ไม่มีอะไรน่ากลัวเท่าแฟนเก่าอีกแล้วในชีวิตคู่...

สวัสดีครับขอโทษถ้าเขียนให้อ่านยากเป็นการตั้งกระทู้ระบายครั้งแรกพูดกับใครไม่ได้จริงๆ

    เรื่องก็มีอยู่ว่าเราได้รู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งขอแทนว่า "จุ" ได้รู้จักกันผ่านเพื่อนของเราซึ่งช่วงนั้นเพื่อนเราเขาทำงานอีเว้นท์แล้วจุก็ทำงานอีเว้นท์เช่นเดียวกัน เขาถ่ายรูปเล่นกัน จนเราเข้าไปเห็นเราก็รู้สึกชอบเพราะว่าคนที่ชื่อจุเนี่ยก่อนหน้านี้เราเคยเจอเขาที่ร้านเหล้าแห่งหนึ่งแล้วเรารู้สึกชอบแต่แรกแล้วแต่ไม่มีโอกาสได้เข้าไปคุย เพราะว่าเราเป็นคนขี้อาย เราเลยได้มีโอกาสถามเพื่อนโดยทันทีหลังจากเห็นรูปที่เขาถ่ายเล่นกัน เพื่อนเราบอกว่าจุไม่มีแฟน หลังจากนั้นเราก็ได้ ID ไลน์ของจุจากเพื่อนของเรา เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนเริ่มสนิทสนมกัน คุยกันถูกคอ เวลาคุยกันจะรู้สึกเหมือนเราเคยรู้จักกันมานานมาก เลยตกลงคบกัน ชีวิตแฮปปี้ดี หลังจากนั้นเราก็เริ่มรู้สึกว่า จุ น่าจะมีอะไรปิดบังเราแน่ๆ คือเขาทำงานอีเว้นท์เขาต้องไปรับเงินที่ร้านแห่งหนึ่ง จุบอกว่าเขาจะติดรถเพื่อนเราไป ด้วยการที่คิดว่าตัวเองมีเซ้นส์เรื่องนี้ในระดับหนึ่ง เราก็เข้าไปส่องเฟสแฟนเก่าของจุ ก็เห็นแฟนเก่าเขาเช็คอินที่ร้านที่จุจะต้องไปรับเงิน และในโพสนั้นก็จะมีเพื่อนมาถามว่า "เออ ไปกับใคร" ก็ตอบกับมาว่า "ไปกับจุ" ซึ่งเราก็เสียความรู้สึก แต่ก็จบด้วยการที่จุขอโทษเราแล้วเราก็ให้อภัย คือก่อนหน้านี้เริ่มจากแฟนเก่าโทรมาหา อันนี้ไม่ซีเรียสเพราะเขาเคยบอกกับเราว่าเขาเพิ่งเลิกกันได้ 3เดือน แฟนเก่าโทรมาให้เก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านเขา อันนี้คือที่เขาบอกกับเราตอนแรก แต่ลึกๆแล้วก็คงไม่มีใครชอบใช่มั้ยครับเวลาแฟนเก่าโทรหาแฟนของเรา เวลาเราเจอกันหลังจากเราเจอกับจุแล้วเราก็จะต้องไปส่งเขากับหอ (จุบอกว่าจุพักอาศัยอยู่กับเพื่อน) หลังจากส่งจุจะรอให้เรากลับก่อน หรือเลี้ยวรถกลับก่อนเสมอ แล้วจุเขาถึงจะเดินเข้าที่พัก เป็นแบบนี้มาทุกครั้งหลังจากที่เราได้เจอกันจบด้วยการไปส่ง ช่วงเวลาที่เราอยู่ด้วยกันแฟนเก่าเขาจะโทรหาเขาเสมอ หลังจากนั้นก็คือจุย้ายข้าวของมาอยู่กับเราที่บ้านมันก็ทำให้เราสบายใจมาได้ในระดับหนึ่งคืออ่ะ เขามาอยู่กับเราแล้วคงไม่มีปัญหาอะไรอีกแล้ว แต่ก็มีความระแวงอยู่บ้าง ก็อยู่ด้วยกันจนเริ่มมีเรื่องหนึ่งเข้ามาคือเราออกไปอะไรทานกันปกติ แล้วแฟนเก่าเขาก็โทรมา(ก่อนหน้านี้บอกบล็อคเบอร์บล็อคเฟสไปแล้ว) เขาก็รับโทรศัพท์ต่อหน้าเราเพื่อให้เราไว้ใจ แต่พอเราถามเขาว่าคุยอะไรกันเขาก็ไม่ยอมบอก บอกแค่ว่าเขาโทรมาง้อให้กลับไป จากนั้นเราก็มีปากเสียงกันใหญ่โต จนเราพูดกับจุว่า"โทรกลับไปหาเขาได้ไหม บอกเขาว่าไม่ต้องโทรมาอีก ไม่อยากทะเลาะกับแฟน" จุทำให้เราไม่ได้ครับ ยืนยันที่จะไม่โทร อ้างว่ามันเมามันโทรมาง้อ จนเราก็เริ่มไม่ไว้ใจ ความเชื่อใจเริ่มน้อยลง จนมีปากเสียงกันจนมาถึงที่บ้านจุก็ทำท่าจะออกจากบ้านเรา เราก็ตามออกไปพูดกับจุว่า"คือถ้าจุจะเลือกเราจริงๆ จุทำให้เราได้ไหม" จุยอมโทรครับแต่ไม่ได้พูดตามที่เราบอกพูดแค่ว่า"ไม่ต้องโทรมานะ ทะเลาะกัน" แล้วประเด็นต่อมาคือ จุรับงานอีเว้นท์ปกติ วันนั้นเราเลิกงานก็ไปส่งจุไปทำงานอีเว้นท์ต่อช่วงเย็นจากหนองแขมไปเอกชัย ด้วยความเพลียเรากลับถึงบ้านจึงหลับ จุเลิกงานเที่ยงคืน จุโทรหาเราไม่รับสายสิบกว่าสาย(ปกติเป็นคนชอบเปิดสั่นโทรศัพท์) ตื่นมาช่วงเวลา 23.30 น. เพราะแม่เราโทรมาบอกว่าไม่ต้องไปรับจุแล้วจุจะนั่งแท็กซี่กลับเอง ก็รีบโทรหาจุ กลัวจุจะโกรธ จุบอกกับเราว่า "ให้น้องมารับกลางทางแล้วนะ บ้านเพื่อนอยู่แถวนั้นจะกลับแท็กซี่ไปพร้อมเพื่อนลงกลางทาง" ทั้งๆที่เราก็บอกกับจุว่า"เราตื่นแล้วจะให้น้องออกมารับทำไม เดี๋ยวไปรับเองให้น้องกลับไปเถอะ" แล้วหลังจากนั้นเราก็ติดต่อจุไม่ได้อีกเลย ทั้งทักแชทเฟสทั้งโทรหา โทรไม่รับสายเป็นสิบๆสาย แต่แชทขึ้นอ่าน เราก็เริ่มกระวนกระวายกลัวจะเป็นแบบที่เราคิด แล้วจุก็ตอบเฟสกลับมาหาเราว่า "ถ้าเราไม่มีจุเราอยู่คนเดียวได้ไหม จุไม่อยากกลับไปคบแบบระแวงกัน"  แล้วจุก็ยอมรับโทรศัพท์ครับหลังจากที่เวลาผ่านไปสักครึ่งชั่วโมงได้ คำถามแรกของเราคือ "อยู่ไหน" จุบอกว่า "อยู่บ้านแม่" แต่คือก่อนหน้านี้เราทักเฟสไปหาน้องของจุที่จุให้ออกมารับ ถามว่า "จุให้ไปรับไหม จุอยู่บ้านไหม" น้องของจุตอบว่า "ป่าว" เราก็บอกกับจุว่า "ทักเฟสไปหาน้องมานะน้องบอกไม่ได้อยู่บ้าน" (อารมณ์ระแวงเริ่มมาและเริ่มโมโห) จุบอกกับเราว่า "อยู่หอเพื่อน" (ตอนแรกบอกอยุ่บ้านแม่) แล้วเราก็เถียงกันครับว่าไหนว่าตอนแรกบอกอยู่บ้านแม่เราก็ถามไปแต่เราเริ่มขับรถไปหาที่หอเพื่อนของจุที่จุบอกด้วย(จุไม่รู้ว่าเรากำลังขับรถออกไปหาเขาที่หอเพื่อนจุ) จนเราถึงหอเพื่อนจุเราก็ถามว่า"อยู่ไหน เราถึงหอเพื่อนจุแล้ว" จุตอบมาว่า "มาทำไมหอเพื่อน ไม่ได้อยู่หอเพื่อน อยู่หอเพื่อนอีกคนหนึ่ง" เท่านั้นแล่ะเราลมออกหูเลยโกหกเราเห็นเราโง่ จนสุดท้ายเขาเดินออกมาจากที่ที่เราเคยไปส่งตอนก่อนหน้านี้ที่ว่าไปส่งแล้วจุต้องรอให้เรากลับไปก่อนจุถึงจะยอมเดินไปจากตรงนั้น จนจุยอมขึ้นรถเราแล้วเราก็ขับรถกลับบ้าน แต่ระหว่างกลับบ้านก็เถียงกันมาตลอดทางว่าโกหกเราทำไม ไปไหนมา จุก็จะยืนยันว่าอยู่หอเพื่อนๆๆๆๆๆ จนถึงบ้านเราก็ไม่มีหลักฐานว่าเขาไปไหนมา จนเราคว้าโทรศัพท์ของเขามาแล้วเดินหนีออกไปข้างนอก สิ่งที่เราเห็นคือแชทเพื่อนของจุที่คุยกับจุ เขาคุยกันถึงเรื่องแฟนเก่าของจุที่พยายามตามง้อให้จุกลับไป แคปโพสของแฟนเก่าจุที่เวลาเขาโพสอะไรถึงจุมาให้จุดู แล้วก็คลิปเสียงที่จุคุยกับเพื่อนว่า "ตูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าควรทำยังไง ไม่รู้ว่าคราวนี้มันจะมาง้อจริงๆหรือแค่มาง้อเล่นๆแล้วก็หายไป ตูลังเล" เพื่อนเขาก็บอกกลับว่า "ลองเสี่ยงดู เผื่อเขาอาจจะทำตัวดีขึ้นก็ได้" (ทั้งๆที่ก็คบกับเราอยู่เนี่ยนะ) เราจึงตัดสินใจโทรหาเพื่อนของเขาถามเขา ว่า"ก่อนหน้าที่จุคบกับเราใหม่ที่เขาให้มาส่งที่หอ หอของเธอใช่ไหม" เพื่อนจุตอบมาว่า "เปล่า" เราหลอกถามจนรู้ทุกอย่างว่าจริงๆแล้วบ้านแฟนเก่าจุอยู่ที่นั่นแต่ต้องเดินเข้าไปอีก ทุกครั้งที่เราไปส่งเขาจะกลับไปนอนกับแฟนเก่าทุกครั้ง สรุปคืนนั้นที่จุบอกให้น้องมารับ บอกว่าอยู่บ้านแม่ บอกว่าอยู่หอเพื่อน สรุปคือแฟนเก่าไปรับกลับบ้าน พอเราจับได้เราก็มีความคิดอยากจะเลิกกับจุทันที จุขอโอกาสกับเราจะปรับปรุงตัวและไม่โกหก จะทำตัวให้ดีขึ้น เราก็พูดกับเขาว่า"จะทนได้หรอ เราจะไม่มีความเชื่อใจให้จุแล้วนะ มีแต่ความระแวงนะ จุโอเค จุบอกทนได้ จะทำให้เรากลับมาไว้ใจจุอีกครั้ง แต่จากนั้นคือก็เรื้อรังกันมาตลอด เพราะเราระแวงไปแล้ว ไม่มีความเชื่อใจแล้ว จนเกือบจะดีขึ้นเพราะเราไปซื้อแมวด้วยกันมาตัวนึงน่ารักเลยย ขับรถจากหนองแขมไปเอาที่สมุทรปราการ เลี้ยงด้วยกันมาเรื่อยๆ เดินซื้อของแมวด้วยกัน เหมือนจะแฮปปี้ จนเกิดประเด็นที่ 2 คือแฟนเก่าจุทักแชทเฟสมาหาเรา บอกว่า "แฟนจุใช่ไหม บอกจุเลิกทักเลิกโทรไปหาเขาได้แล้ว เขาเจ็บพอแล้ว" เราอึ้งมาก และโกรธมากๆ ที่บอกจะปรับตัวจุบอกว่าเขาไม่ได้ทำไม่ได้ทักไม่ได้โทรไปหาซึ่งเราก็ไม่เชื่อ เพราะก่อนหน้านี้จุโกหกเรามาตลอด จนเราไล่จุบอกเลิกจุ ด่าจุแรงๆ (จริงๆแล้วเขาไม่ได้ทำแต่แฟนเก่ามันปั่นประสาทให้เรากับเขามีปัญหากัน เขาให้แฟนเก่าทักแชทเรามาอีกรอบว่าไม่ได้เจอกันไม่ได้คุยกัน) จากนั้นจุก็ไม่กลับบ้านไปขออาศัยหอเพื่อนและให้เราเก็บของของจุไปให้จุที่หอเพื่อนแต่คืนนั้นเราก็ไม่ได้เก็บของไปให้จุ จนจุกลับมาที่บ้านเราอีกทีตอน2ทุ่มครึ่ง จุจะมาขอเอาแมวไปซึ่งตอนแรกเราไม่ยอมแต่สุดท้ายก็ยอมและเราก็ออกไปแฮงค์เอาท์ข้างนอกและปล่อยจุอยุ่ที่บ้านกับแมว จนเรากลับมาในความคิดคิดว่ากลับมาจะเจอจุและแมวอยู่ที่บ้าน แต่สุดท้ายไม่อยู่ทั้งคู่และเก็บข้าวของออกไปส่วนหนึ่ง จนผ่านมาอีกวันหนึ่งเราเสียใจมากร้องไห้ทั้งวัน ทักไปหาจุ จุก็ตอบกับมาแบบไม่ค่อยแคร์อยากเลิกก็เลิกถ้าเลิกก็ขนของที่เหลือมาให้ด้วย ประโยคสุดท้ายของจุบอกว่าจะ"ซักผ้า" และถ่ายรูปที่พักและผ้าและเครื่องซักผ้ามาให้ดู และบอกว่า "จะได้ไม่ต้องคิดว่าจุไปทำอะไรอย่างที่คิด" จากนั้นไม่เกิน2ชั่วโมง หลังจากที่เขาหายเงียบไปเราตัดสินใจโทรหาจุ แล้วผลคือจุรับแล้วพยายามจะหาเรื่องวางเสมอถามอะไรไม่ตอบ ถามอยู่ไหนไม่บอก สถานการณ์คล้ายๆกับประเด็นแรก จนเราทำเหมือนเดิมเริ่มขับรถออกไปและโทรหาจุไปด้วย แต่จุไม่รับสายเลย จนเราไปถึงหอเพื่อนจุ จุยังไม่ถึงหอ เราก็บอกกับจุว่า"เราอยู่หอเพื่อนแล้วนะโทรไปทำไมไม่รับ" จุบอกว่า "นั่งวินอยู่จะให้รับได้ไง" แต่หอเพื่อนเขานั้นต้องเข้าซอยมาจากถนนเมรและน้ำท่วมแต่ตอนจุกลับมานั้นจุเดินเข้ามา อันนี้เราสงสัยในใจว่าถ้านั่งวินจริงทำไมต้องเดินจากถนนเมรเข้ามา จนจุมาเจอกับเรา เรากระชากโทรศัพท์เขามาดู และได้เห็นสิ่งที่เรานั้นรับไม่ได้ คือคืนที่จุมาเอาแมวนั้น จุเอาแมวที่เราขับรถตั้งไกลไปไว้บ้านแฟนเก่าและจุก็อาศัยนอนกับแฟนเก่าคืนนั้นและเฟสแฟนเก่าเบอร์แฟนเก่าก็อันบล็อกหมดแล้ว เราโมโหมาก มากกถึงมากที่สุด ทั้งโมโหทั้งผิดหวังทั้งเสียใจ และมีแชทที่เขาคุยกับเพื่อนว่าจุนั้นลังเลถ้าเลิกกับเราไปก็อาจจะกลับไปคบกับแฟนเก่า ที่อาจจะปรับปรุงตัวใหม่เพื่อจุ โดยให้เหตุผลว่าเขาคงไม่กล้าทำแบบนั้นอีกแล้วเพราะจุก้าวออกมาจากชีวิตเขาครั้งนึงแล้ว เพื่อนเขาก็เชียร์ให้จุไปนอนด้วยกันกับแฟนเก่า สิ่งที่เราคิดคือเราผิดอะไร แฟนเก่าเขามาทำให้เราเลิกกัน ทักมาปั่นประสาทเราให้มีปัญหากัน แต่ทำไมถึงไม่โกรธโทษเขาและยังกลับไปหาเขานอนกับเขาและอ้างกับเราว่าแค่ไปอาศัยนอน จุต้องพึ่งเขา จากนั้นเราตัดสินใจเลิกเด็ดขาดทั้งๆที่ใจจริงๆก็ยังรักเขานะ แต่เรารับไม่ได้จริงๆ จุก็เหมือนจะรู้สึกผิดพยายามง้อเราแต่เรายืนยันว่าไม่ ง้อเราจนเราเกือบจะใจอ่อน แล้วเราก็ตัดสินใจออกมาจากชีวิตจุ และคิดว่าจะเอาข้าวของที่เหลือไปให้อีกที ที่หอเพื่อนเขาเพราะคืนนั้นจุนอนหอเพื่อนเขา(แต่หลังจากเรากลับมาเราก็ไม่รู้อยู่ดีกว่าจุแอบไปนอนกับแฟนเก่าเขาอีกหรือเปล่าเพราะหอเพื่อนกับบ้านแฟนเก่าอยู่ใกล้กันเดินไปก็ถึง) จนวันรุ่งขึ้นเราตัดสินใจแล้วว่าจะเอาข้าวของที่เหลือไปให้เขาแต่ไม่ได้บอกเขาว่าจะไปตอนไหน และเราก็ออกไปเลย ไปที่หอเพื่อนเขาเพื่อนจะดูว่าเขาอยู่หอเพื่อนเขาไหม ผลสุดท้ายคือไม่อยู่ครับ เป็นแบบที่คิดจริงๆ แล้วเราก็เข้าไปในหมู่บ้านแฟนเก่าจุเดินหาทุกซอยดูทุกหลังที่สภาพบ้านคุ้นๆกับภาพเก่าของจุที่เคยถ่ายบ้านแฟนเก่าและมองรองเท้าทุกบ้าน จนเราเจอครับเจอจริงๆ เจอรองเท้าจุอยู่ที่บ้านแฟนเก่า เราเลยโทรหาจุว่าจุอยู่ไหน จุบ่ายเบี่ยง เราถามซ้ำๆ จนจุบอกว่าจุอยู่หอ แต่จริงๆแล้วเราจอดรถอยู่หน้าบ้านแฟนเก่าเขา แล้วเราก็ขนของลงไปไว้หน้าบ้านแฟนเก่าเขา และก็จบกันไป

   เราเสียใจมากจริงๆ เราไม่รู้ว่าเราผิดอะไร อาจจะมีผิดเพราะด่าเขาแรงๆ จนเขาอาจจะกลับมาลังเลอีกรอบเพราะเราด่าเขาก็ได้ เราก็ไม่ได้จะโทษจุทั้งหมด เพราะเราก็มีส่วนผิดเหมือนกัน เรื่องที่เล่าก็มีเพียงเท่านี้ ขอบคุณที่ได้ระบาย


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

**********อัพเดทครับ ตอนนี้จุทะเลาะกับแฟนเก่า และกำลังจะเก็บของออกมา และจะให้ผมไปรับครับบ เป็นอย่างผมคิดไม่ผิด แต่ผมคงไม่กลับไปแน่ๆ
ปล.แอบสะใจนิดๆครับ ยิ้ม
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ศาลาคนเศร้า ประสบการณ์ชีวิตคู่ ปัญหาความรัก
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่