ถือว่าเป็นกระทู้บ่นๆของเราแล้วกัน อย่าถือสาเลยนะคะ
ไม่ได้มีเศษสตางค์เยอะ แต่ก็พอมีจำนวนหนึ่ง ซึ่งดูท่าจะเพิ่มขึ้น
ตอนตีห้านิดๆ ถือเงินสตางค์ที่นับแยกแบ่งช่องใส่ถุงละ๑๐ สำหรับ ๒๕ สตางค์ และ ถุงละ๒๐ สำหรับ ๕๐สตางค์ คิดว่าคงง่ายต่อการแกะออกนับอีกครั้ง
รวมเป็นเงิน ๑๐๐ บาท จุดหมายคือเซเว่นแถวๆนี้ ถ้าเขารับหมดร้อยจะดีมาก แต่ถ้าไม่ก็ขอให้รับสักยี่สิบก็ยังดี เดินสัก ๕ เซเว่นละกันเช้านี้ คิดว่าปล่อยออกวันนี้ร้อย เบี้ยน้อยคงจะร่อยหรอลง หลังจากเอาไปทะยอยซื้อของที่โลตัสสองแห่งใกล้บ้าน อีกทั้งหนึ่งบิ๊กซี แต่ด้วยความไม่รอบครอบ เคยชินกับการใช้เหรียญ๕ บาท ๑๐บาท และธนาบัตร จะว่ามักง่ายจ่ายเร็วสะดวกก็ไม่ผิด เช่นวันก่อนเอา๕๐ สตางค์มาผสมจ่ายออก วันต่อมาเกิดมักง่าย หรือก็ซื้อของลดราคา ไม่ก็พวกวัสถุดิบแบ่งชั่งที่มีเศษสตางค์ หลายๆชิ้นดันละๆหลงๆบวกผิด ได้เงินทอนมามีเศษตั้ง ๗๕ สตางค์ บางทีขึ้นรถเมย์ลืมเอาเศษไปจ่ายก็ได้เศษกลับมาเก็บ เงินสตางค์จึงยังกลับมาถึงมือ มากกว่ายอดที่จะคืนกลับไปสู่จุดหมายที่มันจากมา
เดินไปเซเว่นด้วยมีหวัง ลูกค้าน้อยเพราะยังเช้ามาก เคาท์เตอร์ว่างเปล่า พนักงานขานต้อนรับ
เราถามพร้อมชูมือที่ถือถุงเงินเล็กให้พนักงานเห็น "รับแลกเหรียญสตางค์ไหมคะ ประมาณสักยี่สิบบาท" คือกะว่าถ้าเขาต้องการมากกว่านี้ก็ค่อยเสนอให้ทีหลัง ขอให้รับก่อนเถอะนะ
พนักงานหันไปหาอีกคนเป็น เชิงถามอีกฝ่าย "ไม่รับค่ะ"
ลูกค้าท่านหนึ่งเดินมาชำระเงิน แล้วมองมาทางเรา แบบที่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมรู้สึกอาย
เลยคิดว่าเออ ไม่เป็นไร งั้นซื้อขนมปังที่ชอบกินสัก 7 บาทละกัน
แต่เพื่อความแน่ใจว่าเขารับแน่ๆ เพราะไม่เคยใช้เพียวๆไม่ผสมเงินบาทหรือธนาบัตรเลยสักครั้ง จึงถาม "งั้นใช้ซื้อของได้ใช่ไหมคะ สักสิบบาท" พนักงานตอบรวดเร็ว "ไม่รับจริงๆค่ะ ขอโทษนะคะ" เข้าใจ ว่าพนักงานคงได้ยินที่เราพูดไม่ชัดนัก คงคิดว่าเราจะรบเร้าขอแลกในจำนวนที่น้อยลงจึงรีบปฏิเสธมาแบบไม่ทันที่เราจะพูดจบ "ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ" ไม่กล้าถามต่อ เดินออกมาอย่างห่อเหี่ยว ไม่มีแรงเดินไปเซเว่นต่อไปเลย หมดกำลังใจ ใจเสาะซะมัดเลย รู้ทั้งรู้ว่าใช้ซื้อของได้ เดินไปหยิบขนมแล้วแกะเงินขึ้นมาจ่ายซะก็จบ ไม่น่าถามเขาเลย เฮ่อขนมก็อด ความพยายามก็พลอยหดหายไปด้วย เดินมาแต่ตัวกับเงินสตางค์ในมือเพียวๆ มองไปเซเว่นอีกสาขา ในอีก๑๐๐เมตร อีกฝั่งถนน เดินกลับบ้านดีกว่า
ขอพับความหวังกับเซเว่นไว้ก่อนแล้วกันเนาะ
เดี๋ยวลองกระแซะๆถามพนักงานโลตัส บิ๊กซีดูว่ารับไหม แบบสักสองสามร้อยน่ะ แต่เห็นพนักงานแคชเชียร์มือเป็นระวิง จะเอาเศษสตางค์มาให้นับก็เกรงใจจัง ลูกค้าเขาเยอะ
นี่ว่าจะไปปั่นจักรยาน ก็พอดีมันต้องผ่านที่จอดคิวรถเมย์แดง กะว่าจะแวะไปถามพนักงานรถเมย์ดูละกัน เผื่อเขารับ
จะสิ้นเดือนแล้ว จุดหมายต่อไปคือการไฟฟ้า และการไปรษณีย์ที่อยู่ติดๆกัน หึหึ
แต่คงไม่ได้เดินเข้าธนาคารแน่ๆ เพราะเหรียญเริ่มเก่า เริ่มมีหลากสี เกรงเขาจะไม่รับ ไม่เอาดิ ถ้ามันจะออกไปก็ควรไปแบบคละไปให้หมด ตอนมันมามันยังไม่สีเดียวกันเลย 555
ก็ขอบคุณที่แวะผ่านมาอ่าน ถ้าจะร่วมแชร์ว่าปัจจุบัน ที่ไหนรับแลกประจำ ก็ขอขอบคุณค่ะ^^
*ถ้าแท็กผิดห้องไหนบ้าง ก็ขออภัยด้วยนะคะ
เหรียญ ๒๕ อีกทั้ง ๕๐ สตางค์ ได้มาแล้ว ควรทยอยใช้ หยอดกระปุกไว้ รวมเป็นบาท ยากแลกคืน
ไม่ได้มีเศษสตางค์เยอะ แต่ก็พอมีจำนวนหนึ่ง ซึ่งดูท่าจะเพิ่มขึ้น
ตอนตีห้านิดๆ ถือเงินสตางค์ที่นับแยกแบ่งช่องใส่ถุงละ๑๐ สำหรับ ๒๕ สตางค์ และ ถุงละ๒๐ สำหรับ ๕๐สตางค์ คิดว่าคงง่ายต่อการแกะออกนับอีกครั้ง
รวมเป็นเงิน ๑๐๐ บาท จุดหมายคือเซเว่นแถวๆนี้ ถ้าเขารับหมดร้อยจะดีมาก แต่ถ้าไม่ก็ขอให้รับสักยี่สิบก็ยังดี เดินสัก ๕ เซเว่นละกันเช้านี้ คิดว่าปล่อยออกวันนี้ร้อย เบี้ยน้อยคงจะร่อยหรอลง หลังจากเอาไปทะยอยซื้อของที่โลตัสสองแห่งใกล้บ้าน อีกทั้งหนึ่งบิ๊กซี แต่ด้วยความไม่รอบครอบ เคยชินกับการใช้เหรียญ๕ บาท ๑๐บาท และธนาบัตร จะว่ามักง่ายจ่ายเร็วสะดวกก็ไม่ผิด เช่นวันก่อนเอา๕๐ สตางค์มาผสมจ่ายออก วันต่อมาเกิดมักง่าย หรือก็ซื้อของลดราคา ไม่ก็พวกวัสถุดิบแบ่งชั่งที่มีเศษสตางค์ หลายๆชิ้นดันละๆหลงๆบวกผิด ได้เงินทอนมามีเศษตั้ง ๗๕ สตางค์ บางทีขึ้นรถเมย์ลืมเอาเศษไปจ่ายก็ได้เศษกลับมาเก็บ เงินสตางค์จึงยังกลับมาถึงมือ มากกว่ายอดที่จะคืนกลับไปสู่จุดหมายที่มันจากมา
เดินไปเซเว่นด้วยมีหวัง ลูกค้าน้อยเพราะยังเช้ามาก เคาท์เตอร์ว่างเปล่า พนักงานขานต้อนรับ
เราถามพร้อมชูมือที่ถือถุงเงินเล็กให้พนักงานเห็น "รับแลกเหรียญสตางค์ไหมคะ ประมาณสักยี่สิบบาท" คือกะว่าถ้าเขาต้องการมากกว่านี้ก็ค่อยเสนอให้ทีหลัง ขอให้รับก่อนเถอะนะ
พนักงานหันไปหาอีกคนเป็น เชิงถามอีกฝ่าย "ไม่รับค่ะ"
ลูกค้าท่านหนึ่งเดินมาชำระเงิน แล้วมองมาทางเรา แบบที่ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมรู้สึกอาย
เลยคิดว่าเออ ไม่เป็นไร งั้นซื้อขนมปังที่ชอบกินสัก 7 บาทละกัน
แต่เพื่อความแน่ใจว่าเขารับแน่ๆ เพราะไม่เคยใช้เพียวๆไม่ผสมเงินบาทหรือธนาบัตรเลยสักครั้ง จึงถาม "งั้นใช้ซื้อของได้ใช่ไหมคะ สักสิบบาท" พนักงานตอบรวดเร็ว "ไม่รับจริงๆค่ะ ขอโทษนะคะ" เข้าใจ ว่าพนักงานคงได้ยินที่เราพูดไม่ชัดนัก คงคิดว่าเราจะรบเร้าขอแลกในจำนวนที่น้อยลงจึงรีบปฏิเสธมาแบบไม่ทันที่เราจะพูดจบ "ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ" ไม่กล้าถามต่อ เดินออกมาอย่างห่อเหี่ยว ไม่มีแรงเดินไปเซเว่นต่อไปเลย หมดกำลังใจ ใจเสาะซะมัดเลย รู้ทั้งรู้ว่าใช้ซื้อของได้ เดินไปหยิบขนมแล้วแกะเงินขึ้นมาจ่ายซะก็จบ ไม่น่าถามเขาเลย เฮ่อขนมก็อด ความพยายามก็พลอยหดหายไปด้วย เดินมาแต่ตัวกับเงินสตางค์ในมือเพียวๆ มองไปเซเว่นอีกสาขา ในอีก๑๐๐เมตร อีกฝั่งถนน เดินกลับบ้านดีกว่า
ขอพับความหวังกับเซเว่นไว้ก่อนแล้วกันเนาะ
เดี๋ยวลองกระแซะๆถามพนักงานโลตัส บิ๊กซีดูว่ารับไหม แบบสักสองสามร้อยน่ะ แต่เห็นพนักงานแคชเชียร์มือเป็นระวิง จะเอาเศษสตางค์มาให้นับก็เกรงใจจัง ลูกค้าเขาเยอะ
นี่ว่าจะไปปั่นจักรยาน ก็พอดีมันต้องผ่านที่จอดคิวรถเมย์แดง กะว่าจะแวะไปถามพนักงานรถเมย์ดูละกัน เผื่อเขารับ
จะสิ้นเดือนแล้ว จุดหมายต่อไปคือการไฟฟ้า และการไปรษณีย์ที่อยู่ติดๆกัน หึหึ
แต่คงไม่ได้เดินเข้าธนาคารแน่ๆ เพราะเหรียญเริ่มเก่า เริ่มมีหลากสี เกรงเขาจะไม่รับ ไม่เอาดิ ถ้ามันจะออกไปก็ควรไปแบบคละไปให้หมด ตอนมันมามันยังไม่สีเดียวกันเลย 555
ก็ขอบคุณที่แวะผ่านมาอ่าน ถ้าจะร่วมแชร์ว่าปัจจุบัน ที่ไหนรับแลกประจำ ก็ขอขอบคุณค่ะ^^
*ถ้าแท็กผิดห้องไหนบ้าง ก็ขออภัยด้วยนะคะ