ละครเวทีเรื่องแรกที่เรนะจังได้รับบทเป็นตัวเอกทั้งที มีเหรอที่บรรดาทาสๆจะพลาด ไม่มีทาง!!
ตอนนี้รอบที่เล่นที่คิโนะคุนิยะฮอลล์ก็จบแล้ว กำลังจะเริ่มรอบที่โอซาก้าวันที่ 22-24 นี้ อีกแค่ 3 วันเท่านั้น
Shin Bakumatsu Junsoden มีนักแสดงทั้งหมด 16 คน เป็นละครเวทีชายล้วนทั้งหมด #เดี๋ยวๆๆ
เรนะเป็นผู้หญิงหนึ่งเดียวในเรื่องค่ะ ซึ่งดูจะเข้ากับชาวบ้านได้ดีประหนึ่งเป็นผู้ชายอีกคน ฮ่าๆๆๆๆ
ตอนเริ่มโปรโมตก็มีบทสัมภาษณ์ถามเรนะว่ารู้สึกกังวลมั้ยที่ตัวเองเป็นผู้หญิงคนเดียวในเรื่อง นางตอบมาชิลๆว่า "ตัวเองก็แมนมากอยู่แล้วเลยไม่ได้กังวลอะไรมาก ในเรื่องต้องระวังตัวเองไม่ให้แมนเกิน ต้องไม่ลืมว่าตัวเองเป็นผู้หญิง" (พี่คะ......)
เอาล่ะ เข้าเรื่องกันดีกว่า
รอบที่เราไปดูเป็นรอบที่คิโนะฮอลล์วันที่ 8 ที่ผ่านมาค่ะ จองบัตรไปตั้งแต่ตอนเปิดให้แฟนคลับจองนู่นนนน เดือน 3 โดยเลือกออกบัตรที่เซเว่น (เซเว่นที่ญี่ปุ่นนะ) ไปถึงสนามบินเช้า ช่วงบ่ายๆก็ไปเซเว่นแถวๆคิโนะฮอลล์เพื่อออกบัตรค่ะ แค่ยื่นหมายเลขสำหรับแลกบัตรให้พนักงานก็ได้มาเลย
แถว D17 ถามว่าใกล้ขนาดไหนก็....ห่างจากหน้าเวทีประมาณ 5 เมตร แต่ค่อนๆไปทางขวา
ก่อนจะเริ่มสตาฟฟ์ก็ให้ต่อแถว วันที่เราไปจริงๆบัตรขายเกลี้ยงแล้วแต่มีคนแคนเซิล คนที่มารอซื้อหน้างานต้องจับฉลากกันค่ะ มีประมาณ 12-13 คนที่ได้บัตรหน้างานไป
เข้าไปถึงก็จะมีที่ขายของทั้ง pamphlet แฟ้ม และ ผ้าเช็ดมือ(ดันซื้อมาอีก)
ราคาไม่แพงเลยยย pamphlet เล่มละ 2,000 เยน แฟ้ม 2 ใบ 1,000 เยน ผ้า1,000 เยน จ่ายไปหมดนี่กินข้าวได้หลายมื้อ...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แล้วก็เดินเข้าฮอลล์ไปหาที่นั่งตัวเอง มองไปที่เวทีมีดาบสีแดงของโอคิตะ โซจิปักอยู่ โฮยยย...ตื่นเต้ลๆ
ก่อนจะรีวิวเราบอกก่อนว่า ด้วยความอ่อนด้อยในภาษาญี่ปุ่น เราไม่ได้ดูรู้เรื่องทั้งหมดหรอก บทพูดเยอะและพูดกันรัวมาก ดังนั้นคงจะสปอยล์แค่พอกรุบกริบ ฮ่าๆๆๆๆ
บาคุมัตสึเล่าถึงสมัยปลายยุคเอโดะ-ต้นยุคเมจิ เป็นช่วงการเปลี่ยนแปลงเข้าสู่สมัยใหม่ ล้มรัฐบาลบาคุฟุ
เริ่มแรกก็เปิดมาเล่าต้นกำเนิดของโอคิตะ โซจิ เป็นเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยง โซจิเวอร์ชั่นนี้เป็นผู้หญิงที่ถูกเลี้ยงมาแบบผู้ชาย ฝีมือดาบขั้นเมพ เข้ามาอยู่กลุ่มชินเซนกุมิซึ่งมีแต่คนไม่ค่อยเต็มบาทเท่าไหร่...ตอนแนะนำตัวกลุ่มชินเซนก็ฮาและกวนมาก
กลุ่มชินเซนฯ เรียงจากหน้าไปหลัง ซ้ายไปขวา ก็จะมีคนโดะ โอคิตะ ฮิจิคาตะ ไดโกะ โคคิจิ คาเมะโนะสุเกะ นิโนะมิยะ และอีกคนโทเมะคิจิเป็นคนบ้ากราเวียร์ ชอบถ่ายรูป(แสดงเป็นคนถ่ายเลยไม่อยู่ในรูปนี้)
ทีมนี้เค้ามีเต้นกันด้วย เห็นชัดว่าโอคิตะ โซจิซามุไรชุดแดงเต้นเป๊ะกว่าใครเพื่อน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
กลุ่มชินเซนฯในเรื่องนี้ค่อนข้างติงต๊องในตอนแรกๆ ปล่อยมุกบ้าบอ
และแล้วซาคาโมโต้ เรียวมะก็โผล่มา
นั่นคือบราสีแดง...มองไม่ผิดหรอก ฮ่าๆๆๆ
เรียวมะในเรื่องคือตัวทีเด็ด เราเข้าใจแล้วว่าทำไมถึงเอาอิชิดะซังซึ่งเป็นนักแสดงตลกมาแสดงตัวนี้
บทของเรียวมะจะเสื่อมๆ ลามกๆ นอกจากจะเล่นตามบทได้ฮาแล้ว ยังปล่อยมุกสดได้ไม่ซ้ำแต่ละรอบที่แสดงด้วย (มีคนที่ไปดูหลายรอบเล่าให้ฟัง)
คือพวกเพื่อนนักแสดงคนอื่นแอบหลุดขำกันกลางเวทีบ่อยมากเพราะพี่คนนี้ ฮ่าๆๆๆ
ปล่อยมุกได้เลว ไม่สงสารคนอื่นเลย อย่างเช่น ในฉากที่เรียวมะ รู้ว่าโซจิเป็นผู้หญิงก็จะขอโซจิเป็นแฟน (แต่โซจิไม่สนใจ) เรียวมะเลยบอก เดี๋ยวไปขออนุญาต "อากิโมโตะเซนเซย์" ก็ได้ #เดี๋ยวๆๆ
และมีอีกหลายมุกที่เราฟังไม่ออก แต่แค่พี่แกออกท่าทางก็ฮาแล้ว
อย่างฉากนี้เป็นฉากที่เรียวมะแอบปลอมตัวเข้าไปเป็นคนรับใช้ที่ห้องของโซจิ โซจิสั่งให้คนใช้นวดให้ เรียวมะก็นวดไปแอบหาทางลวนลามโซจิไป
ดูแล้วก็ขำ เพราะโซจิจะแบบไม่รู้เรื่อง ไม่สนใจ ส่วนเรียวมะก็จะหาทางลวนลาม ฉากก็ออกมาไม่ได้น่าเกลียดอะไร ออกไปทางฮา
มาถึงเรื่องรักๆบ้าง อันที่จริงเรื่องนี้เป็นรัก 3 เส้าระหว่างฮิจิคาตะ โซจิ และเรียวมะ
ในตอนแรกฮิจิคาตะกับโซจิรักกันค่ะ แต่ฮิจิคาตะดูไม่อยากให้โซจิแสดงความเป็นหญิงออกมา
ในขณะที่เรียวมะซึ่งเคยไปเมืองนอก (ในบทพี่เค้าบอกไปอเมริกามา) มาเจอโซจิก็หลงรักโซจิ และสนับสนุนให้โซจิแสดงความเป็นผู้หญิงออกมาโดยไม่ต้องแคร์ใคร เรียวมะเชื่อว่าผู้หญิงก็ควรแสดงตัวตนออกมาได้ทัดเทียมกับผู้ชาย
บทเรื่องนี้ค่อนข้าง Feminist คือโซจิที่เป็นผู้หญิงต้องเก็บความเป็นหญิงไว้เพราะสังคมแวดล้อมที่ตัวเองอยู่ พอเจอเรียวมะซึ่งเป็นผู้ชายคนเดียวที่สนับสนุนเรื่องนี้ ก็เลยกล้าที่จะแสดงตัวตนออกมา สุดท้ายโซจิก็เริ่มรักเรียวมะ
คือตัวบทพยายามจะสื่อว่าผู้หญิงก็มีสิทธิทัดเทียมผู้ชาย ผ่านการแสดงของเรียวมะ
แต่เราก็คิดว่ามีจุดที่ดูแย้งกันนิดหน่อย คือ ถึงเรียวมะจะสนับสนุนให้ผู้หญิงแสดงออกได้เหมือนผู้ชาย และแม้เป็นผู้ชายก็ใส่บราเหมือนผู้หญิงได้
แต่เรียวมะก็ยังชอบลวนลาม เอารัดเอาเปรียบผู้หญิงอยู่ (จริงๆตรงนี้อาจจะไม่ได้ตั้งใจแย้งก็ได้ แต่ที่เรียวมะทำแบบนั้นเพราะเป็นปกติของผู้ชายที่หลงใหลผู้หญิง)
สำหรับฉากเปลืองเนื้อเปลืองตัวที่เห็นตามข่าวกันทั้งหลายแหล่ เราจะบอกว่าตอนดูจริงๆมันไม่มีอะไรเลยค่ะ ไม่ได้เป็นฉากฮือฮา ไม่ได้เป็นฉากเด่น แค่ฉากนึงที่อยู่ในบทเล่นแป๊บๆผ่านไป แต่นักข่าวถ่ายรูปมาซะแบบ...เหมือนมันเป็นฉากที่ต้องโฟกัส...นักข่าวก็คือนักข่าวอ่ะ
สำหรับบทบู๊ไม่ต้องพูดถึง ฟันฉัวะๆทั้งเรื่อง ตายกันเป็นเบือ (ได้ข่าวว่ามีนักแสดงอยู่ 16 คน)
ฉากบู๊สนุกค่ะ ยิ่งแสงไฟสาดไปโดนดาบวิ้งๆ โอ้โหววว เท่มากกกกกกกกกกกกกก
พี่ชุดแดงหล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ทาสแถวนี้อยากโดนฟันกันเป็นแถบๆ
ช่วงประมาณ 15 นาทีท้ายเรื่องก็เข้าโหมดดราม่า กลุ่มชินเซนฯแตกหักกันเอง โซจิก็เริ่มป่วย เรียวมะกำลังจะตาย(รู้สึกจะป่วยตาย ไม่ได้โดนสังหารเหมือนเนื้อเรื่องเดิมมั้ง???) คัทสึระกับคัทสึ ไคชูมีบทบาทในการล้มล้างการปกครองรัฐบาลบาคุฟุ
ช่วงนี้เราได้เห็นฝีมือการแสดงของเรนะแบบเต็มๆ ทั้งน้ำตา ทั้งอารมณ์ มาเต็มหมด ช่วงสุดท้ายนี้โซจิจะเด่นมาก
และตอนสุดท้ายนี่เองที่เราได้เห็นฉากจูบ!!!!
ถ้าไม่อยากสปอยล์ อย่าเปิดสปอยล์ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คือฉากนี้เป็นฉากที่เรียวมะใกล้ตายเต็มที ไม่มีแรงจะยืนแล้วด้วยซ้ำ โซจิก็อาลัยอาวรณ์ จนฉากสุดท้ายนี่เรียวมะยืนขี้นมาได้ก็กอดกันทีนึง แล้วโซจิก็เป็นฝ่ายจูบ เท่าที่เราเห็น มันก็หมิ่นๆโดนเรียวมะบังนิดหน่อย แต่ก็เห็นว่าจูบจริงแหละ อาจจะโดนจริงบ้างไม่โดนบ้าง แต่แบบว่า...ตัวโซจิไร้อารมณ์มาก คืออารมณ์แบบจูบกันตอนที่อีกคนใกล้ตายนี่ มันไม่ได้มีความร้อนแรงอะไรแล้วล่ะ จริงๆแล้วมันเป็นฉากเศร้า
ตอนสัมภาษณ์รอบสื่อ นักข่าวก็ถามเรื่องฉากนี้ พี่เรียวมะตอบว่า "พ้มอยู่เฉยๆไม่ได้ทำอะไรเลย ให้มัตสึอิซังนำ" ซึ่งก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
สรุปคือถ้าพวกทาสดูได้ ใครๆก็ดูได้อ่ะฉากนี้
เรื่องนี้แสดงทั้งหมด 2 ชม. 10 นาที ไม่มีพัก เหงื่อเป็นเหงื่อ น้ำตาเป็นน้ำตา เล่นกับคนดู มีฉากที่นักแสดงชวนคนดูข้างล่างคุย มีฉากที่เรียวมะเดินออกมาผ่านตรงที่นั่งคนดูขึ้นเวทีไป ปล่อยมุกสด หลุดขำกัน ครบรส ตอนปิดม่านแล้วเรนะออกมากล่าวขอบคุณด้วย
นอกจากเนื้อเรื่องสนุกแล้วก็ได้ดูการแสดงคุณภาพ ซ้อมกันมาเป็นเดือน ได้แผลฟกช้ำ
เป็นละครเวทีที่ดีอีกเรื่องนึง มั่นใจว่าเดี๋ยวมีแผ่นขายแน่นอน ใครไม่ได้ไปดู ก็รอแผ่นค่ะ
แถม
ในรอบการแสดงวันที่ 10 เป็นวันครบรอบวันเสียชีวิตของ Tsuka Kohei คนที่ประพันธ์บทละครนี้พอดี เลยมีการแสดงพิเศษที่จับเรนะมาเล่นเป็นเรียวมะเวอร์ชั่นผู้หญิง อิชิดะซังเป็นโซจิเวอร์ชั่นผู้ชาย โหยยยยยยย อยากดูมากกกก เสียดายมากกก พลาดไปแค่ 2 วัน
แถมอีก
ลุงที่นั่งข้างๆเราเป็นโอตะเรนะ ที่รู้เพราะเห็นเค้าหยิบที่ใส่บัตรจับมือลายเรนะที่ขายในคอนแกรดออกมา...
แถมอีกที
เราเจอหัวหน้าทาสที่นั่นด้วย (หัวหน้าทาสที่ส่งดอกไม้จากสมาพันธ์ทาสในไทยไปตั้งหน้าฮอลล์คนนั้นแหละค่ะ) เป็นการเจอกันโดยบังเอิญแบบแปลกๆ เลยได้ไปนั่งกินข้าวด้วยกัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พอดูละครเวทีจบ เราเดินทางไปนาโกย่าเพื่อจับมือซิงไก่ไลน์..........ตอนแรกก็อยากไปงานเทศกาลฤดูร้อน AKB แบบกระทู้ข้างล่างด้วยแต่ขี้เกียจไปกลับโตเกียว-นาโกย่า เพราะไฟลต์กลับเรากลับจากนาโกย่า
ส่วนรีพอร์ตงานจับมือ ขอติดไว้ก่อนค่ะ เดี๋ยวว่างๆจะมาแปะ
[รีวิวทาส] ละครเวทีเรื่องแรกของมัตสึอิ เรนะ "Shin Bakumatsu Junjoden"
ตอนนี้รอบที่เล่นที่คิโนะคุนิยะฮอลล์ก็จบแล้ว กำลังจะเริ่มรอบที่โอซาก้าวันที่ 22-24 นี้ อีกแค่ 3 วันเท่านั้น
Shin Bakumatsu Junsoden มีนักแสดงทั้งหมด 16 คน เป็นละครเวทีชายล้วนทั้งหมด #เดี๋ยวๆๆ
เรนะเป็นผู้หญิงหนึ่งเดียวในเรื่องค่ะ ซึ่งดูจะเข้ากับชาวบ้านได้ดีประหนึ่งเป็นผู้ชายอีกคน ฮ่าๆๆๆๆ
ตอนเริ่มโปรโมตก็มีบทสัมภาษณ์ถามเรนะว่ารู้สึกกังวลมั้ยที่ตัวเองเป็นผู้หญิงคนเดียวในเรื่อง นางตอบมาชิลๆว่า "ตัวเองก็แมนมากอยู่แล้วเลยไม่ได้กังวลอะไรมาก ในเรื่องต้องระวังตัวเองไม่ให้แมนเกิน ต้องไม่ลืมว่าตัวเองเป็นผู้หญิง" (พี่คะ......)
เอาล่ะ เข้าเรื่องกันดีกว่า
รอบที่เราไปดูเป็นรอบที่คิโนะฮอลล์วันที่ 8 ที่ผ่านมาค่ะ จองบัตรไปตั้งแต่ตอนเปิดให้แฟนคลับจองนู่นนนน เดือน 3 โดยเลือกออกบัตรที่เซเว่น (เซเว่นที่ญี่ปุ่นนะ) ไปถึงสนามบินเช้า ช่วงบ่ายๆก็ไปเซเว่นแถวๆคิโนะฮอลล์เพื่อออกบัตรค่ะ แค่ยื่นหมายเลขสำหรับแลกบัตรให้พนักงานก็ได้มาเลย
แถว D17 ถามว่าใกล้ขนาดไหนก็....ห่างจากหน้าเวทีประมาณ 5 เมตร แต่ค่อนๆไปทางขวา
ก่อนจะเริ่มสตาฟฟ์ก็ให้ต่อแถว วันที่เราไปจริงๆบัตรขายเกลี้ยงแล้วแต่มีคนแคนเซิล คนที่มารอซื้อหน้างานต้องจับฉลากกันค่ะ มีประมาณ 12-13 คนที่ได้บัตรหน้างานไป
เข้าไปถึงก็จะมีที่ขายของทั้ง pamphlet แฟ้ม และ ผ้าเช็ดมือ(ดันซื้อมาอีก)
ราคาไม่แพงเลยยย pamphlet เล่มละ 2,000 เยน แฟ้ม 2 ใบ 1,000 เยน ผ้า1,000 เยน จ่ายไปหมดนี่กินข้าวได้หลายมื้อ...
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แล้วก็เดินเข้าฮอลล์ไปหาที่นั่งตัวเอง มองไปที่เวทีมีดาบสีแดงของโอคิตะ โซจิปักอยู่ โฮยยย...ตื่นเต้ลๆ
ก่อนจะรีวิวเราบอกก่อนว่า ด้วยความอ่อนด้อยในภาษาญี่ปุ่น เราไม่ได้ดูรู้เรื่องทั้งหมดหรอก บทพูดเยอะและพูดกันรัวมาก ดังนั้นคงจะสปอยล์แค่พอกรุบกริบ ฮ่าๆๆๆๆ
บาคุมัตสึเล่าถึงสมัยปลายยุคเอโดะ-ต้นยุคเมจิ เป็นช่วงการเปลี่ยนแปลงเข้าสู่สมัยใหม่ ล้มรัฐบาลบาคุฟุ
เริ่มแรกก็เปิดมาเล่าต้นกำเนิดของโอคิตะ โซจิ เป็นเด็กที่ถูกเก็บมาเลี้ยง โซจิเวอร์ชั่นนี้เป็นผู้หญิงที่ถูกเลี้ยงมาแบบผู้ชาย ฝีมือดาบขั้นเมพ เข้ามาอยู่กลุ่มชินเซนกุมิซึ่งมีแต่คนไม่ค่อยเต็มบาทเท่าไหร่...ตอนแนะนำตัวกลุ่มชินเซนก็ฮาและกวนมาก
กลุ่มชินเซนฯ เรียงจากหน้าไปหลัง ซ้ายไปขวา ก็จะมีคนโดะ โอคิตะ ฮิจิคาตะ ไดโกะ โคคิจิ คาเมะโนะสุเกะ นิโนะมิยะ และอีกคนโทเมะคิจิเป็นคนบ้ากราเวียร์ ชอบถ่ายรูป(แสดงเป็นคนถ่ายเลยไม่อยู่ในรูปนี้)
ทีมนี้เค้ามีเต้นกันด้วย เห็นชัดว่าโอคิตะ โซจิซามุไรชุดแดงเต้นเป๊ะกว่าใครเพื่อน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
กลุ่มชินเซนฯในเรื่องนี้ค่อนข้างติงต๊องในตอนแรกๆ ปล่อยมุกบ้าบอ
และแล้วซาคาโมโต้ เรียวมะก็โผล่มา
นั่นคือบราสีแดง...มองไม่ผิดหรอก ฮ่าๆๆๆ
เรียวมะในเรื่องคือตัวทีเด็ด เราเข้าใจแล้วว่าทำไมถึงเอาอิชิดะซังซึ่งเป็นนักแสดงตลกมาแสดงตัวนี้
บทของเรียวมะจะเสื่อมๆ ลามกๆ นอกจากจะเล่นตามบทได้ฮาแล้ว ยังปล่อยมุกสดได้ไม่ซ้ำแต่ละรอบที่แสดงด้วย (มีคนที่ไปดูหลายรอบเล่าให้ฟัง)
คือพวกเพื่อนนักแสดงคนอื่นแอบหลุดขำกันกลางเวทีบ่อยมากเพราะพี่คนนี้ ฮ่าๆๆๆ
ปล่อยมุกได้เลว ไม่สงสารคนอื่นเลย อย่างเช่น ในฉากที่เรียวมะ รู้ว่าโซจิเป็นผู้หญิงก็จะขอโซจิเป็นแฟน (แต่โซจิไม่สนใจ) เรียวมะเลยบอก เดี๋ยวไปขออนุญาต "อากิโมโตะเซนเซย์" ก็ได้ #เดี๋ยวๆๆ
และมีอีกหลายมุกที่เราฟังไม่ออก แต่แค่พี่แกออกท่าทางก็ฮาแล้ว
อย่างฉากนี้เป็นฉากที่เรียวมะแอบปลอมตัวเข้าไปเป็นคนรับใช้ที่ห้องของโซจิ โซจิสั่งให้คนใช้นวดให้ เรียวมะก็นวดไปแอบหาทางลวนลามโซจิไป
ดูแล้วก็ขำ เพราะโซจิจะแบบไม่รู้เรื่อง ไม่สนใจ ส่วนเรียวมะก็จะหาทางลวนลาม ฉากก็ออกมาไม่ได้น่าเกลียดอะไร ออกไปทางฮา
มาถึงเรื่องรักๆบ้าง อันที่จริงเรื่องนี้เป็นรัก 3 เส้าระหว่างฮิจิคาตะ โซจิ และเรียวมะ
ในตอนแรกฮิจิคาตะกับโซจิรักกันค่ะ แต่ฮิจิคาตะดูไม่อยากให้โซจิแสดงความเป็นหญิงออกมา
ในขณะที่เรียวมะซึ่งเคยไปเมืองนอก (ในบทพี่เค้าบอกไปอเมริกามา) มาเจอโซจิก็หลงรักโซจิ และสนับสนุนให้โซจิแสดงความเป็นผู้หญิงออกมาโดยไม่ต้องแคร์ใคร เรียวมะเชื่อว่าผู้หญิงก็ควรแสดงตัวตนออกมาได้ทัดเทียมกับผู้ชาย
บทเรื่องนี้ค่อนข้าง Feminist คือโซจิที่เป็นผู้หญิงต้องเก็บความเป็นหญิงไว้เพราะสังคมแวดล้อมที่ตัวเองอยู่ พอเจอเรียวมะซึ่งเป็นผู้ชายคนเดียวที่สนับสนุนเรื่องนี้ ก็เลยกล้าที่จะแสดงตัวตนออกมา สุดท้ายโซจิก็เริ่มรักเรียวมะ
คือตัวบทพยายามจะสื่อว่าผู้หญิงก็มีสิทธิทัดเทียมผู้ชาย ผ่านการแสดงของเรียวมะ
แต่เราก็คิดว่ามีจุดที่ดูแย้งกันนิดหน่อย คือ ถึงเรียวมะจะสนับสนุนให้ผู้หญิงแสดงออกได้เหมือนผู้ชาย และแม้เป็นผู้ชายก็ใส่บราเหมือนผู้หญิงได้
แต่เรียวมะก็ยังชอบลวนลาม เอารัดเอาเปรียบผู้หญิงอยู่ (จริงๆตรงนี้อาจจะไม่ได้ตั้งใจแย้งก็ได้ แต่ที่เรียวมะทำแบบนั้นเพราะเป็นปกติของผู้ชายที่หลงใหลผู้หญิง)
สำหรับฉากเปลืองเนื้อเปลืองตัวที่เห็นตามข่าวกันทั้งหลายแหล่ เราจะบอกว่าตอนดูจริงๆมันไม่มีอะไรเลยค่ะ ไม่ได้เป็นฉากฮือฮา ไม่ได้เป็นฉากเด่น แค่ฉากนึงที่อยู่ในบทเล่นแป๊บๆผ่านไป แต่นักข่าวถ่ายรูปมาซะแบบ...เหมือนมันเป็นฉากที่ต้องโฟกัส...นักข่าวก็คือนักข่าวอ่ะ
สำหรับบทบู๊ไม่ต้องพูดถึง ฟันฉัวะๆทั้งเรื่อง ตายกันเป็นเบือ (ได้ข่าวว่ามีนักแสดงอยู่ 16 คน)
ฉากบู๊สนุกค่ะ ยิ่งแสงไฟสาดไปโดนดาบวิ้งๆ โอ้โหววว เท่มากกกกกกกกกกกกกก
พี่ชุดแดงหล่อมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ทาสแถวนี้อยากโดนฟันกันเป็นแถบๆ
ช่วงประมาณ 15 นาทีท้ายเรื่องก็เข้าโหมดดราม่า กลุ่มชินเซนฯแตกหักกันเอง โซจิก็เริ่มป่วย เรียวมะกำลังจะตาย(รู้สึกจะป่วยตาย ไม่ได้โดนสังหารเหมือนเนื้อเรื่องเดิมมั้ง???) คัทสึระกับคัทสึ ไคชูมีบทบาทในการล้มล้างการปกครองรัฐบาลบาคุฟุ
ช่วงนี้เราได้เห็นฝีมือการแสดงของเรนะแบบเต็มๆ ทั้งน้ำตา ทั้งอารมณ์ มาเต็มหมด ช่วงสุดท้ายนี้โซจิจะเด่นมาก
และตอนสุดท้ายนี่เองที่เราได้เห็นฉากจูบ!!!!
ถ้าไม่อยากสปอยล์ อย่าเปิดสปอยล์ค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เรื่องนี้แสดงทั้งหมด 2 ชม. 10 นาที ไม่มีพัก เหงื่อเป็นเหงื่อ น้ำตาเป็นน้ำตา เล่นกับคนดู มีฉากที่นักแสดงชวนคนดูข้างล่างคุย มีฉากที่เรียวมะเดินออกมาผ่านตรงที่นั่งคนดูขึ้นเวทีไป ปล่อยมุกสด หลุดขำกัน ครบรส ตอนปิดม่านแล้วเรนะออกมากล่าวขอบคุณด้วย
นอกจากเนื้อเรื่องสนุกแล้วก็ได้ดูการแสดงคุณภาพ ซ้อมกันมาเป็นเดือน ได้แผลฟกช้ำ
เป็นละครเวทีที่ดีอีกเรื่องนึง มั่นใจว่าเดี๋ยวมีแผ่นขายแน่นอน ใครไม่ได้ไปดู ก็รอแผ่นค่ะ
แถม
ในรอบการแสดงวันที่ 10 เป็นวันครบรอบวันเสียชีวิตของ Tsuka Kohei คนที่ประพันธ์บทละครนี้พอดี เลยมีการแสดงพิเศษที่จับเรนะมาเล่นเป็นเรียวมะเวอร์ชั่นผู้หญิง อิชิดะซังเป็นโซจิเวอร์ชั่นผู้ชาย โหยยยยยยย อยากดูมากกกก เสียดายมากกก พลาดไปแค่ 2 วัน
แถมอีก
ลุงที่นั่งข้างๆเราเป็นโอตะเรนะ ที่รู้เพราะเห็นเค้าหยิบที่ใส่บัตรจับมือลายเรนะที่ขายในคอนแกรดออกมา...
แถมอีกที
เราเจอหัวหน้าทาสที่นั่นด้วย (หัวหน้าทาสที่ส่งดอกไม้จากสมาพันธ์ทาสในไทยไปตั้งหน้าฮอลล์คนนั้นแหละค่ะ) เป็นการเจอกันโดยบังเอิญแบบแปลกๆ เลยได้ไปนั่งกินข้าวด้วยกัน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พอดูละครเวทีจบ เราเดินทางไปนาโกย่าเพื่อจับมือซิงไก่ไลน์..........ตอนแรกก็อยากไปงานเทศกาลฤดูร้อน AKB แบบกระทู้ข้างล่างด้วยแต่ขี้เกียจไปกลับโตเกียว-นาโกย่า เพราะไฟลต์กลับเรากลับจากนาโกย่า
ส่วนรีพอร์ตงานจับมือ ขอติดไว้ก่อนค่ะ เดี๋ยวว่างๆจะมาแปะ