คือ เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมจีบผู้หญิงคนหนึ่ง จีบมานานละ
แต่ก็ ไม่สำเร็จครับ แล้วเฝ้ารอจังหวะอีกครั้งหนึ่ง
เพราะยังหวังว่า ยังน่าจะพอมีโอกาสอยู่บ้าง เพราะตอนนี้ เค้าก็ยังไม่มีใคร
ผมก็ได้แต่เฝ้ารอ.. เพราะตัวผมเองก็ไม่ใช่ว่าดีพอ
ผมรอที่จะให้อะไรๆ มันดีขึ้นมาหน่อย
ก็ไม่รู้ชีวิตนี้ จะหวังอะไรแล้วอ่ะ ไม่มีเค้าก็เหมือน บนโลกนี้มันไม่มีอะไรแล้วอ่ะ ประมานว่า อยู่เพื่ออะไร มีชีวิตอยู่เพื่ออะไร อะไรคือเป้าหมายของชีวิต ประมานนี้อ่ะ มันไม่รู้จะไปไหน คือมันไม่มีจุดหมาย  

คือ ก็น่ะ สรุปง่ายๆ เลยคือ เค้าคงเกลียดผมด้วยซ้ำ
เค้าบล็อกผมหมด ผมมีกี่เฟสเค้าบล็อกหมด นั่นก็แสดงว่า เค้าก็ไม่อยากจะเจอผมอีก

แต่ชีวิต คนๆหนึ่ง ยังรออยู่ มันทรมานมากน่ะ
ในใจก็ยังหวังอยู่ พยายามทำใจ ก็คิดว่าคงทำได้
แต่มันก็ วนมาเรื่องเดิม คิดถึงเหมือนเดิม
แล้วเค้าเนี้ยะ ก็ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่เคยเจอมา
ดูวิเศษไปหมด ดูดี ทุกอย่าง (อันนี้ไม่ได้หม้อน่ะ) คือทั้งนิสัย หน้าตา ทุกอย่าง ไม่รุจะหาอะไรมาพูด

ถ้าสรุปง่ายๆเลย คือ น่าเสียดายว่างั้นเหอะ
เกิดครั้งหนึ่งได้มาเจอ คือให้หมดแล้ว ทั้งใจ
แต่มันติดที่ตัวผมเนี้ยะ มันติดลบไปหมด

แต่ก็อยากให้เค้าเจอคนดีๆ แหละ ถ้าเกิดว่าเค้ามีแฟนขึ้นมา
มันก็ยังหวังก็ตรงที่เค้ายังไม่มีใครนี่แหละครับ
ถ้าถามว่า วันหนึ่งจะเสียใจมั๊ย ถ้าเค้ามีแฟน
ผมคิดว่า ก็คงนิดนึง ผมคิดว่า มันคงเป็นรักครั้งสุดท้ายแล้วละ ไม่อยากอะไรละ กับความรัก เหนื่อย TT
ปล.   ไม่ค่อยเข้าใจ ขออภัยด้วยน่ะครับ ขี้เกียดคิด ขี้เกียดพิม ขี้เกียดเรียบเรียง