เลิกกับผู้ชายคนนึงมาได้เกือบจะปีแล้วค่ะ คบกันตั้งแต่สมัยมัธยม จนกระทั่งพี่เขาเรียนมหาลัย เราก็เริ่มห่างกัน
พี่เขาไม่ได้มีคนใหม่นะคะ แต่ว่าเขาเรียนหนักค่ะ ไม่มีเวลาให้เราเลย จนในที่สุดเราก็เลิกกันค่ะ
หลังจากเลิกกันเราก็เข้ามหาลัยบ้าง ก็คิดว่าทำใจได้แล้วค่ะ มีความสุขแฮปปี้อยู่กับเพื่อน มีคนมาจีบบ้างประปราย
แต่ก็ยังเอาแต่คิดถึงพี่เขาค่ะ พี่เขาเป็นคนดีมาก ไม่เคยล่วงเกิน สนิทกับแม่เรา รักแมวรักหมาที่เราเลี้ยง
เวลาฝนตกก็จะมารับเราไปโรงเรียน (ตอนเรียนเราอยู่หอเดินไปเรียนค่ะพี่เขามีมอเตอร์ไซค์)
พอเราขึ้นปี1เทอม2 เราสองคนก็กลับมาคบกันค่ะ เนื่องจากว่าช่วงปิดเทอมเรากลับบ้าน(เราเรียนมหาลัยไกลบ้านค่ะ) แล้วก็เจอพี่เขาอีกครั้ง พูดคุยกันเหมือนเดิม ติดต่อกันตลอด แล้วเขาก็ขอกลับมาคบกันเรา ตลอดเวลาที่ผ่านมาเค้าไม่เคยมีคนใหม่เลยค่ะ
พอคบกันได้ยังไม่ถึงสองเดือนก็เลิกกันอีก อาจจะเป็นเพราะนิสัยเราเอาแต่ใจด้วยค่ะ ประมาณว่าไปงอแงใส่เขาหนักมาก
ว่าพี่ไม่สนใจ ไหนบอกจะไม่ทำแบบนี้แล้ว อะไรประมาณนี้ คือพี่เขาเรียนหนักมากค่ะ อันนี้ได้รับการยืนยันจากกลุ่มเพื่อนพี่เขาทุกคน
เราก็เห็นใจและพยายามแล้ว แต่นิสัยเราไม่ดีเองนั่นแหละ
สุดท้ายเราก็ปล่อยพี่เขาไปค่ะ เพราะช่วงที่กลับมาคบกับเรา เรางอแง เค้าไม่มีเวลาอ่านหนังสือ ไม่มีเวลาแก้งาน คิดงานเลย จนคะแนนสอบย่อยเค้าตกค่ะ
ก็เริ่มคิดแล้วว่าเป็นเพราะเราแน่ๆ สุดท้ายเลยปล่อยค่ะ
ตอนเลิกกันคือวันที่เจ็บมากๆ พี่เขาถามว่าแน่ใจแล้วเหรอ เราก็บอกว่าแน่ใจค่ะ แล้วก็เลิกกัน
แล้วเขาก็บล็อกเฟสเรา บล็อกไลน์เรา บล็อกทวิต บล็อกไอจี เราเข้าไปส่องอะไรไม่ได้เลย
พอผ่านมาสักพักเราก็มีแฟนใหม่ค่ะ เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย แต่คบกันไปก็ไม่โอเคค่ะ เลิกกัน เพราะเรามัวแต่คิดถึงคนเก่า ขอโทษขอโพยพี่คนนั้นอยู่นาน
แล้ววันนึงพี่เขาก็ปลดบล็อกไอจีเราค่ะ ตามกลับมาฟอล จากนั้นก็ปลดบล็อกเฟสบุ๊ค (ถามว่ารู้ได้ไงคือเราไปส่องตลอดค่ะละมันก็จะขึ้นแบบเดิมคือโดนบล็อกจนวันนึงส่องได้...)
เขายังไม่มีคนใหม่ค่ะ เขาใช้รูปแมวที่เราเลี้ยงด้วยกันเป็นรูปดิสโปร รูปที่โพสก็จะเป็นรูปเก่าๆที่เราเคยไปด้วยกันค่ะ
แล้วเราก็ได้คุยกัน พี่เขาโทรมาหา ถามว่าเป็นยังไงบ้าง ขอโทษนะที่ทำแบบนั้นคือมันเจ็บจริงๆทำใจไม่ได้
ก็กลับมาคุยกันค่ะแบบพี่น้อง เค้าเคยถามแล้วว่าอยากกลับมาคบกันไหม เขาจะจัดระบบเวลาของเขาใหม่
แต่เราก็ยืนยันคำเดิมค่ะว่าไม่ดีกว่า ไม่อยากจะเสียพี่ไปถ้าเกิดวันไหนหนูนิสัยไม่ดีอีก
พี่เขาก็โอเค และก็คุยกันแบบพี่น้องค่ะ
เรายังรักเขาเหมือนเดิมค่ะ มันคงเรียกว่าความรัก ความผูกพันธ์ อะไรประมาณนี้ค่ะ ตอนนี้กำลังจะขึ้นปีสาม พี่เขาก็จะขึ้นปีสี่ค่ะ
เขาเป็นคนไม่มีเวลา ส่วนเราเป็นคนที่ต้องการคนที่มีเวลาให้ คิดว่ารักแค่ไหนก็ไปกันไม่รอด
เพื่อนก็บอกว่าชีวิตเรายังอีกไกลค่ะ อาจจะมีคนใหม่ก็ได้อะไรแบบนี้
แต่ความรู้สึกในตอนนี้มันหน่วงมากๆเลยค่ะ เลิกกันมาเกือบจะปีแล้ว แต่ความสัมพันธ์แบบนี้บางทีมันโหดร้ายค่ะ
ทั้งๆที่เราเป็นคนเลือกเองยังโหดร้ายขนาดนี้เลย
แต่เพื่อนพี่เขาบางคนเกลียดเราไปเลยค่ะ เราคงจะใจร้ายมากจริงๆ แต่เราไม่อยากทะเลาะกันจนวันนึงเราไม่เหลือแม้แต่ความเป็นพี่น้องค่ะ
เพราะเรารู้นิสัยตัวเราเองค่ะว่ามันไม่ดีจริงๆ
คือช่วงนี้มันไม่ไหวแล้วค่ะ ก็เลยมาตั้งกระทู้ระบาย ขอบคุณค่ะ
เคยมีคนที่รักมากแต่รักกันไม่ได้มั้ยคะ
พี่เขาไม่ได้มีคนใหม่นะคะ แต่ว่าเขาเรียนหนักค่ะ ไม่มีเวลาให้เราเลย จนในที่สุดเราก็เลิกกันค่ะ
หลังจากเลิกกันเราก็เข้ามหาลัยบ้าง ก็คิดว่าทำใจได้แล้วค่ะ มีความสุขแฮปปี้อยู่กับเพื่อน มีคนมาจีบบ้างประปราย
แต่ก็ยังเอาแต่คิดถึงพี่เขาค่ะ พี่เขาเป็นคนดีมาก ไม่เคยล่วงเกิน สนิทกับแม่เรา รักแมวรักหมาที่เราเลี้ยง
เวลาฝนตกก็จะมารับเราไปโรงเรียน (ตอนเรียนเราอยู่หอเดินไปเรียนค่ะพี่เขามีมอเตอร์ไซค์)
พอเราขึ้นปี1เทอม2 เราสองคนก็กลับมาคบกันค่ะ เนื่องจากว่าช่วงปิดเทอมเรากลับบ้าน(เราเรียนมหาลัยไกลบ้านค่ะ) แล้วก็เจอพี่เขาอีกครั้ง พูดคุยกันเหมือนเดิม ติดต่อกันตลอด แล้วเขาก็ขอกลับมาคบกันเรา ตลอดเวลาที่ผ่านมาเค้าไม่เคยมีคนใหม่เลยค่ะ
พอคบกันได้ยังไม่ถึงสองเดือนก็เลิกกันอีก อาจจะเป็นเพราะนิสัยเราเอาแต่ใจด้วยค่ะ ประมาณว่าไปงอแงใส่เขาหนักมาก
ว่าพี่ไม่สนใจ ไหนบอกจะไม่ทำแบบนี้แล้ว อะไรประมาณนี้ คือพี่เขาเรียนหนักมากค่ะ อันนี้ได้รับการยืนยันจากกลุ่มเพื่อนพี่เขาทุกคน
เราก็เห็นใจและพยายามแล้ว แต่นิสัยเราไม่ดีเองนั่นแหละ
สุดท้ายเราก็ปล่อยพี่เขาไปค่ะ เพราะช่วงที่กลับมาคบกับเรา เรางอแง เค้าไม่มีเวลาอ่านหนังสือ ไม่มีเวลาแก้งาน คิดงานเลย จนคะแนนสอบย่อยเค้าตกค่ะ
ก็เริ่มคิดแล้วว่าเป็นเพราะเราแน่ๆ สุดท้ายเลยปล่อยค่ะ
ตอนเลิกกันคือวันที่เจ็บมากๆ พี่เขาถามว่าแน่ใจแล้วเหรอ เราก็บอกว่าแน่ใจค่ะ แล้วก็เลิกกัน
แล้วเขาก็บล็อกเฟสเรา บล็อกไลน์เรา บล็อกทวิต บล็อกไอจี เราเข้าไปส่องอะไรไม่ได้เลย
พอผ่านมาสักพักเราก็มีแฟนใหม่ค่ะ เป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย แต่คบกันไปก็ไม่โอเคค่ะ เลิกกัน เพราะเรามัวแต่คิดถึงคนเก่า ขอโทษขอโพยพี่คนนั้นอยู่นาน
แล้ววันนึงพี่เขาก็ปลดบล็อกไอจีเราค่ะ ตามกลับมาฟอล จากนั้นก็ปลดบล็อกเฟสบุ๊ค (ถามว่ารู้ได้ไงคือเราไปส่องตลอดค่ะละมันก็จะขึ้นแบบเดิมคือโดนบล็อกจนวันนึงส่องได้...)
เขายังไม่มีคนใหม่ค่ะ เขาใช้รูปแมวที่เราเลี้ยงด้วยกันเป็นรูปดิสโปร รูปที่โพสก็จะเป็นรูปเก่าๆที่เราเคยไปด้วยกันค่ะ
แล้วเราก็ได้คุยกัน พี่เขาโทรมาหา ถามว่าเป็นยังไงบ้าง ขอโทษนะที่ทำแบบนั้นคือมันเจ็บจริงๆทำใจไม่ได้
ก็กลับมาคุยกันค่ะแบบพี่น้อง เค้าเคยถามแล้วว่าอยากกลับมาคบกันไหม เขาจะจัดระบบเวลาของเขาใหม่
แต่เราก็ยืนยันคำเดิมค่ะว่าไม่ดีกว่า ไม่อยากจะเสียพี่ไปถ้าเกิดวันไหนหนูนิสัยไม่ดีอีก
พี่เขาก็โอเค และก็คุยกันแบบพี่น้องค่ะ
เรายังรักเขาเหมือนเดิมค่ะ มันคงเรียกว่าความรัก ความผูกพันธ์ อะไรประมาณนี้ค่ะ ตอนนี้กำลังจะขึ้นปีสาม พี่เขาก็จะขึ้นปีสี่ค่ะ
เขาเป็นคนไม่มีเวลา ส่วนเราเป็นคนที่ต้องการคนที่มีเวลาให้ คิดว่ารักแค่ไหนก็ไปกันไม่รอด
เพื่อนก็บอกว่าชีวิตเรายังอีกไกลค่ะ อาจจะมีคนใหม่ก็ได้อะไรแบบนี้
แต่ความรู้สึกในตอนนี้มันหน่วงมากๆเลยค่ะ เลิกกันมาเกือบจะปีแล้ว แต่ความสัมพันธ์แบบนี้บางทีมันโหดร้ายค่ะ
ทั้งๆที่เราเป็นคนเลือกเองยังโหดร้ายขนาดนี้เลย
แต่เพื่อนพี่เขาบางคนเกลียดเราไปเลยค่ะ เราคงจะใจร้ายมากจริงๆ แต่เราไม่อยากทะเลาะกันจนวันนึงเราไม่เหลือแม้แต่ความเป็นพี่น้องค่ะ
เพราะเรารู้นิสัยตัวเราเองค่ะว่ามันไม่ดีจริงๆ
คือช่วงนี้มันไม่ไหวแล้วค่ะ ก็เลยมาตั้งกระทู้ระบาย ขอบคุณค่ะ