หวัดดีค่ะ อยากจะถามอีกแย้วววว555
ตั้งแต่อยู่ม.2 มา หนูรู้สึกเหมือนเป็นมนุษย์ล่องหน แบบว่าเพื่อในกลุมเดียวกันนี่ไม่ค่อยเห็นหัวหนูซักเท่าไหร่ มีอะไรก็ไม่ค่อยอยากจะบอก ทำตัวเหมือนไม่สนิทก็ทั้งๆที่อยู่กลุ่มเดียวกัน
ไม่รู้สิ
หนูเป็นคนเงียบๆ ไม่คุย
เดินท้ายๆ กลุ่มตลอด
นิ่งๆ โกรธก็ไม่พูด อารมณ์ดีก็ทำหน้าเฉยๆ เหมือนคนไม่มีหัวใจ
มีเรื่องอะไรน่าสนุกมากมายที่ควรจะเล่าให้เพื่อนในกลุ่มฟัง แต่หนูกับไม่ ปล่อยให้เลยผ่านไป
แตกต่างจากคนที่ดูเหมือนเป็นที่ยอมรับของเพื่อนในกลุ่ม แค่ทำอะไรแปลกนิดเดียว หรือแค่ไม่พูด 5 วิ เป็นอันต้องถาม เป็นอันต้องง้อ ซื้อหนมให้กินบ้าง เวลาไปไหนถ้าสมมติว่าหนูจะไปเรียนแต่ไอ้คนที่เป็นที่ยอมรับของเพื่อนจะไปห้องน้ำละก็ เพื่อนๆในกลุ่มก็จะบอกว่า
ไปดิ ไปก่อนเลย ไป๊ ทำเหมือนเล่นๆ แต่สุดท้ายหนูก็ต้องตามเค้าไปอยู่ดี เพราะไปทั้งกลุ่ม
แล้วถ้าหนูชวนไปซื้อของ ไม่ไปกันหรอก
อ้างนู่นอ้างนี่!!! แต่เป็นไอคนนั้นละก้ก่อชวนไปแค่ 2 วิ มีหรอที่จะปฏิเสธ พอหนูไม่ไปก็ไม่มีใครสนหรอก ประมานว่า เรื่องของแกสิ กะอีแค่เดียวสนทำไม แต่ลองเทียบกะไอเพื่อนคนนั้นดิ แค่พูดว่าไม่ไปก็ดั้นด้นให้ไป แถมยังพูดว่า แกไม่ไปเราก็ไม่ไป เพื่อนในกลุ่มแกล้งหนู พอแกล้งกลับเป็นอันมีเรื่อง ทีกับไอเพื่อนคนนั้นละ ขนาดเป็นคนเริ่มแกล้งแท้ๆ ก็ไม่มีคนเอาคืน ยอมก้มหัวบ้าง ยอมโดนตีบ้าง 555อิจเพื่อนคนนี้จัง
ที่จิงหนูไม่ได้คนแบบนี้นะ หนูเปนสนุก ลุยๆ ไม่เงียบ
ไม่นิ่ง เหมือนที่เป็นอยู่ แต่ที่หนูเป็นงี้ก็หลายสาเหตุ อย่าง พูดแล้วไม่คนฟัง หนูก็เงียบ
ทำตัวร่าเริงแล้วมองกันแหยๆ หนูก็หยุด หนูไม่อยากได้วิธีแก้เพราะถ้าจะแก้ยังไง มันก็ทำไม่ได้
อยู่ดี ตอนนั้นหนูก็มีเพื่อนรู้ใจคนนึง แต่วันนี้โดนไอเพื่อนคนนั้นแย่งไปแล้ว เห้ออออชีวิต!!!
ตอนนี้อยู่ม.3แล้ว อีกไม่ถึงปีหนูก็จบล่ะ หนูจะเริ่มต้นชีวิตใหม่หวังว่าหนูคงไม่เจอเรื่องแย่ๆแบบนี้อีก และในที่สุดมันอาจจะเป็นแค่ความหวังที่ไม่เป็นจริงก็ได้....ใครจะรู้
ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง ยกมือขึ้น✋✋✋
แนะนำด้วยก็ดี ว่าทำยังไงถึงจะไม่เหงา
คิดยังไงกับโหมดไร้ตัวตน!!!
ตั้งแต่อยู่ม.2 มา หนูรู้สึกเหมือนเป็นมนุษย์ล่องหน แบบว่าเพื่อในกลุมเดียวกันนี่ไม่ค่อยเห็นหัวหนูซักเท่าไหร่ มีอะไรก็ไม่ค่อยอยากจะบอก ทำตัวเหมือนไม่สนิทก็ทั้งๆที่อยู่กลุ่มเดียวกัน
ไม่รู้สิ
หนูเป็นคนเงียบๆ ไม่คุย
เดินท้ายๆ กลุ่มตลอด
นิ่งๆ โกรธก็ไม่พูด อารมณ์ดีก็ทำหน้าเฉยๆ เหมือนคนไม่มีหัวใจ
มีเรื่องอะไรน่าสนุกมากมายที่ควรจะเล่าให้เพื่อนในกลุ่มฟัง แต่หนูกับไม่ ปล่อยให้เลยผ่านไป
แตกต่างจากคนที่ดูเหมือนเป็นที่ยอมรับของเพื่อนในกลุ่ม แค่ทำอะไรแปลกนิดเดียว หรือแค่ไม่พูด 5 วิ เป็นอันต้องถาม เป็นอันต้องง้อ ซื้อหนมให้กินบ้าง เวลาไปไหนถ้าสมมติว่าหนูจะไปเรียนแต่ไอ้คนที่เป็นที่ยอมรับของเพื่อนจะไปห้องน้ำละก็ เพื่อนๆในกลุ่มก็จะบอกว่า
ไปดิ ไปก่อนเลย ไป๊ ทำเหมือนเล่นๆ แต่สุดท้ายหนูก็ต้องตามเค้าไปอยู่ดี เพราะไปทั้งกลุ่ม
แล้วถ้าหนูชวนไปซื้อของ ไม่ไปกันหรอก
อ้างนู่นอ้างนี่!!! แต่เป็นไอคนนั้นละก้ก่อชวนไปแค่ 2 วิ มีหรอที่จะปฏิเสธ พอหนูไม่ไปก็ไม่มีใครสนหรอก ประมานว่า เรื่องของแกสิ กะอีแค่เดียวสนทำไม แต่ลองเทียบกะไอเพื่อนคนนั้นดิ แค่พูดว่าไม่ไปก็ดั้นด้นให้ไป แถมยังพูดว่า แกไม่ไปเราก็ไม่ไป เพื่อนในกลุ่มแกล้งหนู พอแกล้งกลับเป็นอันมีเรื่อง ทีกับไอเพื่อนคนนั้นละ ขนาดเป็นคนเริ่มแกล้งแท้ๆ ก็ไม่มีคนเอาคืน ยอมก้มหัวบ้าง ยอมโดนตีบ้าง 555อิจเพื่อนคนนี้จัง
ที่จิงหนูไม่ได้คนแบบนี้นะ หนูเปนสนุก ลุยๆ ไม่เงียบ
ไม่นิ่ง เหมือนที่เป็นอยู่ แต่ที่หนูเป็นงี้ก็หลายสาเหตุ อย่าง พูดแล้วไม่คนฟัง หนูก็เงียบ
ทำตัวร่าเริงแล้วมองกันแหยๆ หนูก็หยุด หนูไม่อยากได้วิธีแก้เพราะถ้าจะแก้ยังไง มันก็ทำไม่ได้
อยู่ดี ตอนนั้นหนูก็มีเพื่อนรู้ใจคนนึง แต่วันนี้โดนไอเพื่อนคนนั้นแย่งไปแล้ว เห้ออออชีวิต!!!
ตอนนี้อยู่ม.3แล้ว อีกไม่ถึงปีหนูก็จบล่ะ หนูจะเริ่มต้นชีวิตใหม่หวังว่าหนูคงไม่เจอเรื่องแย่ๆแบบนี้อีก และในที่สุดมันอาจจะเป็นแค่ความหวังที่ไม่เป็นจริงก็ได้....ใครจะรู้
ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง ยกมือขึ้น✋✋✋
แนะนำด้วยก็ดี ว่าทำยังไงถึงจะไม่เหงา