สวัสดีครับ ก่อนอื่นบอกก่อนเลยนะครับเรื่องนี้เป็นเรื่องของ ช-ช หากใครไม่ชอบกดผ่านได้นะครับ
เรื่องมีอยู่ว่าแฟนเป็นคนที่ชอบวอลเล่มากแต่เล่นไม่เก่งเท่าไหร่ และทุกครั้งที่ไปจะลากผมไปด้วย (ผมเป็นนักกีฬาครับ)
โดยปกติผมก็จะไปด้วยทุกครั้ง แต่เมื่อประมาณครึ่งเดือนที่แล้วแฟนมาอยู่บ้านผม ด้วยความอยากเล่นแต่ผมไม่ใช่รู้จักคนแถวนี้
เพราะย้ายไปอยู่ กทม หลายปี แฟนเลยหาพี่ๆเพื่อนจากในเฟสแล้วแอดเฟสไปติดต่อขอลงทีมด้วย แต่เนื่องจากวันนั้น
พี่ๆเค้าไม่สะดวกเล่นจึงต้องเลื่อนไป จนล่าสุด แฟนขอให้พาไปเล่นวอลเล่อีกครั้งหลังจากไม่ได้เล่นครั้งที่แล้ว แต่ผมสังเกตุเห็นว่า
เค้าแอดไลน์คุยกัน (ตอนเเรกเห็นแอดเฟสคุยกัน ) เขาก็บอกว่าพี่เค้าขอไลน์ไป ผมก็ไม่ได้จู้จี้อะไรก็เลยปล่อยผ่าน
จนช่วงเย็นฝนตกหนักมาก ผิดคิดว่าวันนี้คงไม่ได้ไปเล่นแน่ๆ เพราะสนามเป็นสนามกลางสวนสาธารณะ
กว่าฝนจะหยุดตกก็หกโมงกว่าแล้ว จนเวลาประมาณ18.50 แฟนขอให้พาไปเล่น แต่ผมบอกว่าจะไปยังไง
ฝนพึ่งหยุดตก ไม่รู้จะตกอีกไหม สนามก็คงแฉะด้วย แล้วนี่จะทุ่มนึงเเล้วสนามสวนสาธารณะเดวก็ปิดแล้ว กว่าจะขับรถไปอีก
ถึงนู้นเกือบสองทุ่ม แฟนผมก็ไม่ฟังครับ ถ้าเรื่องวอลเล่อยากเล่นคือต้องได้ไป ทะเลาะกันเรื่องนี้หลายครั้งเเล้ว
ผมก็เลยบอกว่า อ่ะ อยากไปก็ไปไปคนเดียวนะ เค้าง่วง ไม่อยากเปียกฝนด้วย เลิกสี่ทุ่มใช่ไหม
ก่อนออกไปแฟนก็ถามว่าจะกินไรไหม แต่ผมไม่ได้ตอบ หลับเเล้วอากาศเย็นๆ
จนเวลาประมาณ3ทุ่มกว่า โทรศัพท์สั่น แฟนทักมาถามอีกรอบครับว่าทานไรไหม คว้ามาอ่านแล้วหลับต่อ
เพราะคิดว่าอีกสักพักคงใกล้เลิกแล้ว เลยหลับต่อ จนประมาณห้าทุ่มกว่าผมตื่นเลยลงไปหาข้าวกิน พร้อมกับเก็บกับข้าวไว้ให้แฟน
เพราะแม่ชอบซื้อกับข้าวมาเผื่อเยอะมก เลยตักข้าวไว้รอ จนประมาณเที่ยงคืนกว่าแฟนก็ยังไม่กลับ
ผมเริ่ม ใจไม่ดีละกลัวจะเป็นไรหรือเปล่า เปิดโทรศัพท์เห็นเค้าออนเฟสยุเลยทุกไปถาม
ว่าอยู่ไหน ทำไมยังไม่กลับ นี่เที่ยงคืนกว่าจะตีหนึงแล้ว (ลืมบอกว่าแฟนอาศัยยุกับผมที่บ้านพ่อแม่นะครับตอนนี้)
คำตอบที่ได้คือ "อยู่ทะเล มานั่งชิวๆดีดกีต้าร้องเพลงกัน10กว่าคน ไม่ต้องห่วง" -.-
ผมโกรธมากครับ ปกติไม่เคยออกไปไหนคนเดียวดึกขนาดนี้ ถ้าไปผมจะไปด้วยทุกครั้ง
คุยกันไปคุยกันมา กลายเป็นว่าทะเลาะกัน หาว่าผมงี่เง่า เค้าบอกว่า ก็แค่พี่ๆเพื่อน
เค้าดูไม่มีพิษภัยอะไร (มันไม่เคยดูใครออกอะ แม้แต่คนมาจีบมัน) เค้าบอกว่าเกรงใจพี่ๆเค้า เค้าอุตส่าชวนมาก
จนเกือบตีสอก็คุยกันไม่รู้เรื่อง เค้าก็ยังยืนยันว่าไม่มีเสียหายอะไร เค้าไม่ได้มาทำไรผิด
ตอนนี้ฝนก็เริ่มตกอีกรอบละครับ เหมือนจหนักขึ้นเรื่อยๆ
ผม : ถ้ามิงไม่กลับ มิงก็เก็บเสื้อผ้าไปนอนกับพี่ๆเค้าเลย
แฟน : อย่างี่เง่าได้ปะก็แค่มาสร้างสัมพันกับพี่ๆเค้า กุเกรงใจพี่เค้าด้วยอีกอย่าง ไม่ได้มาทำไรเสียหาย มาดีดกีต้าร้องเพลงกัน
เพราะความคิดนี้นี่แหละครับ มันทำให้เกิดคำถามในหัว
- พึ่งรู้จักกันครั้งแรกแต่ไปกับเค้า
- นี่มันกี่โมงแล้ว ตี3แล้ว?
- เกรงใจพี่เค้า ไม่เกรงใจพ่อแม่ เราบ้างหรอ
- เห็นบ้านเราเป็นโรงแรมหรือ เข้าออกเมื่อไหร่ก็ได้
- ไปไม่บอกไม่ทิ้งข้อความไว้
- ไม่นึกถึงใจคนที่รอที่บ้านบ้างหรอ
- ไว้ใจให้ไป ไม่เคยคิดอะไร
ตอนนี้อารมย์โกรธมากเหมือนโดนทำรายความเชื่อใจ ไม่รู้ตอนนั้นผมคิดยังไง
ผมเก็บเสื้อผ้าเค้า ใส่กระเป๋าแล้ววางไว้หน้าห้อง กับผ้าขนหนูอีกผืนนึง เอาไว้เช็ดหัว
จนตีสี่เค้ากลับมา เค้าก็โทรเข้าเครื่องหลายรอบ ผมเลยกดปิดเสียงเเล้ววางไว้ในผ้าห่ม
จนหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้ ตื่นมาหกโมงเช้าก็ไม่เจอเค้าเเล้ว เค้ากลับบ้านไปแล้วครับ จากบ้านผมไปบ้านเค้าก็ไกลมาก
แล้วแม่ก็ส่งข้อความมาให้ดูในไลน์ว่าแฟนมาขอโทษเรื่องที่กลับบ้านดึก ที่ไม่เกรงใจพ่อแม่
แฟนก็เล่าตกอย่างทุกตอนให้แม่ฟัง ผมคิดในใจว่าคงโดนแม่ว่าแน่ๆ แต่แม่ผมคงเข้าใจว่าผมโกรธมาก
เลยไม่พูดอะไร
เค้าบอกว่า เค้าไม่เคยคิดเลยว่าผมจะไล่เค้าออกจากบ้าน เห็นเค้าเป็นแค่หมาตัวนึง จะไล่ตอนไหนก้ได้
ผมเลยบอกว่า ถ้าเค้าอยากใช้ชีวิตสนุกแบบนี้แล้วไม่คิดถึงคนที่รออยู่ข้างหลัง ก็ใช้ชีวิตให้พอ พอที่จะมาใช้คำว่าครอบครัวเมื่อไหร่
เราค่อยกลับมาคุยกัน
ตอนนี้ผมเครียดมากครับ ผมทำเกินไปไหม? ผมคิดมากไปเอง หรือ แฟนผมเสเพล ตอนนี้ไม่คุยกันเกือบสองวันแล้วครับ
ละวันนี้ก็เป็นวันเกิดเค้าด้วย เฮ้อ..
ผมทำเกินไปไหม ?
เรื่องมีอยู่ว่าแฟนเป็นคนที่ชอบวอลเล่มากแต่เล่นไม่เก่งเท่าไหร่ และทุกครั้งที่ไปจะลากผมไปด้วย (ผมเป็นนักกีฬาครับ)
โดยปกติผมก็จะไปด้วยทุกครั้ง แต่เมื่อประมาณครึ่งเดือนที่แล้วแฟนมาอยู่บ้านผม ด้วยความอยากเล่นแต่ผมไม่ใช่รู้จักคนแถวนี้
เพราะย้ายไปอยู่ กทม หลายปี แฟนเลยหาพี่ๆเพื่อนจากในเฟสแล้วแอดเฟสไปติดต่อขอลงทีมด้วย แต่เนื่องจากวันนั้น
พี่ๆเค้าไม่สะดวกเล่นจึงต้องเลื่อนไป จนล่าสุด แฟนขอให้พาไปเล่นวอลเล่อีกครั้งหลังจากไม่ได้เล่นครั้งที่แล้ว แต่ผมสังเกตุเห็นว่า
เค้าแอดไลน์คุยกัน (ตอนเเรกเห็นแอดเฟสคุยกัน ) เขาก็บอกว่าพี่เค้าขอไลน์ไป ผมก็ไม่ได้จู้จี้อะไรก็เลยปล่อยผ่าน
จนช่วงเย็นฝนตกหนักมาก ผิดคิดว่าวันนี้คงไม่ได้ไปเล่นแน่ๆ เพราะสนามเป็นสนามกลางสวนสาธารณะ
กว่าฝนจะหยุดตกก็หกโมงกว่าแล้ว จนเวลาประมาณ18.50 แฟนขอให้พาไปเล่น แต่ผมบอกว่าจะไปยังไง
ฝนพึ่งหยุดตก ไม่รู้จะตกอีกไหม สนามก็คงแฉะด้วย แล้วนี่จะทุ่มนึงเเล้วสนามสวนสาธารณะเดวก็ปิดแล้ว กว่าจะขับรถไปอีก
ถึงนู้นเกือบสองทุ่ม แฟนผมก็ไม่ฟังครับ ถ้าเรื่องวอลเล่อยากเล่นคือต้องได้ไป ทะเลาะกันเรื่องนี้หลายครั้งเเล้ว
ผมก็เลยบอกว่า อ่ะ อยากไปก็ไปไปคนเดียวนะ เค้าง่วง ไม่อยากเปียกฝนด้วย เลิกสี่ทุ่มใช่ไหม
ก่อนออกไปแฟนก็ถามว่าจะกินไรไหม แต่ผมไม่ได้ตอบ หลับเเล้วอากาศเย็นๆ
จนเวลาประมาณ3ทุ่มกว่า โทรศัพท์สั่น แฟนทักมาถามอีกรอบครับว่าทานไรไหม คว้ามาอ่านแล้วหลับต่อ
เพราะคิดว่าอีกสักพักคงใกล้เลิกแล้ว เลยหลับต่อ จนประมาณห้าทุ่มกว่าผมตื่นเลยลงไปหาข้าวกิน พร้อมกับเก็บกับข้าวไว้ให้แฟน
เพราะแม่ชอบซื้อกับข้าวมาเผื่อเยอะมก เลยตักข้าวไว้รอ จนประมาณเที่ยงคืนกว่าแฟนก็ยังไม่กลับ
ผมเริ่ม ใจไม่ดีละกลัวจะเป็นไรหรือเปล่า เปิดโทรศัพท์เห็นเค้าออนเฟสยุเลยทุกไปถาม
ว่าอยู่ไหน ทำไมยังไม่กลับ นี่เที่ยงคืนกว่าจะตีหนึงแล้ว (ลืมบอกว่าแฟนอาศัยยุกับผมที่บ้านพ่อแม่นะครับตอนนี้)
คำตอบที่ได้คือ "อยู่ทะเล มานั่งชิวๆดีดกีต้าร้องเพลงกัน10กว่าคน ไม่ต้องห่วง" -.-
ผมโกรธมากครับ ปกติไม่เคยออกไปไหนคนเดียวดึกขนาดนี้ ถ้าไปผมจะไปด้วยทุกครั้ง
คุยกันไปคุยกันมา กลายเป็นว่าทะเลาะกัน หาว่าผมงี่เง่า เค้าบอกว่า ก็แค่พี่ๆเพื่อน
เค้าดูไม่มีพิษภัยอะไร (มันไม่เคยดูใครออกอะ แม้แต่คนมาจีบมัน) เค้าบอกว่าเกรงใจพี่ๆเค้า เค้าอุตส่าชวนมาก
จนเกือบตีสอก็คุยกันไม่รู้เรื่อง เค้าก็ยังยืนยันว่าไม่มีเสียหายอะไร เค้าไม่ได้มาทำไรผิด
ตอนนี้ฝนก็เริ่มตกอีกรอบละครับ เหมือนจหนักขึ้นเรื่อยๆ
ผม : ถ้ามิงไม่กลับ มิงก็เก็บเสื้อผ้าไปนอนกับพี่ๆเค้าเลย
แฟน : อย่างี่เง่าได้ปะก็แค่มาสร้างสัมพันกับพี่ๆเค้า กุเกรงใจพี่เค้าด้วยอีกอย่าง ไม่ได้มาทำไรเสียหาย มาดีดกีต้าร้องเพลงกัน
เพราะความคิดนี้นี่แหละครับ มันทำให้เกิดคำถามในหัว
- พึ่งรู้จักกันครั้งแรกแต่ไปกับเค้า
- นี่มันกี่โมงแล้ว ตี3แล้ว?
- เกรงใจพี่เค้า ไม่เกรงใจพ่อแม่ เราบ้างหรอ
- เห็นบ้านเราเป็นโรงแรมหรือ เข้าออกเมื่อไหร่ก็ได้
- ไปไม่บอกไม่ทิ้งข้อความไว้
- ไม่นึกถึงใจคนที่รอที่บ้านบ้างหรอ
- ไว้ใจให้ไป ไม่เคยคิดอะไร
ตอนนี้อารมย์โกรธมากเหมือนโดนทำรายความเชื่อใจ ไม่รู้ตอนนั้นผมคิดยังไง
ผมเก็บเสื้อผ้าเค้า ใส่กระเป๋าแล้ววางไว้หน้าห้อง กับผ้าขนหนูอีกผืนนึง เอาไว้เช็ดหัว
จนตีสี่เค้ากลับมา เค้าก็โทรเข้าเครื่องหลายรอบ ผมเลยกดปิดเสียงเเล้ววางไว้ในผ้าห่ม
จนหลับไปเมื่อไหร่ไม่รู้ ตื่นมาหกโมงเช้าก็ไม่เจอเค้าเเล้ว เค้ากลับบ้านไปแล้วครับ จากบ้านผมไปบ้านเค้าก็ไกลมาก
แล้วแม่ก็ส่งข้อความมาให้ดูในไลน์ว่าแฟนมาขอโทษเรื่องที่กลับบ้านดึก ที่ไม่เกรงใจพ่อแม่
แฟนก็เล่าตกอย่างทุกตอนให้แม่ฟัง ผมคิดในใจว่าคงโดนแม่ว่าแน่ๆ แต่แม่ผมคงเข้าใจว่าผมโกรธมาก
เลยไม่พูดอะไร
เค้าบอกว่า เค้าไม่เคยคิดเลยว่าผมจะไล่เค้าออกจากบ้าน เห็นเค้าเป็นแค่หมาตัวนึง จะไล่ตอนไหนก้ได้
ผมเลยบอกว่า ถ้าเค้าอยากใช้ชีวิตสนุกแบบนี้แล้วไม่คิดถึงคนที่รออยู่ข้างหลัง ก็ใช้ชีวิตให้พอ พอที่จะมาใช้คำว่าครอบครัวเมื่อไหร่
เราค่อยกลับมาคุยกัน
ตอนนี้ผมเครียดมากครับ ผมทำเกินไปไหม? ผมคิดมากไปเอง หรือ แฟนผมเสเพล ตอนนี้ไม่คุยกันเกือบสองวันแล้วครับ
ละวันนี้ก็เป็นวันเกิดเค้าด้วย เฮ้อ..