สวัสดีค่ะ
ต้องบอกก่อนนะคะ ว่าเราอแกมาอยู่ข้างนอกเองตั้งแต่สมัย ม.ปลายแล้วค่ะ (ไม่ได้แรดนะคะ อย่าเพิ่งด่า 555) คือพ่อแม่ส่งมาเรียนในเมือง (เป็นคนบ้านนอกว่างั้น) เราก็ออกมาอยู่หอเองตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา จนตอนนี้เราแต่งงานมีครอบครัวแล้ว ใช้ชีวิตกัน 4 คนพ่อ แม่ ลูก 2 เลยค่ะ ลูก 2 คนเลี้ยงเองนะเออ เหนื่อยมากก แต่ก็ยอมค่ะ ดีกว่าให้คนอื่นมาเลี้ยงแล้วต้องมาปวดหัวเรื่องคนอื่นอีก
ก่อนที่จะแต่งงานมีครอบครัว เรารู้ตัวดีค่ะ ว่าเราเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูง รักอิสระ มีความคิดออกจะต่างจากชาวบ้านเค้าไปบ้าง (แต่ไม่ได้บ้านะคะ 555) แต่แม่เราเค้าไม่ค่อยจะมาเซ้าซี้ จ้ำจี้จ้ำไชอะไรเรามากหรอกค่ะ เค้ารู้ว่าเราดูแลตัวเองไปได้ เวลาเราขอไปไหน เค้าก็ให้ไป จะทำอะไร เค้าไม่ค่อยห้าม เพราะเค้าคิดว่ามันจะทำให้เราได้รับประสบการณ์ ตอนนั้นเราไม่ได้รู้สึกอึดอัด หรืออะไรมากมายเวลที่อยู่กับแม่หรือเวลาที่แม่มาหา แต่ตอนนี้ไม่รู้ทำไมเรารู้สึกอึดอัดมากกก ทั้งๆ ที่ดวลาเค้ามาหา เค้าก็ไม่ได้มาบ่น มายุ่งอะไรกับเราเลยนะ แต่ก็ไม่ใช่แค่กับแม่หรอกค่ะ กับพ่อแม่แฟน หรือญาติพี่น้อง ที่เค้ามาหาเรา มาหาหลาน เวลาที่เรารู้ว่าจะมีคนมาหานี่ แอบไปถอนหายใจเลยค่ะ มันอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก บางคนมาหาเค้าก็ซื้อนั่นนี่ มาฝาก บางคนมาหามาเล่นกับลูกเราซื้อขนม ของเล่นมาให้ คือเค้ามาหาด้วยความคิดถึง และปรารถนาดีกันทั้งนั้น แต่เรานี่ไม่มีความรู้สึกยินดีอะไรทั้งนั้น รอเวลาเค้ากลับอย่างเดียว แต่เราไม่ได้แสดงออกนะคะ ว่าเราไม่ชอบ ปั้นหน้ารับแขกอย่างดีค่ะ 555 คือเวลามีคนมา เรารู้สึกว่ามันเยอะ มันวุ่นวาย ข้าวของเอย คำพูดเอย อะไรเอย มันเยอะ เราไม่ชอบอ่ะค่ะ
กับคนอื่นไม่เท่าไหร่ แต่กับแม่ เราไม่อยากรู้สึกไม่ดีแบบนี้ ไม่อยากเป็นบาปค่ะ
ใครเป็นแบบนี้ มาแชร์กันบ้างคะ แล้วจัดการตัวเองยังไงคะ
ปอลิง:ด่าได้แต่อย่าแรง
รู้สึกอึดอัด เวลาอยู่กับแม่ จะบาปมั้ย
ต้องบอกก่อนนะคะ ว่าเราอแกมาอยู่ข้างนอกเองตั้งแต่สมัย ม.ปลายแล้วค่ะ (ไม่ได้แรดนะคะ อย่าเพิ่งด่า 555) คือพ่อแม่ส่งมาเรียนในเมือง (เป็นคนบ้านนอกว่างั้น) เราก็ออกมาอยู่หอเองตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา จนตอนนี้เราแต่งงานมีครอบครัวแล้ว ใช้ชีวิตกัน 4 คนพ่อ แม่ ลูก 2 เลยค่ะ ลูก 2 คนเลี้ยงเองนะเออ เหนื่อยมากก แต่ก็ยอมค่ะ ดีกว่าให้คนอื่นมาเลี้ยงแล้วต้องมาปวดหัวเรื่องคนอื่นอีก
ก่อนที่จะแต่งงานมีครอบครัว เรารู้ตัวดีค่ะ ว่าเราเป็นคนที่มีโลกส่วนตัวสูง รักอิสระ มีความคิดออกจะต่างจากชาวบ้านเค้าไปบ้าง (แต่ไม่ได้บ้านะคะ 555) แต่แม่เราเค้าไม่ค่อยจะมาเซ้าซี้ จ้ำจี้จ้ำไชอะไรเรามากหรอกค่ะ เค้ารู้ว่าเราดูแลตัวเองไปได้ เวลาเราขอไปไหน เค้าก็ให้ไป จะทำอะไร เค้าไม่ค่อยห้าม เพราะเค้าคิดว่ามันจะทำให้เราได้รับประสบการณ์ ตอนนั้นเราไม่ได้รู้สึกอึดอัด หรืออะไรมากมายเวลที่อยู่กับแม่หรือเวลาที่แม่มาหา แต่ตอนนี้ไม่รู้ทำไมเรารู้สึกอึดอัดมากกก ทั้งๆ ที่ดวลาเค้ามาหา เค้าก็ไม่ได้มาบ่น มายุ่งอะไรกับเราเลยนะ แต่ก็ไม่ใช่แค่กับแม่หรอกค่ะ กับพ่อแม่แฟน หรือญาติพี่น้อง ที่เค้ามาหาเรา มาหาหลาน เวลาที่เรารู้ว่าจะมีคนมาหานี่ แอบไปถอนหายใจเลยค่ะ มันอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก บางคนมาหาเค้าก็ซื้อนั่นนี่ มาฝาก บางคนมาหามาเล่นกับลูกเราซื้อขนม ของเล่นมาให้ คือเค้ามาหาด้วยความคิดถึง และปรารถนาดีกันทั้งนั้น แต่เรานี่ไม่มีความรู้สึกยินดีอะไรทั้งนั้น รอเวลาเค้ากลับอย่างเดียว แต่เราไม่ได้แสดงออกนะคะ ว่าเราไม่ชอบ ปั้นหน้ารับแขกอย่างดีค่ะ 555 คือเวลามีคนมา เรารู้สึกว่ามันเยอะ มันวุ่นวาย ข้าวของเอย คำพูดเอย อะไรเอย มันเยอะ เราไม่ชอบอ่ะค่ะ
กับคนอื่นไม่เท่าไหร่ แต่กับแม่ เราไม่อยากรู้สึกไม่ดีแบบนี้ ไม่อยากเป็นบาปค่ะ
ใครเป็นแบบนี้ มาแชร์กันบ้างคะ แล้วจัดการตัวเองยังไงคะ
ปอลิง:ด่าได้แต่อย่าแรง