ถ้าเราทำบุญ แล้วมัวแต่อธิษฐาน ขอโน่นนี่นั่น .... จิตใจไม่จดจอ ไม่เป็นสมาธิ
จิตใจคิดแต่ ของ สิ่งที่อยากได้ ... มีแต่กิเลสความอยากได้อยากมีในใจ มีแต่ความฟุ้งซ่าน ... แล้วจะได้บุญได้ยังไง

ผมมีความเชื่อว่า เวลาเราไหว้พระ นั่งสมาธิ ... เราก็ทำไปตามปรกติ ไม่ต้องไปขอโน่นนี่อะไรหรอก
ถ้า เราอยากได้สิ่งใด เราก็แค่พยายามทำสิ่งนั้นให้ได้มา และ หากบุญมีจริง การทำบุญ หรือ นั่งสมาธิ ก็จะช่วยเสริมให้ได้สิ่งนั้นเอง
โดยที่เราไม่ต้อง อธิษฐาน ขออะไร .... แค่เราทำใจให้เป็นกุศล สงบ ไม่ฟุ้งซ่าน ตอนทำบุญก็พอ

แต่ ก็มีบางคนบอกว่า ... ไม่ได้นะ ทำบุญต้อง อธิษฐาน ด้วย ไม่งั้นสิ่งที่หวังจะไม่เป็นจริง บุญไม่ช่วย
คนธรรมดาพูดไม่มีน้ำหนักเท่าไร ... แต่นี่พระผู้ใหญ่หลายคนพูด

ตอนนี้ผมเริ่มสับสน

ตกลงยังไงแน่ ... ตอนทำบุญเราควรอธิฐานด้วย
หรือ
เราไม่ต้องอธิฐาน แค่ ตั้งใจทำจิตให้เป็นกุศล ไม่ต้องคิดอะไรก็พอ



ปล... แถม ....
ทำไมพระชอบให้ กิเลส ต่อญาติโยม ว่าขอให้รวยนะ ขอให้ได้โน่นนี่นั้นนะ
ทำไมพระไม่ช่วยลดกิเลสให้ญาติโยม โดยบอกว่า
... ขอให้มีสติ มีสมาธิ มีปัญญา นะ ... >>>>>>>>> สิ่งเหล่านี้หายากกว่า เงินทองนะ ทำไมพระไม่ให้พร ให้คนมีสิ่งเหล่านี้ล่ะ
ถ้าใครมี สติ สมาธิ ปัญญา นะ ... เงินทองจะเป็นของง่าย ๆ เลย หาง่ายมาก