ผิดไหมที่รู้สึก

เรามีพี่ชายเเล้วพี่ชายเราก้มีเพื่อนสนิทมากๆๆคน1
พี่เขาชอบมาบ้านเรา บ่อยมากกกกก
เขาชอบมาเล่นกะเราเรียกเราว่าไอ้เตี้ย ชอบมาเเกล้งบ้าง ขยี้หัวบ้าง
จนวันเกิดเรา พี่เขาก้ไปทะเลกับครอบครัวเราด้วย พี่เขาซื้อของขวัญมาให้ เเถมพอถึงเวลาเป่าเค้ก
พี่เค้าก้เป็นคนถือเค้กให้ ตอนนั้นจุกมาก ตกใจ เเล้วก้เขิลมาก ของขวัญที่พี่เขาให้คือสร้อยจี้รุปดาว
พอทุกคนเขาที่พัก เราเลยไปเดินเล่นริมหาด พี่เขาก้เดินมาด้วยเพราะบอกว่ามันอันตราย
เราเลยถือโอกาศนั้นถามว่า ทำไมพี่ถึงซื้อสร้อยรุปดาวให้ คำตอบคือ"พี่เห็นเราไม่ใส่สร้อยพี่เลยอยากให้เราใส่เผื่อเวลาที่เราใส่สร้อยรูปดาวเนี้ยเผื่อที่จะได้รู้สึกว่าถึงจะไกลกันเเค่ไหนเราก็ยังเห้นกัน" จุดนั้น เราเเอบเขิล ดีใจไปพร้อมกันเเล้วก็คิดว่า พี่เขาคงรู้สึกจึงพูดไปว่า "ขอบคุณที่พี่มาน้ะ ขอบคุณที่ให้สร้อยน้อง น้องชอบพี่น้ะ รู้สึกกับพี่มาก พี่ล้ะรู้สึกยังไง" พี่เขาทำน่างงๆ เเล้วบอกว่า "ไอ้เตี้ยเอ๋ย พี่อ้ะมีเเฟนเเล้ว ที่พี่ทำให้เราทุกอย่าง เพราะว่าพี่อ้ะห่วงเรา เเคร์เรา เเบบน้องาวที่น่ารักคน1 พี่ขอโทษน้ะ" เราร้องไห้ เเล้วตอนกลับบ้าน เรากับพี่เขาไม่พูดกันเเลยสักคำ จนพี่เขา ทนไม่ไหว ย้าย บ้าน ย้าย รร
เราเียใจมากที่ทำตัวห่างออกมา  จนตอนนี้ผ่านไป1 อาทิต เราก็ยังไม่ได้ถอดสร้อยเส้นนั้น เเล้วก้จะไม่ถอดมันอีก
#จึงอยากรู้ว่าผิดไหมที่เด็กคน1จะรู้สึกเเบบนี้