]สวัสดีครับ... ผมชื่อรักนะครับ
ตอนนี้ผมเป็นทหารเกณฑ์ อยู่ เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า
เราคบกันมาประมาณครึ่งปี เราเลิกกันสักพักแล้ว เพราะนิสัยเราเข้ากันไม่ได้ และมีหลายเรื่อง ที่ต่างคนต่าง ทำแสบต่อกันและกัน ผมเลยตัดสินใจบอกเลิก
เพราะไม่อยากจะฝืน ผมยอมรับว่ารักเขามาก คิดว่าถ้าฝืนต่อไปคงไม่มีอะไรดีแน่ๆ เราเลิกกันได้ ประมาณ 3-4 เดือน ตอนแรก หลังจากเลิก ความคิดเราก็เหมือนคนอกหัก ธรรมดาคนนึง ทำอะไรโดยไร้ความหวัง ทำอะไรก็ดูท้อไปหมด เหน็ดเหนื่อย ไปหมด มีความรู้สึกอะไร ก็ต้องเก็บไว้คนเดียว ถึงจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ต้องกดความรู้สึกไว้ใต้รอยยิ้ม ที่ทำเหมือนไม่เป็นอะไร ซึ่งต่างจาก คนที่เป็นแฟนเก่า เขาทำอะไร ดูมีความสุข ดูเหมือนเขามีความสุข กับแฟนใหม่เขามาก ผมก็เลยตัดสินใจบล็อค เฟชบุ๊กและ ไลน์ของแฟนเก่า เพื่อไม่อยากเห็นทุกอย่าง ตัดขาดทุกอย่าง
แต่วันเวลาผ่านไป เราก็เริ่มอยู่ตัว เรามองแต่เรื่องครอบครัว เราเป็นหลัก เรื่องการเรียนของน้องชาย เรื่องธุรกิจของพ่อแม่ เริ่มคิดหาอะไรใหม่ เสริมรายได้ เข้าครอบครัว ลงทุนร่วมกันกับพ่อแม่ ส่งเงินไปทางบ้านบ้าง อะไรบ้าง ชีวิตก็มีความสุขขึ้น หลังจาก ถูกความเศร้าครอบนำ มาตลอด ตอนนั้นเราเห็น เสียงหัวเราะของคนในครอบครัว เราก็มีความสุขดี
แต่พอมีอยู่วันนึงเพื่อนมันส่ง รูปภาพแฟนเก่าและก็สเตตัสมาให้ดู ผมเห็นเลยลบรูปที่เพื่อนส่งมาให้ แล้วผมก็ ย้ำมันว่า "ถ้ามียังรักกู หรือยังเห็นแก่ความเป็นเพื่อนของเราอยู่ อย่าส่งอะไรที่เกี่ยวกับแฟนเก่ามาให้กูดู" หลังจากนั้นมันก็ไม่ตอบผมมาอีกเลย
หลังจากนั้น ความรู้สึกดราม่าก็เริ่มเข้ามาอีกครั้ง ผมไม่รู้ ทำไรไม่ถูก ความรู้สึกแปลกๆ คลายจากวันนั้นอย่างสื้นเชิง จากชีวิตที่ สู้งานสู้การ เริ่มเหน็ดเหนื่อย อีกครั้ง
อยากรู้ ในใจตอนนั้น เพื่อนมันคิดอะไรอยู่ หรือมันต้องการอะไร คำขอโทษจากเพื่อนก็ไม่มี หรือคำตอบอะไร ก็ไม่มี
ผมควรทำอย่างไรกับความรู้สึก หรือผมพูดแรงไปกับเพื่อน ผมควรทำอย่างไรดีครับ กับชีวิตของผม ผมจะต่อสู้กับความรู้สึกที่เคยเป็นอย่างไร ? หรือต้องใช้วิธีเดิมที่เคยผ่านมา...
เมื่อเพื่อน ส่งรูปแฟนเก่าเราตอนมีความสุขมาให้ดู ในขณะที่เรากำลังทำใจอยู่ เราควรทำอย่างไรดี ? เพื่อนเขาต้องการอะไร ?
ตอนนี้ผมเป็นทหารเกณฑ์ อยู่ เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า
เราคบกันมาประมาณครึ่งปี เราเลิกกันสักพักแล้ว เพราะนิสัยเราเข้ากันไม่ได้ และมีหลายเรื่อง ที่ต่างคนต่าง ทำแสบต่อกันและกัน ผมเลยตัดสินใจบอกเลิก
เพราะไม่อยากจะฝืน ผมยอมรับว่ารักเขามาก คิดว่าถ้าฝืนต่อไปคงไม่มีอะไรดีแน่ๆ เราเลิกกันได้ ประมาณ 3-4 เดือน ตอนแรก หลังจากเลิก ความคิดเราก็เหมือนคนอกหัก ธรรมดาคนนึง ทำอะไรโดยไร้ความหวัง ทำอะไรก็ดูท้อไปหมด เหน็ดเหนื่อย ไปหมด มีความรู้สึกอะไร ก็ต้องเก็บไว้คนเดียว ถึงจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ต้องกดความรู้สึกไว้ใต้รอยยิ้ม ที่ทำเหมือนไม่เป็นอะไร ซึ่งต่างจาก คนที่เป็นแฟนเก่า เขาทำอะไร ดูมีความสุข ดูเหมือนเขามีความสุข กับแฟนใหม่เขามาก ผมก็เลยตัดสินใจบล็อค เฟชบุ๊กและ ไลน์ของแฟนเก่า เพื่อไม่อยากเห็นทุกอย่าง ตัดขาดทุกอย่าง
แต่วันเวลาผ่านไป เราก็เริ่มอยู่ตัว เรามองแต่เรื่องครอบครัว เราเป็นหลัก เรื่องการเรียนของน้องชาย เรื่องธุรกิจของพ่อแม่ เริ่มคิดหาอะไรใหม่ เสริมรายได้ เข้าครอบครัว ลงทุนร่วมกันกับพ่อแม่ ส่งเงินไปทางบ้านบ้าง อะไรบ้าง ชีวิตก็มีความสุขขึ้น หลังจาก ถูกความเศร้าครอบนำ มาตลอด ตอนนั้นเราเห็น เสียงหัวเราะของคนในครอบครัว เราก็มีความสุขดี
แต่พอมีอยู่วันนึงเพื่อนมันส่ง รูปภาพแฟนเก่าและก็สเตตัสมาให้ดู ผมเห็นเลยลบรูปที่เพื่อนส่งมาให้ แล้วผมก็ ย้ำมันว่า "ถ้ามียังรักกู หรือยังเห็นแก่ความเป็นเพื่อนของเราอยู่ อย่าส่งอะไรที่เกี่ยวกับแฟนเก่ามาให้กูดู" หลังจากนั้นมันก็ไม่ตอบผมมาอีกเลย
หลังจากนั้น ความรู้สึกดราม่าก็เริ่มเข้ามาอีกครั้ง ผมไม่รู้ ทำไรไม่ถูก ความรู้สึกแปลกๆ คลายจากวันนั้นอย่างสื้นเชิง จากชีวิตที่ สู้งานสู้การ เริ่มเหน็ดเหนื่อย อีกครั้ง
อยากรู้ ในใจตอนนั้น เพื่อนมันคิดอะไรอยู่ หรือมันต้องการอะไร คำขอโทษจากเพื่อนก็ไม่มี หรือคำตอบอะไร ก็ไม่มี
ผมควรทำอย่างไรกับความรู้สึก หรือผมพูดแรงไปกับเพื่อน ผมควรทำอย่างไรดีครับ กับชีวิตของผม ผมจะต่อสู้กับความรู้สึกที่เคยเป็นอย่างไร ? หรือต้องใช้วิธีเดิมที่เคยผ่านมา...