รู้สึกผิดตอนเรียนประถมค่ะ ฝังในใจไม่หายเลย

ตอนเรียนประถมเคยมีเด็กพิเศษมาเรียนร่วมค่ะ ตัวย่อว่า ก. ละกัน ไม่เคยแกล้ง หรือด่า หรือว่าเลยโดยตรง แต่มันก็จะมีเพื่อนที่เราสนิทด้วยสองสามคนชอบไปแกล้ง ก. (ไม่ได้แกล้งรุนแรงนะคะ ชอบล้ออะไรแบบนั้น) ด้วยความที่เป็นเพื่อนสนิท เราก็ อือๆๆๆ ตามไป แต่ในใจก็แอบเห็นใจ ก. มีบางช่วงก็แอบไปพูดปลอบ ก. ว่าอย่าร้องไห้เลยเวลาโดนแกล้ง ผ่านมาหลายปี บังเอิญเจอ ก. เรายิ้มให้แต่เราว่าเขาคงจำเราไม่ได้เพราะเรียนด้วยกันประมาณปีเดียว ทุกครั้งที่เจอก็รู้สึกผิดยังไงไม่รู้ค่ะ เราควรจะแก้ไขความรู้สึกผิดแบบนี้ยังไงดี TT