สวัสดี เราเป็นคนหนึ่งที่เเอบชอบรุ่นพี่แต่ตอนนี้ไม่เเอบเเล้วเค้ารู้เเล้ววว😬
ตอนนี้รุ่นพี่ที่เราชอบเค้าอยู่ม.6แล้ว อีกเเค่ปีเดียวก็ไม่ได้เจอเค้าเเล้ว เป็นเเค่คนที่เราาชอบไม่ได้เป็นเเฟนกันแต่ในความรู้สึกเรามันมีความทรงจำมากมายทั้งความทรงจำที่ดีและความทรงจำที่ไม่ดี พี่เค้าเป็นคนที่ไม่ค่อยยิ้มเงลาถ่ายรูปก็ไม่ค่อยยิ้มอ่ะ พี่เค้าบอกว่ายิ้มมันน่ารำคาญ เราก็คิดนะว่ายิ้มมันน่ารำคาญตรงไหน พี่เค้าเป็นคนที่ไม่หล้อแต่ก็ดูดีและก็ไม่ขี้เหร่อ่ะ เล่าเรื่องราวของเรากับพี่เค้าแบบสังเขปล่ะกัน เรามีทั้งเฟสและไลน์พี่เค้า เมื่อก่อนเราชอบไปส่องเฟสพี่เค้าบ่อยๆ แต่พี่เค้าไม่ค่อยโพสต์อะไรอ่ะก็เขี่ยไปเขี่ยมา555 แต่ตอนนี้พี่เค้าบล็อกเฟสเราไปเรียบร้อยเเล้ว เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเราทำอะไรผิด บางที่ผิดที่เราชอบเค้ามั้ง แต่มันก็เป็นโซเซียลไม่ใช่พื้นที่ที่เราใช้ชีวิตจริงเราไม่เสียใจหรอกคิดว่าช่างมันเหอะ ส่วนในไลน์เราก็จะทักไปถามพี่เค้าว่า กินข้าวยัง ทำอะไรอยู่ เป็นไงบ้างแต่พี่เค้าอ่านเเล้วไม่เคยตอบ สำหรับบางคน(ส่วนใหญ่)ที่บอกว่าอ่านเเล้วไม่ตอบอย่าอ่านดีกว่า แต่สำหรับเราว่าพี่เค้าอ่านเเต่ไม่ตอบดีกว่าไม่อ่านอย่างน้อยเค้าก็รู้ว่ายังมัคนเป็นห่วงเค้าอยู่ไกลๆตรงนี้ แต่ไลน์เราพี่เค้าไม่บล็อกอ่ะก็ไม่รู้ทำไม เค้าบล็อกไลน์ไม่เป็นมั้ง555 นอกจากเราโดนบล็อกเฟสเเล้วเรายังโดนพี่เค้าบอกว่ารำคาญทางไลน์อีกด้วยเเระ วันนั้นเป็นวันที่เราเสียใจมาก ร้องไห้ด้วยเเระ เราไม่เคยโกรธพี่เค้าเลยอ่ะ เเล้วเราก็เลิกร้องไห้ และก็พยายามตัดใจจากพี่เค้า พยายามลืมพี่เค้าหลายครั้ง แต่เรากลับทำไม่ได้ และก็ยังรักพี่เค้าเหมือนเดิม เพื่อนเราเคยถามว่าพี่เค้าทำกับแกขนาดนี้ทำไมแกยังรักพี่เค้าอยู่ เราก็ตอบไปว่าไม่รู้เหมือนกัน บางที่เราก็เเอบสงสัยตัวเองเหมือนกันว่าทำไม แต่เวลาทำให้เราเลือกที่จะลืมว่าพี่เค้าเคยว่าเรา แต่ลึกๆก็จำเเระ ระยะเเรกๆที่เราโดนพี่เค้าว่าเราก็ไม่ค่อยกล้าส่งไปเพราะกลัวโดนพี่เค้าว่ากลับมาอีก กลัวความสัมพันธ์มันจะเเย่ไปกว่าเดิมที่มันเเย่ยุเเล้ว (อันนี้เมื่อปีที่เเล้ว) ตอนนี้พี่เค้าอยู่ ม.6แล้ว เราก็ไม่ค่อยส่งไปแล้วอ่ะ เพราะเราเคยอ่านไปเจอกระทู้นึงที่พูดถึงชีวิตของม.6ว่ามันเหนื่อยมาก เราเลยไม่ทักพี่เค้าไปไม่เอาเรื่องไร้สาระไม่มีประโยชน์ไม่สำคัญกับเค้าไปใส่สมองพี่เค้า สงสารพี่เค้า555 เมื่อปีที่เเล้วเราเจอพี่เค้าบ่อยมากอ่ะ เรากล้าสบตาพี่เค้ากล้ามอง แต่ตอนนี้เจอพี่เค้าน้อยมาก เวลาเจอก็พยายามไม่มองทำเป็นไม่สนใจ มันอึดอัดมากเลยการที่พยายามทำเป็นไม่สนใจคนที่อยากเจออยากเห็นหน้ามากที่สุด ทำเหมือนว่าเราเข้มแข็งพอ555 แต่ข้างใจมันดีใจมากอ่ะ เรานั่งคิดคิดดูเเล้วเราว่าการที่เรารักใครสักคนมันไม่จำเป็นหรอกว่าสุดท้ายรักที่เราให้เค้าไปมันจะจบตรงแค่คำว่าเรา สำหรับเราแค่เราได้รักเค้าต่อไป รักเค้าไปแบบนี้มันก็มีความสุขแล้ว ถึงมันอาจเหนื่อย จะท้อ อยากร้อง สำหรับเรานะคือเรารักเค้าอ่ะเราก็เหนื่อยนะเพราะความรักที่เราให้พี่เค้าไปมันไม่ได้เป็นเเบบที่เราหวังไว้เค้าไม่ได้ชอบเรา ไม่ได้ใช้คำว่าเราร่วมกันแค่เราเห็นพี่เค้า ได้ทำอะไรดีดีให้ แม้เค้าไม่เห็นค่าของมันที่ทำให้กูก็เสียใจแต่ทำไงได้ก็เค้าไม่ได้รักเรา มีเเต่เราที่รักเค้า แค่ได้เเอบถ่ายรูปได้เเอบมองได้เห็นหน้าเเล้วยิ้มคนเดียว ได้เห็นก็รู้สึกดี มีความทรงจำที่ดีแค่นี้เราก็โอเคแล้วเเม้มันจะไม่ได้จบลงที่เรากับเค้าต้องมีคำว่าเราหรือเป็นเเฟนกัน สำหรับคนที่ไม่สมหวังไม่ตำเป็นหรอกว่าต้องเลิกรักเค้าต้องเกลียดเค้าแต่อยากให้คิดว่าการที่เรารักเค้าอยากให้เป็นความรักที่อยากเห็นเค้ามีความสุข แต่สำหรับบางคนที่อยากเปิดใจมันก็อาจดีกว่า เพราะเราเปลี่ยนความคิดคนอื่นไม่ได้แต่เปลี่ยนความคิดเราได้นิ้ สู้ๆน๊า
ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่เข้ามาอ่าน
สำหรับคนที่แอบชอบรุ่นพี่
ตอนนี้รุ่นพี่ที่เราชอบเค้าอยู่ม.6แล้ว อีกเเค่ปีเดียวก็ไม่ได้เจอเค้าเเล้ว เป็นเเค่คนที่เราาชอบไม่ได้เป็นเเฟนกันแต่ในความรู้สึกเรามันมีความทรงจำมากมายทั้งความทรงจำที่ดีและความทรงจำที่ไม่ดี พี่เค้าเป็นคนที่ไม่ค่อยยิ้มเงลาถ่ายรูปก็ไม่ค่อยยิ้มอ่ะ พี่เค้าบอกว่ายิ้มมันน่ารำคาญ เราก็คิดนะว่ายิ้มมันน่ารำคาญตรงไหน พี่เค้าเป็นคนที่ไม่หล้อแต่ก็ดูดีและก็ไม่ขี้เหร่อ่ะ เล่าเรื่องราวของเรากับพี่เค้าแบบสังเขปล่ะกัน เรามีทั้งเฟสและไลน์พี่เค้า เมื่อก่อนเราชอบไปส่องเฟสพี่เค้าบ่อยๆ แต่พี่เค้าไม่ค่อยโพสต์อะไรอ่ะก็เขี่ยไปเขี่ยมา555 แต่ตอนนี้พี่เค้าบล็อกเฟสเราไปเรียบร้อยเเล้ว เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเราทำอะไรผิด บางที่ผิดที่เราชอบเค้ามั้ง แต่มันก็เป็นโซเซียลไม่ใช่พื้นที่ที่เราใช้ชีวิตจริงเราไม่เสียใจหรอกคิดว่าช่างมันเหอะ ส่วนในไลน์เราก็จะทักไปถามพี่เค้าว่า กินข้าวยัง ทำอะไรอยู่ เป็นไงบ้างแต่พี่เค้าอ่านเเล้วไม่เคยตอบ สำหรับบางคน(ส่วนใหญ่)ที่บอกว่าอ่านเเล้วไม่ตอบอย่าอ่านดีกว่า แต่สำหรับเราว่าพี่เค้าอ่านเเต่ไม่ตอบดีกว่าไม่อ่านอย่างน้อยเค้าก็รู้ว่ายังมัคนเป็นห่วงเค้าอยู่ไกลๆตรงนี้ แต่ไลน์เราพี่เค้าไม่บล็อกอ่ะก็ไม่รู้ทำไม เค้าบล็อกไลน์ไม่เป็นมั้ง555 นอกจากเราโดนบล็อกเฟสเเล้วเรายังโดนพี่เค้าบอกว่ารำคาญทางไลน์อีกด้วยเเระ วันนั้นเป็นวันที่เราเสียใจมาก ร้องไห้ด้วยเเระ เราไม่เคยโกรธพี่เค้าเลยอ่ะ เเล้วเราก็เลิกร้องไห้ และก็พยายามตัดใจจากพี่เค้า พยายามลืมพี่เค้าหลายครั้ง แต่เรากลับทำไม่ได้ และก็ยังรักพี่เค้าเหมือนเดิม เพื่อนเราเคยถามว่าพี่เค้าทำกับแกขนาดนี้ทำไมแกยังรักพี่เค้าอยู่ เราก็ตอบไปว่าไม่รู้เหมือนกัน บางที่เราก็เเอบสงสัยตัวเองเหมือนกันว่าทำไม แต่เวลาทำให้เราเลือกที่จะลืมว่าพี่เค้าเคยว่าเรา แต่ลึกๆก็จำเเระ ระยะเเรกๆที่เราโดนพี่เค้าว่าเราก็ไม่ค่อยกล้าส่งไปเพราะกลัวโดนพี่เค้าว่ากลับมาอีก กลัวความสัมพันธ์มันจะเเย่ไปกว่าเดิมที่มันเเย่ยุเเล้ว (อันนี้เมื่อปีที่เเล้ว) ตอนนี้พี่เค้าอยู่ ม.6แล้ว เราก็ไม่ค่อยส่งไปแล้วอ่ะ เพราะเราเคยอ่านไปเจอกระทู้นึงที่พูดถึงชีวิตของม.6ว่ามันเหนื่อยมาก เราเลยไม่ทักพี่เค้าไปไม่เอาเรื่องไร้สาระไม่มีประโยชน์ไม่สำคัญกับเค้าไปใส่สมองพี่เค้า สงสารพี่เค้า555 เมื่อปีที่เเล้วเราเจอพี่เค้าบ่อยมากอ่ะ เรากล้าสบตาพี่เค้ากล้ามอง แต่ตอนนี้เจอพี่เค้าน้อยมาก เวลาเจอก็พยายามไม่มองทำเป็นไม่สนใจ มันอึดอัดมากเลยการที่พยายามทำเป็นไม่สนใจคนที่อยากเจออยากเห็นหน้ามากที่สุด ทำเหมือนว่าเราเข้มแข็งพอ555 แต่ข้างใจมันดีใจมากอ่ะ เรานั่งคิดคิดดูเเล้วเราว่าการที่เรารักใครสักคนมันไม่จำเป็นหรอกว่าสุดท้ายรักที่เราให้เค้าไปมันจะจบตรงแค่คำว่าเรา สำหรับเราแค่เราได้รักเค้าต่อไป รักเค้าไปแบบนี้มันก็มีความสุขแล้ว ถึงมันอาจเหนื่อย จะท้อ อยากร้อง สำหรับเรานะคือเรารักเค้าอ่ะเราก็เหนื่อยนะเพราะความรักที่เราให้พี่เค้าไปมันไม่ได้เป็นเเบบที่เราหวังไว้เค้าไม่ได้ชอบเรา ไม่ได้ใช้คำว่าเราร่วมกันแค่เราเห็นพี่เค้า ได้ทำอะไรดีดีให้ แม้เค้าไม่เห็นค่าของมันที่ทำให้กูก็เสียใจแต่ทำไงได้ก็เค้าไม่ได้รักเรา มีเเต่เราที่รักเค้า แค่ได้เเอบถ่ายรูปได้เเอบมองได้เห็นหน้าเเล้วยิ้มคนเดียว ได้เห็นก็รู้สึกดี มีความทรงจำที่ดีแค่นี้เราก็โอเคแล้วเเม้มันจะไม่ได้จบลงที่เรากับเค้าต้องมีคำว่าเราหรือเป็นเเฟนกัน สำหรับคนที่ไม่สมหวังไม่ตำเป็นหรอกว่าต้องเลิกรักเค้าต้องเกลียดเค้าแต่อยากให้คิดว่าการที่เรารักเค้าอยากให้เป็นความรักที่อยากเห็นเค้ามีความสุข แต่สำหรับบางคนที่อยากเปิดใจมันก็อาจดีกว่า เพราะเราเปลี่ยนความคิดคนอื่นไม่ได้แต่เปลี่ยนความคิดเราได้นิ้ สู้ๆน๊า
ขอบคุณทุกคนนะค่ะที่เข้ามาอ่าน