ขอเป็นเพื่อนหน่อยได้มั้ย มาบอกให้เราหยุดสร้างจินตนาการคำถามสักที
ว่าเขาไม่รักไม่ใส่ใจ ไม่สนใจใยดี เห็นอย่างอื่นสำคัญกว่าเรา ทำแบบนี้ไม่เหมือนเดิมใช่มั้ย

ตอนนี้จะ6โมงเช้า เราเพิ่งวางสายเขาไปเพราะเราไม่ยอมวาง ต้องการคำตอบนั้นนี้ พอเขาตอบเราก็ถามต่อคำตอบนั้นเรื่อยๆ
สงสารเขามากและสงสารตัวเองที่เป็นแบบนี้ เราเป็นโรคซึมเศร้าใช่มั้ย? เขาทนเรามา3ปีแล้ว ไม่อยากเลิก เคยบอกเลิกเราแปบเดียวรีบมาง้อ

ทำอย่างไรดี อยากหยุดคิดสักทีว่าทำไมเขาไม่โทรมาล่ะ ทำไมให้แต่เราโทร มีแต่เราคิดถึงเขาอยู่คนเดียวใช่มั้ย
ตอนนี้เราเสียใจมาก ที่ทำให้เขากลายเป็นคนที่คอยโกหกเพื่อไม่ให้เราด่าว่าบ่น เพราะเขาพูดความจริงเราจะมีคำพูดตามมาเยอะมาก+ทะเลาะ
ทะเลาะกับเขา เขามักใช้วิธีเงียบๆไป เราก็นึกไปแล้วเออเรามันไม่สำคัญ ทำไมไม่มาง้ออ่ะ จนเราต้องโทรไปเองและถาม
เขาก็บอกคุยกันตอนนี้มีแต่จะแย่ ให้ใจเย็นลงก่อน เราก็คิดไปอีกว่าจะให้หายโกรธเองใช่มั้ย นี่ต้องง้อตัวเองใช่มั้ย ความรู้สึกมันเสียไปเรื่อยๆนะและยังไม่มาคุยอีก
และเกลียดตัวเองคือตอนทะเลาะ+น้อยใจ มันมักจะแบบเฮ้ยต้องเถียงให้ชนะเพราะเขาจะไม่ได้ทำอีก แต่ทั้งๆที่พอเราหายโกรธมันเป็นเรื่องหนอมแหนมในบางเรื่อง

สำหรับคนเคยเป็นแบบนี้และหายแล้ว ขอร้องช่วยกรุณาบอกแง่คิดให้หน่อยค่ะ ว่าเมื่อเขาเริ่มทำในสิ่งที่เราไม่เข้าใจ จะทำไรก่อนอันดับแรก
แทนที่จะตั้งคำถามว่า ทำไมๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆทำไมมมๆๆๆกับเขา ต่อด้วยงี่เง่าคิดจินตนาการว่าต้องยังงี้ๆๆๆๆแน่เลย ต่อด้วยน้อยใจและทะเลาะ
เราเป็นคนพูดมากที่สุด คิดคำได้เป็นฉากๆๆๆลำดับมากน้อยจนเขาเถียงไม่สู้ สอดแทรกจินตนาการตามมาและคำสวยๆหรูๆ เพื่อให้คำพูดดีไพเราะและลึกซึ้ง
เราสงสารเขาค่ะ เขาบอกว่าเขากลัวอะไรเราไม่รู้ ต้องไม่พูดความจริงเราจะไม่ด่า แต่เราเป็นคนจับผิดเก่งมารู้ว่าโกหกอีก ไปไกลอี้กกกกก
รู้สึกแย่ที่เวลามันมีจังหวะที่เขารู้ว่าถ้าได้คุยกัน เราต้องวีนๆๆแน่ พอรับสายเขาจะพูดก่อนเลยว่า "ฟังก่อน ใจเย็นๆ" เราเหมือนคนป่วยเลยอ่ะ

เรารู้ว่าเรานิสัยไม่ดีค่ะ ด่าได้แต่อย่าแรง เราเกลียดตัวเองที่งี่เง่าแบบนี้ อยากรักษาคนนี้ไว้ค่ะ
คนงี่เง่าคือคนป่วยใช่มั้ย ถ้าคิดอีกแง่นึง จะไปบำบัดไปถือศีล8สัก7วัน สงสารรักเราจัง
*ยืมล็อคอินญาติมานะคะ