หายใจในโลกใบนี้มานานเกือบสี่สิบปี โง่ (ใช้คำนี้แหละ “โง่” มันสัมผัสสะเทือนดี) ดีนะที่มีสติพอคิดได้ ถ้าใครเห็นด้วยว่าเรื่อง “เงิน” เป็นเรื่องที่ต้องมีสติอย่างเข้มข้นเป็นอันดับต้น ๆ ของชีวิต ก็ยินดีที่พบกันนะ
พี่เอา 10 รายการของที่ต้องซื้อใช้ ในแบบปรับราคาแบบเงินเหลือบานมาฝากกัน เงินที่เหลือจะเอาไว้ลงทุน ซื้อที่ดิน ซื้อบ้านใหม่ ซื้อทอง ซื้อหุ้น หรือทำอะไร ก็ว่ากันไปนะ
พูดเลยว่าสิ่งที่ได้ควบคู่กับเงินเหลือ คือ ความสนุก และรู้สึกราคาตัวเราแพงขึ้นทุกวัน เพราะมันเป็นการตั้งใจฝึกวินัยให้ตัวเองมากขึ้น และเราทำได้ คำว่าวินัยมันอาจฟังดูเป็นหน้าที่ที่เข้มงวด แต่พี่ว่าหากใครชอบทำอะไรท้าทาย และชอบสร้างคุณค่าความเป็นคน ไอ้เจ้าตัววินัยนี่แหละมันน่าท้าทาย และเป็นคุณค่าให้ลมหายใจดีแท้ เพราะเมื่อทำได้มันหมายถึงเราจะรู้สึกนับถือตัวเองโดยอัตโนมัติ และเมื่อเรานับถือตัวเอง เชื่อถือตัวเองได้ ผู้คนก็จะเชื่อถือเรา ทีนี้จะทำอะไร ทำเรื่องอะไรก็จะมีคนคอยสนับสนุนให้เราทำได้ง่ายขึ้น... ว่ากันสั้นๆ แค่นี้พอแล้วนะ ... มา พี่จะพาไปซื้อของให้เงินเหลือกันเลย
พี่เรียกว่า “ลดมาตรฐานราคา แต่คุณค่ายังเหมือนเดิม” ... บางอย่างมากกว่าเดิมด้วย
อุ๊ต๊ะ ! แม่เจ้า ! ประหยัด 3,194 บาท (ทุกรายการปริมาณความจุในกระปุก ในขวด ในพัฟเท่ากัน) พี่ยืนยันนะว่า ราคาลด แต่คุณภาพชีวิตไม่ได้ลดลงเลย กลับเพิ่มขึ้นในแบบที่อยากมาบอกนี่แหละ
หมายเหตุ
1. ครีมทาหน้า ใช้ได้ 2 เดือนเท่ากัน เครดิตของยี่ห้อเท่ากัน
2. แชมพูสระผมใช้ได้ 3 เดือนเท่ากัน คุณภาพเหมือนกัน แบบแรกแพงที่ค่าพรีเซนเตอร์ แบบหลังพรีเซนเตอร์บ้าน ๆ เลยถูกกว่า แต่คุณภาพพอกัน ในหลายครั้งแบรนด์ดังก็จัดโปรโมชั่นลดราคาถูกกว่าแบรนด์บ้าน ๆ ก็ใช้สลับกันไปสนุกดี
3-5. ใช้วาสลีนปิโตรเลี่ยมเจล แทนลิปมัน อายครีม และครีมเช็ดเครื่องสำอาง เฉลี่ยแล้วใช้ได้นานกว่าเดิมประมาณ 4 เดือน
6. แป้งพัฟ เปลี่ยนมาใช้ยี่ห้อคนไทย คุณภาพเท่ากับแบรนด์นอกที่เคยใช้ และใช้ตลับรีฟิวประหยัดกว่าตลับกระจกอีกหลายร้อยบาท เรียกว่า ประหยัด 2 เด้ง
7-8. ยกทรงกับกางเกงใน ข้อนี้โกรธตัวเองมาก เพราะแบรนด์เนมระดับกลางที่เคยใช้ตัวละประมาณ 500 บาท ซักสองสามครั้งก็เปลี่ยนรูปไปก็มี ... ไอ้ยกทรงตัวละ 50 บาทนี่ พี่ไม่เคยคิดจะใช้เลย กลัวคันบ้างล่ะ กลัวพังเร็วบ้างล่ะ แต่เอาวะลองดู จะคันจะพังเร็วก็ค่อยซื้อใหม่ เอิ่มพี่น้องคะ ใช้มา 10 เดือนแล้ว ยังไม่มีวี่แววจะคันตรงส่วนไหน และยังใช้ได้อีกนาน ... รู้สึกโง่มากที่ปล่อยให้การตลาดมาครอบจริตจนประเมินหลายสิ่งอย่างบนโลกใบนี้ด้วยราคาซึ่งอันที่จริงแล้วมันเป็นค่าพรีเซนเตอร์ (เซเลป) ที่นักการตลาดกำหนดมาให้เราต้องจ่าย และพูดเลย กางเกงในตัวละ 10 บาท คุณภาพวัดจากความรู้สึกที่ใช้มันแพงกว่าตัวละ 150 บาทหลายเท่า ... ข้อนี้ยอมรับเลยว่าตัวเองโง่จริง ๆ แต่ก็ดีนะที่คิดได้
9. โลชั่นทาตัว ก็อีกนั่นแหละจ่ายแพงเพราะจ่ายค่าพรีเซนเตอร์ เปลี่ยนมาเป็นแบรนด์ไทย หรืออะไรก็มีเยอะแยะที่คุณภาพเท่ากัน แต่ราคาฉลาดกว่า
10. รายการนี้นี่ก็อีกสุดความโง่ของตัวเอง อยากกินของดี จ่ายมื้อหนึ่งต่อจาน 80-120 บาท ก็ดีนะ คุณภาพดี อร่อยด้วย แต่คุณภาพดี และอร่อยในระดับเดียวกันมีขายที่ตลาดใกล้บ้านก็ไม่เคยมอง นี่ดีนะที่มีสติพิจารณา ทำให้มีเงินเหลือไปกินแอปเปิลเพิ่มได้อีกหลายลูก
... นี่รวบรวมมาแค่ 10 รายการ ถ้าเขียนมาหมด โอ้ว ! เห็นเงินเหลือ ๆ และพี่ไม่ได้บอกว่าวิธีนี้ดีที่สุด ... เอาว่าถ้าใครมีวิธีเจ๋ง ๆ เอามาแบ่งปันกันนะ
และเมื่อยังมีแรง แบ่งเวลาไปหาเงินเพิ่มก็เริ่ดนะฮะ ... และถ้าใครมีวิธีหาเงินแบบเทห์ ๆ เอามาแบ่งปันกันก็ขอบคุณมากนะจ๊ะ
Take Care
ปล. พี่ดีใจที่พี่มีสติในการบริหารเงินได้แบบนี้ ... พี่จึงนำมาเล่า ... ถ้าตรงจริตใคร พี่ดีใจ ... แต่ถ้าไม่ตรงจริต ... พี่ก็ดีใจ ... เพราะพี่ดีใจ ... ที่พันทิปใจดีสร้างเว็ปไซต์ให้พี่ได้มาเล่า
และแน่นอน ... พี่เชื่อมั่นว่าเรื่องราวนี้ ไม่ได้เป็นการลดคุณภาพชีวิต หากแต่ป็นการบริหารสติ สำหรับการไปต่อเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตให้เติบโต แข็งแรงและมั่นคง ... Take Care อีกครั้ง
10 รายการค่าใช้จ่าย ช่วยให้มนุษย์เงินเดือนมีเงินเหลือบาน
พี่เอา 10 รายการของที่ต้องซื้อใช้ ในแบบปรับราคาแบบเงินเหลือบานมาฝากกัน เงินที่เหลือจะเอาไว้ลงทุน ซื้อที่ดิน ซื้อบ้านใหม่ ซื้อทอง ซื้อหุ้น หรือทำอะไร ก็ว่ากันไปนะ
พูดเลยว่าสิ่งที่ได้ควบคู่กับเงินเหลือ คือ ความสนุก และรู้สึกราคาตัวเราแพงขึ้นทุกวัน เพราะมันเป็นการตั้งใจฝึกวินัยให้ตัวเองมากขึ้น และเราทำได้ คำว่าวินัยมันอาจฟังดูเป็นหน้าที่ที่เข้มงวด แต่พี่ว่าหากใครชอบทำอะไรท้าทาย และชอบสร้างคุณค่าความเป็นคน ไอ้เจ้าตัววินัยนี่แหละมันน่าท้าทาย และเป็นคุณค่าให้ลมหายใจดีแท้ เพราะเมื่อทำได้มันหมายถึงเราจะรู้สึกนับถือตัวเองโดยอัตโนมัติ และเมื่อเรานับถือตัวเอง เชื่อถือตัวเองได้ ผู้คนก็จะเชื่อถือเรา ทีนี้จะทำอะไร ทำเรื่องอะไรก็จะมีคนคอยสนับสนุนให้เราทำได้ง่ายขึ้น... ว่ากันสั้นๆ แค่นี้พอแล้วนะ ... มา พี่จะพาไปซื้อของให้เงินเหลือกันเลย
พี่เรียกว่า “ลดมาตรฐานราคา แต่คุณค่ายังเหมือนเดิม” ... บางอย่างมากกว่าเดิมด้วย
อุ๊ต๊ะ ! แม่เจ้า ! ประหยัด 3,194 บาท (ทุกรายการปริมาณความจุในกระปุก ในขวด ในพัฟเท่ากัน) พี่ยืนยันนะว่า ราคาลด แต่คุณภาพชีวิตไม่ได้ลดลงเลย กลับเพิ่มขึ้นในแบบที่อยากมาบอกนี่แหละ
หมายเหตุ
1. ครีมทาหน้า ใช้ได้ 2 เดือนเท่ากัน เครดิตของยี่ห้อเท่ากัน
2. แชมพูสระผมใช้ได้ 3 เดือนเท่ากัน คุณภาพเหมือนกัน แบบแรกแพงที่ค่าพรีเซนเตอร์ แบบหลังพรีเซนเตอร์บ้าน ๆ เลยถูกกว่า แต่คุณภาพพอกัน ในหลายครั้งแบรนด์ดังก็จัดโปรโมชั่นลดราคาถูกกว่าแบรนด์บ้าน ๆ ก็ใช้สลับกันไปสนุกดี
3-5. ใช้วาสลีนปิโตรเลี่ยมเจล แทนลิปมัน อายครีม และครีมเช็ดเครื่องสำอาง เฉลี่ยแล้วใช้ได้นานกว่าเดิมประมาณ 4 เดือน
6. แป้งพัฟ เปลี่ยนมาใช้ยี่ห้อคนไทย คุณภาพเท่ากับแบรนด์นอกที่เคยใช้ และใช้ตลับรีฟิวประหยัดกว่าตลับกระจกอีกหลายร้อยบาท เรียกว่า ประหยัด 2 เด้ง
7-8. ยกทรงกับกางเกงใน ข้อนี้โกรธตัวเองมาก เพราะแบรนด์เนมระดับกลางที่เคยใช้ตัวละประมาณ 500 บาท ซักสองสามครั้งก็เปลี่ยนรูปไปก็มี ... ไอ้ยกทรงตัวละ 50 บาทนี่ พี่ไม่เคยคิดจะใช้เลย กลัวคันบ้างล่ะ กลัวพังเร็วบ้างล่ะ แต่เอาวะลองดู จะคันจะพังเร็วก็ค่อยซื้อใหม่ เอิ่มพี่น้องคะ ใช้มา 10 เดือนแล้ว ยังไม่มีวี่แววจะคันตรงส่วนไหน และยังใช้ได้อีกนาน ... รู้สึกโง่มากที่ปล่อยให้การตลาดมาครอบจริตจนประเมินหลายสิ่งอย่างบนโลกใบนี้ด้วยราคาซึ่งอันที่จริงแล้วมันเป็นค่าพรีเซนเตอร์ (เซเลป) ที่นักการตลาดกำหนดมาให้เราต้องจ่าย และพูดเลย กางเกงในตัวละ 10 บาท คุณภาพวัดจากความรู้สึกที่ใช้มันแพงกว่าตัวละ 150 บาทหลายเท่า ... ข้อนี้ยอมรับเลยว่าตัวเองโง่จริง ๆ แต่ก็ดีนะที่คิดได้
9. โลชั่นทาตัว ก็อีกนั่นแหละจ่ายแพงเพราะจ่ายค่าพรีเซนเตอร์ เปลี่ยนมาเป็นแบรนด์ไทย หรืออะไรก็มีเยอะแยะที่คุณภาพเท่ากัน แต่ราคาฉลาดกว่า
10. รายการนี้นี่ก็อีกสุดความโง่ของตัวเอง อยากกินของดี จ่ายมื้อหนึ่งต่อจาน 80-120 บาท ก็ดีนะ คุณภาพดี อร่อยด้วย แต่คุณภาพดี และอร่อยในระดับเดียวกันมีขายที่ตลาดใกล้บ้านก็ไม่เคยมอง นี่ดีนะที่มีสติพิจารณา ทำให้มีเงินเหลือไปกินแอปเปิลเพิ่มได้อีกหลายลูก
... นี่รวบรวมมาแค่ 10 รายการ ถ้าเขียนมาหมด โอ้ว ! เห็นเงินเหลือ ๆ และพี่ไม่ได้บอกว่าวิธีนี้ดีที่สุด ... เอาว่าถ้าใครมีวิธีเจ๋ง ๆ เอามาแบ่งปันกันนะ
และเมื่อยังมีแรง แบ่งเวลาไปหาเงินเพิ่มก็เริ่ดนะฮะ ... และถ้าใครมีวิธีหาเงินแบบเทห์ ๆ เอามาแบ่งปันกันก็ขอบคุณมากนะจ๊ะ
Take Care
ปล. พี่ดีใจที่พี่มีสติในการบริหารเงินได้แบบนี้ ... พี่จึงนำมาเล่า ... ถ้าตรงจริตใคร พี่ดีใจ ... แต่ถ้าไม่ตรงจริต ... พี่ก็ดีใจ ... เพราะพี่ดีใจ ... ที่พันทิปใจดีสร้างเว็ปไซต์ให้พี่ได้มาเล่า
และแน่นอน ... พี่เชื่อมั่นว่าเรื่องราวนี้ ไม่ได้เป็นการลดคุณภาพชีวิต หากแต่ป็นการบริหารสติ สำหรับการไปต่อเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตให้เติบโต แข็งแรงและมั่นคง ... Take Care อีกครั้ง