อยู่ๆเขาก็ถามเคยไปท่ามหาราชไหม?
ผมก็บอกไม่เคยไป จะไปทำอะไร เขาบอกอยากไปหาอะไรหวานๆกิน เลยให้เขาหาร้านและตัดสินใจ และนัดวัน
จนถึงวันที่จะได้เดินด้วยกันอีกครั้ง (และคงเป็นครั้งสุดท้าย ก็อยากทำให้มันดีกว่าเดิม)
สรุป วันนั้นเธอเลือกที่จะไปกิน SIGNATURE DESSERTS ร้าน After you ที่ท่ามหาราช
จนเราได้เจอกันอีกครั้งผมก็เขินนะ เขินและอายมากกกกก ก็ไม่ได้คุยกันเป็นปีนิเน๊อะ อิอิ
เจอกันก็พากันนั่งรถเมล์ไปลงที่ศิริราชวังหลัง ก่อนไปแวะกินข้าวกันก่อน 5555
จากนั้นนั่งเรือข้ามฝากที่วังหลังไปลงท่ามหาราชเลยจ้าาาาาาาา
นางไปถึง นางก็เดินหาร้าน พอเจอร้าน นางบอกว่า เจอแล้ว ขอถ่ายรูปก่อนนะ ให้มันร้อนๆแล้วค่อยมานั่งแอร์เย็นๆ (มีหลักการ)
หลังจากนั้นนางก็เดินวันไปวันมา ถ่ายรูป เดินขึ้นข้างบนลงข้างล่าง ปวดหัวเลย (ขอเซ็นเซอร์ภาพและสปอยนะครับ ไม่ได้ขอเจ้าตัวเขา 555+)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จนนางเหนื่อยและรู้สึกว่าอุณหภูมิในประเทศไทยนั้นร้อนมาก เลยเข้าไปในร้าน เราเลยให้นางไปสั่ง นางชอบโอวันติล
ก็อะ ไปสั่ง นางก็ไปสั่ง MILO VOLCANO KAKIGORI (ดังรูปที่นางถ่าย)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
นางน่ารัก หลงรักนาง 
แต่ในความเป็นจริงแล้ว ไม่มีโอกาสเลยด้วยซ้ำ
กินเสร็จก็ไปถ่ายรูปกันต่อ 55555 ดูนางมีความสุข เห็นนางมีความสุข เราก็มีความสุขนะ
อย่างน้อยก็ได้ทำให้เขายิ้มได้น่าจะเป็นครั้งสุดท้ายด้วย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
และนี่เป็นรูปสุดท้าย ต่อจากนี้คงไม่ได้เจอกันอีกแล้ววว 
เพราะฉะนั้น ผมเชื่อว่าทุกคนนั้นมีคนที่รักมากที่สุดอยู่ในใจ แค่ไม่มีโอกาสหรือมีแต่ทำพลาดไปที่จะอยู่ดูแลกัน
ถ้าวันนี้คุณกับเขายังพอเป็นเพื่อนกันได้ ก็ลองชวนกันไปเที่ยว ไปเดินเล่นดู มันมีความสุขนะครับ
ความสุขที่แท้จริงคือการที่ได้เห็นคนที่เรารักมีความสุขและเราอาจจะยังรักเขา ถึงแม้วันนี้เขาจะไปอยู่ในอ้อมกอดของใครแล้วก็ตาม
#ถึงเราไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่เธอยังคงเป็นคนสำคัญของผมตลอดไป...
__________________________________________________________
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องไร้สาระจนจบนะค้าบบบบบ
เป็นครั้งแรกนะครับที่เขียนกระทู้แนวนี้ ผิดพลาดประการใดเก๊าขออภัยด้วยน้าาา
เชื่อว่าทุกคนต้องมีคนที่รักมากที่สุดอยู่ในใจ แต่ไม่มีโอกาสที่จะได้อยู่ร่วมกัน
ผมก็หนึ่งในนั้นแหละ สืบเนื่องมาจากครั้งอดีตกาล ตอนเรียนอยู่ ป.ตรีอยู่ ปี 1 ครับ เมื่อสองสามปีที่แล้ว (ตอนนี้อยู่ปี 3 แล้วครับ)
_______________________________
ปล.อาจจะไร้สาระและยาวหน่อยนะครับ
_______________________________
ตอนนั้นสอบมิดเทอมปี 1 ครับ เราเจอกันโดยที่เขาแย่งเก้าอี้เราหน้าห้องสอบ เธอเป็นผู้หญิงที่บ้าๆบอๆ แอบกวนนิดๆ
ใช่ครับ นั้นคือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้... เธอเป็นผู้หญิงคนแรกครับ ที่ผมทุมเทให้ที่สุด เป็นคนแรกที่ทำอะไรให้หลายๆอย่าง
ถ้าเธออ่านอยู่อาจจะมองว่าน้อยนะ แต่สำหรับเรารู้ไว้เลยว่าไม่เคนทำให้ใครมาก่อน
จนมาถึงวันที่เราไม่เข้าใจกัน และจนถึงวันที่ผมทำพลาดไป ถึงวันที่ผมไม่มีโอกาสที่จะได้อยู่ด้วยกันดูแลกัน
วันที่เขามีคนมาคอยดูแล มาเอาใจ มาให้ความรัก (ปัจจุบันเขากับแฟนเขายังคบกันอยู่)
ผมเสียใจมาก กว่าจะทำใจได้ กว่าจะเฉยๆทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น กว่าจะเฉยชาต่อหน้าเขาได้ มันนานม๊ากกกกก
เอาหล่ะ เมื่อสองสัปดาห์ก่อน ผมได้มีโอกาสสนทนากับเขาอีกครั้ง จึงได้พูดคุยไร้สาระกันไปเรื่อย อยู่ๆเขาก็ถามเคยไปท่ามหาราชไหม?
ผมก็บอกไม่เคยไป จะไปทำอะไร เขาบอกอยากไปหาอะไรหวานๆกิน เลยให้เขาหาร้านและตัดสินใจ และนัดวัน
จนถึงวันที่จะได้เดินด้วยกันอีกครั้ง (และคงเป็นครั้งสุดท้าย ก็อยากทำให้มันดีกว่าเดิม)
สรุป วันนั้นเธอเลือกที่จะไปกิน SIGNATURE DESSERTS ร้าน After you ที่ท่ามหาราช
จนเราได้เจอกันอีกครั้งผมก็เขินนะ เขินและอายมากกกกก ก็ไม่ได้คุยกันเป็นปีนิเน๊อะ อิอิ
เจอกันก็พากันนั่งรถเมล์ไปลงที่ศิริราชวังหลัง ก่อนไปแวะกินข้าวกันก่อน 5555
จากนั้นนั่งเรือข้ามฝากที่วังหลังไปลงท่ามหาราชเลยจ้าาาาาาาา
นางไปถึง นางก็เดินหาร้าน พอเจอร้าน นางบอกว่า เจอแล้ว ขอถ่ายรูปก่อนนะ ให้มันร้อนๆแล้วค่อยมานั่งแอร์เย็นๆ (มีหลักการ)
หลังจากนั้นนางก็เดินวันไปวันมา ถ่ายรูป เดินขึ้นข้างบนลงข้างล่าง ปวดหัวเลย (ขอเซ็นเซอร์ภาพและสปอยนะครับ ไม่ได้ขอเจ้าตัวเขา 555+)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
จนนางเหนื่อยและรู้สึกว่าอุณหภูมิในประเทศไทยนั้นร้อนมาก เลยเข้าไปในร้าน เราเลยให้นางไปสั่ง นางชอบโอวันติล
ก็อะ ไปสั่ง นางก็ไปสั่ง MILO VOLCANO KAKIGORI (ดังรูปที่นางถ่าย)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
กินเสร็จก็ไปถ่ายรูปกันต่อ 55555 ดูนางมีความสุข เห็นนางมีความสุข เราก็มีความสุขนะ
อย่างน้อยก็ได้ทำให้เขายิ้มได้น่าจะเป็นครั้งสุดท้ายด้วย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เพราะฉะนั้น ผมเชื่อว่าทุกคนนั้นมีคนที่รักมากที่สุดอยู่ในใจ แค่ไม่มีโอกาสหรือมีแต่ทำพลาดไปที่จะอยู่ดูแลกัน
ถ้าวันนี้คุณกับเขายังพอเป็นเพื่อนกันได้ ก็ลองชวนกันไปเที่ยว ไปเดินเล่นดู มันมีความสุขนะครับ
ความสุขที่แท้จริงคือการที่ได้เห็นคนที่เรารักมีความสุขและเราอาจจะยังรักเขา ถึงแม้วันนี้เขาจะไปอยู่ในอ้อมกอดของใครแล้วก็ตาม
#ถึงเราไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่เธอยังคงเป็นคนสำคัญของผมตลอดไป...
__________________________________________________________
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องไร้สาระจนจบนะค้าบบบบบ
เป็นครั้งแรกนะครับที่เขียนกระทู้แนวนี้ ผิดพลาดประการใดเก๊าขออภัยด้วยน้าาา