เคยเจอคนที่ดีจนไม่กล้าคิดอะไรเลยมั้ยคะ พอไม่คิดก็ดันทำตัวเฟลนลี่ให้คิดเฉย

คือจริงๆต้องว่าเจียมตัวเองดีกว่า คนอะไรจะดีพร้อมขนาดนั้น จนไม่คิดว่าจะสามารถเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตได้ ไม่คิดแบบไม่คิดเลย ไม่เคยแว๊บมาในหัวเลย แต่พออยู่ๆไปก็ดันทำตัวให้น่าคิดซะงั้นอะ การพูดการจา การทักทายกัน เฟลนลี่หรืออะไรไม่รู้นะ แต่แบบโอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย อยู่เฉยๆก็ดีอยู่แล้วมั้ย ไม่อยากรู้สึกอะไรกับใครทั้งนั้นมันเจ็บบบบบ