ผมไม่ได้มีเจตนาว่าผู้หญิงนะครับ เพราะตอนนี้ก็ยังคบกันอยู่ ยังมีความหวังอยู่เล็กๆครับ
อยากระบายเฉยๆครับ ระบายแค่เล็กๆน้อยๆพอครับ ถ้าทั้งหมดผมคิดว่าคงไม่มีพื้นที่ไหนๆพอสำหรับความรู้สึกในใจผม TT
1 ถ้าคุณมีแฟนที่ "คุณพูดอะไรแฟนคุณก็ไม่เคยฟัง ไม่เคยเชื่อสิ่งที่คุณพูดเลย ถึงแม้คุณจะพูดเป็นพันๆครั้งในสิ่งเดิมๆ พูดเพราะเปนห่วงแฟนคุณทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีวันเชื่อ ... แต่แฟนคุณกลับไปฟัง, เชื่อคนอื่นที่ไม่รู้จักพูดไม่ว่าจะเป็นเพื่อน หรือแม้กระทั่งคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเพียงแค่เค้าพูดครั้งเดียว ถึงแม้ว่าในสิ่งที่เพื่อนแฟนคุณพูดเหมือนกันกับสิ่งที่คุณพูด แฟนคุณก็เลือกที่จะเชื่อเพื่อนก่อนถึงค่อยมาเชื่อคุณ"
2 ถ้าคุณมีแฟนที่ไม่เคยสนใจคุณเลย "ได้แค่พูดว่าสนอย่างเดียว แต่การกระทำไม่เคยบ่งบอกว่าสนเลย ปล่อยให้คุณรออยู่ฝ่ายเดียวตลอด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร รอเป็นวันๆเพื่อให้แฟนคุณมาสน บางทีคุณต้องรอที่มืดๆ ต้องรอที่เปลี่ยวๆ โดนยุงกัดทั่วตัว แม้กระทั่งวันที่ฝนตก คุณต้องรอแฟนคุณอยู่หน้าบ้าน แบตโทรศัพท์คุณก็จะหมดทั้งๆที่คุณบอกแฟนคุณไปแล้วว่าแบตจะหมดแล้วนะเหลือ5เปอร์เซนต์ แฟนคุณก็ไม่มีทีท่ารีบออกมาเลย แต่แฟนคุณเค้าคิดว่าเค้ารีบแล้ว จนแบตโทรศัพท์คุณหมด จะโทรจะบอกอะไรก็ไม่ได้ ต้องรออีกประมาณ1ชม. เปียกฝนทั่วตัว จนแฟนคุณออกมาก็บอกว่าไม่รู้เรื่องเลยว่าฝนตก ไม่ได้พูดถึงคุณเลยว่ารอนานมั้ย ไม่ได้รู้เลยว่านั่งตากฝนรออยู่ คุณจะหลบก็ไม่ได้ไม่ได้ที่หลบฝนเลย ได้แต่รอแฟนคุณให้ออกมา"
3 ถ้าคุณมีแฟนที่ "คุณเป็นฝ่ายทำอะไรให้เค้าทุกอย่าง ไม่ว่าจะดูแล เปนห่วง คอยอยู่ด้วยตลอดเวลา ไม่สนใจอย่างอื่นเลยสักอย่าง ติดแต่แฟน พาไปที่ๆอยากไป หาในสิ่งที่อยากกิน ทำให้แฟนคุณหมดทุกอย่างไม่ว่าจะเคยทำหรือไม่ ... แต่เพียงเพราะคุณอยากให้แฟนคุณสนใจคุณบ้าง ดูแลเปนห่วงคุณบ้าง แสดงความรักกับคุณบ้างเหมือนที่คุณแสดงออก คุณทำทุกอย่างที่คิดว่าแฟนคุณจะสนใจออกไป ทำทุกอย่างที่แฟนคุณจะคิดว่าโอเค ทำทุกอย่างจริงๆ แต่แฟนคุณกลับไม่เคยเห็นค่าในสิ่งที่คุณทำ ไม่เคยให้ความรู้สึกอะไรคุณเลย จนคุณทำร้ายตัวเองเพื่อเรียกร้องความสนใจจากแฟนคุณ แต่แฟนคุณกลับไม่สนใจกลับเดินหนีไปเลย แม้กระทั่งคืนนึงคุณทำร้ายตัวเองแบบจนไม่รู้ว่าจะรอดหรือเปล่า ต้องเข้ารพ ผ่าตัด คืนนั้นเลย แต่แฟนคุณกลับไม่สนใจอีก เช้าไปทำงาน เย็นไม่มาเยี่ยม ไม่โทรถาม ทั้งๆที่คุณต้องนอนรพ.พักฟื้นอีกถึง2คืน แต่แฟนคุณทำเป็นไม่รู้เรื่อง แฟนคุณเค้าหาว่าคุณทำเอง เกี่ยวไรกับแฟนคุณ แฟนคุณไม่ได้ทำอะไรเลย แม้แต่ถามไถ่เป็นห่วงกลัวคุณเป็นอะไรยังไม่มี"
4 ถ้าคุณมีแฟนที่ "พึ่งเลิกกับแฟนเก่า แล้วแฟนคุณยังเก็บรูปแฟนเก่าไว้ในมือถืออยู่ คุณบอกให้ลบเป็นพันๆครั้ง แต่แฟนคุณกลับบอกว่าไม่ได้สนใจ ไม่ได้เล่น พอคุณพูดให้ลบมากๆ ก็โดนแฟนคุณอารมเสียใส่ จนแฟนคุณบอกว่า ละไมคุณไม่ลบเอง คุณจะทำให้เรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ทำไม จนคุณต้องลบเอง ลบเรื่อยๆ ก็ไม่หมด ยิ่งลบยิ่งค้นก็ยิ่งเจออะไรๆที่เกี่ยวกับแฟนเก่าแฟนคุณอยู่ พอเจอทีนึงคุณก็ไปบอกให้แฟนคุณลบ แฟนคุณก็เหมือนเดิม ทำเป็นไม่รู้เรื่อง ไม่ได้เล่น อารมณ์เสียใส่ ว่าเจอแล้วทำไมไม่ลบหล่ะ แม้กระทั่งคนในไลน์คนในเฟสที่เป็นผู้ชาย คุณไปถามว่าเค้าคนนั้นคือใคร แฟนคุณบอกว่าไม่รู้บ้าง ไม่รู้จักบ้าง รำคาญบ้าง เกลียดบ้าง คุณก็บอกแฟนคุณว่าถ้าไม่รู้จัก รำคาญ เกลียด ก็บล็อคไปสิ จะปล่อยให้เค้าทักมาทำไมในเมื่อไม่ได้คุยอยู่แล้ว ไม่รุ้จักไม่แคร์อยู่แล้ว ก็บล็อคไปสิ แต่แฟนคุณกลับเฉย ปล่อยให้ผู้ชายเหล่านั้นทักมาหาทุกวันๆ จนเป็นเรื่องปกติ"
... ยังมีอีกหลายๆเรื่องเลยครับ ที่ผมมองว่าผู้หญิงคนนี้แปลก ที่ไม่เคยให้อะไรผมเลย ไม่เคยรู้สึก ไม่เคยแสดงออก ไม่เคยห่วง ไม่เคยแคร์ ทั้งๆที่ผมให้อิสระกับแฟนผมมาก ให้ทำอะไรได้ทุกอย่างไม่มีการบังคับ ไปกินเหล้ากินแฟนเก่ายังให้เลยครับ ผมเป็นคนง่ายๆสบายๆตรงๆ อยากทำไรก็ขอแค่บอก และผมรู้สึกยังไงก็บอกตรงๆ บอกกับแฟนผมหมดทุกเรื่องว่าผมต้องการอะไร ต้องการความรู้สึกในส่วนที่ผมต้องได้ ต้องการสิ่งที่คนรักทุกคนควรได้ ต้องการแฟนที่เป็นแฟน เพื่อที่จะเป็นเมียและแม่ของลูกในอนาคต ... แต่กลับไม่เคยได้ พูดไปมีแต่ทะเลาะครับ
"ความรัก" เป็นสิ่งที่สวยงามสำหรับผมเสมอ แต่"ความรัก" มันย่อมเกิดจากความรู้สึกและการกระทำจากทั้ง2ฝ่ายไม่ใช่หรอครับ ?? หรือผมคิดไปเอง หรือสิ่งที่ผมทำทุกอย่างมันผิดมาตั้งแต่แรก?
ผมอยากจะฟังความเห็นของทุกๆคนครับ ว่าถ้าใครที่เจอแบบนี้แล้วจะรู้สึกยังไง จะรู้สึกแบบเดียวกับผมหรือเปล่า? เห้ออออออ...
คนรักใครเป็นแบบผมบ้างครับ? แบบนี้หรือเปล่าที่เรียก "ความรักไม่ผิด" "ผิดที่รักคนผิด"
อยากระบายเฉยๆครับ ระบายแค่เล็กๆน้อยๆพอครับ ถ้าทั้งหมดผมคิดว่าคงไม่มีพื้นที่ไหนๆพอสำหรับความรู้สึกในใจผม TT
1 ถ้าคุณมีแฟนที่ "คุณพูดอะไรแฟนคุณก็ไม่เคยฟัง ไม่เคยเชื่อสิ่งที่คุณพูดเลย ถึงแม้คุณจะพูดเป็นพันๆครั้งในสิ่งเดิมๆ พูดเพราะเปนห่วงแฟนคุณทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีวันเชื่อ ... แต่แฟนคุณกลับไปฟัง, เชื่อคนอื่นที่ไม่รู้จักพูดไม่ว่าจะเป็นเพื่อน หรือแม้กระทั่งคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเพียงแค่เค้าพูดครั้งเดียว ถึงแม้ว่าในสิ่งที่เพื่อนแฟนคุณพูดเหมือนกันกับสิ่งที่คุณพูด แฟนคุณก็เลือกที่จะเชื่อเพื่อนก่อนถึงค่อยมาเชื่อคุณ"
2 ถ้าคุณมีแฟนที่ไม่เคยสนใจคุณเลย "ได้แค่พูดว่าสนอย่างเดียว แต่การกระทำไม่เคยบ่งบอกว่าสนเลย ปล่อยให้คุณรออยู่ฝ่ายเดียวตลอด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร รอเป็นวันๆเพื่อให้แฟนคุณมาสน บางทีคุณต้องรอที่มืดๆ ต้องรอที่เปลี่ยวๆ โดนยุงกัดทั่วตัว แม้กระทั่งวันที่ฝนตก คุณต้องรอแฟนคุณอยู่หน้าบ้าน แบตโทรศัพท์คุณก็จะหมดทั้งๆที่คุณบอกแฟนคุณไปแล้วว่าแบตจะหมดแล้วนะเหลือ5เปอร์เซนต์ แฟนคุณก็ไม่มีทีท่ารีบออกมาเลย แต่แฟนคุณเค้าคิดว่าเค้ารีบแล้ว จนแบตโทรศัพท์คุณหมด จะโทรจะบอกอะไรก็ไม่ได้ ต้องรออีกประมาณ1ชม. เปียกฝนทั่วตัว จนแฟนคุณออกมาก็บอกว่าไม่รู้เรื่องเลยว่าฝนตก ไม่ได้พูดถึงคุณเลยว่ารอนานมั้ย ไม่ได้รู้เลยว่านั่งตากฝนรออยู่ คุณจะหลบก็ไม่ได้ไม่ได้ที่หลบฝนเลย ได้แต่รอแฟนคุณให้ออกมา"
3 ถ้าคุณมีแฟนที่ "คุณเป็นฝ่ายทำอะไรให้เค้าทุกอย่าง ไม่ว่าจะดูแล เปนห่วง คอยอยู่ด้วยตลอดเวลา ไม่สนใจอย่างอื่นเลยสักอย่าง ติดแต่แฟน พาไปที่ๆอยากไป หาในสิ่งที่อยากกิน ทำให้แฟนคุณหมดทุกอย่างไม่ว่าจะเคยทำหรือไม่ ... แต่เพียงเพราะคุณอยากให้แฟนคุณสนใจคุณบ้าง ดูแลเปนห่วงคุณบ้าง แสดงความรักกับคุณบ้างเหมือนที่คุณแสดงออก คุณทำทุกอย่างที่คิดว่าแฟนคุณจะสนใจออกไป ทำทุกอย่างที่แฟนคุณจะคิดว่าโอเค ทำทุกอย่างจริงๆ แต่แฟนคุณกลับไม่เคยเห็นค่าในสิ่งที่คุณทำ ไม่เคยให้ความรู้สึกอะไรคุณเลย จนคุณทำร้ายตัวเองเพื่อเรียกร้องความสนใจจากแฟนคุณ แต่แฟนคุณกลับไม่สนใจกลับเดินหนีไปเลย แม้กระทั่งคืนนึงคุณทำร้ายตัวเองแบบจนไม่รู้ว่าจะรอดหรือเปล่า ต้องเข้ารพ ผ่าตัด คืนนั้นเลย แต่แฟนคุณกลับไม่สนใจอีก เช้าไปทำงาน เย็นไม่มาเยี่ยม ไม่โทรถาม ทั้งๆที่คุณต้องนอนรพ.พักฟื้นอีกถึง2คืน แต่แฟนคุณทำเป็นไม่รู้เรื่อง แฟนคุณเค้าหาว่าคุณทำเอง เกี่ยวไรกับแฟนคุณ แฟนคุณไม่ได้ทำอะไรเลย แม้แต่ถามไถ่เป็นห่วงกลัวคุณเป็นอะไรยังไม่มี"
4 ถ้าคุณมีแฟนที่ "พึ่งเลิกกับแฟนเก่า แล้วแฟนคุณยังเก็บรูปแฟนเก่าไว้ในมือถืออยู่ คุณบอกให้ลบเป็นพันๆครั้ง แต่แฟนคุณกลับบอกว่าไม่ได้สนใจ ไม่ได้เล่น พอคุณพูดให้ลบมากๆ ก็โดนแฟนคุณอารมเสียใส่ จนแฟนคุณบอกว่า ละไมคุณไม่ลบเอง คุณจะทำให้เรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่ทำไม จนคุณต้องลบเอง ลบเรื่อยๆ ก็ไม่หมด ยิ่งลบยิ่งค้นก็ยิ่งเจออะไรๆที่เกี่ยวกับแฟนเก่าแฟนคุณอยู่ พอเจอทีนึงคุณก็ไปบอกให้แฟนคุณลบ แฟนคุณก็เหมือนเดิม ทำเป็นไม่รู้เรื่อง ไม่ได้เล่น อารมณ์เสียใส่ ว่าเจอแล้วทำไมไม่ลบหล่ะ แม้กระทั่งคนในไลน์คนในเฟสที่เป็นผู้ชาย คุณไปถามว่าเค้าคนนั้นคือใคร แฟนคุณบอกว่าไม่รู้บ้าง ไม่รู้จักบ้าง รำคาญบ้าง เกลียดบ้าง คุณก็บอกแฟนคุณว่าถ้าไม่รู้จัก รำคาญ เกลียด ก็บล็อคไปสิ จะปล่อยให้เค้าทักมาทำไมในเมื่อไม่ได้คุยอยู่แล้ว ไม่รุ้จักไม่แคร์อยู่แล้ว ก็บล็อคไปสิ แต่แฟนคุณกลับเฉย ปล่อยให้ผู้ชายเหล่านั้นทักมาหาทุกวันๆ จนเป็นเรื่องปกติ"
... ยังมีอีกหลายๆเรื่องเลยครับ ที่ผมมองว่าผู้หญิงคนนี้แปลก ที่ไม่เคยให้อะไรผมเลย ไม่เคยรู้สึก ไม่เคยแสดงออก ไม่เคยห่วง ไม่เคยแคร์ ทั้งๆที่ผมให้อิสระกับแฟนผมมาก ให้ทำอะไรได้ทุกอย่างไม่มีการบังคับ ไปกินเหล้ากินแฟนเก่ายังให้เลยครับ ผมเป็นคนง่ายๆสบายๆตรงๆ อยากทำไรก็ขอแค่บอก และผมรู้สึกยังไงก็บอกตรงๆ บอกกับแฟนผมหมดทุกเรื่องว่าผมต้องการอะไร ต้องการความรู้สึกในส่วนที่ผมต้องได้ ต้องการสิ่งที่คนรักทุกคนควรได้ ต้องการแฟนที่เป็นแฟน เพื่อที่จะเป็นเมียและแม่ของลูกในอนาคต ... แต่กลับไม่เคยได้ พูดไปมีแต่ทะเลาะครับ
"ความรัก" เป็นสิ่งที่สวยงามสำหรับผมเสมอ แต่"ความรัก" มันย่อมเกิดจากความรู้สึกและการกระทำจากทั้ง2ฝ่ายไม่ใช่หรอครับ ?? หรือผมคิดไปเอง หรือสิ่งที่ผมทำทุกอย่างมันผิดมาตั้งแต่แรก?
ผมอยากจะฟังความเห็นของทุกๆคนครับ ว่าถ้าใครที่เจอแบบนี้แล้วจะรู้สึกยังไง จะรู้สึกแบบเดียวกับผมหรือเปล่า? เห้ออออออ...