สวัสดีค่ะ
ที่เราตัดสินใจมาตั้งกระทู้ มีเหตุผลสองอย่าง
อย่างแรก เพราะอีกไม่กี่วันก็ครบรอบ 12 ปี ของเรากับแฟน(เก่า)
จริงๆ เรื่องมันจบลงไปตั้งแต่ครบรอบ 8 ปี ในความสัมพันธ์แบบแฟนค่ะ อีก 4 ปีถ้ดมาอยู่แบบไม่มีสถานะ
ส่วนเหตุผลที่สอง เราขอเล่าตอนท้ายๆ นะคะ เพราะต้องลำดับเรื่องราวค่ะ
เรื่องราวความรักของเราจบลงไปเมื่อเกือบ 4 ปีก่อน แฟนเราขอเลิกกับเรา ในขณะที่เพิ่งผ่านวันครบรอบ 8 ปีไปหมาดๆ
เพื่อไปคบกับผู้หญิงอีกคน และก็บอกว่าผู้หญิงคนนี้ ทำให้เค้ามีความสุขมาก อย่างที่ไม่เคยได้รับตลอดเวลาที่คบกับเรา
แต่เค้าก็ยังรักเราอยู่ เพียงแต่ความรักมันหยุดแค่นั้น ความรู้สึกเค้าเปลี่ยนไปแล้ว
เราฟูมฟาย ร้องไห้ ช็อคค่ะ เพราะเค้าเป็นรักแรกของเรา และมันก็ไม่ใช่ความรักแบบ poppy love
เพราะก็ผ่านอะไรๆ มาด้วยกันเป็นเวลานาน นาน จนไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวแบบนี้
เราเองก็ผิดค่ะที่ตลอด 8 ปี ไม่ได้ดูแลความรักของเราให้ดีๆ
ตอนแรกเราก็ไม่รั้งค่ะ แต่สุดท้ายก็ฝีนใจตัวเองไม่ไหว ตามไปขอร้อง ขอโอกาส และก็พิสูจน์ตัวเอง เปลี่ยนแปลง
เค้าก็บอกว่ายังรักเราอยู่ ยังผูกพัน และก็ไม่อยากเห็นเราต้องหายไปจากชีวิตเค้า
เราสองคนก็มีทักไลน์ คุยกันหวานๆ เหมือนเดิม ไปเจอกันกินข้าว ดูหนังบ้างตามแต่เค้าจะว่าง
เราก็หลอกตัวเองค่ะว่าเราสองคนอาจกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว ก็ไม่ได้ตามเซ้าซี้ ถามสถานะอะไรมากมาย
แต่ก็นั่นแหละค่ะ ตอนนั้นเค้าให้เราอยู่ในสถานะกิ๊ก เพราะเค้าก็เปิดตัวแฟน โพสต์รูปคู่หวาน พาไปแนะนำกับครอบครัว และเพื่อนๆ
ทุกคนรอบตัวเค้าคิดว่าเค้าเลิกกับเราไปนานแล้วค่ะ (จากแฟนที่คบกันมา 8 ปี จู่ๆ เปลี่ยนให้เราไปเป็นแค่กิ๊ก)
ตอนพาเราไปกินข้าว ไป shopping ก็โพสต์รูปของที่ซื้อมาแล้ว tag ชื่อแฟนว่าซื้อฝาก
(เราตามไปสืบใน fb โดยใช้ account ของเพื่อนเข้าไปดูค่ะ)
ตลอดมาเราก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ไม่เข้าไปถามไปวุ่นวายเรื่องส่วนตัวของเขา อยู่ในที่ของเรา ที่ๆ เค้าอยากให้เราอยู่
จริงๆ เราก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้ ไม่ได้อยากไปเป็นมือที่ 3 ของคนที่เคยมาเป็นมือที่ 3 ของเรา ทำไมมันดูซับซ้อนแบบนี้นะ
เรารู้ค่ะว่า โง่ ที่ต้องทนแบบนั้น แต่เรารักเค้ามาก จนไม่อยากเสียเค้าไป
เราก็คิดว่า อย่างน้อยแค่นี้ ก็พอ ใส่ใจเราบ้าง ให้เวลากับเราบ้าง ได้แค่เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว
เราผูกพันกับเค้ามากจริงๆ ค่ะ ผ่านไรมาด้วยกันตั้งมากมาย
และ ณ ตอนนั้น เราก็คิดแค่ขอแค่ให้เราได้อยู่ในชีวิตเค้าต่อไปก็พอ
แค่ขอให้เราได้ ยื้อ ซื้อเวลาให้กับตัวเอง แล้วก็คิดว่าคงมีสักวันที่เราจะทำใจได้
หรือถ้ามีคนใหม่ๆ เข้ามา เราก็จะค่อยๆ ลืมเค้าไปเองแหละมั้ง หรือไม่แน่การที่เราพยายามปรับตัว
ตามใจเค้าทุกอย่าง อาจจะทำให้เรากลับมาคบกันจริงๆ ก็ได้
เราก็นึกไม่ออกค่ะ ว่ามันจะเป็นยังไงต่อไปในอนาคต ก็เลยหลอกตัวเองไปวันๆ
หลอกมานานเป็นปีๆ แต่ตลอดเวลาเกือบ 4 ปี ที่ผ่านมา เราไม่ได้มีความสุขเลยที่ต้องอยู่ในสถานะแบบนี้
เจ็บมาก เจ็บซ้ำๆ ยิ่งกว่าเอามีดกรีดแผลเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก
เค้าเองก็บอกว่าเข้าใจ และไม่อยากทำร้ายเรา ถ้าเราจะไปจากเค้า เค้าก็เข้าใจ และเค้าก็ผิดเองที่ทำแบบนี้
บางทีเค้าก็เหมือนแคร์เรา บางทีก็ทำเหมือนกับไม่ใยดี จะอยู่ ก็อยู่ จะไปก็ไป
การซื้อเวลา ไม่รู้มันจะสิ้นสุดตรงไหน แต่เวลามันก็ล่วงเลยมานานมากแล้ว เราก็ยังทำใจไม่ได้
ระหว่างนี้มีคนเข้ามาคุยกับเราบ้าง แต่เราก็ยังไม่พร้อมจะมีใครค่ะ เราทำไม่ได้จริงๆ
เราไม่อยากให้อีกคนเข้ามาเจอกับความสัมพันธ์ที่ so complicated แบบนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตลอด 4 ปีที่เลิกกันมา ทำไมเค้าก็ยังคบเราอีกในฐานะกิ๊ก ทำไมยังเอาความรู้สึกเรามาเล่นอีก
เวลาเจอกันก็ทำตัวตามปกติเหมือนแฟนกัน
เค้าทำอย่างงี้ไปเพื่ออะไร ให้ความหวังเราทำไม หรือมันก็แค่ความผูกพันจอมปลอม เราถามตัวเองตลอดๆ
มีใครที่เลิกกับแฟน แล้วยังอยู่ในสถานะนี้ไหมคะ เราไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมทนโง่ตอลดเวลา
และตอนนี้แฟนเก่าเราก็กำลังทำให้มันซับซ้อนไปกว่าเดิมค่ะ เพราะมีเรื่องผู้หญิงคนใหม่อีกคนมาติดพัน
แต่ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาค่ะ เพราะก็มีพันธะมีแฟนที่คบกันมาอยู่แล้วค่ะ และไม่รู้ว่ายังมีใครๆ ในลิสต์อีกรึเปล่า
ดูๆแล้วคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะคบแฟนเก่าเราเป็นแค่กิ๊ก แต่แฟนเก่าเราดูเหมือนจะหลงคนนี้มาก หลงจนยอมเลิกกับแฟนคนปัจจุบัน
จากที่ดูพฤติกรรมคิดว่าผู้หญิงคนใหม่นี้ไม่ธรรมดาค่ะ กำลังจะเล่นเกมปั่นหัวผู้ชาย
เรื่องนี้มีแต่คนเจ็บค่ะ เราที่เจ็บจนชินชา จากคนรักจู่ๆ ก็กลายเป็นแค่กิ๊ก
แฟนคนปัจจุบัน (ที่ตอนนี้ก็กำลังเปลี่ยนสถานะไปเป็นแฟนเก่าของเค้าอีกคน ไม่รู้จะอยู่ในสถานะแบบเราอีกรึเปล่า)
เธอก็คงเจ็บไม่น้อยที่ต้องมาอยู่ในวงจรนี้
และตัวเค้าเองก็คงเจ็บมั้งคะ เพราะกำลังหลงผู้หญิงคนใหม่นี้หัวปักหัวปำ ผู้หญิงคนใหม่กำลังเล่นเกม นางสับรางไปมาค่ะ
และรู้ว่าจะเดินเกมยังไง ก้าวยังไง ถอยยังไง
และนี่คือสาเหตุที่ 2 ที่เรามาตั้งกระทู้นี้ พอมีเรื่องนี้เกิดขึ้นเราคิดว่าควรจะหยุดที่จะเอาตัวเองออกไปจากวงจรนี้ไหม
12 ปีที่ผ่านมา เราควรจะยอมจบ บังคับตัวเอง ให้หยุดเจ็บปวด หยุดรู้สึกอะไร ถอยออกมา
ไม่อย่างงั้นเราคงต้องอยู่ในวงจรแบบนี้ต่อไป จริงๆ เรารู้มานานแล้วค่ะ ว่าควรทำไง แต่แค่ทำไม่ได้ ยิ่งคุยกัน ยิ่งเจอกันก็ยิ่งผุกพัน
เรื่องของเราก็มีเท่านี้ค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
ขอแค่กำลังใจจากทุกคนเล็กๆน้อยๆ ให้เราทำในสิ่งที่ควรจะทำตั้งนานแล้ว ก้าวออกมาเพื่อเริ่มต้นใหม่
ยากจังเลยค่ะ ร้องไห้กับเรื่องเดิมๆ ทำร้ายตัวเองให้จิตใจเจ็บช้ำ เราอยากรักตัวเองให้มากกว่านี้
อยากเดินออกมา แต่ก็หมดแรง
ขอกำลังใจ......ที่จะลืมคนที่ผูกพันกันมาเกือบ 12 ปี
ที่เราตัดสินใจมาตั้งกระทู้ มีเหตุผลสองอย่าง
อย่างแรก เพราะอีกไม่กี่วันก็ครบรอบ 12 ปี ของเรากับแฟน(เก่า)
จริงๆ เรื่องมันจบลงไปตั้งแต่ครบรอบ 8 ปี ในความสัมพันธ์แบบแฟนค่ะ อีก 4 ปีถ้ดมาอยู่แบบไม่มีสถานะ
ส่วนเหตุผลที่สอง เราขอเล่าตอนท้ายๆ นะคะ เพราะต้องลำดับเรื่องราวค่ะ
เรื่องราวความรักของเราจบลงไปเมื่อเกือบ 4 ปีก่อน แฟนเราขอเลิกกับเรา ในขณะที่เพิ่งผ่านวันครบรอบ 8 ปีไปหมาดๆ
เพื่อไปคบกับผู้หญิงอีกคน และก็บอกว่าผู้หญิงคนนี้ ทำให้เค้ามีความสุขมาก อย่างที่ไม่เคยได้รับตลอดเวลาที่คบกับเรา
แต่เค้าก็ยังรักเราอยู่ เพียงแต่ความรักมันหยุดแค่นั้น ความรู้สึกเค้าเปลี่ยนไปแล้ว
เราฟูมฟาย ร้องไห้ ช็อคค่ะ เพราะเค้าเป็นรักแรกของเรา และมันก็ไม่ใช่ความรักแบบ poppy love
เพราะก็ผ่านอะไรๆ มาด้วยกันเป็นเวลานาน นาน จนไม่คาดคิดว่าจะเกิดเรื่องราวแบบนี้
เราเองก็ผิดค่ะที่ตลอด 8 ปี ไม่ได้ดูแลความรักของเราให้ดีๆ
ตอนแรกเราก็ไม่รั้งค่ะ แต่สุดท้ายก็ฝีนใจตัวเองไม่ไหว ตามไปขอร้อง ขอโอกาส และก็พิสูจน์ตัวเอง เปลี่ยนแปลง
เค้าก็บอกว่ายังรักเราอยู่ ยังผูกพัน และก็ไม่อยากเห็นเราต้องหายไปจากชีวิตเค้า
เราสองคนก็มีทักไลน์ คุยกันหวานๆ เหมือนเดิม ไปเจอกันกินข้าว ดูหนังบ้างตามแต่เค้าจะว่าง
เราก็หลอกตัวเองค่ะว่าเราสองคนอาจกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้ว ก็ไม่ได้ตามเซ้าซี้ ถามสถานะอะไรมากมาย
แต่ก็นั่นแหละค่ะ ตอนนั้นเค้าให้เราอยู่ในสถานะกิ๊ก เพราะเค้าก็เปิดตัวแฟน โพสต์รูปคู่หวาน พาไปแนะนำกับครอบครัว และเพื่อนๆ
ทุกคนรอบตัวเค้าคิดว่าเค้าเลิกกับเราไปนานแล้วค่ะ (จากแฟนที่คบกันมา 8 ปี จู่ๆ เปลี่ยนให้เราไปเป็นแค่กิ๊ก)
ตอนพาเราไปกินข้าว ไป shopping ก็โพสต์รูปของที่ซื้อมาแล้ว tag ชื่อแฟนว่าซื้อฝาก
(เราตามไปสืบใน fb โดยใช้ account ของเพื่อนเข้าไปดูค่ะ)
ตลอดมาเราก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ไม่เข้าไปถามไปวุ่นวายเรื่องส่วนตัวของเขา อยู่ในที่ของเรา ที่ๆ เค้าอยากให้เราอยู่
จริงๆ เราก็ไม่ได้อยากทำแบบนี้ ไม่ได้อยากไปเป็นมือที่ 3 ของคนที่เคยมาเป็นมือที่ 3 ของเรา ทำไมมันดูซับซ้อนแบบนี้นะ
เรารู้ค่ะว่า โง่ ที่ต้องทนแบบนั้น แต่เรารักเค้ามาก จนไม่อยากเสียเค้าไป
เราก็คิดว่า อย่างน้อยแค่นี้ ก็พอ ใส่ใจเราบ้าง ให้เวลากับเราบ้าง ได้แค่เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว
เราผูกพันกับเค้ามากจริงๆ ค่ะ ผ่านไรมาด้วยกันตั้งมากมาย
และ ณ ตอนนั้น เราก็คิดแค่ขอแค่ให้เราได้อยู่ในชีวิตเค้าต่อไปก็พอ
แค่ขอให้เราได้ ยื้อ ซื้อเวลาให้กับตัวเอง แล้วก็คิดว่าคงมีสักวันที่เราจะทำใจได้
หรือถ้ามีคนใหม่ๆ เข้ามา เราก็จะค่อยๆ ลืมเค้าไปเองแหละมั้ง หรือไม่แน่การที่เราพยายามปรับตัว
ตามใจเค้าทุกอย่าง อาจจะทำให้เรากลับมาคบกันจริงๆ ก็ได้
เราก็นึกไม่ออกค่ะ ว่ามันจะเป็นยังไงต่อไปในอนาคต ก็เลยหลอกตัวเองไปวันๆ
หลอกมานานเป็นปีๆ แต่ตลอดเวลาเกือบ 4 ปี ที่ผ่านมา เราไม่ได้มีความสุขเลยที่ต้องอยู่ในสถานะแบบนี้
เจ็บมาก เจ็บซ้ำๆ ยิ่งกว่าเอามีดกรีดแผลเดิมๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก
เค้าเองก็บอกว่าเข้าใจ และไม่อยากทำร้ายเรา ถ้าเราจะไปจากเค้า เค้าก็เข้าใจ และเค้าก็ผิดเองที่ทำแบบนี้
บางทีเค้าก็เหมือนแคร์เรา บางทีก็ทำเหมือนกับไม่ใยดี จะอยู่ ก็อยู่ จะไปก็ไป
การซื้อเวลา ไม่รู้มันจะสิ้นสุดตรงไหน แต่เวลามันก็ล่วงเลยมานานมากแล้ว เราก็ยังทำใจไม่ได้
ระหว่างนี้มีคนเข้ามาคุยกับเราบ้าง แต่เราก็ยังไม่พร้อมจะมีใครค่ะ เราทำไม่ได้จริงๆ
เราไม่อยากให้อีกคนเข้ามาเจอกับความสัมพันธ์ที่ so complicated แบบนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
และตอนนี้แฟนเก่าเราก็กำลังทำให้มันซับซ้อนไปกว่าเดิมค่ะ เพราะมีเรื่องผู้หญิงคนใหม่อีกคนมาติดพัน
แต่ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาค่ะ เพราะก็มีพันธะมีแฟนที่คบกันมาอยู่แล้วค่ะ และไม่รู้ว่ายังมีใครๆ ในลิสต์อีกรึเปล่า
ดูๆแล้วคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะคบแฟนเก่าเราเป็นแค่กิ๊ก แต่แฟนเก่าเราดูเหมือนจะหลงคนนี้มาก หลงจนยอมเลิกกับแฟนคนปัจจุบัน
จากที่ดูพฤติกรรมคิดว่าผู้หญิงคนใหม่นี้ไม่ธรรมดาค่ะ กำลังจะเล่นเกมปั่นหัวผู้ชาย
เรื่องนี้มีแต่คนเจ็บค่ะ เราที่เจ็บจนชินชา จากคนรักจู่ๆ ก็กลายเป็นแค่กิ๊ก
แฟนคนปัจจุบัน (ที่ตอนนี้ก็กำลังเปลี่ยนสถานะไปเป็นแฟนเก่าของเค้าอีกคน ไม่รู้จะอยู่ในสถานะแบบเราอีกรึเปล่า)
เธอก็คงเจ็บไม่น้อยที่ต้องมาอยู่ในวงจรนี้
และตัวเค้าเองก็คงเจ็บมั้งคะ เพราะกำลังหลงผู้หญิงคนใหม่นี้หัวปักหัวปำ ผู้หญิงคนใหม่กำลังเล่นเกม นางสับรางไปมาค่ะ
และรู้ว่าจะเดินเกมยังไง ก้าวยังไง ถอยยังไง
และนี่คือสาเหตุที่ 2 ที่เรามาตั้งกระทู้นี้ พอมีเรื่องนี้เกิดขึ้นเราคิดว่าควรจะหยุดที่จะเอาตัวเองออกไปจากวงจรนี้ไหม
12 ปีที่ผ่านมา เราควรจะยอมจบ บังคับตัวเอง ให้หยุดเจ็บปวด หยุดรู้สึกอะไร ถอยออกมา
ไม่อย่างงั้นเราคงต้องอยู่ในวงจรแบบนี้ต่อไป จริงๆ เรารู้มานานแล้วค่ะ ว่าควรทำไง แต่แค่ทำไม่ได้ ยิ่งคุยกัน ยิ่งเจอกันก็ยิ่งผุกพัน
เรื่องของเราก็มีเท่านี้ค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
ขอแค่กำลังใจจากทุกคนเล็กๆน้อยๆ ให้เราทำในสิ่งที่ควรจะทำตั้งนานแล้ว ก้าวออกมาเพื่อเริ่มต้นใหม่
ยากจังเลยค่ะ ร้องไห้กับเรื่องเดิมๆ ทำร้ายตัวเองให้จิตใจเจ็บช้ำ เราอยากรักตัวเองให้มากกว่านี้
อยากเดินออกมา แต่ก็หมดแรง