นิยามรักของฉัน
ตอนที่ 1 ที่รักของผม
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ “มิอายะ นานาเซะ” ฉันอาศัยอยู่กับคุณแม่ ส่วนคุณพ่อนั้นก็ได้อย่า ร้างกับคุณแม่ตั้งแต่ฉันยัง แบเบอะ ฉันยังไม่เคยเห็นหน้าของคุณพ่อเลยสักครั้ง เพราะงั้นโตไปฉันอยากจะไปปารีสเพื่อจะได้พบพ่อ เพราะคุณแม่บอกฉันว่า “คุณพ่อหนะกำลังทำงานอยู่ที่ปารีส” ฉันเชื่อ ว่าทั้งสองคนยังมีใจให้ซึ้งกันและกัน แต่กว่าคุณพ่อกับคุณแม่จะกลับมารักกันอีกครั้ง คุณแม่ก็ต้องทำงานเลี้ยงดูฉันมาตลอด มันทำให้บางครั้งฉันต้องลำบากใจที่จะต้องเห็นคุณแม่ต้องทำงานหนักเพื่อฉันขนาดนี้ ปีนี้ฉันได้ขึ้นมัธยมต้น ปีที่1 ปีแรก ฉันได้ย้ายมาโรงเรียนใกล้บ้านที่ชื่อว่า โรงเรียน ทาชิน่ะกะ เป็นโรงเรียนคุณหนูเลยที่เดียว หรือจะพูดว่า เป็นโรงเรียนสำหรับ คนมีเงินเท่านั้น แต่ที่ฉันได้ย้ายมาโรงเรียนนี้ ก็เพราะว่าฉันได้ สอบเข้าโรงเรียนนี้ผ่าน ก็...โชคดีไปอย่างที่ได้ย้ายมาที่นี่ เพราะการเรียนการสอนของโรงเรียน ทาชิน่ะกะ นั้นสอนเข็มงวดมาก ซึ้งมันก็เข้าทางของฉันเช่นกัน แต่...เปิดเทอมวันแรกก็มีเรื่องให้ฉันต้อง ตกใจซะแล้ว โอ๊ย...
หน้าหงุดหงิดชะมัด หมอนั่นเป็นใครก็ไม่รู้ เดินมาชนฉันแล้วไม่ขอโทษแม้คำเดียว แต่ก็เถอะ ฉันคงได้แต่ ภาวนาว่า “ขออย่าให้เจอหมอนั่นอีกเด็ดขาด” รุ่งเช้าขึ้นมาตอนนั้นฉันกำลังเดินไปโรงเรียน เฮ้อ...ฉันถอนหายใจยาวมากเลยทีเดียวเพราะไม่คิดว่าจะเจอหมอนั่นอีก แต่ครั้งนี้ฉันว่าเขาน่ารัก กว่าตอนที่เจอกันครั้งแรกซะด้วยซ้ำ สงสัยคงจะนอนไม่พอเลยมานอนใต้ต้นซากุระข้างทางซะงั้น แต่ก็...ช่างเถอะเพราะมันไม่ใช่
นี่ป็นเพียงครึ่งตอนี่ได้แต่งไว้ ตอนนี้หนูแค่อยากจะรู้ว่า พอจะแต่งได้รึปล่าว และหากมีอะไรที่ต้องแก้ไขก็ขอความกรุณาช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยค่ะ
"นิยามรักของฉัน" คือว่าจะแต่งได้ไหมคะ??
ตอนที่ 1 ที่รักของผม
สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ “มิอายะ นานาเซะ” ฉันอาศัยอยู่กับคุณแม่ ส่วนคุณพ่อนั้นก็ได้อย่า ร้างกับคุณแม่ตั้งแต่ฉันยัง แบเบอะ ฉันยังไม่เคยเห็นหน้าของคุณพ่อเลยสักครั้ง เพราะงั้นโตไปฉันอยากจะไปปารีสเพื่อจะได้พบพ่อ เพราะคุณแม่บอกฉันว่า “คุณพ่อหนะกำลังทำงานอยู่ที่ปารีส” ฉันเชื่อ ว่าทั้งสองคนยังมีใจให้ซึ้งกันและกัน แต่กว่าคุณพ่อกับคุณแม่จะกลับมารักกันอีกครั้ง คุณแม่ก็ต้องทำงานเลี้ยงดูฉันมาตลอด มันทำให้บางครั้งฉันต้องลำบากใจที่จะต้องเห็นคุณแม่ต้องทำงานหนักเพื่อฉันขนาดนี้ ปีนี้ฉันได้ขึ้นมัธยมต้น ปีที่1 ปีแรก ฉันได้ย้ายมาโรงเรียนใกล้บ้านที่ชื่อว่า โรงเรียน ทาชิน่ะกะ เป็นโรงเรียนคุณหนูเลยที่เดียว หรือจะพูดว่า เป็นโรงเรียนสำหรับ คนมีเงินเท่านั้น แต่ที่ฉันได้ย้ายมาโรงเรียนนี้ ก็เพราะว่าฉันได้ สอบเข้าโรงเรียนนี้ผ่าน ก็...โชคดีไปอย่างที่ได้ย้ายมาที่นี่ เพราะการเรียนการสอนของโรงเรียน ทาชิน่ะกะ นั้นสอนเข็มงวดมาก ซึ้งมันก็เข้าทางของฉันเช่นกัน แต่...เปิดเทอมวันแรกก็มีเรื่องให้ฉันต้อง ตกใจซะแล้ว โอ๊ย...
หน้าหงุดหงิดชะมัด หมอนั่นเป็นใครก็ไม่รู้ เดินมาชนฉันแล้วไม่ขอโทษแม้คำเดียว แต่ก็เถอะ ฉันคงได้แต่ ภาวนาว่า “ขออย่าให้เจอหมอนั่นอีกเด็ดขาด” รุ่งเช้าขึ้นมาตอนนั้นฉันกำลังเดินไปโรงเรียน เฮ้อ...ฉันถอนหายใจยาวมากเลยทีเดียวเพราะไม่คิดว่าจะเจอหมอนั่นอีก แต่ครั้งนี้ฉันว่าเขาน่ารัก กว่าตอนที่เจอกันครั้งแรกซะด้วยซ้ำ สงสัยคงจะนอนไม่พอเลยมานอนใต้ต้นซากุระข้างทางซะงั้น แต่ก็...ช่างเถอะเพราะมันไม่ใช่
นี่ป็นเพียงครึ่งตอนี่ได้แต่งไว้ ตอนนี้หนูแค่อยากจะรู้ว่า พอจะแต่งได้รึปล่าว และหากมีอะไรที่ต้องแก้ไขก็ขอความกรุณาช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยค่ะ