เกริ่นก่อน เราเป็นเด็กต่างจังหวัด ( มาเรียนมหาลัยและทำงานอยู่ที่กรุงเทพ) สังคมต่างจัดหวัดอ่ะค่ะ บ้านติดๆกัน สามีทำงาน แม่บ้านว่างจับกลุ่มนินทาชาวบ้าน นึกภาพออกมั้ยคะ ?
ครอบครัวเรา ไม่เคยไปยุ่งวุ่นวายกับใครๆ ไม่ใช่ไม่เข้าสังคมเลยนะคะ ในที่นี่หมายถึง ไม่วุ่นวายชีวิตคนอื่น หรือจะไปอยากรู้ว่า พวกลูกหลานเค้าเรียนอะไร ทำงานอะไร ชีวิตเป็นยังไง แต่ก็พูดคุย ทักทาย เป็นมิตรกับทุกคนปกติ แต่พวกคนแถวบ้าน คนรู้จักของพ่อแม่เรา จะมีประเภท เราไม่ยุ่งวุ่นวายเรื่องของเค้า ไม่ได้ไปทำให้ชีวิตพวกเขาเดือดร้อนอะไร แต่เค้าก็ชอบมายุ่งอยากรู้เรื่องชีวิตของเรา และไม่เคยคิดในทางที่ดี จะแบบเห็นได้ดีไม่ได้ ต้องจำผิดตลอด
ตั้งแต่เราย้ายมาเรียนที่ กทม แล้ว มาถามพ่อแม่เรา ลูกเรียนที่ไหน ทำงานอะไร อยู่กทม คนเดียวเหรอ โอเคถามได้ไม่ว่ากัน แต่มันคืออะไรอ่ะ? > ที่ว่า พอพวกนั้นกลับบ้านตัวเองไปปุ๊บ เข้าเน็ตเลย ค้นหา อยากรู้ เพราะคิดว่าพ่อแม่เราโม้ โกหก แบบว่าเอ๊ะ ลูกยัยนี้ เรียนที่นี้จริงป่าว ทำงานที่นี้จริงป่าว เอ๊ะทำไมหารายชื่อไม่เจอ เอ๊ะหรือว่ามันไม่ได้เรียน? คือคนมันมีอคติอะค่ะ จะมีปัญญาเรียนที่นี่ ทำงานนี้จริงเหรอ ไม่เชื่อหรอก มันอยู่กทม มันทำอะไรมั้ง มีแอบพ่อแม่ทำอะไรหรือป่าว ?? ! ... พยายามจะสืบไป .. แล้วเอาไปพูดคุยนินทากันกับคนอื่นๆ และแน่นอน ที่ๆเราอยู่มันก็รู้จักกันไปหมดแหละ ก็มีคนมาบอกแม่เรา ว่ามีคนพูดแบบนี้นะ แม่เราก็มาบอกเรา หรือไม่ก็ถึงขนาดโทรมาหาแม่เราเลย แบบว่าไปหาข้อมูลมา แล้วสงสัยในตัวเรา .. เรานี่แบบ.. คืออะไร ? คิดนะ เห้ยทำไม เสื_ก จัง หากวันนึงฉันจะได้ดีจริงๆ มันไปหนักหัวแกเหรอ ข้อมูลอะไร คุณรู้เรื่องของฉันมากน้อยแค่ไหน ทั้งๆที่ฉันไม่เคยทำเรื่องอะไรให้ใครเดือดร้อน ไปป่าวประกาศเรื่องของตัวเอง ? " คุณรู้ชื่อเรา แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณรู้เรื่องราวของเราทั้งหมดนะ " ว่างมากใช่มั้ย ทำไมถึงวันๆ ทำแต่เรื่องไร้สาระ เราไม่เคยไปยุ่งวุ่นวายเรื่องของพวกคุณเลย ไม่แม้แต่อยู่ในหัว พฤติกรรมคนพวกนี้เราก็ไม่แคร์นะ พ่อแม่เราอ่ะ แน่นอนเค้ารู้เรื่องราวว่าความจริงเป็นอะไร และเชื่อในตัวเรา แต่ก็เป็นคนอ่อนไหว
เจอพวกแบบนี้ คอยพูดก็แบบมีแอบเสียใจ เราสงสารพ่อแม่เราอ่ะ ทำไม ? เราไม่เข้าใจ ครอบครัวเรานะ ไม่เคยคิดอคติ แง่ร้าย ดูถูกพวกเขาเลย แบบเค้ามาบอก พูดคุยว่า ลูกพวกเค้าเรียนนู้นนี่ ทำงานที่นั่น ที่นี่ ได้เงินเดือนเท่านี้ จะแต่งงานกับใครอะไรก็ว่าไป พวกเราฟังก็ จะรู้สึก ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีแล้ว ยินดีด้วย จบ ไม่คิดไรต่อ จริงไม่จริงไม่ทราบ ตราบใดที่เรื่องราวที่รู้ว่า มันไม่ได้ไปเดือดร้อนสังคม ผิดบาปอะไร มันชีวิตของพวกเค้า ในชีวิตเราเองมีเรื่องที่เราควรโฟกัสมากมาย ทำไมต้องไปวุ่นวาย !?
เราเข้าใจนะ ว่าเราไม่สามารถบังคับความคิดคนอื่นได้ มีมันทุกที่ แต่ก็อดไม่ได้จริงๆ ที่จะรู้สึกรำคาญ เบื่อหน่าย และแอบรู้สึกเหมือนถูกคุกคามนิดๆ ที่รู้ว่ามีคนมาคอยหาเรื่องเรา สืบนู้นนี่ เราไม่เคยทำอะไรผิด แต่กลัวว่าหากมีข้อมูลส่วนตัวอะไรรอดออกไป พวกนั้นเจอ ยิ่งกับพวกที่มีอคติกับเราเสมอ ไม่อยากเห็นเราได้ดีนี้ กลัวมาทำให้เราเดือดร้อน ชีวิตวุ่นวาย ต้องไปเสียเวลาจัดการกับเรื่องที่เราไม่ได้ก่อ ( แหน่ะ! แอบคิดไปไกล - 0 - )
บ้างครั้งเรารู้สึกทำยังไงที่จะตอกกลับให้พวกนี้หยุดๆ ทำเรื่องไร้สาระ ให้รู้ว่าสิ่งที่พวกเค้ากระทำมันน่ารังเกียจแค่ไหน ทำไมพวกเขาไม่เอาเวลาไปใส่ใจเรื่องของชีวิตตัวเอง และทำชีวิตตัวเองให้มันมีความหมายมากกว่ามานั่งนินทา ดูถูกชาวบ้าน ให้คนอื่นรำคาญ เดือดร้อนอ่ะ ? จะตอกกลับด้วยความสำเร็จ ?? โชว์ให้พวกนั้นเห็น ? เชื่อมั้ยคะ ถึงยังงั้นพวกนั้นก็จะคอยจ้องหาเรื่องอยู่ดี บ้าไปแล้วอ่ะ และในบางครั้งมันมารบกวนใจพ่อแม่เราไงคะ เราเลยรู้สึกโมโห
เพื่อนๆ ใครเคยเจอสภาพแวดล้อมแบบนี้มั้งคะ มาแชร์ประสบการ์ณกันหน่อย แล้วมีวิธีรับมือยังไงบ้าง อาจจะเขียนไม่ค่อยรู้เรื่อง ต้องขอโทษด้วยนะคะ
และขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วยคะ
จัดการกับคนแบบนี้ยังไงดีคะ พวกที่ชอบวุ่นวายกับเรื่องชาวบ้าน ทั้งๆที่เราไม่เคยไปสอดรู้สอดเห็นเรื่องของพวกเค้า
ครอบครัวเรา ไม่เคยไปยุ่งวุ่นวายกับใครๆ ไม่ใช่ไม่เข้าสังคมเลยนะคะ ในที่นี่หมายถึง ไม่วุ่นวายชีวิตคนอื่น หรือจะไปอยากรู้ว่า พวกลูกหลานเค้าเรียนอะไร ทำงานอะไร ชีวิตเป็นยังไง แต่ก็พูดคุย ทักทาย เป็นมิตรกับทุกคนปกติ แต่พวกคนแถวบ้าน คนรู้จักของพ่อแม่เรา จะมีประเภท เราไม่ยุ่งวุ่นวายเรื่องของเค้า ไม่ได้ไปทำให้ชีวิตพวกเขาเดือดร้อนอะไร แต่เค้าก็ชอบมายุ่งอยากรู้เรื่องชีวิตของเรา และไม่เคยคิดในทางที่ดี จะแบบเห็นได้ดีไม่ได้ ต้องจำผิดตลอด
ตั้งแต่เราย้ายมาเรียนที่ กทม แล้ว มาถามพ่อแม่เรา ลูกเรียนที่ไหน ทำงานอะไร อยู่กทม คนเดียวเหรอ โอเคถามได้ไม่ว่ากัน แต่มันคืออะไรอ่ะ? > ที่ว่า พอพวกนั้นกลับบ้านตัวเองไปปุ๊บ เข้าเน็ตเลย ค้นหา อยากรู้ เพราะคิดว่าพ่อแม่เราโม้ โกหก แบบว่าเอ๊ะ ลูกยัยนี้ เรียนที่นี้จริงป่าว ทำงานที่นี้จริงป่าว เอ๊ะทำไมหารายชื่อไม่เจอ เอ๊ะหรือว่ามันไม่ได้เรียน? คือคนมันมีอคติอะค่ะ จะมีปัญญาเรียนที่นี่ ทำงานนี้จริงเหรอ ไม่เชื่อหรอก มันอยู่กทม มันทำอะไรมั้ง มีแอบพ่อแม่ทำอะไรหรือป่าว ?? ! ... พยายามจะสืบไป .. แล้วเอาไปพูดคุยนินทากันกับคนอื่นๆ และแน่นอน ที่ๆเราอยู่มันก็รู้จักกันไปหมดแหละ ก็มีคนมาบอกแม่เรา ว่ามีคนพูดแบบนี้นะ แม่เราก็มาบอกเรา หรือไม่ก็ถึงขนาดโทรมาหาแม่เราเลย แบบว่าไปหาข้อมูลมา แล้วสงสัยในตัวเรา .. เรานี่แบบ.. คืออะไร ? คิดนะ เห้ยทำไม เสื_ก จัง หากวันนึงฉันจะได้ดีจริงๆ มันไปหนักหัวแกเหรอ ข้อมูลอะไร คุณรู้เรื่องของฉันมากน้อยแค่ไหน ทั้งๆที่ฉันไม่เคยทำเรื่องอะไรให้ใครเดือดร้อน ไปป่าวประกาศเรื่องของตัวเอง ? " คุณรู้ชื่อเรา แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณรู้เรื่องราวของเราทั้งหมดนะ " ว่างมากใช่มั้ย ทำไมถึงวันๆ ทำแต่เรื่องไร้สาระ เราไม่เคยไปยุ่งวุ่นวายเรื่องของพวกคุณเลย ไม่แม้แต่อยู่ในหัว พฤติกรรมคนพวกนี้เราก็ไม่แคร์นะ พ่อแม่เราอ่ะ แน่นอนเค้ารู้เรื่องราวว่าความจริงเป็นอะไร และเชื่อในตัวเรา แต่ก็เป็นคนอ่อนไหว
เจอพวกแบบนี้ คอยพูดก็แบบมีแอบเสียใจ เราสงสารพ่อแม่เราอ่ะ ทำไม ? เราไม่เข้าใจ ครอบครัวเรานะ ไม่เคยคิดอคติ แง่ร้าย ดูถูกพวกเขาเลย แบบเค้ามาบอก พูดคุยว่า ลูกพวกเค้าเรียนนู้นนี่ ทำงานที่นั่น ที่นี่ ได้เงินเดือนเท่านี้ จะแต่งงานกับใครอะไรก็ว่าไป พวกเราฟังก็ จะรู้สึก ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีแล้ว ยินดีด้วย จบ ไม่คิดไรต่อ จริงไม่จริงไม่ทราบ ตราบใดที่เรื่องราวที่รู้ว่า มันไม่ได้ไปเดือดร้อนสังคม ผิดบาปอะไร มันชีวิตของพวกเค้า ในชีวิตเราเองมีเรื่องที่เราควรโฟกัสมากมาย ทำไมต้องไปวุ่นวาย !?
เราเข้าใจนะ ว่าเราไม่สามารถบังคับความคิดคนอื่นได้ มีมันทุกที่ แต่ก็อดไม่ได้จริงๆ ที่จะรู้สึกรำคาญ เบื่อหน่าย และแอบรู้สึกเหมือนถูกคุกคามนิดๆ ที่รู้ว่ามีคนมาคอยหาเรื่องเรา สืบนู้นนี่ เราไม่เคยทำอะไรผิด แต่กลัวว่าหากมีข้อมูลส่วนตัวอะไรรอดออกไป พวกนั้นเจอ ยิ่งกับพวกที่มีอคติกับเราเสมอ ไม่อยากเห็นเราได้ดีนี้ กลัวมาทำให้เราเดือดร้อน ชีวิตวุ่นวาย ต้องไปเสียเวลาจัดการกับเรื่องที่เราไม่ได้ก่อ ( แหน่ะ! แอบคิดไปไกล - 0 - )
บ้างครั้งเรารู้สึกทำยังไงที่จะตอกกลับให้พวกนี้หยุดๆ ทำเรื่องไร้สาระ ให้รู้ว่าสิ่งที่พวกเค้ากระทำมันน่ารังเกียจแค่ไหน ทำไมพวกเขาไม่เอาเวลาไปใส่ใจเรื่องของชีวิตตัวเอง และทำชีวิตตัวเองให้มันมีความหมายมากกว่ามานั่งนินทา ดูถูกชาวบ้าน ให้คนอื่นรำคาญ เดือดร้อนอ่ะ ? จะตอกกลับด้วยความสำเร็จ ?? โชว์ให้พวกนั้นเห็น ? เชื่อมั้ยคะ ถึงยังงั้นพวกนั้นก็จะคอยจ้องหาเรื่องอยู่ดี บ้าไปแล้วอ่ะ และในบางครั้งมันมารบกวนใจพ่อแม่เราไงคะ เราเลยรู้สึกโมโห
เพื่อนๆ ใครเคยเจอสภาพแวดล้อมแบบนี้มั้งคะ มาแชร์ประสบการ์ณกันหน่อย แล้วมีวิธีรับมือยังไงบ้าง อาจจะเขียนไม่ค่อยรู้เรื่อง ต้องขอโทษด้วยนะคะ
และขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วยคะ