-----------------------ยืมล๊อกอินเพื่อนมาตั้งกระทู้นะครับ------------------------
สวัสดีครับเพื่อนๆพี่น้องชาวพันทิพย์ทุกคน ผมมีเรื่องกลุ่มใจจนล่องลอยเพราะว่าผมมันเป็นผู้ชายสตอและไม่จริงใจ อยากปรึกษาทุกคนครับ
ท้าวความเบื้องต้นครับผมเพิ่งมีแฟนได้ไม่นาน
แล้วเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมรู้สึกอยากดูแลเธอมาก ผมรู้สึกรักเธอมากจนไม่อยากให้เธอเสียความรู้สึกกับผมเลย
แต่ทั้งๆที่ผมพูดแบบนี้ว่าไม่อยากให้เธอเสียความรู้สึกแต่ผมก็ทำให้เธอเสียความรู้สึกประจำเพราะผมเป็นคนพูดไม่ค่อยจะคิด
แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าการเป็นคนไม่คิดอะไรเลยของผมจะทำให้เธอเสียความรู้สึกกับผมขนาดหนัก จนเธอหมดความศรัทธาในตัวผม
จนยากจะเอาคืนกลับมา เธอเป็นคนมีเพื่อนสนิทน้อยครับ และเพื่อนสนิทของเค้าผมก็คุยก็ปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องของเธอมาตลอด
จนวันหนึ่งเธอได้เล่นโทรศัพทย์ผม(ปรกติเราเล่นโทรศัพท์กันได้) แล้วเธอไปเจอข้อความที่ผมคุยกับเพื่อนของเธอ
ประมาณว่าผมเสียใจที่เค้างอนอย่างนู้นอย่างนี้ เอาแต่พร่ำบอกว่ารักแฟนมากไม่อยากให้แฟนเสียใจ จนเพื่อนเค้าคิดว่า
เพื่อนของเธอทำตัวงี่เง่าจนทำให้แฟนเสียใจ(ก็คือผม) แต่จริงๆแล้วผมกลับไม่ได้นึกเลยว่าที่เธอทำแบบนั้น เธอประชดแบบนั้น
เพราะเธอเป็นห่วงผม ไม่อยากให้ผมเหนื่อย ไม่อยากให้ผมกดดันเกี่ยวกับเรื่องของเค้า และผมกลับทำตัวน่าสงสารจนเพื่อนเค้าสงสารผม
พอเธอได้อ่านแชทที่ผมคุยกับเพื่อนของเธอ เธอเลยรู้สึกเสียความศรัทธาในตัวผม แต่ผมลองมาคิดดูแล้ว เธอเคยบอกกับผมมาครั้งหนึ่ง
ว่าคนเป็นแฟนกันก็ต้องปกป้องกัน เรื่องหลายๆเรื่องก็ควรเป็นเรื่องของคนสองคน ไม่ควรให้ไครมาเกี่ยว
แต่พอผมเสียใจผมก็ทำแบบเดิมคือคุยกับเพื่อนของเธออีก ซึ่งแบบนี้ก็เท่ากับผมเอาแต่ปกป้องตัวเอง ไม่เคยนึกถึงความรู้สึกเค้า
ทำให้แฟนกลายเป็นคนที่ดูแย่ในสายตาคนอื่น แฟนผมเลยหมดศรัทธาในผม พอเธอพูดขึ้นมา ผมก็ฉุกคิดได้ว่าก็จริงอย่างที่เค้าพูดทำไมเราไม่ปกป้องเค้า ไม่ทำให้เค้าดูแย่ในสายตาคนอื่น
ผมพูดอะไรไม่ออกเอาแต่ขอโทษเหมือนคนบ้า ผมรู้ว่าความรู้สึกของเธอเปลี่ยนไป เธอไม่ชอบผู้ชายสตอ และ ผู้ชายไม่จริงใจ
ซึ่ง ณ เวลานี้ผมได้มาหมด เธอเสียความรู้สึกจนจะเกลียดผม พอเธอบอกว่า เราไม่น่ารู้จักกันเลย ห่างกันสักพักไหม
เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกเจ็บจุกจนเอ่ยคำพูดไม่ออก รู้สึกอยากตายอยากหนีไปจากตรงนี้ ไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกแล้ว
แต่เพราะเรามีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบเลยยังคิดสั้นไม่ได้ เลยสามารถตั้งสติได้อยู่ ตอนนี้ผมเลยรู้ว่าที่ผ่านมาผมรักเธอมากขนาดไหน
แต่ผมก็ยังรักตัวเองจนทำร้ายเธอ
เธอบอกผมว่าเธอเหนื่อย เหนื่อยจนไม่อยากทนอีกแล้ว เหนื่อยที่ผมมองไม่เห็นว่าเธอรักผม เหนื่อยที่ผมต้องการความรักไม่รู้จักพอ
เหนื่อยที่ผมคิดอะไรเองไม่เป็นจนต้องเสียความรู้สึกอยู่บ่อยครั้ง
ผมเลยขอโอกาสเธออีกครั้ง เธอตอบผมว่า เธอต้องเสียความรู้สึกอีกสักเท่าไหร่ ผมถึงจะเข้าใจเธอสักที
ผมได้แต่ตอบคำเดิมๆว่าจะทำให้ดีที่สุด เธอเลยบอกผมว่าเธอเบื่อจะได้ยินคำนี้
ป.ล. ผมเป็นคนโง่เรื่องความรัก ผมควรทำไงดีจะเอาความรู้สึกดีๆของเธอกลับคืนมา อยากเรียกศรัทธาของเธอคืนมา
ผมไม่อยากเห็นเธอร้องให้อีกแล้ว มีทางไหนบ้างที่ผมจะทำให้เธอได้
ป.ล.2 ขอให้เป็นประเด็นที่ผมคนเดียวนะครับ
อยากได้ความรู้สึกและความไว้ใจของแฟนคืนมา ผมต้องทำยังไงดีครับ
สวัสดีครับเพื่อนๆพี่น้องชาวพันทิพย์ทุกคน ผมมีเรื่องกลุ่มใจจนล่องลอยเพราะว่าผมมันเป็นผู้ชายสตอและไม่จริงใจ อยากปรึกษาทุกคนครับ
ท้าวความเบื้องต้นครับผมเพิ่งมีแฟนได้ไม่นาน
แล้วเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ผมรู้สึกอยากดูแลเธอมาก ผมรู้สึกรักเธอมากจนไม่อยากให้เธอเสียความรู้สึกกับผมเลย
แต่ทั้งๆที่ผมพูดแบบนี้ว่าไม่อยากให้เธอเสียความรู้สึกแต่ผมก็ทำให้เธอเสียความรู้สึกประจำเพราะผมเป็นคนพูดไม่ค่อยจะคิด
แต่ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าการเป็นคนไม่คิดอะไรเลยของผมจะทำให้เธอเสียความรู้สึกกับผมขนาดหนัก จนเธอหมดความศรัทธาในตัวผม
จนยากจะเอาคืนกลับมา เธอเป็นคนมีเพื่อนสนิทน้อยครับ และเพื่อนสนิทของเค้าผมก็คุยก็ปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องของเธอมาตลอด
จนวันหนึ่งเธอได้เล่นโทรศัพทย์ผม(ปรกติเราเล่นโทรศัพท์กันได้) แล้วเธอไปเจอข้อความที่ผมคุยกับเพื่อนของเธอ
ประมาณว่าผมเสียใจที่เค้างอนอย่างนู้นอย่างนี้ เอาแต่พร่ำบอกว่ารักแฟนมากไม่อยากให้แฟนเสียใจ จนเพื่อนเค้าคิดว่า
เพื่อนของเธอทำตัวงี่เง่าจนทำให้แฟนเสียใจ(ก็คือผม) แต่จริงๆแล้วผมกลับไม่ได้นึกเลยว่าที่เธอทำแบบนั้น เธอประชดแบบนั้น
เพราะเธอเป็นห่วงผม ไม่อยากให้ผมเหนื่อย ไม่อยากให้ผมกดดันเกี่ยวกับเรื่องของเค้า และผมกลับทำตัวน่าสงสารจนเพื่อนเค้าสงสารผม
พอเธอได้อ่านแชทที่ผมคุยกับเพื่อนของเธอ เธอเลยรู้สึกเสียความศรัทธาในตัวผม แต่ผมลองมาคิดดูแล้ว เธอเคยบอกกับผมมาครั้งหนึ่ง
ว่าคนเป็นแฟนกันก็ต้องปกป้องกัน เรื่องหลายๆเรื่องก็ควรเป็นเรื่องของคนสองคน ไม่ควรให้ไครมาเกี่ยว
แต่พอผมเสียใจผมก็ทำแบบเดิมคือคุยกับเพื่อนของเธออีก ซึ่งแบบนี้ก็เท่ากับผมเอาแต่ปกป้องตัวเอง ไม่เคยนึกถึงความรู้สึกเค้า
ทำให้แฟนกลายเป็นคนที่ดูแย่ในสายตาคนอื่น แฟนผมเลยหมดศรัทธาในผม พอเธอพูดขึ้นมา ผมก็ฉุกคิดได้ว่าก็จริงอย่างที่เค้าพูดทำไมเราไม่ปกป้องเค้า ไม่ทำให้เค้าดูแย่ในสายตาคนอื่น
ผมพูดอะไรไม่ออกเอาแต่ขอโทษเหมือนคนบ้า ผมรู้ว่าความรู้สึกของเธอเปลี่ยนไป เธอไม่ชอบผู้ชายสตอ และ ผู้ชายไม่จริงใจ
ซึ่ง ณ เวลานี้ผมได้มาหมด เธอเสียความรู้สึกจนจะเกลียดผม พอเธอบอกว่า เราไม่น่ารู้จักกันเลย ห่างกันสักพักไหม
เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกเจ็บจุกจนเอ่ยคำพูดไม่ออก รู้สึกอยากตายอยากหนีไปจากตรงนี้ ไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกแล้ว
แต่เพราะเรามีสิ่งที่ต้องรับผิดชอบเลยยังคิดสั้นไม่ได้ เลยสามารถตั้งสติได้อยู่ ตอนนี้ผมเลยรู้ว่าที่ผ่านมาผมรักเธอมากขนาดไหน
แต่ผมก็ยังรักตัวเองจนทำร้ายเธอ
เธอบอกผมว่าเธอเหนื่อย เหนื่อยจนไม่อยากทนอีกแล้ว เหนื่อยที่ผมมองไม่เห็นว่าเธอรักผม เหนื่อยที่ผมต้องการความรักไม่รู้จักพอ
เหนื่อยที่ผมคิดอะไรเองไม่เป็นจนต้องเสียความรู้สึกอยู่บ่อยครั้ง
ผมเลยขอโอกาสเธออีกครั้ง เธอตอบผมว่า เธอต้องเสียความรู้สึกอีกสักเท่าไหร่ ผมถึงจะเข้าใจเธอสักที
ผมได้แต่ตอบคำเดิมๆว่าจะทำให้ดีที่สุด เธอเลยบอกผมว่าเธอเบื่อจะได้ยินคำนี้
ป.ล. ผมเป็นคนโง่เรื่องความรัก ผมควรทำไงดีจะเอาความรู้สึกดีๆของเธอกลับคืนมา อยากเรียกศรัทธาของเธอคืนมา
ผมไม่อยากเห็นเธอร้องให้อีกแล้ว มีทางไหนบ้างที่ผมจะทำให้เธอได้
ป.ล.2 ขอให้เป็นประเด็นที่ผมคนเดียวนะครับ