สวัสดีค่ะ
ช่วงนี้มีปัญหานิดหน่อย ทำให้จิตตกและฟุ้งซ่าน
พยายามหากิจกรรมด้านกีฬาทำ หวังให้ใจเลิกคิด
แต่พอเผลอก็คิดเรื่องเดิมๆตลอด ทำให้เครียด
พอดีได้อ่านข้อความธรรมะที่สอนว่า ให้เรารู้เท่าทันความคิด
คือเราคิดถึง ก็ให้เรารู้ว่าเราคิดถึง
เราโกรธ ก็ให้รู้ว่าตอนนี้เราโกรธ
เราก็พยายามทำตามอยู่ แต่ไม่ค่อยเข้าใจ ว่ามันจะทำให้ใจเราสงบอย่างไร
อย่างถ้าเราอิจฉา เรารู้ว่าเราอิจฉาอยู่ .. แล้วไงอ่ะคะ ไปต่อไม่ถูก
รบกวนท่านที่เข้าใจ ช่วยอธิบายให้คนเขลาแบบเราเข้าใจที
หรือท่านใดมีคำแนะนำเกี่ยวกับการทำใจให้สงบ เลิกฟุ้งซ่าน ช่วยให้คำแนะนำเพิ่มเติมได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
การรู้เท่าทันความรู้สึกตัวเองดีอย่างไรคะ?
ช่วงนี้มีปัญหานิดหน่อย ทำให้จิตตกและฟุ้งซ่าน
พยายามหากิจกรรมด้านกีฬาทำ หวังให้ใจเลิกคิด
แต่พอเผลอก็คิดเรื่องเดิมๆตลอด ทำให้เครียด
พอดีได้อ่านข้อความธรรมะที่สอนว่า ให้เรารู้เท่าทันความคิด
คือเราคิดถึง ก็ให้เรารู้ว่าเราคิดถึง
เราโกรธ ก็ให้รู้ว่าตอนนี้เราโกรธ
เราก็พยายามทำตามอยู่ แต่ไม่ค่อยเข้าใจ ว่ามันจะทำให้ใจเราสงบอย่างไร
อย่างถ้าเราอิจฉา เรารู้ว่าเราอิจฉาอยู่ .. แล้วไงอ่ะคะ ไปต่อไม่ถูก
รบกวนท่านที่เข้าใจ ช่วยอธิบายให้คนเขลาแบบเราเข้าใจที
หรือท่านใดมีคำแนะนำเกี่ยวกับการทำใจให้สงบ เลิกฟุ้งซ่าน ช่วยให้คำแนะนำเพิ่มเติมได้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ