สวัสดีค่ะ คือมีเรื่องที่ไม่สามารถบอกใครได้เลยอยากมาระบาย มาถามค่ะ
คือ เราอายุ 17 ค่ะเป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะเป็นคนเข้าหาคนไม่เก่ง เข้าเรื่องเลยนะคะ คือตอนเข้าม.4ได้เจอกับเพื่อนผู้ชายสมัยประถม ด้วยความที่รู้จักกันอยู่แล้วเลยสนิทกันมากกว่าคนอื่น แต่เรื่องมันเริ่มขึ้นเมื่อช่วงก่อนสงกรานต์ คือเราอยู่ห้องเดียวกันมา3ปีก็ปกติไม่มีอะไรมันก็มีแฟนอยู่ห้องเดียวกันเราก็เห็นตลอดพอช่วงก่อนสงกรานต์มันเลิกกับแฟนมันก็ทักมาคุยกับเรา เราก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง มันก็ทักมาคุย มารับไปกินข้าว สงกรานต์มันก็มาชวนเราไปเล่นตอนนั้นเรามีคนคุยนะเวาลากินข้าวด้วยกันมันก็ชอบแย่งโทรศัพท์เราไปเก็บไว้กับมัน ไปไหนมาไหนด้วยกันจนถึงตอนปลายเดือนพฤษภา พอเปิดเทอมมันก็บอกให้เรากลับบ้านกับมัน มาโรงเรียนพร้อมมัน หนักสุดคือวันนั้นเลิกเรียนมันชวนเราไปกินข้าวเราเลยบอกว่างั้นไปส่งเราที่บ้านก่อน6โมงค่อยมารับ มันก็ไม่ต้องหรอกไปเล่นบ้านมันก็ได้ มันก็ขี่ไปบ้านมันเลย พอไปมันก็ลากเราเข้าห้องมันก็เปิดคอมพ์เล่นเกมปกติเราก็นอนเล่นบนเตียงนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มาบ้านมันนะเป็นสิบๆครั้งแล้ว หลังจากนั้นมันก็พูดว่า
มัน : ทำไมไม่ชอบตอบแชทวะ ตอบก็ตอบช้า
เรา : เอ้าล่ะมีเรื่อง
ไรต้องคุยกันนักหนา
มัน : พูดดีๆดิ อย่าพูดไม่เพราะ
เราก็สงสัยปกติก็คุยกันแบบนี้มาตลอดอยู่ๆจะให้มาพูดเพราะๆ เราก็นอนดูทีวีบนเตียงไปเรื่อยๆสักพักมันก็มานอนบนเตียงด้วยดึงเราไปกอด หอมแก้ม ดมผม เอาหน้าซุกหลัง เราก็ยอกทำไรอ่ะอย่ามันก็บอกว่าทำไมทำไม่ได้กูเพื่อนนะ เราก็เลยลุกขึ้นมันก็จับเรากดกับเตียงแล้วก็ถามว่าทำไมทำไม่ได้ เราก็บอกไม่ได้ มันก็โน้มหน้ามาเราก็เลยหันหน้าหนีมันเลยหอมแก้มแบบสูดแรงมาก จุ๊บคอเราก็ดิ้นแต่แบบไม่เป็นผลเลย แล้วมันก็นอนกอดเราหอมเราตลอด เราเลยบอกหิวแล้วไปเหอะ มันก็ยอมลุก เวลาไปไหนด้วยกันคนก็ทักว่าเป็นแฟนกันมันก็ยิ้มอย่างเดียวพอเราบอกไม่ใช่มันตบหัวเรา เวลาอยู่โรงเรียนมันก็ชอบเรียกให้เราไปหาดึงเราไปกอดคอ นั่งตักต่อหน้าเพื่อนในห้อง เราก็แบบอย่า มันก็ทำไมก็เพื่อนกันป่ะว่ะ มันพาเราไปเฝ้ามันเตะบอล พาเรากินข้าว ตามใจเรา ยิ่งเวลาอยู่ด้วยกันสองคนมันชอบมาหอมมากอด ให้เราช่วยเลือดน้ำหอมให้มันยอมใช้กลิ่นที่เราชอบแต่มันไม่ชอบ เรายอมรับว่าเราหวั่นไหวมากๆ มันไปบอกคนที่เราคุยให้เลิกยุ่งกับเรา เวลาทำอะไรก็จะมีชื่อเราจนเพื่อนในห้องสังเกตแล้วมาถามเราว่าคบกันหรอ เราบอกไม่ใช่ เพื่อนก็บอกเหมือนมากมันดูใส่ใจกว่าคนอื่นๆทำอะไรก็ต้องมีชื่อ คือมีแบบเอาปากกาตัวเองมาใส่กระเป๋าเราแล้วโทรมาว่าลืมไว้ขอเข้ามาเอาที่บ้านเรานะด้วย เรายอมรับว่าหวั่นไหวมาก อาจจะเรียกว่าชอบก็ได้ แต่เวลาเราถามว่าทำทำไมมันก็บอกว่าก็เพื่อนกันทำไมทำไม่ได้?
แต่มันก็มีจุดเปลี่ยนช่วงต้นเดือนมิถุนานี่เองมันใกล้วันเกิดเราญาติเรามาเราก็ไม่มีเวลาเล่นโทรศัพท์เลยไม่ค่อยได้ตอบใคร ช่วงนั้นก็ห่างๆกันไป จนประมาณกลางเดือนเรารู้ว่ามันคุยกับเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเรา แต่ไม่มีใครรู้เรื่องที่มันทำเวลาอยู่กับเรานะเราไม่ได้บอกใคร เพื่อนในห้องมาบอกว่ามันคุยกับเพื่อนสนิทเรา แต่มันก็เหมือนเดิมกับเรานะไปรับไปส่ง กินข้าวด้วยกัน เราเลยถามเพื่อนสนิทเราว่าคุยกันหรอ?นางก็ตอบว่าใช่สักพักแล้ว เราแบบตกใจอ่ะ วันนั้นไปกินสุกี้กับมันตอนเย็นเราเลยถามมันว่า คุยกับแนน(เพื่อนสนิทเรา)หรอ? มันก็นิ่งไม่ตอบ เราก็ถามซ้ำใช่ไหม มันเลยตอบว่าอือใช่สักพักแล้วแต่แนนทักมาตั้งแต่สงกรานต์แล้วกูไม่ได้สนใจเพิ่งมาสนใจสักพักนี่เอง เราก็อึ้งไปแปปนึง เราก็ถามว่าทำไมถึงคุยล่ะ มันก็ตอบว่าคุยแล้วสบายใจ แนนตอบเร็วไม่เหมือนตอบช้า เราก็ไม่ตอบ หลังจากวันนั้นเราก็ก่างจากมันมาเรื่อยๆ สองคนนั้นก็ชัดเจนกันมากขึ้น มันหยอกกับแนนเหมือนตอนหยอกกับเรา เจ็บนะตอนเห็นบางทีเราทนไม่ไหวร้องไห้ออกมาก็มี เราแค่อบากรู้ว่าไใ่คิดไรแล้วมาทำแบบนี้ทำไม พอเราเล่าให้เพื่อนอีกคนฟังทั้งหมดมันก็บอกว่าเอามันกลับมาได้นะมาก่อนแต่เราก็รักแนนนะเราคิดว่าแนนไม่ได้ทำผิดอะไรมันก็ไม่ควรเสียใจ
ทุกๆการกระทำของมันใช้คำว่าเพื่อนเป็นข้ออ้างก็เลยเป็นได้เเค่เพื่อน หลายคนอาจบอกว่าก็แค่เรื่องแอบรักเพื่อนปกติแต่คนที่ไม่โดนเองไม่รู้สึกเองไม่เข้าใจหรอก ว่าจุดๆนี้เราต้องฝืนยิ้มทุกครั้งที่มันอยู่ด้วยกัน ถ้ามาอ่านก็อยากให้รู้ว่ากูรู้สึกแล้วนะเป็นไปได้ก็อยากให้ที่ข้างๆเป็นกูนะ
ความหมายของคำว่าเพื่อนคืออะไร?
คือ เราอายุ 17 ค่ะเป็นเด็กผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่ไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะเป็นคนเข้าหาคนไม่เก่ง เข้าเรื่องเลยนะคะ คือตอนเข้าม.4ได้เจอกับเพื่อนผู้ชายสมัยประถม ด้วยความที่รู้จักกันอยู่แล้วเลยสนิทกันมากกว่าคนอื่น แต่เรื่องมันเริ่มขึ้นเมื่อช่วงก่อนสงกรานต์ คือเราอยู่ห้องเดียวกันมา3ปีก็ปกติไม่มีอะไรมันก็มีแฟนอยู่ห้องเดียวกันเราก็เห็นตลอดพอช่วงก่อนสงกรานต์มันเลิกกับแฟนมันก็ทักมาคุยกับเรา เราก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง มันก็ทักมาคุย มารับไปกินข้าว สงกรานต์มันก็มาชวนเราไปเล่นตอนนั้นเรามีคนคุยนะเวาลากินข้าวด้วยกันมันก็ชอบแย่งโทรศัพท์เราไปเก็บไว้กับมัน ไปไหนมาไหนด้วยกันจนถึงตอนปลายเดือนพฤษภา พอเปิดเทอมมันก็บอกให้เรากลับบ้านกับมัน มาโรงเรียนพร้อมมัน หนักสุดคือวันนั้นเลิกเรียนมันชวนเราไปกินข้าวเราเลยบอกว่างั้นไปส่งเราที่บ้านก่อน6โมงค่อยมารับ มันก็ไม่ต้องหรอกไปเล่นบ้านมันก็ได้ มันก็ขี่ไปบ้านมันเลย พอไปมันก็ลากเราเข้าห้องมันก็เปิดคอมพ์เล่นเกมปกติเราก็นอนเล่นบนเตียงนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่มาบ้านมันนะเป็นสิบๆครั้งแล้ว หลังจากนั้นมันก็พูดว่า
มัน : ทำไมไม่ชอบตอบแชทวะ ตอบก็ตอบช้า
เรา : เอ้าล่ะมีเรื่อง
มัน : พูดดีๆดิ อย่าพูดไม่เพราะ
เราก็สงสัยปกติก็คุยกันแบบนี้มาตลอดอยู่ๆจะให้มาพูดเพราะๆ เราก็นอนดูทีวีบนเตียงไปเรื่อยๆสักพักมันก็มานอนบนเตียงด้วยดึงเราไปกอด หอมแก้ม ดมผม เอาหน้าซุกหลัง เราก็ยอกทำไรอ่ะอย่ามันก็บอกว่าทำไมทำไม่ได้กูเพื่อนนะ เราก็เลยลุกขึ้นมันก็จับเรากดกับเตียงแล้วก็ถามว่าทำไมทำไม่ได้ เราก็บอกไม่ได้ มันก็โน้มหน้ามาเราก็เลยหันหน้าหนีมันเลยหอมแก้มแบบสูดแรงมาก จุ๊บคอเราก็ดิ้นแต่แบบไม่เป็นผลเลย แล้วมันก็นอนกอดเราหอมเราตลอด เราเลยบอกหิวแล้วไปเหอะ มันก็ยอมลุก เวลาไปไหนด้วยกันคนก็ทักว่าเป็นแฟนกันมันก็ยิ้มอย่างเดียวพอเราบอกไม่ใช่มันตบหัวเรา เวลาอยู่โรงเรียนมันก็ชอบเรียกให้เราไปหาดึงเราไปกอดคอ นั่งตักต่อหน้าเพื่อนในห้อง เราก็แบบอย่า มันก็ทำไมก็เพื่อนกันป่ะว่ะ มันพาเราไปเฝ้ามันเตะบอล พาเรากินข้าว ตามใจเรา ยิ่งเวลาอยู่ด้วยกันสองคนมันชอบมาหอมมากอด ให้เราช่วยเลือดน้ำหอมให้มันยอมใช้กลิ่นที่เราชอบแต่มันไม่ชอบ เรายอมรับว่าเราหวั่นไหวมากๆ มันไปบอกคนที่เราคุยให้เลิกยุ่งกับเรา เวลาทำอะไรก็จะมีชื่อเราจนเพื่อนในห้องสังเกตแล้วมาถามเราว่าคบกันหรอ เราบอกไม่ใช่ เพื่อนก็บอกเหมือนมากมันดูใส่ใจกว่าคนอื่นๆทำอะไรก็ต้องมีชื่อ คือมีแบบเอาปากกาตัวเองมาใส่กระเป๋าเราแล้วโทรมาว่าลืมไว้ขอเข้ามาเอาที่บ้านเรานะด้วย เรายอมรับว่าหวั่นไหวมาก อาจจะเรียกว่าชอบก็ได้ แต่เวลาเราถามว่าทำทำไมมันก็บอกว่าก็เพื่อนกันทำไมทำไม่ได้?
แต่มันก็มีจุดเปลี่ยนช่วงต้นเดือนมิถุนานี่เองมันใกล้วันเกิดเราญาติเรามาเราก็ไม่มีเวลาเล่นโทรศัพท์เลยไม่ค่อยได้ตอบใคร ช่วงนั้นก็ห่างๆกันไป จนประมาณกลางเดือนเรารู้ว่ามันคุยกับเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของเรา แต่ไม่มีใครรู้เรื่องที่มันทำเวลาอยู่กับเรานะเราไม่ได้บอกใคร เพื่อนในห้องมาบอกว่ามันคุยกับเพื่อนสนิทเรา แต่มันก็เหมือนเดิมกับเรานะไปรับไปส่ง กินข้าวด้วยกัน เราเลยถามเพื่อนสนิทเราว่าคุยกันหรอ?นางก็ตอบว่าใช่สักพักแล้ว เราแบบตกใจอ่ะ วันนั้นไปกินสุกี้กับมันตอนเย็นเราเลยถามมันว่า คุยกับแนน(เพื่อนสนิทเรา)หรอ? มันก็นิ่งไม่ตอบ เราก็ถามซ้ำใช่ไหม มันเลยตอบว่าอือใช่สักพักแล้วแต่แนนทักมาตั้งแต่สงกรานต์แล้วกูไม่ได้สนใจเพิ่งมาสนใจสักพักนี่เอง เราก็อึ้งไปแปปนึง เราก็ถามว่าทำไมถึงคุยล่ะ มันก็ตอบว่าคุยแล้วสบายใจ แนนตอบเร็วไม่เหมือนตอบช้า เราก็ไม่ตอบ หลังจากวันนั้นเราก็ก่างจากมันมาเรื่อยๆ สองคนนั้นก็ชัดเจนกันมากขึ้น มันหยอกกับแนนเหมือนตอนหยอกกับเรา เจ็บนะตอนเห็นบางทีเราทนไม่ไหวร้องไห้ออกมาก็มี เราแค่อบากรู้ว่าไใ่คิดไรแล้วมาทำแบบนี้ทำไม พอเราเล่าให้เพื่อนอีกคนฟังทั้งหมดมันก็บอกว่าเอามันกลับมาได้นะมาก่อนแต่เราก็รักแนนนะเราคิดว่าแนนไม่ได้ทำผิดอะไรมันก็ไม่ควรเสียใจ
ทุกๆการกระทำของมันใช้คำว่าเพื่อนเป็นข้ออ้างก็เลยเป็นได้เเค่เพื่อน หลายคนอาจบอกว่าก็แค่เรื่องแอบรักเพื่อนปกติแต่คนที่ไม่โดนเองไม่รู้สึกเองไม่เข้าใจหรอก ว่าจุดๆนี้เราต้องฝืนยิ้มทุกครั้งที่มันอยู่ด้วยกัน ถ้ามาอ่านก็อยากให้รู้ว่ากูรู้สึกแล้วนะเป็นไปได้ก็อยากให้ที่ข้างๆเป็นกูนะ