ขอเล่าเป็นประสบการณ์ความรักนะคะ
เราเป็นผู้หญิงคนนึง ที่มีคนเข้ามาคุยปกติ เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆทั่วไป เข้ามาจีบบ้าง คุยบ้าง แก้เหงาบ้าง
แต่เป็นคนที่ ถ้าไม่รู้สึกก็คือมันไม่รู้สึก พยายามแล้ว บังคับตัวเองแล้ว ว่าลองดูสิ แต่มันก็ทำไม่ได้ ฝืนใจไม่ได้
เช่นกันและเมื่อเวลารักใครแล้วก็คือรักจริง รักไปตลอด และจะมีแค่เขาคนนั้นคนเดียว
วันๆก็เรียน อยู่บ้าน เลยได้เล่นแอพนึงที่ไว้หาคนคุย ได้เจอ หนึ่งคน เขาโสด เราก็โสด โอเค คุยกันได้
ขอใช้ชื่อว่า แพม เป็นผู้ชายที่ คุยสนุก เป็นกันเอง เวลาไปไหนมาไหนก็ส่งรูป บอกตลอด เวลาเขาเมา
เขาก็นึกถึกแต่เรา ชวนเราไปหาแม่เขา ไปบ้านเขา เราไปเที่ยวด้วยกัน ดูหนังกัน บอกรักกัน คิดถึงกัน
มันเป็น ชม. ที่มีความสุขมากๆ เป็นใคร ก็ต้องคิดว่า เรานั้นเหมาะกับการเป็นแฟนนะ
แต่เราไม่ได้เป็นแฟนกัน เพราะไม่มีใครพูดขึ้นมาก่อน ด้วยความที่เราเป็น ผู้หญิงเราก็อยากได้ความชัดเจน ถูกมั้ย
เราก็เริ่มงี่เง่าละ แต่แค่กับเรื่องนี้เรื่องเดียว เพราะแพมเป็นคนที่ งี่เง่านะ นิสัยเหมือนผู้หญิง เราก็คิดว่า ถ้าคนนึงร้อน อีกคนต้องเย็น
ไม่งั้น ก็ไปกันไม่รอด เราเริ่มทวงสถานะ เถียงกันได้แปปๆ เรื่องนี้ก็หายไป กลายเป็นคุยเรื่องอื่นแทน เราก็ อ่ะ ก็ได้วะ แค่นี้ก็สุขละ
จนเราเถียงกันอีก เขาก็พูดว่า
พ:นอยกันก็ เลิกกันแล้วหรอ
เรา:เลิกกัน คือ? แล้ว เรา นี้คือ แพมกับเรา อ่าหรอ?
พ: หยุดไง ใช่ เราก็คือ แพมกับตัวเองอ่ะ
เรา:เราคบกันแล้วหรอ?
พ:เลิกกันนี้คือ ต้องคบกันอย่างเดียวหรอ ?
เรา:ใช่
พ:เค
เอ้า เออสิวะ เลิกกันมันใช้กับแฟน เพราะตลอดเวลาที่คุยกัน หวังไร หรือกูเองนะที่คิดไปเองสินะ
โอเค ก็คุยกันต่อไป จนกระทั่ง แพมต้องไป ต่างจังหวัด เราก็เริ่มคิดละ ไม่เป็นไรรอได้ หรือแพมอาจจะกลัวกก็ได้ว่า
ถ้าไปหางานที่ ตจว แล้วได้ เราจะต้องไกลกัน เราก็บอกกับแพมแล้วนะว่า ไม่ว่าจะไกลแค่ไหน เราก็ไปหาได้ ถ้าคนมันรัก
พอถึงเวลาที่แพมต้องไปโอเค เราบอกลากันแค่ในไลน์ แล้วแพมก็หายไป...........
ตลอดชีวิตเรารอได้หรอ ถ้าแพมจะหายไปตลอดชีวิต เรารอได้นะ เผื่อแพมจะกลับมา
มันเป็นความ เผื่อ เผื่อเธอจะรัก เผื่อเธอจะรู้สึก มันเป็นความ เผื่อ ที่เราคิดไปเองมาตลอด
ตอนนี้ แพมก็หายไปแล้วสินะ มันมีความบังเอิญหลายอย่าง เช่น วันเกิดของเราที่ตรงกัน นิสัยเราที่คล้ายกัน
แล้วถ้ามันยังพอมีความบังเอิญ ที่แพมจะมาเห็น ข้อวคมานี้...อยากจบอกว่า
เราก็แค่ผู้หญิงคนนึง ที่อยากหาใครสักคนมารักและเขาก็รักเรา ซึ่งแพมทำให้เรารู้สึกว่า เราเลือกแพมและแพมก็เลือกเรา
เราอาจจะคิดไปเอง แต่สิ่งที่แพมทำมาทั้งหมด มันคืออะไร ทั้งสิ่งที่แพมทำ สิ่งที่แพมพูด เราเชื่อทุกย่าง และรู้สึกได้ ว่าแพมไท่ได้โกหก
เราจะไม่ได้เจอกันแล้วใช่มั้ย ? โอเค ไม่เป็นไร ไม่โกรธ ไม่เกลียด ไม่โมโห และจะพยายามเลิกรู้สึกกับแพมนะ
ขอให้โชคดีนะ เจอคนที่ถูกใจและใช่ และอยู่กับเขา ทำดีกับเขา และเลิกงี่เง่าได้แล้ว ผู้หญิงอ่า มันคิดจริงจังนะ แม้แตาเรื่องเล็กๆน้อยๆก็ตาม
โตแล้ว ใช้ชีวิต ใช้เวลาให้คุ้ม อย่าเสียเวลาไปกับการทะเลาะเลย ชีวิตคนเรามันสั้น มันเสี่ยงตายอยู่ตลอดเวลานะ ....
ลาก่อน 13/07/59
ครั้งนึง เคยมีความรักแบบนี้เกิดขึ้นกับตัวเอง
เราเป็นผู้หญิงคนนึง ที่มีคนเข้ามาคุยปกติ เหมือนผู้หญิงคนอื่นๆทั่วไป เข้ามาจีบบ้าง คุยบ้าง แก้เหงาบ้าง
แต่เป็นคนที่ ถ้าไม่รู้สึกก็คือมันไม่รู้สึก พยายามแล้ว บังคับตัวเองแล้ว ว่าลองดูสิ แต่มันก็ทำไม่ได้ ฝืนใจไม่ได้
เช่นกันและเมื่อเวลารักใครแล้วก็คือรักจริง รักไปตลอด และจะมีแค่เขาคนนั้นคนเดียว
วันๆก็เรียน อยู่บ้าน เลยได้เล่นแอพนึงที่ไว้หาคนคุย ได้เจอ หนึ่งคน เขาโสด เราก็โสด โอเค คุยกันได้
ขอใช้ชื่อว่า แพม เป็นผู้ชายที่ คุยสนุก เป็นกันเอง เวลาไปไหนมาไหนก็ส่งรูป บอกตลอด เวลาเขาเมา
เขาก็นึกถึกแต่เรา ชวนเราไปหาแม่เขา ไปบ้านเขา เราไปเที่ยวด้วยกัน ดูหนังกัน บอกรักกัน คิดถึงกัน
มันเป็น ชม. ที่มีความสุขมากๆ เป็นใคร ก็ต้องคิดว่า เรานั้นเหมาะกับการเป็นแฟนนะ
แต่เราไม่ได้เป็นแฟนกัน เพราะไม่มีใครพูดขึ้นมาก่อน ด้วยความที่เราเป็น ผู้หญิงเราก็อยากได้ความชัดเจน ถูกมั้ย
เราก็เริ่มงี่เง่าละ แต่แค่กับเรื่องนี้เรื่องเดียว เพราะแพมเป็นคนที่ งี่เง่านะ นิสัยเหมือนผู้หญิง เราก็คิดว่า ถ้าคนนึงร้อน อีกคนต้องเย็น
ไม่งั้น ก็ไปกันไม่รอด เราเริ่มทวงสถานะ เถียงกันได้แปปๆ เรื่องนี้ก็หายไป กลายเป็นคุยเรื่องอื่นแทน เราก็ อ่ะ ก็ได้วะ แค่นี้ก็สุขละ
จนเราเถียงกันอีก เขาก็พูดว่า
พ:นอยกันก็ เลิกกันแล้วหรอ
เรา:เลิกกัน คือ? แล้ว เรา นี้คือ แพมกับเรา อ่าหรอ?
พ: หยุดไง ใช่ เราก็คือ แพมกับตัวเองอ่ะ
เรา:เราคบกันแล้วหรอ?
พ:เลิกกันนี้คือ ต้องคบกันอย่างเดียวหรอ ?
เรา:ใช่
พ:เค
เอ้า เออสิวะ เลิกกันมันใช้กับแฟน เพราะตลอดเวลาที่คุยกัน หวังไร หรือกูเองนะที่คิดไปเองสินะ
โอเค ก็คุยกันต่อไป จนกระทั่ง แพมต้องไป ต่างจังหวัด เราก็เริ่มคิดละ ไม่เป็นไรรอได้ หรือแพมอาจจะกลัวกก็ได้ว่า
ถ้าไปหางานที่ ตจว แล้วได้ เราจะต้องไกลกัน เราก็บอกกับแพมแล้วนะว่า ไม่ว่าจะไกลแค่ไหน เราก็ไปหาได้ ถ้าคนมันรัก
พอถึงเวลาที่แพมต้องไปโอเค เราบอกลากันแค่ในไลน์ แล้วแพมก็หายไป...........
ตลอดชีวิตเรารอได้หรอ ถ้าแพมจะหายไปตลอดชีวิต เรารอได้นะ เผื่อแพมจะกลับมา
มันเป็นความ เผื่อ เผื่อเธอจะรัก เผื่อเธอจะรู้สึก มันเป็นความ เผื่อ ที่เราคิดไปเองมาตลอด
ตอนนี้ แพมก็หายไปแล้วสินะ มันมีความบังเอิญหลายอย่าง เช่น วันเกิดของเราที่ตรงกัน นิสัยเราที่คล้ายกัน
แล้วถ้ามันยังพอมีความบังเอิญ ที่แพมจะมาเห็น ข้อวคมานี้...อยากจบอกว่า
เราก็แค่ผู้หญิงคนนึง ที่อยากหาใครสักคนมารักและเขาก็รักเรา ซึ่งแพมทำให้เรารู้สึกว่า เราเลือกแพมและแพมก็เลือกเรา
เราอาจจะคิดไปเอง แต่สิ่งที่แพมทำมาทั้งหมด มันคืออะไร ทั้งสิ่งที่แพมทำ สิ่งที่แพมพูด เราเชื่อทุกย่าง และรู้สึกได้ ว่าแพมไท่ได้โกหก
เราจะไม่ได้เจอกันแล้วใช่มั้ย ? โอเค ไม่เป็นไร ไม่โกรธ ไม่เกลียด ไม่โมโห และจะพยายามเลิกรู้สึกกับแพมนะ
ขอให้โชคดีนะ เจอคนที่ถูกใจและใช่ และอยู่กับเขา ทำดีกับเขา และเลิกงี่เง่าได้แล้ว ผู้หญิงอ่า มันคิดจริงจังนะ แม้แตาเรื่องเล็กๆน้อยๆก็ตาม
โตแล้ว ใช้ชีวิต ใช้เวลาให้คุ้ม อย่าเสียเวลาไปกับการทะเลาะเลย ชีวิตคนเรามันสั้น มันเสี่ยงตายอยู่ตลอดเวลานะ ....
ลาก่อน 13/07/59