เวรกรรม. หรือ. วาสนา ช่วยตอบฉันที่..

อยากระบายความในใจ ตอนนี้ผมอายุ 23.ปี  ชีวิตช่วงวัยรุ่นผมลำบากมาก  ผมไม่เคยมีชีวิตวัยรุ่นแบบเด็กคนอื่นเลย แต่ผม รักพ่อแม่ มาก!!! แต่ชะตาชีวิตผมก็ไม่ได้เลวร้าย ไม่ว่าผมจะคบหรือคุ่ยกับใคร มักจะเจอ คนเลี้ยงดู และให้ผมตลอด ( ซึ่งผมไม่เคยร้องขอแต่เขามักจะให้เอง )  ซึ่งผม ได้เงินมา ผมจะแบ่ง เก็บ ให้แม่พ่อ พี่สาวพี่ชาย ซึ่งผม ดูแลทุกคน  ผม 23 ปี ผมมีรถ มือ1 สร้างบ้านให้แม่ ใหม่ ซื้อทุกอย่างเข้าบ้าน แต่!!! ทำไมชีวิตผมไม่มีความสุข ไม่เคยพอใจในสิ่งที่ตนมีเลย ทุกคนที่เข้ามาในชีวิตผม ก้ต้องจากลาผมไป ไม่ไชเพราะเขาไม่ไห้นะ มันจะหายไปเอง ไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่ผมคิดเสมอ ชีวิตมีแค่ แม่ ครอบครัวพอ จึงทำให้ผม อาจดูเหมือนไม่รักใครจิง รักแต่ตัวเอง แต่ผมจะพึ่งระลึกในใจเสมอ แม่พ่อ คือผู้ให้กำเนินเราต้องรักและทดแทน คนบางคนชอบหาว่าผม ขายตัว ใช้ความหล่อ หากิน แต่ผมก้รักทุกคนที่เขามาคบที่ละคน แต่ทุกคนที่เขามา มักจะหายไปเอง นิสัยส่วนตัวผมชอบห่วงความโสดไม่ค่อยชอบแสดงให้ใครรู้ว่ามีแฟนแล้วไม่ไชเจ้าชู้นะ แต่คนเราบางเรื่องไม่จำเปงต้องแสดงออกให้ใครรู้. และ ผมหัวสูง ทะเยอทะยาน อยากได้อยากมี ใฝ้สูง แต่ทุกอย่างผมทำเพื่อ แม่พ่อ แต่แม่พ่อ ก้ภูมิใจ มีลูกชายก้อยุ่กับเมียมีลูกสาวก็อยุ่กับผัว มีแต่ผมที่ยังอยุ่เปงเพื่อนพ่อแม่. หรือผมอาจจะรักพ่อแม่ ห่วงกตันญูพ่อแม่มากจน ลืมให้ความรักพวกเข้าเหล่านั้น  ที่อยากระบายคือ มันเป็นเพราะเวรกรรม หรือ วาสนา. ผมไม่ดีจึงไม่มีใครรักผมและอยุ่กับผมสักคน....