แก้หัวกระทู้ เป็น ยุคมืด ... พอดีกำลังใช้มือทำบางอย่างอยู่เลยพิมพ์ผิด โทษที
มองไม่เห็นทางฟื้น
- ตอนนี้ร้านกาแฟ ร้านดนตรีสด ร้านอาหาร เริ่มขึ้นป้ายกันแล้วว่า "ไม่เล่นเพลงของ GMM และ RS"
เพลงกลายเป็นของหาฟังยาก คนไม่กล้าเล่น ไม่กล้าเปิด ร้องเพลงอยู่กับบ้านยังกลัวเลยว่าจะโดนคนพังประตูเข้ามาจับหรือไม่
ความกลัวทำลายความไพเราะของดนตรีไปหมดแล้ว
- เพลงใหม่ ๆ ไม่ค่อยมี ... ที่มีก็ไม่สร้างความจดจำ ฟัง 2 ครั้งก็ลืม
ถามจริงนะ ตั้งแต่ต้นปี 2016 มานี่ ... วงการเพลงไทยมีนักร้องใหม่ ๆ คนใหนเกิดมาบ้าง ??
แล้วที่เกิดมาจำได้ซักกี่คน ?? มีใครมีชื่อเสียงโด่งดังในวงกว้างบ้าง ?? อย่างมากก็ดังเฉพาะกลุ่ม
มีแต่ ศิลปิน หน้าเก่า ออกซิงเกิลใหม่ บางเพลงโดนใจก็ดีไป จะได้มีเพลงเพิ่มมาในสต๊อกเวลาเล่นคอน ... บางเพลงไม่โดน คนก็ไม่จำ ไม่ดัง
ได้แต่เล่นคอนเสริตหากินกับเพลงเก่า ๆ ... วนเวียนอยู่อย่างนี้
- คนสมัยนี้ฟังเพลงแต่ในหูฟัง ฟังแต่ในมือถือ ได้ยินเฉพาะตัวเอง เสียงดนตรีที่เคยดังทั่วบ้านทั่วเมืองเป็นปรากฏการ เช่น
ไม่อาจเปลี่ยนใจ พรุ่งนี้ไม่สาย ที่ได้ยินทุกที่ ในห้าง ในร้านอาหาร เดินผ่านบ้านคนก็ได้ยิน ... เดี๋ยวนี้ไม่มีอีกแล้ว
ไปทางใหนก็เงียบบบบบบบบ กริบ ... คนไม่กล้าเปิดเพลงดัง ๆ กันแล้ว กลัวจะโดนจับ
- แผงเทป CD ตายสนิท ... บางทีก็สงสัยว่ามันตายเพราะ ค่ายมันไม่ทำออกมา หรือ คนฟังไม่ซื้อกันแน่
เท่าที่ถาม ๆ คนรอบข้างแม้แต่เด็ก ๆ มันก็ยังอยากจับต้องแผ่น CD กันเลย ... มีแต่คนอยากได้เพลงที่จับต้องได้ ทั้งฟัง ทั้งสะสม
ก็ไม่รู้ว่าใครกันแน่ ที่ทำให้ CD มันหายไป ... คนซื้อ หรือ ค่ายเพลง
- ยุคนึงสมัย Hotwave ยังอยู่ เราจะเห็นเด็กมัธยม หิ้วกีต้าร์ ไปโรงเรียนกันทุกห้อง ห้องซ้อมดนตรีแน่นขนัด ต้องโทรจองข้ามวันกันเลยทีเดียว
แต่สมัยนี้ไม่มีแล้ว ภาพเด็กถือเครื่องดนตรีเดินไปเดินมา ห้องซ้อมล้มตายไปทีละห้อง เจ้าของร้านนั่งตบยุง มีโทรศัพท์โทรมาจองห้องซ้อม
แทบจะปิดซอยฉลอง
- นักดนตรีหากินด้วย Even งานคอน ... ยอดวิวใน Youtube แค่ของแถม บางคนโดนค่ายเพลงเอาไปแหลกตัวเองไม่ได้ซักบาท
เด็กไม่มีใครอยากเป็นศิลปิน ... ถ้าเข้ามาก็แค่ใช้ ดนตรี เป็นทางผ่านไปเรื่องอื่น ๆ เท่านั้น เช่น ละคร พิธีกร
ไม่มีใครอยู่ทำเพลง เป็นศิลปินได้นาน ๆ อีกแล้ว ... เพราะมันไส้แห้ง มีชื่อเสียงก็กินบุญเก่าเล่นคอนออกอีเวนได้เงินกันไป ...
แต่ถ้าไม่มีชื่อเสียงล่ะ ... แดรกข้าวต้มกะหมูหยองซิครับ ... ถามได้ (นี่ถือว่าเป็นมือที่ Hiso แล้วนะ บางวันไม่มีหมูหยอง มีแต่ข้าว)
- ยุคนี้การทำเพลงต้องขาย Story ต้องมี MV ยาว ๆ โปรดั๊กชั่นอลังการ บางทีมายังกะซีรี่ ยังกะละคร มีการพูดคุยของพระเอกนางเอก
กว่าจะได้เข้าเพลง ล่อไป 2-3 นาทีกว่าจะได้ฟัง ... ฟัง ๆ ไปต้องสะดุด เพราะมันพูดกันอีกแล้ว ... ฟังเพลงไม่ปะติดปะต่อ
เซ็งจิตยิ่งนัก การทำเพลงมีค่าใช้จ่ายมากขี้น (ทั้งที่ไม่จำเป็น)
- แต่ละยุคของดนตรี จะมีภาพจำ 80 ยุคร๊อคแฮร์แบน 90 ยุคป๊อบลูกกวาดสีสดใส แล้วยุค 2016 อะไรคือภาพจำ ???
ไม่มีอะไรให้จดจำเลย !!!!
ยุคมือ สุด ๆ ... วงการเพลงไทยตายสนิท
มองไม่เห็นทางฟื้น
- ตอนนี้ร้านกาแฟ ร้านดนตรีสด ร้านอาหาร เริ่มขึ้นป้ายกันแล้วว่า "ไม่เล่นเพลงของ GMM และ RS"
เพลงกลายเป็นของหาฟังยาก คนไม่กล้าเล่น ไม่กล้าเปิด ร้องเพลงอยู่กับบ้านยังกลัวเลยว่าจะโดนคนพังประตูเข้ามาจับหรือไม่
ความกลัวทำลายความไพเราะของดนตรีไปหมดแล้ว
- เพลงใหม่ ๆ ไม่ค่อยมี ... ที่มีก็ไม่สร้างความจดจำ ฟัง 2 ครั้งก็ลืม
ถามจริงนะ ตั้งแต่ต้นปี 2016 มานี่ ... วงการเพลงไทยมีนักร้องใหม่ ๆ คนใหนเกิดมาบ้าง ??
แล้วที่เกิดมาจำได้ซักกี่คน ?? มีใครมีชื่อเสียงโด่งดังในวงกว้างบ้าง ?? อย่างมากก็ดังเฉพาะกลุ่ม
มีแต่ ศิลปิน หน้าเก่า ออกซิงเกิลใหม่ บางเพลงโดนใจก็ดีไป จะได้มีเพลงเพิ่มมาในสต๊อกเวลาเล่นคอน ... บางเพลงไม่โดน คนก็ไม่จำ ไม่ดัง
ได้แต่เล่นคอนเสริตหากินกับเพลงเก่า ๆ ... วนเวียนอยู่อย่างนี้
- คนสมัยนี้ฟังเพลงแต่ในหูฟัง ฟังแต่ในมือถือ ได้ยินเฉพาะตัวเอง เสียงดนตรีที่เคยดังทั่วบ้านทั่วเมืองเป็นปรากฏการ เช่น
ไม่อาจเปลี่ยนใจ พรุ่งนี้ไม่สาย ที่ได้ยินทุกที่ ในห้าง ในร้านอาหาร เดินผ่านบ้านคนก็ได้ยิน ... เดี๋ยวนี้ไม่มีอีกแล้ว
ไปทางใหนก็เงียบบบบบบบบ กริบ ... คนไม่กล้าเปิดเพลงดัง ๆ กันแล้ว กลัวจะโดนจับ
- แผงเทป CD ตายสนิท ... บางทีก็สงสัยว่ามันตายเพราะ ค่ายมันไม่ทำออกมา หรือ คนฟังไม่ซื้อกันแน่
เท่าที่ถาม ๆ คนรอบข้างแม้แต่เด็ก ๆ มันก็ยังอยากจับต้องแผ่น CD กันเลย ... มีแต่คนอยากได้เพลงที่จับต้องได้ ทั้งฟัง ทั้งสะสม
ก็ไม่รู้ว่าใครกันแน่ ที่ทำให้ CD มันหายไป ... คนซื้อ หรือ ค่ายเพลง
- ยุคนึงสมัย Hotwave ยังอยู่ เราจะเห็นเด็กมัธยม หิ้วกีต้าร์ ไปโรงเรียนกันทุกห้อง ห้องซ้อมดนตรีแน่นขนัด ต้องโทรจองข้ามวันกันเลยทีเดียว
แต่สมัยนี้ไม่มีแล้ว ภาพเด็กถือเครื่องดนตรีเดินไปเดินมา ห้องซ้อมล้มตายไปทีละห้อง เจ้าของร้านนั่งตบยุง มีโทรศัพท์โทรมาจองห้องซ้อม
แทบจะปิดซอยฉลอง
- นักดนตรีหากินด้วย Even งานคอน ... ยอดวิวใน Youtube แค่ของแถม บางคนโดนค่ายเพลงเอาไปแหลกตัวเองไม่ได้ซักบาท
เด็กไม่มีใครอยากเป็นศิลปิน ... ถ้าเข้ามาก็แค่ใช้ ดนตรี เป็นทางผ่านไปเรื่องอื่น ๆ เท่านั้น เช่น ละคร พิธีกร
ไม่มีใครอยู่ทำเพลง เป็นศิลปินได้นาน ๆ อีกแล้ว ... เพราะมันไส้แห้ง มีชื่อเสียงก็กินบุญเก่าเล่นคอนออกอีเวนได้เงินกันไป ...
แต่ถ้าไม่มีชื่อเสียงล่ะ ... แดรกข้าวต้มกะหมูหยองซิครับ ... ถามได้ (นี่ถือว่าเป็นมือที่ Hiso แล้วนะ บางวันไม่มีหมูหยอง มีแต่ข้าว)
- ยุคนี้การทำเพลงต้องขาย Story ต้องมี MV ยาว ๆ โปรดั๊กชั่นอลังการ บางทีมายังกะซีรี่ ยังกะละคร มีการพูดคุยของพระเอกนางเอก
กว่าจะได้เข้าเพลง ล่อไป 2-3 นาทีกว่าจะได้ฟัง ... ฟัง ๆ ไปต้องสะดุด เพราะมันพูดกันอีกแล้ว ... ฟังเพลงไม่ปะติดปะต่อ
เซ็งจิตยิ่งนัก การทำเพลงมีค่าใช้จ่ายมากขี้น (ทั้งที่ไม่จำเป็น)
- แต่ละยุคของดนตรี จะมีภาพจำ 80 ยุคร๊อคแฮร์แบน 90 ยุคป๊อบลูกกวาดสีสดใส แล้วยุค 2016 อะไรคือภาพจำ ???
ไม่มีอะไรให้จดจำเลย !!!!