หน้าที่อันต้องยอมรับ

ผมเริ่มมีความสงสัยในตัวเองมากขึ้นว่าทำไมเวลาที่ผมมองหน้าใครหลายๆ หรือจ้องตาใครก็ตามแต่ ผมมักจะเห็นภาพอะไรต่างๆที่เหมือนกับภาพซ้อนเข้ามาในความคิดของผม และบางทีเราก็มักจะเอ่ยลอยๆ เรื่องของคนนั้นมาแบบไม่ตั้งใจจนมีคนไม่อยากคุยกับผมบ้างก็มี
วันหนึ่งในระหว่างที่ผมกำลังหลับอยู่ผมได้ฝันถึง ผู้ชายคนหนึ่ง ร่างท้วม ไม่สูงมาก ดูมีอำนาจบารมี ถือดาบโบราณเดินเข้ามาหาผม แล้วพูดกับผมว่า "เรามอบหน้าที่นี้ให้แก่เจ้า จงใช้ให้มันเกิดประโยชน์ให้มากที่สุดตลอดอายุไขของเจ้า" แล้วชายท่านนั้นก็เดินผ่านเข้ามาในตัวผม ผมสะดุ้งตื่นจากความฝัน แต่สิ่งที่ทำให้ผมฉุดคิดก็คือว่า ทำไมผมถึงรู้สึกว่าตอนที่ตื่นมานั้นผมไม่ใช่ตัวเองอย่างที่เคยเป็น ผมคิดว่าสิ่งที่ฝันนั้นคือเจ้ากรรมนายเวรของผมต้องการส่งนกุศล รุ่งเช้าเนื่องจากวันนั้นเป็นวันหยุดผมเลยไปทำบุญ เมื่อผมไปถึงวัด ผมไม่รอช้ารีบนำสังฆทาน ที่เตรียมมาไปถวายพระ เมื่อถวายเสร็จถ้าจะอุปทานไปว่าตัวเองรู้สึกมีความแข็งแรงและสดชื่น อิ่มในบุญก็อาจจะเป็นไปได้ ผมเดินออกมานอกโบสถ์ พอพ้นพัทธสีมาของโบสถ์เท่านั้นเอง มีเสียงผู้หญิงชราคนหนึ่งเรียกและเดินเข้ามาหาผม ท่าทีของท่านดูดีใจมากที่ได้เจอผม ทั้งที่ผมก็ไม่รู้จักและเจอหญิงชราท่านนี้มาก่อน ท่านยืนมองหน้าผมสักพักท่านก็คุกเข่า ละก้มกราบผมพร้อมกับพูดว่า "ดิฉันรอท่านมานานแล้ว ในที่สุดท่านก็มา ดิฉันจะได้ไปเสียที" ผมยืนนิ่งสักพักและรีบก้มลงไปจับคุณยายแทบไม่ทัน ที่อยู่ดีๆ มา กราบผม ผมพูดกับคุณยายว่า " เราไม่เคยรู้จักกันเลยแล้วคุณยายรอผมทำไม" ยายตอบว่า" ยายรอคนที่จะช่วยให้ยายได้กลับบ้าน และไปพบลูกหลานมานานแล้ว" ผมถามคุณยายว่า "ยายจะให้ผมพายายกลับบ้าน" (คิดในใจ ยายแกคงหลงทางมา) ผมก็ตอบรับคุณยายครับว่าผมจะพายายกลับบ้าน และผทก็ชวนยายไปด้วยกัน แต่ยายกลับบอกว่า ยายไม่ไปแต่อยากฝากของสิ่งหนึ่งไปให้กับคนๆ หนึ่งๆ แล้วยายจะกลับบ้านได้เอง ผมงงหนักเข้าไปใหญ่ ก็ของนั้นมา เป็นเป็นผ้าสีขาว พร้อมกับเขียนข้อความ ผมตอบรับว่าได้ครับ แล้วยายก็ลุกขึ้น แล้วบอกขอบคุณผม แต่ตอนนั้นผมคิดว่ายายแกสติไม่ดี เราก็เลยแยกกันแบบที่ผม มึนๆ พอตั้งสติได้ คิดขึ้นได้ว่ายายแกไม่ได้บอกว่าให้เอาไปให้ใคร ช่วงประมาน 30 วินาที ผมกลับจะหันหลังไปถามแกว่าให้เอาไปส่งที่ไหน หันหลังไปยายไม่อยู่แล้ว เวลา 30 วินาที การที่หญิงชราจะเดินหายไปเร็วนั้น เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้แน่นอน ผมกลับบ้านด้วยความประหลาดใจ แต่ก็เก็บผ้าไว้ พอตกกลางคืนผมก็ฝันถึงยายว่า ยายจะให้ผมนำของไปส่งที่ใครและเขาคนนั้นอยู่ที่ไหน แกบอกข้อมูลทุกอย่าง (แต่ผมไม่สามารถ) เปิดเผยได้นะครับ รุ่งเช้า ตื่นมาก็งงอีก แต่จำทุกอย่างทีแกบอก ผมก็เลยไปตามที่แกบอก พอผมไปถึงบ้านผมได้พบกับลูกหลานของคุณยาย พอผมบอกว่ายายแกฝากของให้ผมเอามาให้ทุกคนในบ้างหันหน้ามองกันแล้วบอกว่า ยายแกเสียไปแล้ว ผมขนลุกไปทั้งตัว ละเล่าทุกอย่างที่เจอที่วัดให้เขาฟัง สิ่งที่ได้รับรู้คือ กระดูกของยายแกถูกเก็บไว้ที่วัดนั้น แกอยากให้ครอบครัวเอามาเก็บไว้ที่บ้าน ในวันนั้นเองเราก็ไปที่วัดกันทันที และแล้ว ผมก็เป็นคนที่พายายกลับบ้านจริงๆ ทั้งครอบครัวขอบคุณผม และบอกว่า เขาฝันเห็นคุณยาย มาร้องไห้บ่อยมากแต่ไม่รู้ว่ายายเป็นอะไร คืนนั่นผมก็ฝันเห็นยายเป็นครั้งสุดท้ายยายมากราบผมแล้วบอกผมว่า ลูกขอบคุณพ่อมาก
จากเหตุการณ์ในครั้งนี้ทำให้ผมรู้เลยว่าสิ่งที่ผมมีในตัวคืออะไรและผมมีหน้าที่อะไร