เราจะทนรักคนที่ไม่มีอะไรดีเลยได้อย่างไร?

ตามหัวข้อเลย ถ้าคุณมีแฟนคนหนึ่ง (ไม่บอกว่าหญิงหรือชายแล้วกัน เพราะอาจมีข้อที่ว่า ผู้ชายได้แล้วทิ้ง หรือ ผู้หญิงชอบคนรวย) แฟนคุณคนนี้ไม่มีอะไรดีเลยในตัวในเกือบทุกๆด้าน เราแบ่งตามที่เรามองเห็นเป็นสองเกณฑ์ คือ

1. ตามค่าที่คนทั่วไปมักพูดถึง IQ ,EQ
    1)IQ ต่ำ ตามความคิดเรา คือ เรียนไม่เก่ง แล้วไม่ค่อยมีความรู้ ในเรื่องที่คนปกติควรรู้ หรือคนที่เรียนมาควรรู้
    2)EQต่ำ ตามความคิดเรา คือ คนที่ไม่รู้จักมีเพื่อน เข้าสังคม อัธยาสัยไม่ดี พูดจาไม่ดี มองโลกในแง่ร้าย

2. ตามค่าที่สังคมมองเห็น คือ ความฉลาด ฐานะ หน้าตา นิสัย คำพูด
   1)ความฉลาด ที่เราคิดก็คือ ตามที่เราได้พูดไว้แล้ว ใน 1.1)  ซึ่งเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับความด้อยโอกาส หรือ ฐานะแต่อย่างใด
   2)ฐานะ ในเรื่องนี้เราไม่ได้ซีเรียสเลย พูดตรงๆ เราว่ารวยจนมันไม่ใช่ปัญหา คือ เราต้องรู้ฐานะของตัวเอง แล้วใช้จ่าย และเก็บออม ตามที่เราสามารถทำได้    
     โดยไม่เดือดร้อนคนอื่น ประมาณว่าพอเพียงนั่นแหละ แต่แฟนเราไม่ใช่แบบนั้น ไม่บอกละกันว่ารวยหรือจนละกัน เอาเป็นว่าไม่พอเพียง
   3)หน้าตา ในเรื่องนี้เราก็ถือว่าเคร่งพอสมควร แน่นอนล่ะใครก็อยากได้แฟนสวย/หล่อ ซึ่ง แฟนเราก็ไม่ได้ดูดีนั่นแหละ แต่เนื่องจากหนังหน้าเราก็ไม่ได้
      มาก ก็เลยเอาพอไปวัดไปวาได้ ก็พอ แต่สมัยนี้มันศัลยกรรมกันได้เนอะ อิอิ
   4)นิสัย+คำพูดคำจา นิสัยของแฟนเราตามความคิดเรานะ เราถือว่าใช้ไม่ได้ เช่น ขี้เกียจ(บางทีมันเกินไป) ขาดความตั้งใจ ไม่มีความอดทน พูดจาไม่ดี
     ชอบลงไม้ลงมือ ชอบด่าหยาบๆ(เหมือนยิ่งหยาบเค้ายิ่งสะใจ) เอาแต่ใจ(เค้าว่ากันว่าผู้หญิงเอาแต่ใจเป็นปกติ ถ้าผู้ชายเอาแต่ใจจะเป็นปกติมั้ย? น่าคิด)
     ไม่มีน้ำใจ ไม่มีความเกรงใจ

    คิดออกแค่นี้แหละ 555 ก็คงจะพออยู่หรอกเนอะ มาถึงตอนนี้แล้ว คงจะกำลังคิดกัน "แล้วข้อดีล่ะ เค้าไม่มีเลยเหรอ?" "อคติรึเปล่า?"
มีสิ คนเราถ้าไม่ดีสักอย่าง จะเป็นแฟนกันได้ยังไง

1. เค้ามีเวลาให้เราเสมอ เนื่องจาก ตามข้อ1.2) คือ เค้าไม่มีสังคม มีเพื่อนบ้าง ที่ทำงานด้วยกัน บ้านใกล้กันนิดหน่อย เฉพาะในวาระที่อยู่ในที่ทำงาน จึงทำให้
    เค้าอยู่กับเราได้ตลอดเวลา รวมทั้งในเวลาที่เรามีธุระ เวลาส่วนตัว ต้องมีเค้าอยู่ตลอด ไม้เว้นแม่แต่เวลาทำงาน ก็ถึงขั้นมาเฝ้าหน้าออฟฟิศเลยทีเดียว
    แต่แบบนี้บางคนอาจจะชอบนะ เห็นชอบบ่นแฟนไม่มีเวลาให้ อยากบอกว่า "อยากให้เธอลอง" อิอิ
2.จากข้อ 1.ที่กล่าวมา ก็จะเกิดเป็นข้อดีอีก 1ข้อ คือ เนื่องจากเค้าอยู่กับเราตลอด เค้าจะไม่มีเวลาไปมีกิ๊ก มีเล็กมีน้อย ค่อนข้างชัวร์ได้ว่าเค้าจะรัก และไม่
   นอกใจเรา( ถึงแม่ช่วงนึงจะมีแววบ้าง) แต่ก็ไม่แน่นะ สมัยนี้คนเราเก่งๆกันทั้งนั้นเรื่องพวกนี้ ที่เค้าชอบพูดกันว่า "คนจะมีมันก็มี"
3.แฟนเราเค้าเลิกเที่ยว เลิกดื่ม เลิกสูบ เพราะเราเคยยื่นคำขาดแล้วว่าเราไม่ชอบ ก็เหมือนเป็นดาบสองคม เค้าก็ไม่ให้เราไปเหมือนกัน แต่บางทีเราก็ให้ไป
   โอกาสพิเศษจริงๆ เค้าก็ให้เราไปเหมือนกันแต่เค้าต้องไปด้วย ฮาเลยทีนี้ ลองคิดภาพเพื่อนสาวคุณ5-6คนในโต๊ะกำลังจะเม้ามอยเรื่องผู้ชาย แล้วมีแฟนคุณเป็นผู้ชายคนเดียว หรือ เพื่อนๆขี้เมาของคุณผู้ชายกำลังเมาพร้อมจะพูดทุกๆเรื่องให้กันฟังโดยมีแฟนสาวคุณนั่งรอฟังด้วย แหม่อธิบายไม่ถูกเลย อารมณ์เหมือนที่ภาษาอิสานเค้าว่า "มันบ่คือ" 5555

อันสุดท้าย จริงแล้วเรื่องความกล้าแสดงออก กับความอายเนี่ย มันเป็นเรื่องต่างกรรมต่างวาระนะ แต่ผมถือว่าเป็นข้อไม่ดีละกัน ในการที่เค้ามากินข้าวกับพ่อเรา ถามคำตอบคำกับพ่อเรา แล้วไลน์เล่นกับเพื่อนในโต๊ะอาหาร เราว่ามันไม่ควรนะ

อาจจะมีบางคนถาม "แล้วคุณไปจีบเค้าทำไม?" "แล้วไปคบกับเค้าทำไม?" มีอยู่สองเหตุผลง่ายๆ มันฟังดูอาจจะตลกหน่อย แต่มันเท่านั้นจริงๆ
1.เหมือนหนังจีนที่บอกว่า" ข้าเสียใจนัก ตอนนั้นข้ายังเยาว์นัก ทำไปโดยมิทันได้คิด" หรือที่ช่วงนี้เค้าฮิตๆกันว่า "รู้เท่าไม่ถึงการ"
2.เรารู้สึกเป็นห่วง และ สงสารเค้า แต่ที่แปลกก็คือ ทุกวันนี้มาคิดดูจับต้นชนปลายแล้วก็สงสัย ว่าทำไมเราต้องสงสารเค้า

เอาล่ะ เล่ามาหมดละ บอกไว้ละกันว่าตัวเราเองก็ไม่ใช่คนที่ดีไปซะทุกเรื่อง และเราก็ไม่ได้ต้องการให้เค้าดีไปซะทุกเรื่อง เหมือนที่ Jessie J ได้กล่าวไว้ "Nobody's Perfect" แล้วเพื่อนๆล่ะ มีความเห็นว่าไง ควรทำยังไงดี
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ปัญหาความรัก ความรักวัยรุ่น ความรักวัยทำงาน
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่