เรื่องมีอยู่ว่าเราได้ไปชอบผู้ชายคนนึงซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันแต่ก็ไม่ได้สนิทอะไรกันมากแต่เราอยู่ห้องเดียวกันเมื่อปิดเทอมที่ผ่านมาอยู่ดีๆเค้าก็ทักเรามาเราก็คุยๆกันตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรก็คิดแค่เพื่อนๆกันแต่ว่าลักษณะการคุยหรืออะไรต่างของเค้าทำให้เราคิด(เราคงคิดไปเอง)แล้วคือเรากลัวว่าเราจะคิดไปเองเราเลยบอกเค้าไปว่าถ้ามีแฟนบอกนะอยากรู้ไรงี้มันก็โอเคเราคุยกันเรื่อยๆจนเกือบครึ่งปีก็ทำตัวเหมืนแฟนกันไปดูหนัง กินข้าว โพสนู้นนี่ถึงกันเพื่อนที่โรงเรียนรู้ทุกคนว่าความสัมพันธ์ของเราสองคนไม่ใช่เพื่อนแน่ๆแต่แค่ไม่ได้เป็นแฟนแต่พอเปิดเทอมก็มีผู้หญิงคนนึงมามีบทบาทในชีวิตเราสองคนมันบอกเราว่าเพื่อนร่วมห้องเป็นเด็กใหม่เราก็ไม่ได้อะไรแต่สองคนนี้ดูสนิทกุนเป็นพิเศษอยู่ดีๆวันนึงผู้หญิงคนนี้ก็ทักเรามาคุยว่าแบบสนิทกับผู้ชายมากหรอมีเบอร์มั้ยขอเบอร์หน่อยแบบขอเบอร์ผู้ชายเราก็ถามไปว่ามีไลน์ทำไมไม่คุยกันเองเค้าก็ไม่ตอบเราแล้วอีกหลายๆวันเค้าก็ทักเรามาเชิงปั่นว่าแบบอยู่กับผู้ชายมั้ยจะคุยกับผู้ชายอะไรทำนองนี้เราก็งงผ่านไปเดือนกว่าอยู่ดีๆสองคนนี้ก็ขึ้นสเตตัสในเฟสบุ๊คว่าคบกันอึ้งสิรอไรเพื่อนๆในชั้นก็อึ้งกันหมดก็เราสองคนดูคบกันอะเราก็อึ้งว่าเอาเวลาไหนไปคุยไปคบกันทั้งๆที่ผู้ชายก็คุยก็อยู่กับเราบ่อยมากเรามองหน้ากันไม่ติดอีกจนถึงวันเกิดเราเพื่อนของผู้ชายก็ได้มาบอกเราว่าสองคนนี้คุยกันมาตั้งแต่ปิดเทอมแชทที่ผู้หญิงทักมาหาเราคือผู้ชายเป็นคนพิมมันอยู่ด้วยกันตลอดอยากจะถามแล้วเราหล่ะความรู้สึกเราเหมือนของเล่นมากหรอมีใครเคยเจอประสบการณ์เลวร้ายแบบนี้กันมั้ยเราว่าเราคงไม่ได้เจอคนเดียว