เคยรู้สึกผิดกับอะไรทั้งหมดตอนที่สายไปมั้ย

คือเรากับแฟนคบกันได้สักพัก มันเป็นความบังเอิญมากๆถ้าพูดถึงเรื่องการเจอกัน แรกๆอะไรก็ดีไปหมดเลยดีมากๆดีจนคิดว่านีาแหละผชที่ฝากชีวิตไว้เวลาผ่านไปเราเข้ากันได้ดีพามาเจอพ่อแม่ ไปเที่ยวด้วยกัน แต่เค้าค่อนข้างจะไม่ค่อยมีเวลา อาทิตนึงจะมาหาได้ทีวันไหนงานเยอะก็จะขอเลื่อนไปอีกอาทิตนึง แรกๆยังไม่ชินนะ งี่เง่าร้องไห้อยากเจอ คนมันอยากเจอนี่เนาะ แต่หลังๆเข้าใจเค้ามากขึ้น เราเติมเต็มให้กันได้ทุกเรื่องมาก แต่...พักหลังๆ เรากับเค้าชอบเถียงเถียงกัน ทะเลาะกันบ่อยๆทะเลาะบ่อยขึ้นๆ และบ่อยขึ้น  เรานิสัยเอาสันดานเลยก็ได้ เราเป็นคนขี้ประชด ใจร้อนมากๆ มักจะทำอะไรไม่คิดตลอด เค้าก็ทนได้นะ เราดีใจที่เจอผชรับได้เรื่องนี้  จนวันที่เราเองเริ่มทำผิดมาถึง ผิดของเราคือไม่ได้มีคนอื่นหรือทำอะไรร้ายแรงมากมาย แต่มันทำให้เค้าเอือมระอาในตอนสุดท้าย เราบอกเลิกเค้าทุกครั้งที่เค้างี่เง่า หวงเราเวลาไปเที่ยวกับเพื่อนๆ เค้าจะคอยถามว่ากลับกี่โมงมีตังมั้ย มีใครบ้าง เราก็เข้าใจว่าเค้าคงห่วง  แรกๆไม่ได้หงุดหงิดเลย พอหลังๆมันชักเยอะเกินไป เกินไปมากๆ เลยบอกเลิกทุกครั้ง เค้าก็ง้อๆๆๆๆ ง้อๆๆๆ ขอคืนดีสารพัดทำทุกอย่างทุกทาง เราก็กลับมาใจจริงเรารักเค้ามากๆ  แล้ววันที่มันสุดจะทนก็มาถึง   (ขอเล่าเร็วๆเลยละกัน)  เราทะเลาะเรื่องกินข้าวคือเราไม่หิวแต่เค้าบังคับให้ไปกิน ทะเลาะไปมาเราบอกเค้าว่าแกงี่เง่านะ เท่านั้นก็ทะเลาะกัน จำไม่ได้ว่าสาเหตุหลังๆอะไรที่ทำให้เราด่าเค้า  เราด่าเค้าแรงมากๆ ถึงขั้น สัสกู คือทุกครั้งเราก็ด่ากันแต่ไม่แรงเท่าครั้งนี้ คือเราด่าเค้าแรงมากๆ จนเค้าฝังใจไปเลย เราก็รู้สึกผิด รู้สึกผิดมากตอนเค้าไป ไปจริงๆไม่กลับมาอีก ไม่กลับมาอีกเลย เราง้อก็ด่าไล่เรา  ขอให้จบขอให้เราไป ไปได้สักที ทั้งบอกว่าไม่รักเราแล้ว ลืมเราแล้วมีคนคุยแล้ว สารพัด เรายอมรับได้หมด ที่ผ่านมาเค้าดีกับเราทุกอย่างอยู่ข้างๆในวันที่เราไม่มีใครเลยข่วยเราทุกเรื่องเรื่องเงินก็ช่วย  ช่วยทุกอย่าง  เราโคตรเสียใจร้องไห้จะตายให้ได้ คือเรายอมรับทุกๆอย่างทุกๆอย่างจริงๆนะ คือมันผิดผิดทีเราคนเดียว เพิ่งรู้ว่ารักมากๆ โคตรทรมารขนาดนี้ เราขอโทษเค้าขอร้อง  ทุกอย่าง ไม่ได้ผล ไม่ได้ผลอะไรเลยเค้าไม่กลับมาใจแข็งมากจริงๆ  ที่มีกันอยุ่ก็ดูแลกันไปดีๆนะคะ เราไม่อยากให้มาเสียใจรู้สึกผิดแบบเรา อีกอย่างทะเลาะกันอย่าด่ากันเลย มันอาจจะทำให้หายโมโหแต่มันทำให้คนที่รักหายไปได้จริงๆ