สวัสดีค่ะ หลังจากห่างหายไปนาน กลับมาแล้วนาจาาาาา ครั้งนี้ได้มีโอกาสไปเที่ยวประเทศเพื่อนบ้าน จะที่ไหนได้ ก็พม่านี่เอง !!
3 ประเทศ 11 เมือง แต่เราจะ รีวิวแต่ละเมือง เมืองละกระทู้นะ เพื่อความสะดวกต่อการอ่านและรื้อสมองความจำน้อยๆของเราด้วย 55+
เริ่ม!
ออกเดินทางจากดอนเมืองบ้านเราไปสนามบินย่างกุ้งกับน้องนกแอร์ใช้เวลาประมาณ 1ชั่วโมง20นาที เวลาห่างจากไทย 30นาที
คนบนเครื่องก็มีหลากหลายเชื้อชาติแหละ ไทย จีน ฝรั่ง พม่า พอเครื่องลงถึงพื้น คนอื่นๆก็หยิบสัมภาระตัวเอง เราก็หยิบแต่กระเป๋ากล้องลงเครื่องแล้วก็ตื่นเต้นด้วยอ่ะ 55
นี่ว่าแดดเมืองไทยร้อนแล้วนะ พอมาถึงนี่ อู้วหูวววววว แดดแสบผิวมากกกกกก !
พอไปถึงด่านตรวจคนเข้าเมือง รู้สึกว่าอีนี่ตัวเบาเหลือเกิน มองไปที่คนอื่นมีกระเป๋าเป๋สะพายหลัง มีกระเป๋าลากล้อไรงี้ ตอนแรกนี่ก็ชิวมากมัวแต่เดินสำรวจอ้อยอิ่งในสนามบิน โอ้ววโหวว อรรถรส นี่ลืมกระเป๋าสะพายไว้บนเครื่องคร้าาา 5555 ตั้งสติได้ นี่รีบไปหาประชาสัมพันธ์เลย
แต่! ใช่ว่านี่จะพูดอังกฤษเก่งที่ไหนละ 55 ต้องพึ่งตัวช่วยจากแฟนเราเอง นางก็พูดกับพนักงานไปว่าลืมกระเป๋าไว้บนเครื่องเที่ยวบินจากดอนเมือง นางก็พูดยาวๆไป จบด้วยที่พนักงาน พยักหน้าหงึกๆ พูดสามสี่ประโยคแล้ว นางก็โยนไปให้พนักงานอีกคนให้มาถามเราอีกรอบ คือไร???55 เราแบบ เอ๋อเลย 55 นี่พูดกับแฟนว่า ถ้าไม่ได้กระเป๋าคืน คงต้องหาซื้อเสื้อผ้าใหม่แน่ๆ ก็รอไป รอวนไปค่ะ 20นาที จบที่พนักงานอีกคน เดินถือกระเป๋ามาให้ นี่น้ำตาปริ่มมาก! แทบร้อง แบบ แกรรรร ทริปต่างประเทศครั้งแรก ก็ทำตัวเฉิ่ม เสร่อแล้วอ่ะ
มาจบที่ด่านตรวจคนเข้าเมืองค่ะ ผ่านฉลุย ไม่มีอะไรมาก แค่มีพาสปอร์ตตัวเดียว ตรงหน้าประตูก็จะมี Money Exchange นี่แลกจากเงิน 500USD ได้กลับมาปึกใหญ่เลย
1 USD - 1187Kyat ได้มา 593500Kyat แลกเงินเสร็จเรียบร้อยเดินออกประตูไป แบบอื้อหื้อออ แดดจ๋า พี่ลาก่อน อาจจะด้วยพื้นที่ตรงนี้มันโล่งแล้วก็ไม่มีต้นไม้มั้งก็เลยร้อน แล้วก็จะมีแท็กซี่จอดแบบเยอะมากหน้าประตูทางออก ส่วนใหญ่ก็พูดภาษาอังกฤษสำเนียงพม่าทั้งนั้น แต่เราไม่สนค่ะ แพงด้วย ประมาณ600-800-1000บาท แล้วแต่ชนิดของรถด้วย
สนามบินย่างกุ้ง ถ่ายตอนกำลังเดินไปหารถบัส
มีขาก็ต้องเดินค่ะ เดินอย่างเดียว ใช้ให้คุ้ม เดิน เดิน เดิน 55
พนักงานแบกเป๋าค่ะ 555
ทางเดินเท้าข้างๆจะเป็นต้นไม้ใหญ่มากเรียงกันเป็นแถวเลย ทำให้ไม่ร้อนมาก สบายๆ เดินชิวๆ ถนนหนทางก็แตกต่างจากบ้านเราอ่ะแก เป็นถนนสองเลน แล้วรถขับกันเร็วมากๆๆๆๆ แต่ดูแล้วสนุกอ่ะ 55 ไม่รู้ดิ มันเป็นระเบียบดี ขับกันยาวๆ นานๆทีจะเจอไฟแดง รถเยอะมาก!
เจอป้าย ถ่ายกับป้ายซักหน่อย
คนเมืองนี้นิยมกับรถเก๋งกัน ยังไม่เจอใครขี่รถมอไซค์กันเลยอ่ะ ตอนแรกก็ชิวอยู่หรอก พอเดินมาได้ซัก 2กิโลกว่า สังขารเริ่มเหนื่อยจร้า 55 เราบอกแฟนว่า "กูมาทำอะไรที่นี่!" ไม่ชิวแล้วอ่ะ เหนื่อยเว่อร์ ไม่เจอรถบัสซักคัน 55 นานๆทีจะเจอแต่ก็ไม่จอดให้ บางทีเราก็รออยู่ป้ายที่จอดรถนะ โบกๆ แต่นางก็ขับเลยไปเลยจ้าาา ไม่จอดรับ โมโหมาก 555 ไม่รู้ว่ารถคันไหนไปในเมือง!อ่านไม่ออก มีแต่ภาษาพม่าล้วนๆ เอาว่ะ เดินแล้วก็เดินให้มันสุด!
ป้ายใหญ่ ถ่ายป้ายแปป 555
ลูกของคนขายพวกมาลัยข้างทางค่ะ ชอบสีกระโปรงนักเรียนกับเป๋าแองกี้เบิร์ด อิอิ ตั๊ลลร๊าคคค มาถึงจุดๆนี้ เจอผู้คนเราก็ชื่นใจ หายเหนื่อย 55+
แต่! มันยังไม่สุดค่ะ เราต้องเดินข้ามถนนไปอีก แต่การที่จะข้ามถนนได้ไม่ใช่เรื่อง่ายๆนะ แหม่! รถแต่ละคัน วิ่งโคตรเร็วววว ! เริ่มเจออาคาร บ้านเรือนแล้วค่ะ แฟนเราเป็นคนใจเย็นนะ ไม่ค่อยโมโหเท่าไหร่ จะมาโมโหก็ตอนนี้แหละค่ะ 555 นางเหนื่อยกับรถบัส ไม่มีคันไหนจอดรับ 55 นางก็อ่านมาจากกูเกิ้ลว่ารถเบอร์นี้ๆ ไปในเมืองแต่ มันไม่มีคันไหนมีหมายเลขเลย 5555 พอถึงไฟแดง นางเห็นรถบัสติดแอร์จอดอยู่ ก็วิ่งฝ่าฝูงรถไปเคาะประตูรถบัสค่ะ55555555555 อีนี่แบบยืนขำอยู่ข้างถนน คนในรถบัสก็มอง มันทำอะไรของมัน สุดท้ายรถบัสไม่เปิดประตูให้ค่ะ
นางก็วิ่งกลับมาหา แบบสถบด่าให้รถบัส เราก็แบบ อืมๆ ช่างเถอะ เดินๆเรื่อยๆ สุดท้ายเจอห้างค่ะ แบบรอดตาย!
อู้วววหูววววว แต่ละอย่าง ถ่ายๆมา แต่ไม่ได้กินนะค่ะ 55 ใจเรายังไม่กล้ากินอาหารที่นี่ 555555555
เลยได้ซื้อน้ำอัดลมแทน จำไม่ได้ว่าราคาเท่าไหร่ แต่แพงกว่าบ้านเรานิดหน่อย
คนที่นี่จะมองเรามาก เราก็ไม่แน่ใจว่ามองเรา หรือมองแฟนเรา 55 เพราะตั้งแต่ว่าที่นี่ยังไม่เจอฝรั่งเลย หนึ่งมันช่วง Low season ด้วยมั้ง เราก็ไม่ได้สนใจอ่ะ มองมา เราก็ยิ้มให้
พอออกมาจากห้างก็มาลองอีกครั้งค่ะ จะได้ผลไหมกับการขึ้นรถบัสเข้าไปในตัวเมือง เราบอกกับแฟนว่า ขอรถบัสมีแอร์นะ ไม่เอาแบบธรรมดาเพราะดูจากสถานการ์แล้วไม่น่าจะไหม แถมในเมืองก็ยังไกลจากตรงนี้อีกประมาณ 30กว่ากิโลได้ แล้วเมืองนี้ส่วนใหญ่เป็นคนอินเดียอาศัยอยู่นะ ก็นั่นแหละฮะ! ท่านผู้ชม คนอินเดียกับกลิ่นตัวเป็นของคู่กัน
เรากับแฟนก็เลยลองถามคนแถวนั้นดูให้ช่วยบอกให้ว่าคันไหนไปในเมือง
แฟนเราจะพูดว่าไป center อะไรทำนองนี้แหละ แต่คนที่นี่ไม่เข้าใจคำนี้ด้วยแหละ สุดท้ายเราเลยบอกว่าคันไหนไป Sule Pagoda เลยอ๋อกันไป แหม่! ถ้าบอกคำนี้คงได้ขึ้นตั้งแต่อยู่ห้าแยกไฟแดงแล้ว ร้องไห้แปป
รวมระยะทางที่พวกเราเดินได้ประมาณ4 กิโลกว่าค่ะ เจ๋งไปเลยยยย 5555
คนขายของข้างทางก็โบกรถให้เราค่ะ ว่าให้ขึ้นคันนี้แหละไปในเมือง
รถแอร์ค่ะ ราคาคนละ 8-10 บาท แต่! เงินที่ได้มา ไม่มีแบงค์น้อยค่ะ 555 เลยให้ไปประมาณ30บาท แบบถูกเว่อร์ แอร์เย็นได้ใจ จนนี่สลบคารถ 555 ตื่นมาอีกทีก็ยังไม่ถึงตัวเมือง อะไรมันจะไกลปานนั้น T^T ตอนแรกก็กะว่าจะลงตัวเมือง แต่เราแอบได้ยินคนที่นั่งข้างหลังว่าจะลง 18th Street เราก็เลยเอะใจ หึ! โฮสเต็ลเราอยู่ถนน 20th Street นีหว่า เราก็เลยลองถามดู สรุปรถคันนี้ผ่านค่ะ !! คุ้มไหมละ ! พนักงานขับรถบอกถึงSule Pagodaแล้ว เราเลยบอกว่า ไม่ลงค่ะ แฟนเราเลยเสริมต่อว่า จะไป 20th Street เขาก็โอเค
ลักษณะบ้านเรือนในพม่า สีสันสดใส อิอิ ชอบอ่ะ แปลกตาดี
แทบทุกที่ในพม่าบ้านจะเป็นแบบตึกเบียดๆกัน บางที่ก็สูงมากแตกต่างกันไป
รถบัสจอด! คนขับบอกถึงแล้วๆ! เราก็มองเห็นป้ายนะมันเขียน 30th Street เราบอกแฟนว่า เห้ย! ไม่ใช่เว้ย นี่มัน 30 ไม่ใช่ 20 แฟนเราก็เถียงๆ เขาบอกให้ลงก็ลงเถอะ ถูกแล้วๆ เออ จ้า ลงก็ลง ! สรุป 30 เราแบบเอือม ตอนนั้นโกรธนางอ่ะ ไม่คุยด้วยเลย 55 เราบอกว่า เห้ย! ทีหลังอ่ะ ต้องหัดพูดช้าๆนะ คนที่นี่เขาไม่เข้าใจ ฟัง20เป็น30 งี้ โถ่วว จากนั้นเราก็เดินๆค่ะ แต่มันตลกตรงที่ เรากับแฟเดินเคียงคู่กับรถบัส 555+ แบบถนนรถติด เราก็เดินปกติ มองไปทีไรก็เจอรถบัสที่เราขึ้นอยู่ แบบเจ็บใจอ่ะ! มีรถแอร์ให้นั่งสบายไม่เอา นี่มาเดินตากฝนรินๆแหม่ โรแมนติกเกิ๊น! ทางเท้าก็เต็มไปกับหมากพลูสีแดงที่คนพม่าเคี้ยวๆแล้วก็
ทิ้งลงถนน
แฟนเราทนไม่ไหวเลยบอก ให้ไปเดินอีกทาง 55+ นางคงเขินมั้ง เพราะคนในรถบัสก็มองไง ลงจากรถ แต่มาทางเดียวกันไรงี้ 5555+
เที่ยวพม่าที่เมืองย่างกุ้ง! ฉบับ Backpacker ค่ำไหน นอนนั่น ! รูปเยอะ
3 ประเทศ 11 เมือง แต่เราจะ รีวิวแต่ละเมือง เมืองละกระทู้นะ เพื่อความสะดวกต่อการอ่านและรื้อสมองความจำน้อยๆของเราด้วย 55+
เริ่ม!
ออกเดินทางจากดอนเมืองบ้านเราไปสนามบินย่างกุ้งกับน้องนกแอร์ใช้เวลาประมาณ 1ชั่วโมง20นาที เวลาห่างจากไทย 30นาที
คนบนเครื่องก็มีหลากหลายเชื้อชาติแหละ ไทย จีน ฝรั่ง พม่า พอเครื่องลงถึงพื้น คนอื่นๆก็หยิบสัมภาระตัวเอง เราก็หยิบแต่กระเป๋ากล้องลงเครื่องแล้วก็ตื่นเต้นด้วยอ่ะ 55
นี่ว่าแดดเมืองไทยร้อนแล้วนะ พอมาถึงนี่ อู้วหูวววววว แดดแสบผิวมากกกกกก !
พอไปถึงด่านตรวจคนเข้าเมือง รู้สึกว่าอีนี่ตัวเบาเหลือเกิน มองไปที่คนอื่นมีกระเป๋าเป๋สะพายหลัง มีกระเป๋าลากล้อไรงี้ ตอนแรกนี่ก็ชิวมากมัวแต่เดินสำรวจอ้อยอิ่งในสนามบิน โอ้ววโหวว อรรถรส นี่ลืมกระเป๋าสะพายไว้บนเครื่องคร้าาา 5555 ตั้งสติได้ นี่รีบไปหาประชาสัมพันธ์เลย
แต่! ใช่ว่านี่จะพูดอังกฤษเก่งที่ไหนละ 55 ต้องพึ่งตัวช่วยจากแฟนเราเอง นางก็พูดกับพนักงานไปว่าลืมกระเป๋าไว้บนเครื่องเที่ยวบินจากดอนเมือง นางก็พูดยาวๆไป จบด้วยที่พนักงาน พยักหน้าหงึกๆ พูดสามสี่ประโยคแล้ว นางก็โยนไปให้พนักงานอีกคนให้มาถามเราอีกรอบ คือไร???55 เราแบบ เอ๋อเลย 55 นี่พูดกับแฟนว่า ถ้าไม่ได้กระเป๋าคืน คงต้องหาซื้อเสื้อผ้าใหม่แน่ๆ ก็รอไป รอวนไปค่ะ 20นาที จบที่พนักงานอีกคน เดินถือกระเป๋ามาให้ นี่น้ำตาปริ่มมาก! แทบร้อง แบบ แกรรรร ทริปต่างประเทศครั้งแรก ก็ทำตัวเฉิ่ม เสร่อแล้วอ่ะ
1 USD - 1187Kyat ได้มา 593500Kyat แลกเงินเสร็จเรียบร้อยเดินออกประตูไป แบบอื้อหื้อออ แดดจ๋า พี่ลาก่อน อาจจะด้วยพื้นที่ตรงนี้มันโล่งแล้วก็ไม่มีต้นไม้มั้งก็เลยร้อน แล้วก็จะมีแท็กซี่จอดแบบเยอะมากหน้าประตูทางออก ส่วนใหญ่ก็พูดภาษาอังกฤษสำเนียงพม่าทั้งนั้น แต่เราไม่สนค่ะ แพงด้วย ประมาณ600-800-1000บาท แล้วแต่ชนิดของรถด้วย
สนามบินย่างกุ้ง ถ่ายตอนกำลังเดินไปหารถบัส
มีขาก็ต้องเดินค่ะ เดินอย่างเดียว ใช้ให้คุ้ม เดิน เดิน เดิน 55
พนักงานแบกเป๋าค่ะ 555
ทางเดินเท้าข้างๆจะเป็นต้นไม้ใหญ่มากเรียงกันเป็นแถวเลย ทำให้ไม่ร้อนมาก สบายๆ เดินชิวๆ ถนนหนทางก็แตกต่างจากบ้านเราอ่ะแก เป็นถนนสองเลน แล้วรถขับกันเร็วมากๆๆๆๆ แต่ดูแล้วสนุกอ่ะ 55 ไม่รู้ดิ มันเป็นระเบียบดี ขับกันยาวๆ นานๆทีจะเจอไฟแดง รถเยอะมาก!
เจอป้าย ถ่ายกับป้ายซักหน่อย
คนเมืองนี้นิยมกับรถเก๋งกัน ยังไม่เจอใครขี่รถมอไซค์กันเลยอ่ะ ตอนแรกก็ชิวอยู่หรอก พอเดินมาได้ซัก 2กิโลกว่า สังขารเริ่มเหนื่อยจร้า 55 เราบอกแฟนว่า "กูมาทำอะไรที่นี่!" ไม่ชิวแล้วอ่ะ เหนื่อยเว่อร์ ไม่เจอรถบัสซักคัน 55 นานๆทีจะเจอแต่ก็ไม่จอดให้ บางทีเราก็รออยู่ป้ายที่จอดรถนะ โบกๆ แต่นางก็ขับเลยไปเลยจ้าาา ไม่จอดรับ โมโหมาก 555 ไม่รู้ว่ารถคันไหนไปในเมือง!อ่านไม่ออก มีแต่ภาษาพม่าล้วนๆ เอาว่ะ เดินแล้วก็เดินให้มันสุด!
ป้ายใหญ่ ถ่ายป้ายแปป 555
ลูกของคนขายพวกมาลัยข้างทางค่ะ ชอบสีกระโปรงนักเรียนกับเป๋าแองกี้เบิร์ด อิอิ ตั๊ลลร๊าคคค มาถึงจุดๆนี้ เจอผู้คนเราก็ชื่นใจ หายเหนื่อย 55+
แต่! มันยังไม่สุดค่ะ เราต้องเดินข้ามถนนไปอีก แต่การที่จะข้ามถนนได้ไม่ใช่เรื่อง่ายๆนะ แหม่! รถแต่ละคัน วิ่งโคตรเร็วววว ! เริ่มเจออาคาร บ้านเรือนแล้วค่ะ แฟนเราเป็นคนใจเย็นนะ ไม่ค่อยโมโหเท่าไหร่ จะมาโมโหก็ตอนนี้แหละค่ะ 555 นางเหนื่อยกับรถบัส ไม่มีคันไหนจอดรับ 55 นางก็อ่านมาจากกูเกิ้ลว่ารถเบอร์นี้ๆ ไปในเมืองแต่ มันไม่มีคันไหนมีหมายเลขเลย 5555 พอถึงไฟแดง นางเห็นรถบัสติดแอร์จอดอยู่ ก็วิ่งฝ่าฝูงรถไปเคาะประตูรถบัสค่ะ55555555555 อีนี่แบบยืนขำอยู่ข้างถนน คนในรถบัสก็มอง มันทำอะไรของมัน สุดท้ายรถบัสไม่เปิดประตูให้ค่ะ
อู้วววหูววววว แต่ละอย่าง ถ่ายๆมา แต่ไม่ได้กินนะค่ะ 55 ใจเรายังไม่กล้ากินอาหารที่นี่ 555555555
เลยได้ซื้อน้ำอัดลมแทน จำไม่ได้ว่าราคาเท่าไหร่ แต่แพงกว่าบ้านเรานิดหน่อย
คนที่นี่จะมองเรามาก เราก็ไม่แน่ใจว่ามองเรา หรือมองแฟนเรา 55 เพราะตั้งแต่ว่าที่นี่ยังไม่เจอฝรั่งเลย หนึ่งมันช่วง Low season ด้วยมั้ง เราก็ไม่ได้สนใจอ่ะ มองมา เราก็ยิ้มให้
แฟนเราจะพูดว่าไป center อะไรทำนองนี้แหละ แต่คนที่นี่ไม่เข้าใจคำนี้ด้วยแหละ สุดท้ายเราเลยบอกว่าคันไหนไป Sule Pagoda เลยอ๋อกันไป แหม่! ถ้าบอกคำนี้คงได้ขึ้นตั้งแต่อยู่ห้าแยกไฟแดงแล้ว ร้องไห้แปป
รวมระยะทางที่พวกเราเดินได้ประมาณ4 กิโลกว่าค่ะ เจ๋งไปเลยยยย 5555
รถแอร์ค่ะ ราคาคนละ 8-10 บาท แต่! เงินที่ได้มา ไม่มีแบงค์น้อยค่ะ 555 เลยให้ไปประมาณ30บาท แบบถูกเว่อร์ แอร์เย็นได้ใจ จนนี่สลบคารถ 555 ตื่นมาอีกทีก็ยังไม่ถึงตัวเมือง อะไรมันจะไกลปานนั้น T^T ตอนแรกก็กะว่าจะลงตัวเมือง แต่เราแอบได้ยินคนที่นั่งข้างหลังว่าจะลง 18th Street เราก็เลยเอะใจ หึ! โฮสเต็ลเราอยู่ถนน 20th Street นีหว่า เราก็เลยลองถามดู สรุปรถคันนี้ผ่านค่ะ !! คุ้มไหมละ ! พนักงานขับรถบอกถึงSule Pagodaแล้ว เราเลยบอกว่า ไม่ลงค่ะ แฟนเราเลยเสริมต่อว่า จะไป 20th Street เขาก็โอเค
ลักษณะบ้านเรือนในพม่า สีสันสดใส อิอิ ชอบอ่ะ แปลกตาดี
แทบทุกที่ในพม่าบ้านจะเป็นแบบตึกเบียดๆกัน บางที่ก็สูงมากแตกต่างกันไป
รถบัสจอด! คนขับบอกถึงแล้วๆ! เราก็มองเห็นป้ายนะมันเขียน 30th Street เราบอกแฟนว่า เห้ย! ไม่ใช่เว้ย นี่มัน 30 ไม่ใช่ 20 แฟนเราก็เถียงๆ เขาบอกให้ลงก็ลงเถอะ ถูกแล้วๆ เออ จ้า ลงก็ลง ! สรุป 30 เราแบบเอือม ตอนนั้นโกรธนางอ่ะ ไม่คุยด้วยเลย 55 เราบอกว่า เห้ย! ทีหลังอ่ะ ต้องหัดพูดช้าๆนะ คนที่นี่เขาไม่เข้าใจ ฟัง20เป็น30 งี้ โถ่วว จากนั้นเราก็เดินๆค่ะ แต่มันตลกตรงที่ เรากับแฟเดินเคียงคู่กับรถบัส 555+ แบบถนนรถติด เราก็เดินปกติ มองไปทีไรก็เจอรถบัสที่เราขึ้นอยู่ แบบเจ็บใจอ่ะ! มีรถแอร์ให้นั่งสบายไม่เอา นี่มาเดินตากฝนรินๆแหม่ โรแมนติกเกิ๊น! ทางเท้าก็เต็มไปกับหมากพลูสีแดงที่คนพม่าเคี้ยวๆแล้วก็
แฟนเราทนไม่ไหวเลยบอก ให้ไปเดินอีกทาง 55+ นางคงเขินมั้ง เพราะคนในรถบัสก็มองไง ลงจากรถ แต่มาทางเดียวกันไรงี้ 5555+