ในชีวิตที่รู้สึกเสียดายมาก คือ ไม่ขยันและเลือดแผนการเรียนผิด
ผมไปเรียน ม.ปลาย สายวิทย์มา ทั้งๆที่ตัวเองชอบภาษา
ตอนนั้นก็ไม่แน่ใจว่าชอบปล่าวหรอก แต่คนรอบข้างเชียร์
เพราะว่าต่อได้หลายสาย คนที่จบแผนวิทย์ไปส่วนใหญ่
ต่อมหาลัยชื่อดังได้เยอะกว่า (สำหรับรร.ผมนะ)
พอไปเรียนจริงๆทั้งยาก และไม่ชอบ เจอพวกคณิต ฟิสิกส์
เคมี ชีวะ ฉุดเกรดลงไป อีก
พอจะเอ็นเข้ามหาลัย จึงแน่ใจว่าชอบสายภาษา
แต่เกรดน้อย เจอพวกโอเน็ตฉุดอีก และในตอนนั้นขยันไม่มากพอ
เลยได้ไปเรียนมหาลัยต่างจังหวัด
คิดๆแล้วเสียดายว่า ความตัดสินใจผิดพลาด ทำให้เราพลาดความฝัน
ณ ตอนนั้นไป
เสียดาย ม.ปลาย ไม่ขยัน และเลือกแผนการเรียนผิด
ผมไปเรียน ม.ปลาย สายวิทย์มา ทั้งๆที่ตัวเองชอบภาษา
ตอนนั้นก็ไม่แน่ใจว่าชอบปล่าวหรอก แต่คนรอบข้างเชียร์
เพราะว่าต่อได้หลายสาย คนที่จบแผนวิทย์ไปส่วนใหญ่
ต่อมหาลัยชื่อดังได้เยอะกว่า (สำหรับรร.ผมนะ)
พอไปเรียนจริงๆทั้งยาก และไม่ชอบ เจอพวกคณิต ฟิสิกส์
เคมี ชีวะ ฉุดเกรดลงไป อีก
พอจะเอ็นเข้ามหาลัย จึงแน่ใจว่าชอบสายภาษา
แต่เกรดน้อย เจอพวกโอเน็ตฉุดอีก และในตอนนั้นขยันไม่มากพอ
เลยได้ไปเรียนมหาลัยต่างจังหวัด
คิดๆแล้วเสียดายว่า ความตัดสินใจผิดพลาด ทำให้เราพลาดความฝัน
ณ ตอนนั้นไป