สวัสดีครับ.. ผมชื่อ ก๊อต นะครับ
ผมจะมาเล่า ความรักที่ผมมีให้กับผู้หญิงคนๆนึง ซึ่งผู้หญิงคนนี้ไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นที่ผ่านๆ มาในชีวิตผม ผมนั้นไม่เคยตามจีบใครได้นานเท่านี้มาก่อน อาจจะเป็นเพราะ ผมไม่ค่อยอดทนกับอะไรที่เป็นไปได้ยาก หรือเป็นไปไม่ได้เลย ตอนจีบเขาใหม่ๆ ผมหวังที่จะจีบเขาให้ติดภายในเวลาอันสั้นๆ โดยที่ผมอาจจะไม่ได้รักเขาเลย
ผมกับเขาก็ได้คุยกันมาเรื่อยๆ ระยะเวลาผ่านมาเราก็เริ่มคุยกันเยอะขึ้น ผมนั้นก็เริ่มรู้สึกกับเขามากขึ้น เราคุยกันมาเหมือนทุกอย่างกำลังดี พอมีอยู่วันนึงเขาได้บอกกับผมว่า เขามีแฟนแล้ว และขอบคุณทุกอย่างที่ผ่านมา ประโยคที่เขาได้บอกผมทำเอาผมนั้นรู้สึกอกหักตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มจะดูแลเขาเลย ผมไม่อยากจะเชื่อด้วยซ้ำว่ามันคือเรื่องจริง แต่ทำไงได้มันก็เกิดขึ้นไปแล้ว ผมได้แต่ตอบเขาไปว่า ไม่เป็นไร และผมก็พยายามที่จะลืมความรู้สึกนี้ออกไป หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย..
ด้วยความที่ผมยังรักเขาอยู่ผมเลยติดตามเขาอยู่ในเฟส วันเวลาผ่านไปหลายวัน ผมได้เห็นเขาได้รับรางวัล ผมเลยได้ทักไปหาเขาเพื่อแสดงความดีใจ และผมก็ได้คุยกับเขาอีกครั้ง จนมีคืนนึงเขายังออนเฟสและมาไลค์รูปผม ผมเลยได้เข้าไปทักถามว่า ทำไมยังไม่นอนอีก เขาก็ตอบกลับมาว่า เขานอนไม่หลับ  ผมก็ถามไปถามมาจนผมรู้ว่าเขากำลังเศร้า ผมเลยยอมทนง่วงเพื่ออยู่ให้เขาระบายเรื่องเศร้าๆ ออกมาให้หมด วันนั้นผมได้รู้ว่าเขายังไม่ได้คบกับคนที่เขารักตั้งแต่แรกที่บอกกับผมไว้ แต่ผมก็เข้าใจว่าเขาต้องมีเหตุผลที่มาบอกกับผมอย่างงั้น วันนั้นผมได้รู้อะไรหลายอย่างในตัวเขามากขึ้น ในสายตาผม เขาเป็นคนที่อ่อนไหวง่าย เขาจริงจังกับความรักที่เขามีอยู่ ทำให้ผมท้อขึ้นมาอีก เพราะผมรู้ตัวว่าผมจีบยังไงก็คงไม่ติด หวังที่จะดูแลเขาคงเป็นได้แค่ฝัน..
หลายคนคงเจอประโยคนี้กันบ่อย คือ " มีความฝันก็ต้องไปให้ถึง " นั้นน่ะสิผมก็ต้องไปให้ถึง ด้วยความหวังที่ผมจะดูแลเขาในฐานะแฟนเป็นแรงผลักดันให้ผมได้เดินหน้าจีบต่อ ผมได้นัดเขามาเดินเล่นด้วยกัน ทำให้ผมรู้สึกรักเขามากขึ้นไปอีก ผมได้เห็นความน่ารักของเขา เขาทำให้ผมหลงในตัวเขาเข้าไปอีก
เหมือนจะดีอีกแล้วนะ แต่ผมก็เป็นได้แค่ตัวสำรองอยู่ดีแหละ เขาก็ยังชอบคนนั้นอยู่..
ผมจะจีบไปเรื่อยๆ ช่วยทุกอย่างไปเรื่อยๆ จนกว่าเธอได้คบกับเขา แล้วผมจะยอมถอยออกมาเอง
ปล. ถ้าเธอได้อ่านแล้ว เราอยากจะบอกว่า ขอโอกาสได้ดูแลแบบแฟนได้ไหม