ลารั้วม่วงฟ้าสถาบัน กลอนอำลา ครูอาจารย์ เพื่อนๆ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ จาก นศ. สาขาธุรกิจระหว่างประเทศ ระหัส 55

คิดถึงหมาดหยาดสีคลี่โบยโบก อาบซาบโศกซึ้งตรึงทุกข์ขับขาน น้ำตาลหว่านน้ำตาฟ้าวันวาน รอยอุทกอลหม่านหม่นวิญญาณ คิดถึงเขียวขาบเคยคาบเกี่ยว เหนื่ยวผืนฟ้าแฝกป่าปราณประสาน กลายทึมเทาเศร้าเหงาเงาอาคาร พิสดารแ

แห่งดวงอาทิตย์ยามเช้าฉันมองเห็นเสียงกระซิบของฟ้าแสงสีทองที่แทรกซึมรอยหม่นของเมฆราวกับมืออ่อนโยนของวันใหม่ลูบไล้ผืนดินให้ตื่นจากความเงียบงันทุ่งหญ้าอันแห้งผากยืนเฝ้ามองขอบฟ้าเหมือนผู้รอคอยไม่ว่าคืนจะยา