น่าจะเดินทางมาถึงครึ่งเรื่องแล้ว
แล้วเราก็มีดราม่าประจำเรื่องจนได้ 555+
เรื่องราวของธรรมชาติที่เกิดขึ้นที่สอดคล้องทิศทางของละคร
ระหว่าง ดอกทานตะวันพันธ์ุ์แกร่งกับดวงอาทิตย์ผู้เป็นศูนย์กลางจักรวาล
ใครจะแรงกว่ากัน
สุริเยนทร์ - ทานตะวัน : แรงกริยา = แรงปฏิกริยา / ดวงตะวันหันหน้าเข้าหาพระอาทิตย์
แรงมาแรงกลับกันตั้งแต่ต้นเรื่อง ทั้งคู่เอาด้านความแข็งแกร่งปะทะกันตลอดเวลา
สุรเยนทร์ใช้ความรุนแรงเพื่อสยบต่อทุกการกระทำของทุกคน
ส่วนทานตะวันเลือกจะสู้เพื่อปกป้องคนทีตัวเองรักแต่เป็นเกราะกำบังความอยากเอาชนะของตัวเองอยู่ลึก ๆ
ทั้งสองขับเคี่ยวกันตลอดเวลา จนบางครั้งสุริเยนทร์ก็ใช้อำนาจและความรุนแรงที่เกินกว่าเหตุเพื่อสยบการกระทำของทานตะวัน
เพราะสิ่งที่สุรเยนทร์ต้องการคือ เขาเกลียดผู้หญิงคนนี้มาก (ซึ่งมาจากภูมิหลังส่วนตัว)
และไม่ได้เกลียดชังอย่างปกติ แต่เกลียดชังอย่างมีคำถามว่า ถ้าเธอเกลียดทำไมเธอถึงไม่แค้น กลัว เกลียดและหนีเขาไปแต่เธอจะสู่
ส่วนทานตะวัน ต้องอยู่ในภาวะที่ดิ้นรนแต่เลือกที่จะเผชิญหน้ากับสุริเยนทร์ต่างจากคนอื่น เพราะเธอต้องการให้เขาสยบต่อเธอเช่นกัน
สถานการณ์บางครั้งก็นำไปสู่ความเลวร้ายขึ้นเรื่อย ๆ (ข้อยกรายละเอียดในความเห็นถัดไป) จนในที่สุดทานตะวันก็ได้คำตอบของตัวเองว่า
ที่ทำมาทั้งหมดเพราะ เธอไม่ได้ต้องการป้องกันสิทธิ์ของใครแต่เป็นการสนองความต้องการของตัวเอง
เพราะจริงแล้วเธอมีภูมิหลังที่เลวร้ายไม่ต่างกับสุริเยนทร์หรือสรุปว่า ทั้งสุริเยนทร์และทานตะวันเป็นเหยื่อ
แต่ทั้งคู่เลือกที่จะใช้ความแรงเพื่อเป็นการเอาชนะและระบาย ละลายความเจ็บปวดของตัวเอง
และทานตะวันก็เริ่มเข้าใจในตัวสุรเยนทร์มากขึ้นอย่างจริงใจ เพราะมันเป็นทางเดียว
เพื่อหลานชายของพี่ชายที่เป็นที่รัก สุริเยนทร์หรือแม้นกระทั่งตัวเธอ
เธอจึงทำหน้าที่ของเธอต่อไปเหมือนดวงตะวันที่หันเข้าหาดวงอาทิตย์ เพราะเธอกับเขาที่กำลังถูกดึงดูดเข้าหากัน
วิสุทธิ์ - เพ็ญศิริ : ขั้วแม่เหล็กขั้วเดียวกันกำลังเข้าหาและผลักกัน
หลายคนดูมาเกือบครี่งเรื่องถามว่า นอกจากเอามาคั่นความรุนแรงแล้วมันมีคู่นี้ไว้ทำไม 555+
ทิศทางอีกทางหนึ่งที่เกิดขึ้นในละครเรื่องนี้ซึ่งไม่ได้ลอดคล้องอะไรเลยมันมีความหมายอะไร
แต่จริง ๆ คู่นี้เป็นตัวแทนที่ถูกขนบอีกทางของละครคือ คู่รักกำมะลอ
ในบรรดานิยาย พลอตเรื่องในยุคอดีตถึงปัจจุบันที่มีมาสม่ำเสมอคือ แฟนกำมะลอ เมียกำมะลอ สามีกำมะลอ
เมื่อคนสองคนผู้ไม่อยากให้ถูกผูดมัดจึงสวมรอยแสดงเป็นคู่รักกำมะลอเพื่อตัดปัญหา
บทบาทของคู่นี้มีแต่ความกำมะลอ มีฟินมีจิกหมอนให้แฟนขาจรมีความสุข
แต่คนที่ดูเอาเรื่องก็คงไม่เข้าใจว่ามันจะอะไรขนาดนั้น และที่สองคนต้องทำสิ่งนั้นเพราะยังไม่ กล้า ที่จะทำอะไร
จุดประสงค์ของเพ็ญสิริก็ชัดเจนว่าตอนนี้ยังไม่อยากมีใครมาผูกมัด จะเห็นว่าบทเพ็ญสิริถ้าไม่ใช่เพื่อนของทานตะวัน
เธอไม่มีเป้าหมายอะไรในชีวิตเท่าไหร่ คนดูจึงเห็นเป็นตัวละครที่ไม่มีจุดหมาย ซึ่งต่างจากวิสุทธิ์
วิสุทธิ์มีจุดมุ่งหมายคือรักชอบทานตะวันโดยเลือกที่จะเข้าทางเพื่อนคือเพ็ญสิริ
เขาจะใช้เพ็ญสิริเป็นข้ออ้างเพื่อเข้าหา ปกป้องทานตะวัน เรียกง่าย ๆ คนนึงก็มองคนนึ่งเป็นไม้กันหมา อีกคนก็เป็นแค่ทางผ่าน
และเมื่อเวลาผ่านไป ความสนิทแบบคู่รักกำมะลอก็มีมากขึ้น และเมื่อละครไปถึงจุดเปลี่ยนเมื่อตัวละครมีความกล้ามากขึ้น
ทั้งสองก็คงจะไปในจุดที่ตัวเองต้องการ ขั้วแม่เหล็กที่หันขั้วเดียวกันเข้าหากันมันย่อมมีแรงผลักอ่อนจนผลักจากกัน
เหมือนเขาสองคนแต่เมื่อถึงตอนนั้น มันจะยังเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการหรือไม่คงต้องติดตามต่อไป
ยังมีต่อในความเห็นด้านล่าง ขอใช้เวลาสักนิด
แรงตะวัน ธรรมชาติของแรงดึงดูดระหว่างมนุษย์
แล้วเราก็มีดราม่าประจำเรื่องจนได้ 555+
เรื่องราวของธรรมชาติที่เกิดขึ้นที่สอดคล้องทิศทางของละคร
ระหว่าง ดอกทานตะวันพันธ์ุ์แกร่งกับดวงอาทิตย์ผู้เป็นศูนย์กลางจักรวาล
ใครจะแรงกว่ากัน
สุริเยนทร์ - ทานตะวัน : แรงกริยา = แรงปฏิกริยา / ดวงตะวันหันหน้าเข้าหาพระอาทิตย์
แรงมาแรงกลับกันตั้งแต่ต้นเรื่อง ทั้งคู่เอาด้านความแข็งแกร่งปะทะกันตลอดเวลา
สุรเยนทร์ใช้ความรุนแรงเพื่อสยบต่อทุกการกระทำของทุกคน
ส่วนทานตะวันเลือกจะสู้เพื่อปกป้องคนทีตัวเองรักแต่เป็นเกราะกำบังความอยากเอาชนะของตัวเองอยู่ลึก ๆ
ทั้งสองขับเคี่ยวกันตลอดเวลา จนบางครั้งสุริเยนทร์ก็ใช้อำนาจและความรุนแรงที่เกินกว่าเหตุเพื่อสยบการกระทำของทานตะวัน
เพราะสิ่งที่สุรเยนทร์ต้องการคือ เขาเกลียดผู้หญิงคนนี้มาก (ซึ่งมาจากภูมิหลังส่วนตัว)
และไม่ได้เกลียดชังอย่างปกติ แต่เกลียดชังอย่างมีคำถามว่า ถ้าเธอเกลียดทำไมเธอถึงไม่แค้น กลัว เกลียดและหนีเขาไปแต่เธอจะสู่
ส่วนทานตะวัน ต้องอยู่ในภาวะที่ดิ้นรนแต่เลือกที่จะเผชิญหน้ากับสุริเยนทร์ต่างจากคนอื่น เพราะเธอต้องการให้เขาสยบต่อเธอเช่นกัน
สถานการณ์บางครั้งก็นำไปสู่ความเลวร้ายขึ้นเรื่อย ๆ (ข้อยกรายละเอียดในความเห็นถัดไป) จนในที่สุดทานตะวันก็ได้คำตอบของตัวเองว่า
ที่ทำมาทั้งหมดเพราะ เธอไม่ได้ต้องการป้องกันสิทธิ์ของใครแต่เป็นการสนองความต้องการของตัวเอง
เพราะจริงแล้วเธอมีภูมิหลังที่เลวร้ายไม่ต่างกับสุริเยนทร์หรือสรุปว่า ทั้งสุริเยนทร์และทานตะวันเป็นเหยื่อ
แต่ทั้งคู่เลือกที่จะใช้ความแรงเพื่อเป็นการเอาชนะและระบาย ละลายความเจ็บปวดของตัวเอง
และทานตะวันก็เริ่มเข้าใจในตัวสุรเยนทร์มากขึ้นอย่างจริงใจ เพราะมันเป็นทางเดียว
เพื่อหลานชายของพี่ชายที่เป็นที่รัก สุริเยนทร์หรือแม้นกระทั่งตัวเธอ
เธอจึงทำหน้าที่ของเธอต่อไปเหมือนดวงตะวันที่หันเข้าหาดวงอาทิตย์ เพราะเธอกับเขาที่กำลังถูกดึงดูดเข้าหากัน
วิสุทธิ์ - เพ็ญศิริ : ขั้วแม่เหล็กขั้วเดียวกันกำลังเข้าหาและผลักกัน
หลายคนดูมาเกือบครี่งเรื่องถามว่า นอกจากเอามาคั่นความรุนแรงแล้วมันมีคู่นี้ไว้ทำไม 555+
ทิศทางอีกทางหนึ่งที่เกิดขึ้นในละครเรื่องนี้ซึ่งไม่ได้ลอดคล้องอะไรเลยมันมีความหมายอะไร
แต่จริง ๆ คู่นี้เป็นตัวแทนที่ถูกขนบอีกทางของละครคือ คู่รักกำมะลอ
ในบรรดานิยาย พลอตเรื่องในยุคอดีตถึงปัจจุบันที่มีมาสม่ำเสมอคือ แฟนกำมะลอ เมียกำมะลอ สามีกำมะลอ
เมื่อคนสองคนผู้ไม่อยากให้ถูกผูดมัดจึงสวมรอยแสดงเป็นคู่รักกำมะลอเพื่อตัดปัญหา
บทบาทของคู่นี้มีแต่ความกำมะลอ มีฟินมีจิกหมอนให้แฟนขาจรมีความสุข
แต่คนที่ดูเอาเรื่องก็คงไม่เข้าใจว่ามันจะอะไรขนาดนั้น และที่สองคนต้องทำสิ่งนั้นเพราะยังไม่ กล้า ที่จะทำอะไร
จุดประสงค์ของเพ็ญสิริก็ชัดเจนว่าตอนนี้ยังไม่อยากมีใครมาผูกมัด จะเห็นว่าบทเพ็ญสิริถ้าไม่ใช่เพื่อนของทานตะวัน
เธอไม่มีเป้าหมายอะไรในชีวิตเท่าไหร่ คนดูจึงเห็นเป็นตัวละครที่ไม่มีจุดหมาย ซึ่งต่างจากวิสุทธิ์
วิสุทธิ์มีจุดมุ่งหมายคือรักชอบทานตะวันโดยเลือกที่จะเข้าทางเพื่อนคือเพ็ญสิริ
เขาจะใช้เพ็ญสิริเป็นข้ออ้างเพื่อเข้าหา ปกป้องทานตะวัน เรียกง่าย ๆ คนนึงก็มองคนนึ่งเป็นไม้กันหมา อีกคนก็เป็นแค่ทางผ่าน
และเมื่อเวลาผ่านไป ความสนิทแบบคู่รักกำมะลอก็มีมากขึ้น และเมื่อละครไปถึงจุดเปลี่ยนเมื่อตัวละครมีความกล้ามากขึ้น
ทั้งสองก็คงจะไปในจุดที่ตัวเองต้องการ ขั้วแม่เหล็กที่หันขั้วเดียวกันเข้าหากันมันย่อมมีแรงผลักอ่อนจนผลักจากกัน
เหมือนเขาสองคนแต่เมื่อถึงตอนนั้น มันจะยังเป็นสิ่งที่พวกเขาต้องการหรือไม่คงต้องติดตามต่อไป
ยังมีต่อในความเห็นด้านล่าง ขอใช้เวลาสักนิด