ตอน 3/4
ต่อๆ ...... บลาบลาๆๆ.. หมวยก็จัดสิคะ yeah that’s what we thought too,
because most of the products are imported from Thailand and we are from there it’s funny cause we have to pay twice...
โอ้ว 'โซยูกายส์อาร์ฟอร์มไทยแลนดด์' รู้สึกสบายตัวมาทันที คือเราติดว่า เด็กไทยจะถูกสอนตอนเล็กๆไม่ให้คุยกับคนแปลกหน้า
คือหมวยไม่ได้ถูกสอนแบบนั้น ที่บ้านจะให้สนับสนุนให้กล้า ทัก กล้า คุย ต้องยิ้มก่อน ตอนแรกเราก็เกรงๆกับการทักคนอื่นก่อน
แต่ก็แล้วแต่คนนะ บางคนเรากล้ามากๆ ชวนคุยก่อน บางคนเราก็ไม่กล้าสบตาให้ ยิ่งเป็นหนุ่มน่ารักๆยิ่งไม่กล้า 5555 อ่า
ขอแจ้งว่า รถจากหลวงพระบางไปวังเวียงถูกกว่าขามามากๆ 105,000 เอง แต่แอบเสียดาย เพราะตอนกลับเดินเจอ 90000 แง่มแง่ม
เป็นรถตู้นี้แหละ แต่คุ๊ณขา เพียงแค่ 6 ชั่วโมงเท่านั้น มันเริ่มแล้ว โค้งซ้ายโค้งขวา พยายามหลับตาก้ไม่หลับ เลยดูวิวไปพลางๆ
หันไปอีกที คุณเพื่อนๆนี้คอหักไปแล้ว แถมอ้าปากให้หมอฟันดูอีก จริงๆเลย จะชวนเม้าท์ซะหน่อย แต่ลาวรถไม่เยอะอ่ะ
คนขับๆปลอดภัย จอดรถพักให้ 2 ครั้ง ที่ชอบที่สุดคือนี้
วิวอ่ะ ถ่ายรูปมาก็ไม่สวยเท่าของจริง ถ้าอยากเห็นว่าสวยแค่ไหน ธรรมชาติแค่ไหน ต้องจัดทริปลุยเองเลยน้า
วังเวียง บูลลากูน ซากุระบาร์ หมวยมาหาแล้ววว July 13-16
พอเข้าเขตวังเวียงฝนก็ตกซะงั้น รถตู้มาจอดที่ท่ารถ ก็ script เดิมมีรถตุ้กๆมารอรับไปส่งที่พัก
ไอ้เราก้ใช้ความเป็นมิตรถามพี่คนขับว่าจากนี้ไปที่พักไกลมั้ย ค่ารถแพงจัง เนี่ยไม่มีตังกลับบ้านแล้ว
คือเอาตรงๆจะให้เขาไปส่งที่ๆพักอ่ะ 55555555555555555 สุดท้ายก็ต้องยอมจ่าย 20000 กีบ แยกกับการยอมเดิน 2 กิโล
ฝนพรำๆ เพื่อนบอก มืดแล้วนะ เดินเสี่ยงอยู่ อ่าๆ ขึ้นรถก็ได้ นั่งมาได้สักครู่ ก็เห็นคู่แฟนที่นั่งรถตู้มาด้วยกันเดินอย่างชำนาญทาง
หมวยหันไปหาเพื่อน “โห่ ถ้ารู้ว่าจะเดินก็เดินมาด้วยกันแล้ว เสียดาย 100 บาท ตู” นั่งมา 7 นาที ก้ถึงที่พัก
เช็คอินเสร็จก็เลยไปเดินหาที่กินข้าว และแล้วก็พบสบเจอ ชายสี่บะหมี่เกี๊ยว ชามละ 15000 อยู่ไทยไม่เคยจะอุดหนุน
มาอุดที่ลาวซะงั้น แต่ผงชูรสเอาเรื่องอยู่นะ อร่อยดี กับช่วงฝนพรำๆ พรำบ้าอะไร ติดฝนเป็นชั่วโมง ถึงเกือบเที่ยงคืน
เลยตัดสินใจซื้อชุดกันฝนหน้าโง่นี้ 5000กีบ
ชายสี่นี้อยู่ตรงข้ามกับ Real Backpacker Hostel ที่ดูแอบปาร์ตี้นิดนึง แต่ไม่เท่าโฮสเทลเรา Chillaos Hostel
ฟรีเหล้า ลานกว้างกว่า เปิดเพลงทุกคืนถึง 4ทุ่ม และ พนักงานเถื่อนกว่า55555 แถมต่างชาติที่นั่งตุ้กๆมาด้วยกันทิ้งทาย
ก่อนเราลงรถว่า I’ve heard this is also another fun place. หมวยฟังและตอบกลับไป oh yeah, fun fun! 5555 have fun you guys!!!
คือการมาแบกแพ้ค (ที่ไม่เอากระเป๋า suitcase) ลุยๆทำให้ได้เจอต่างชาติมากมาย ทุกคนยิ้มให้กัน say hi ขนาดเพิ่งปล่อยจรวดจากห้องน้ำออกมายัง hello ให้ตรูเลย 55555 เห็นผมเซ่อร์ๆ ยาวเป็นรากต้นไม้ใครจะไปรู้ว่าพอกลับประเทศไปนี้
อาจจะพระเอกเรียกพี่เลยนะ 555 คือทุกคนมีใจที่จะคุยกับคุณ เพียงเริ่มแค่สบตาก่อนหรือส่งรอยยิ้มให้
แต่ถ้าคิดว่าเขาจะทักเราก่อนคงไม่มีทาง เหมือนตอนพักที่เวียงจัน มีหนุ่ม Holland เพิ่ง check in เราเดินเข้าห้องก้เลยมองหน้าเขา
และก็ “ไฮ” แอบดูกลับหัว แหมๆ แอบน่ารักนิสนุง สักพักพอเขานั่งตรงขึ้นมาคุยด้วยเท่านั้นแหละ โอเคกู้ดบาย
เซ่อร์ๆ ชวนคุยกันพักใหญ่ เพราะในห้องก้มีแค่เขาและแก็งค์หมวย เขามาเที่ยวรอบ SE 2เดือนครึ่ง เพิ่งมาจากกัมพูชา
ขับมอไซค์มา ก็คุยกันทั่วไปเรื่องแบกแพ้ค เราก็สงสัยมานานและว่าคนที่มาคนเดียวเขาไม่เหงาหรอ หมวยไง
หมวยชอบคุยกับคน มาคนเดียวคงเหงา แต่ก้คิดว่าถ้ามาคนเดียวก้ชวนคนอื่นคุยได้เรื่อยๆ เขาบอก
‘sometimes but not really you get to talk to other people you meet on the way or at the hostel,
like you today’ อะหืมม ตรงไปอีก เหมือนเขาบอกว่าป่าวิวทิวทัศน์ไม่ทำให้เหงา
ต้อนรับ เช้าวันที่ 14 9.22 ด้วยscramble eggs and pancake breakfast
แพนเค้กนี้เพื่อนหมวยสั่งมา ด้วยความอยากลอง อะจ้ะ โรตีบ้านเรานะคุณเพื่อน เมื่อคืนหลับสบายมากเพราะฝนตกด้วย
วันนี้เราวางแพลนจะไปบูลลากูนกัน เช่ารถ 50000 กีบ ได้ถึง 2 ทุ่ม destination แรก
คือ blue lagoon
ระหว่างทางก็สแนปอะโฟโต้ไปก่อน
และนี้คือโฉมหน้าของ blue lagoon ที่เฝ้ารอ
ไหง เป็นน้ำสีนี้ละ ถามคนลาวที่ปิ้งปลาเผาสำหรับมื้อเที่ยง เขาบอกว่า ฝนตกก็น้ำสีนี้แหละ วันไหนไม่ตกถึงจะเป็นฟ้า turquoise เลย
แง่ม นั่งกินปลาเผาไป น้อยใจไป ที่นี้มีทัวร์เกาหลีมาลงเยอะมากๆ โดดน้ำกันใหย๋ มันมีความสูง 2ระดับ และเชือกให้ห้อยโหนอีก
โอปป้าโบกไม้โบกมือขอเสียงกรี๊ดก่อน รองเท้าสีชมพูเชี่ยว ทำใจอยู่นาน
กลุ่มสาวๆก็ อันนา ทู เซด พี่แกไม่โดดสะที แต่สุดท้ายก็ได้เสียงเชียร์ เห่ออไปอีก น้ำกระเพือมเลยย
สายเราเป็นสายโหด มาแบกแพ้คทั้งที่ ก็ต้องปืนเขากันหน่อย
ถ้ำปูคำ Phou Kham Cave ด้วยช้างดาวนะ ซึ่งถ้ำนี้จะมีพระนอนอยู่
เราไม่ได้เดินไปสุดทาง เพราะมันมืดมาก แล้วมันไม่มีลูกศรชี้บอก คือก้ต้องระวังเหมือนกันเพราะพื้นเปียก
ไม่เสียค่าขึ้น แต่แอบโดนเรียกให้เช่าไฟฉายส่องหัว แต่หมวยมีเตรียมไปแล้ว
นั่งลำลึก ดูคนอื่นหัวเราะเล่นน้ำคลองสะอาด(บลูลากูน) อยู่เป็นชม ก็ขับมอไซค์เข้าเมืองเพื่อไปแลกเงินและหาอะไรกิน
รู้สึกร่างพัง เลยไปหาร้านนั่งชิวริมแม่น้ำ มีการ์ตูนเน้ตเวิร์กให้ดูด้วยนะ พร้อมกับหมอนไว้เอนกาย
แน่นอนว่าต้องสั่ง ตำบักหุ่งลาว และ ก๋วยเตี๋ยวไก่ ด้วยความหิวกระหาย แต่ก็กินเหลือ ‘_’ ใกล้สองทุ่มแล้ว
ก็เลยขับรถเล่นรอบๆ ขับวนไปคะ ประมาน 3 รอบได้ แล้วก้ไปนั่งเม้าท์กับหลานเจ้าของร้านมอไซค์
น้องเขาชื่อ เจนี่ อายุ 13 แต่คุยแจ่วๆเลย ดูมีความรู้ดี เขาบอก ทำไงให้ขาวเหมือนเจนี เทียน 555555555555
หมวยเลยบอก ‘ นี้ ไม่ต้องขาวหรอก ผิวแบบนี้ (น้องขาผิวแทนๆออกดำ) ต่างชาติชอบ ยิ่งเนี่ย วังเวียงเยอะๆอยู่ เผลอๆได้ไปอยู่เมืองนอกนะ’
เม้าท์ไปเม้าท์มาก็เลยเพิ่งรู้ว่า
มีบลูลากูนอีก2 ที่ บวกกับ
เขาผาเงินที่เป็นจุดชมวิวของวังเวียง สวยมาก ก็เลยต่อราคาลุงสำหรับเช่ารถพรุ่งนี้
แต่พี่แกไม่ยอมให้ ใจร้ายจุง จองรถเสร็จอะไรเสร็จก้ไปหาส้มตำ อีกแล้ว กับไก่ย่างอันน้อยนิดกิน กะเดินย่อยพอดีกับเหลือบไปเห็นร้านเบเกอรี่
คุณเพื่อนเกิดอยากมีของหวานตกท้าย ก้จัดไป น่าจะเป็นร้านที่ต่างชาติมาลงทุน เพราะข้างในเหมือนเบเกอรี่ต่างชาติแท้ๆ
สะบายดี วันศุกร์ที่ 15 โหหหหห กว่าจะหาเขาผาเงินได้ แวะถามกว่า หลายคนอยู่
ทางเข้ามันเป็นป้ายเล็กๆสีเหลือง เขียนว่า 200 เมตร จอดรถแล้วเดินเข้าไป ก็เป็นโคลน เหมือนถ้าหลงก็คงไม่มีหาเจอ
ระหว่างทางขึ้นมันชันมากๆ แต่ก็มีเชือกให้จับเป็นระยะๆ คือขึ้นไปมันใช้เวลาไม่นานนะ ประมาน 30-40 นาที แต่มันสูงชัน
90องศามากๆ มันเหนื่อยหอบก้เลยต้องหยุดเป็นพักๆ น้ำนี้กินจนหมดละ ตัวนี้ซุ่มไปด้วยเหงื่อ น้ำที่นี้ก้แพงเป็นสองเท่าของไทย
กินเหงื่อแทนละกัน อะเจ๊าะ ม่ายไหววว ดีที่มีเพื่อนผู้ชายมาด้วย ไม่งั้นนะวันนี้ก้คงไม่ถึง เพราะลิมิตหมวยอาจจะ7
แต่มากับเพื่อนๆแล้วก็เหมือน cheer each other up ยิ่งผู้ชายก็ level 9 หรืออาจเกินกว่านั้น มันก็ดีอะ
เหมือนเราได้พัฒนาตัวเราเองด้วย strong strong!!! แม่เจ้าในที่สุด ก็มาถึงสะที
คือจริงๆมันสามารถขึ้นไปสูงได้อีก เพิ่งรู้จากไกด์เด็กชาวเขาที่พูดลาวไม่ค่อยได้
คือมัน worth it มากๆ สวย ธรรมชาติ สงบ คุ้มค่าที่ปีนขึ้นมาถึงจุดสูงสุด ตอนแรกก็จะไม่ขึ้นมา แต่เพื่อนชายบอกว่า อีกนิดเดียวเอง
ไหนๆมาแล้ว อ่ะ ไปก็ไปวะ ตั้งใจจะไป blue lagoon 2 เพราะเฮียให้เช่ารถบอกว่า 3 คงไกลไป แต่ 3 สวยสุด
ไปๆมาๆหาทางไป 2 ไม่เจอ เลยสุ่มๆไป 3 แทนละกัน ตอนนี้อันไหนก็เอาหมดอ่ะ หาไม่เจอซะที ระหว่างทางก็เป็น
ดิน โคลน น้ำ หิน มีครบเซต เลย แค่ส่วนตัวแค่วิวก็ฟินแล้วอ่ะ
จริงๆอีกด้านนึงมันมี sling ให้โหนแล้วปล่อยมือด้วย เหมือนมา 1 ที แต่ได้ กระโดดน้ำ + tubing + ดูวิวทิวเขาไปในตัว
ก็เหมือนเดิม เสียค่าเข้า 10,000 กีบ แต่อาหารสุดจะแพง เกือบเสียค่าหิวไปกับมาม่าถ้วยละ 20000กีบแล้ว
ขากลับขี้เกียจเดินไปห้องน้ำ ก็เลยเข้ามุมเล้าไก่แล้วเปลื่ยนตรงนั้นเลย ก็ธรรมชาติดีนะ ^0^ อ่อ
ที่สำคัญเขาถามก่อนลงน้ำเลยว่าว่ายเป็นไหม ถ้าไม่เป็นก็ให้ใส่ชูชีพ นึกในใจ how nice, you care for my safety?!? ^O^
ขากลับออกมาจาก blue lagoon ไม่นาน ฝนก็ตกหนักมากกก แบบต้องหยุดรถ เลยหันไปเจอบ้านๆนึงมองเราด้วยยิ้มๆเหมือนว่าจะไปรอดหรอ......
to be continue 3 ....
http://pantip.com/topic/35400670
[CR] บันทึกแบกแพ้ค สะบายดีลาว 2016
ต่อๆ ...... บลาบลาๆๆ.. หมวยก็จัดสิคะ yeah that’s what we thought too,
because most of the products are imported from Thailand and we are from there it’s funny cause we have to pay twice...
โอ้ว 'โซยูกายส์อาร์ฟอร์มไทยแลนดด์' รู้สึกสบายตัวมาทันที คือเราติดว่า เด็กไทยจะถูกสอนตอนเล็กๆไม่ให้คุยกับคนแปลกหน้า
คือหมวยไม่ได้ถูกสอนแบบนั้น ที่บ้านจะให้สนับสนุนให้กล้า ทัก กล้า คุย ต้องยิ้มก่อน ตอนแรกเราก็เกรงๆกับการทักคนอื่นก่อน
แต่ก็แล้วแต่คนนะ บางคนเรากล้ามากๆ ชวนคุยก่อน บางคนเราก็ไม่กล้าสบตาให้ ยิ่งเป็นหนุ่มน่ารักๆยิ่งไม่กล้า 5555 อ่า
ขอแจ้งว่า รถจากหลวงพระบางไปวังเวียงถูกกว่าขามามากๆ 105,000 เอง แต่แอบเสียดาย เพราะตอนกลับเดินเจอ 90000 แง่มแง่ม
เป็นรถตู้นี้แหละ แต่คุ๊ณขา เพียงแค่ 6 ชั่วโมงเท่านั้น มันเริ่มแล้ว โค้งซ้ายโค้งขวา พยายามหลับตาก้ไม่หลับ เลยดูวิวไปพลางๆ
หันไปอีกที คุณเพื่อนๆนี้คอหักไปแล้ว แถมอ้าปากให้หมอฟันดูอีก จริงๆเลย จะชวนเม้าท์ซะหน่อย แต่ลาวรถไม่เยอะอ่ะ
คนขับๆปลอดภัย จอดรถพักให้ 2 ครั้ง ที่ชอบที่สุดคือนี้
วิวอ่ะ ถ่ายรูปมาก็ไม่สวยเท่าของจริง ถ้าอยากเห็นว่าสวยแค่ไหน ธรรมชาติแค่ไหน ต้องจัดทริปลุยเองเลยน้า
วังเวียง บูลลากูน ซากุระบาร์ หมวยมาหาแล้ววว July 13-16
พอเข้าเขตวังเวียงฝนก็ตกซะงั้น รถตู้มาจอดที่ท่ารถ ก็ script เดิมมีรถตุ้กๆมารอรับไปส่งที่พัก
ไอ้เราก้ใช้ความเป็นมิตรถามพี่คนขับว่าจากนี้ไปที่พักไกลมั้ย ค่ารถแพงจัง เนี่ยไม่มีตังกลับบ้านแล้ว
คือเอาตรงๆจะให้เขาไปส่งที่ๆพักอ่ะ 55555555555555555 สุดท้ายก็ต้องยอมจ่าย 20000 กีบ แยกกับการยอมเดิน 2 กิโล
ฝนพรำๆ เพื่อนบอก มืดแล้วนะ เดินเสี่ยงอยู่ อ่าๆ ขึ้นรถก็ได้ นั่งมาได้สักครู่ ก็เห็นคู่แฟนที่นั่งรถตู้มาด้วยกันเดินอย่างชำนาญทาง
หมวยหันไปหาเพื่อน “โห่ ถ้ารู้ว่าจะเดินก็เดินมาด้วยกันแล้ว เสียดาย 100 บาท ตู” นั่งมา 7 นาที ก้ถึงที่พัก
เช็คอินเสร็จก็เลยไปเดินหาที่กินข้าว และแล้วก็พบสบเจอ ชายสี่บะหมี่เกี๊ยว ชามละ 15000 อยู่ไทยไม่เคยจะอุดหนุน
มาอุดที่ลาวซะงั้น แต่ผงชูรสเอาเรื่องอยู่นะ อร่อยดี กับช่วงฝนพรำๆ พรำบ้าอะไร ติดฝนเป็นชั่วโมง ถึงเกือบเที่ยงคืน
เลยตัดสินใจซื้อชุดกันฝนหน้าโง่นี้ 5000กีบ
ชายสี่นี้อยู่ตรงข้ามกับ Real Backpacker Hostel ที่ดูแอบปาร์ตี้นิดนึง แต่ไม่เท่าโฮสเทลเรา Chillaos Hostel
ฟรีเหล้า ลานกว้างกว่า เปิดเพลงทุกคืนถึง 4ทุ่ม และ พนักงานเถื่อนกว่า55555 แถมต่างชาติที่นั่งตุ้กๆมาด้วยกันทิ้งทาย
ก่อนเราลงรถว่า I’ve heard this is also another fun place. หมวยฟังและตอบกลับไป oh yeah, fun fun! 5555 have fun you guys!!!
คือการมาแบกแพ้ค (ที่ไม่เอากระเป๋า suitcase) ลุยๆทำให้ได้เจอต่างชาติมากมาย ทุกคนยิ้มให้กัน say hi ขนาดเพิ่งปล่อยจรวดจากห้องน้ำออกมายัง hello ให้ตรูเลย 55555 เห็นผมเซ่อร์ๆ ยาวเป็นรากต้นไม้ใครจะไปรู้ว่าพอกลับประเทศไปนี้
อาจจะพระเอกเรียกพี่เลยนะ 555 คือทุกคนมีใจที่จะคุยกับคุณ เพียงเริ่มแค่สบตาก่อนหรือส่งรอยยิ้มให้
แต่ถ้าคิดว่าเขาจะทักเราก่อนคงไม่มีทาง เหมือนตอนพักที่เวียงจัน มีหนุ่ม Holland เพิ่ง check in เราเดินเข้าห้องก้เลยมองหน้าเขา
และก็ “ไฮ” แอบดูกลับหัว แหมๆ แอบน่ารักนิสนุง สักพักพอเขานั่งตรงขึ้นมาคุยด้วยเท่านั้นแหละ โอเคกู้ดบาย
เซ่อร์ๆ ชวนคุยกันพักใหญ่ เพราะในห้องก้มีแค่เขาและแก็งค์หมวย เขามาเที่ยวรอบ SE 2เดือนครึ่ง เพิ่งมาจากกัมพูชา
ขับมอไซค์มา ก็คุยกันทั่วไปเรื่องแบกแพ้ค เราก็สงสัยมานานและว่าคนที่มาคนเดียวเขาไม่เหงาหรอ หมวยไง
หมวยชอบคุยกับคน มาคนเดียวคงเหงา แต่ก้คิดว่าถ้ามาคนเดียวก้ชวนคนอื่นคุยได้เรื่อยๆ เขาบอก
‘sometimes but not really you get to talk to other people you meet on the way or at the hostel,
like you today’ อะหืมม ตรงไปอีก เหมือนเขาบอกว่าป่าวิวทิวทัศน์ไม่ทำให้เหงา
ต้อนรับ เช้าวันที่ 14 9.22 ด้วยscramble eggs and pancake breakfast
แพนเค้กนี้เพื่อนหมวยสั่งมา ด้วยความอยากลอง อะจ้ะ โรตีบ้านเรานะคุณเพื่อน เมื่อคืนหลับสบายมากเพราะฝนตกด้วย
วันนี้เราวางแพลนจะไปบูลลากูนกัน เช่ารถ 50000 กีบ ได้ถึง 2 ทุ่ม destination แรกคือ blue lagoon
ระหว่างทางก็สแนปอะโฟโต้ไปก่อน
และนี้คือโฉมหน้าของ blue lagoon ที่เฝ้ารอ
ไหง เป็นน้ำสีนี้ละ ถามคนลาวที่ปิ้งปลาเผาสำหรับมื้อเที่ยง เขาบอกว่า ฝนตกก็น้ำสีนี้แหละ วันไหนไม่ตกถึงจะเป็นฟ้า turquoise เลย
แง่ม นั่งกินปลาเผาไป น้อยใจไป ที่นี้มีทัวร์เกาหลีมาลงเยอะมากๆ โดดน้ำกันใหย๋ มันมีความสูง 2ระดับ และเชือกให้ห้อยโหนอีก
โอปป้าโบกไม้โบกมือขอเสียงกรี๊ดก่อน รองเท้าสีชมพูเชี่ยว ทำใจอยู่นาน
กลุ่มสาวๆก็ อันนา ทู เซด พี่แกไม่โดดสะที แต่สุดท้ายก็ได้เสียงเชียร์ เห่ออไปอีก น้ำกระเพือมเลยย
สายเราเป็นสายโหด มาแบกแพ้คทั้งที่ ก็ต้องปืนเขากันหน่อย ถ้ำปูคำ Phou Kham Cave ด้วยช้างดาวนะ ซึ่งถ้ำนี้จะมีพระนอนอยู่
เราไม่ได้เดินไปสุดทาง เพราะมันมืดมาก แล้วมันไม่มีลูกศรชี้บอก คือก้ต้องระวังเหมือนกันเพราะพื้นเปียก
ไม่เสียค่าขึ้น แต่แอบโดนเรียกให้เช่าไฟฉายส่องหัว แต่หมวยมีเตรียมไปแล้ว
นั่งลำลึก ดูคนอื่นหัวเราะเล่นน้ำคลองสะอาด(บลูลากูน) อยู่เป็นชม ก็ขับมอไซค์เข้าเมืองเพื่อไปแลกเงินและหาอะไรกิน
รู้สึกร่างพัง เลยไปหาร้านนั่งชิวริมแม่น้ำ มีการ์ตูนเน้ตเวิร์กให้ดูด้วยนะ พร้อมกับหมอนไว้เอนกาย
แน่นอนว่าต้องสั่ง ตำบักหุ่งลาว และ ก๋วยเตี๋ยวไก่ ด้วยความหิวกระหาย แต่ก็กินเหลือ ‘_’ ใกล้สองทุ่มแล้ว
ก็เลยขับรถเล่นรอบๆ ขับวนไปคะ ประมาน 3 รอบได้ แล้วก้ไปนั่งเม้าท์กับหลานเจ้าของร้านมอไซค์
น้องเขาชื่อ เจนี่ อายุ 13 แต่คุยแจ่วๆเลย ดูมีความรู้ดี เขาบอก ทำไงให้ขาวเหมือนเจนี เทียน 555555555555
หมวยเลยบอก ‘ นี้ ไม่ต้องขาวหรอก ผิวแบบนี้ (น้องขาผิวแทนๆออกดำ) ต่างชาติชอบ ยิ่งเนี่ย วังเวียงเยอะๆอยู่ เผลอๆได้ไปอยู่เมืองนอกนะ’
เม้าท์ไปเม้าท์มาก็เลยเพิ่งรู้ว่ามีบลูลากูนอีก2 ที่ บวกกับเขาผาเงินที่เป็นจุดชมวิวของวังเวียง สวยมาก ก็เลยต่อราคาลุงสำหรับเช่ารถพรุ่งนี้
แต่พี่แกไม่ยอมให้ ใจร้ายจุง จองรถเสร็จอะไรเสร็จก้ไปหาส้มตำ อีกแล้ว กับไก่ย่างอันน้อยนิดกิน กะเดินย่อยพอดีกับเหลือบไปเห็นร้านเบเกอรี่
คุณเพื่อนเกิดอยากมีของหวานตกท้าย ก้จัดไป น่าจะเป็นร้านที่ต่างชาติมาลงทุน เพราะข้างในเหมือนเบเกอรี่ต่างชาติแท้ๆ
สะบายดี วันศุกร์ที่ 15 โหหหหห กว่าจะหาเขาผาเงินได้ แวะถามกว่า หลายคนอยู่
ทางเข้ามันเป็นป้ายเล็กๆสีเหลือง เขียนว่า 200 เมตร จอดรถแล้วเดินเข้าไป ก็เป็นโคลน เหมือนถ้าหลงก็คงไม่มีหาเจอ
ระหว่างทางขึ้นมันชันมากๆ แต่ก็มีเชือกให้จับเป็นระยะๆ คือขึ้นไปมันใช้เวลาไม่นานนะ ประมาน 30-40 นาที แต่มันสูงชัน
90องศามากๆ มันเหนื่อยหอบก้เลยต้องหยุดเป็นพักๆ น้ำนี้กินจนหมดละ ตัวนี้ซุ่มไปด้วยเหงื่อ น้ำที่นี้ก้แพงเป็นสองเท่าของไทย
กินเหงื่อแทนละกัน อะเจ๊าะ ม่ายไหววว ดีที่มีเพื่อนผู้ชายมาด้วย ไม่งั้นนะวันนี้ก้คงไม่ถึง เพราะลิมิตหมวยอาจจะ7
แต่มากับเพื่อนๆแล้วก็เหมือน cheer each other up ยิ่งผู้ชายก็ level 9 หรืออาจเกินกว่านั้น มันก็ดีอะ
เหมือนเราได้พัฒนาตัวเราเองด้วย strong strong!!! แม่เจ้าในที่สุด ก็มาถึงสะที
คือจริงๆมันสามารถขึ้นไปสูงได้อีก เพิ่งรู้จากไกด์เด็กชาวเขาที่พูดลาวไม่ค่อยได้
คือมัน worth it มากๆ สวย ธรรมชาติ สงบ คุ้มค่าที่ปีนขึ้นมาถึงจุดสูงสุด ตอนแรกก็จะไม่ขึ้นมา แต่เพื่อนชายบอกว่า อีกนิดเดียวเอง
ไหนๆมาแล้ว อ่ะ ไปก็ไปวะ ตั้งใจจะไป blue lagoon 2 เพราะเฮียให้เช่ารถบอกว่า 3 คงไกลไป แต่ 3 สวยสุด
ไปๆมาๆหาทางไป 2 ไม่เจอ เลยสุ่มๆไป 3 แทนละกัน ตอนนี้อันไหนก็เอาหมดอ่ะ หาไม่เจอซะที ระหว่างทางก็เป็น
ดิน โคลน น้ำ หิน มีครบเซต เลย แค่ส่วนตัวแค่วิวก็ฟินแล้วอ่ะ
จริงๆอีกด้านนึงมันมี sling ให้โหนแล้วปล่อยมือด้วย เหมือนมา 1 ที แต่ได้ กระโดดน้ำ + tubing + ดูวิวทิวเขาไปในตัว
ก็เหมือนเดิม เสียค่าเข้า 10,000 กีบ แต่อาหารสุดจะแพง เกือบเสียค่าหิวไปกับมาม่าถ้วยละ 20000กีบแล้ว
ขากลับขี้เกียจเดินไปห้องน้ำ ก็เลยเข้ามุมเล้าไก่แล้วเปลื่ยนตรงนั้นเลย ก็ธรรมชาติดีนะ ^0^ อ่อ
ที่สำคัญเขาถามก่อนลงน้ำเลยว่าว่ายเป็นไหม ถ้าไม่เป็นก็ให้ใส่ชูชีพ นึกในใจ how nice, you care for my safety?!? ^O^
ขากลับออกมาจาก blue lagoon ไม่นาน ฝนก็ตกหนักมากกก แบบต้องหยุดรถ เลยหันไปเจอบ้านๆนึงมองเราด้วยยิ้มๆเหมือนว่าจะไปรอดหรอ......
to be continue 3 ....
http://pantip.com/topic/35400670