เราตอบไม่ได้ ว่าจะอยู่หรือไป . . เราต้องพอ หรือเราแค่ต้องพัก เราควรเลือกทำอะไร ?
งั้น.. เราขอเข้าเรื่องเลยนะ
คือเราชอบคนๆนึงอยู่ (ขอแทนว่าเก้า) เดือนนี้ เมื่อ 1 ปีที่แล้ว เราเจอเก้า และเราก็ชอบเก้ามาก แต่เมื่อเรารู้ว่าเก้ามีแฟนแล้ว เราก็อดที่จะเสียดายไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะคุยต่อ เราคุยกับเก้าเรื่อยๆ เหมือนเพื่อนกันทั่วๆไป แต่มีหลายๆ ช่วงที่เรา ต้องเลิกคุยกันไป เพราะเรารู้สึกผิด (ด้วยความสัมพันธ์นี้ ที่มันมากกว่าเพื่อน แต่ไม่ถึงแฟน ไม่พิเศษ แต่ก็ไม่ธรรมดา) และก็หลายครั้งที่เรายังกลับมาคุยกันอีก . . จนกระทั้ง เรามีแฟน เราสองคนห่างกันมากขึ้น จนเราเลิกกับแฟน แต่ไม่ใช่เพราะเก้านะ วันเวลาผ่านไปนานมากขึ้น เราห่างๆ หายๆ จากกันหลายครั้ง แต่สุดท้าย เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิมได้.. เราไม่คิดจะแย่งเก้ามา เราขออยู่ในจุดนี้ มันโอเคมากแล้ว ไม่คาดหวัง ไม่โหยหา . . จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี เราเริ่มรู้สึกมากขึ้น รู้ตัวอีกที ก็รู้สึกโหยหาเก้าซะแล้ว.. แต่ด้วยเพราะ เก้ามีแฟนอยู่แล้ว เราตัดสินใจ พูดกับเก้า ว่าเราขอห่าง ห่างได้ไม่นาน ก็กลับไปคุยกันเหมือนเดิม คุยปกติ แต่เราก็ยังคงรู้สึกเหมือนเดิม . . และเก้าก็ยังคุยดีเหมือนเดิม เก้าเป็นคนอบอุ่น สุภาพบุษุร นิสัยดี เวลาอยู่ด้วยแล้วสบายใจมาก..
จนกระทั้ง.. เรามีแฟนใหม่ และเลิกอีก (ก็ไม่ใช่เพราะเก้าอีก) แต่หลังจากเลิกครั้งนี้.. เรารู้สึกกับเก้ามากขึ้น มากๆ และเราก็ยังคงชอบเก้าต่อไป จนรู้ว่าเก้ากับแฟน กำลังไม่โอเคกัน ห่างกัน (แต่คงไม่ใช่เพราะเรานะ ระหว่างที่เราคุยกับเก้า เราไม่เคยก้าวก่ายคนของเก้าเลย และไม่ค่อยแสดงอะไรมาก ส่วนมาก คุยไลน์ นานๆเจอกันที ) และเราก็ได้ บอกความรู้สึกทั้งหมดกับเก้าไป " เก้าบอกกับเราว่า ก็ยังรู้สึกดีเหมือนเดิม เหมือนที่เคยบอกไป มีบ้างที่คิดถึงเหมือนกัน แต่ด้วยเพราะเรามีแฟน เก้าก็เลยไม่อะไร " หลังจากนั้นแหละ เราทุ่มความรู้สึกเข้าหาเก้าอย่างเต็มๆ และเราก็คาดหวังละด้วย เราเขียนไดอารี่ บอกความรู้สึกตั้งแต่วันแรก และทั้งหมดที่มี ส่งไปให้เก้า..
และเดือนนี้ ปีนี้ 2 ปีแล้ว ที่เรายังคงรู้สึกกับเก้าเหมือนเดิม และมันมากขึ้นเรื่อยๆ ส่วนเก้ายังคุยดีเหมือนเดิม และคุยมากขึ้นจากเดิมอีกด้วย บางครั้งทำให้เรามีหวัง ทำให้เรารู้สึกดี ทำให้เรามีความสุขมากๆ และก็ทำให้เรา ทุกข์มากๆ เช่นกัน.. ด้วยเพราะเก้ามีคนอยู่ในใจ " เก้าบอกว่า แต่ก็ไม่ได้อะไร " และ .. ทุกครั้งที่เก้าเพ้อหาคนนั้น ความรู้สึกเรายิ่งดับมากขึ้น เจ็บ ทรมานใจมาก บางครั้งเราจะเอาตัวเองออกมา เก้าก็ทำเหมือนสนใจ จากเดิมๆที่ไม่ค่อยถาม ไม่ชวนคุย กับตรงข้ามกันหมดเลย มันเลยทำให้เราใจอ่อน เดินออกมาไม่ไหว , , จนตอนนี้ เราไม่รู้ว่า เราควรทำยังไงดี ไม่รู้ว่า อยากหยุด หรือเราแค่อ่อนล้าเฉยๆ หรือจริงๆ เราเป็นของตาย ? ไม่มีหวัง ปลายทางก็ไม่มี หรือสุดท้ายตลอดเวลา 2 ปี ที่เราคุยกัน ก็แค่เพื่อนคนๆนึง ในสายตา ..
ปล.แฟนคนล่าสุดตามง้อ เราไม่กลับไป เราไม่ได้รัก เราไม่ได้รู้สึก เราไม่สนใจอะไรเลย.. แต่เราดันมาวิ่งตามเก้า ตามมากๆ ตามอยู่ฝ่ายเดียว หลายครั้งที่หยุด แต่ก็วิ่งต่อ จนเหนื่อยมากๆ
" คนที่เรารัก เขาก็ไม่สนใจ "
" คนที่รักเรา เราก็ไม่สนใจ "
ความสัมพันธ์นี้ แค่เพื่อน หรือ แค่ของตาย ?
งั้น.. เราขอเข้าเรื่องเลยนะ
คือเราชอบคนๆนึงอยู่ (ขอแทนว่าเก้า) เดือนนี้ เมื่อ 1 ปีที่แล้ว เราเจอเก้า และเราก็ชอบเก้ามาก แต่เมื่อเรารู้ว่าเก้ามีแฟนแล้ว เราก็อดที่จะเสียดายไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะคุยต่อ เราคุยกับเก้าเรื่อยๆ เหมือนเพื่อนกันทั่วๆไป แต่มีหลายๆ ช่วงที่เรา ต้องเลิกคุยกันไป เพราะเรารู้สึกผิด (ด้วยความสัมพันธ์นี้ ที่มันมากกว่าเพื่อน แต่ไม่ถึงแฟน ไม่พิเศษ แต่ก็ไม่ธรรมดา) และก็หลายครั้งที่เรายังกลับมาคุยกันอีก . . จนกระทั้ง เรามีแฟน เราสองคนห่างกันมากขึ้น จนเราเลิกกับแฟน แต่ไม่ใช่เพราะเก้านะ วันเวลาผ่านไปนานมากขึ้น เราห่างๆ หายๆ จากกันหลายครั้ง แต่สุดท้าย เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิมได้.. เราไม่คิดจะแย่งเก้ามา เราขออยู่ในจุดนี้ มันโอเคมากแล้ว ไม่คาดหวัง ไม่โหยหา . . จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี เราเริ่มรู้สึกมากขึ้น รู้ตัวอีกที ก็รู้สึกโหยหาเก้าซะแล้ว.. แต่ด้วยเพราะ เก้ามีแฟนอยู่แล้ว เราตัดสินใจ พูดกับเก้า ว่าเราขอห่าง ห่างได้ไม่นาน ก็กลับไปคุยกันเหมือนเดิม คุยปกติ แต่เราก็ยังคงรู้สึกเหมือนเดิม . . และเก้าก็ยังคุยดีเหมือนเดิม เก้าเป็นคนอบอุ่น สุภาพบุษุร นิสัยดี เวลาอยู่ด้วยแล้วสบายใจมาก..
จนกระทั้ง.. เรามีแฟนใหม่ และเลิกอีก (ก็ไม่ใช่เพราะเก้าอีก) แต่หลังจากเลิกครั้งนี้.. เรารู้สึกกับเก้ามากขึ้น มากๆ และเราก็ยังคงชอบเก้าต่อไป จนรู้ว่าเก้ากับแฟน กำลังไม่โอเคกัน ห่างกัน (แต่คงไม่ใช่เพราะเรานะ ระหว่างที่เราคุยกับเก้า เราไม่เคยก้าวก่ายคนของเก้าเลย และไม่ค่อยแสดงอะไรมาก ส่วนมาก คุยไลน์ นานๆเจอกันที ) และเราก็ได้ บอกความรู้สึกทั้งหมดกับเก้าไป " เก้าบอกกับเราว่า ก็ยังรู้สึกดีเหมือนเดิม เหมือนที่เคยบอกไป มีบ้างที่คิดถึงเหมือนกัน แต่ด้วยเพราะเรามีแฟน เก้าก็เลยไม่อะไร " หลังจากนั้นแหละ เราทุ่มความรู้สึกเข้าหาเก้าอย่างเต็มๆ และเราก็คาดหวังละด้วย เราเขียนไดอารี่ บอกความรู้สึกตั้งแต่วันแรก และทั้งหมดที่มี ส่งไปให้เก้า..
และเดือนนี้ ปีนี้ 2 ปีแล้ว ที่เรายังคงรู้สึกกับเก้าเหมือนเดิม และมันมากขึ้นเรื่อยๆ ส่วนเก้ายังคุยดีเหมือนเดิม และคุยมากขึ้นจากเดิมอีกด้วย บางครั้งทำให้เรามีหวัง ทำให้เรารู้สึกดี ทำให้เรามีความสุขมากๆ และก็ทำให้เรา ทุกข์มากๆ เช่นกัน.. ด้วยเพราะเก้ามีคนอยู่ในใจ " เก้าบอกว่า แต่ก็ไม่ได้อะไร " และ .. ทุกครั้งที่เก้าเพ้อหาคนนั้น ความรู้สึกเรายิ่งดับมากขึ้น เจ็บ ทรมานใจมาก บางครั้งเราจะเอาตัวเองออกมา เก้าก็ทำเหมือนสนใจ จากเดิมๆที่ไม่ค่อยถาม ไม่ชวนคุย กับตรงข้ามกันหมดเลย มันเลยทำให้เราใจอ่อน เดินออกมาไม่ไหว , , จนตอนนี้ เราไม่รู้ว่า เราควรทำยังไงดี ไม่รู้ว่า อยากหยุด หรือเราแค่อ่อนล้าเฉยๆ หรือจริงๆ เราเป็นของตาย ? ไม่มีหวัง ปลายทางก็ไม่มี หรือสุดท้ายตลอดเวลา 2 ปี ที่เราคุยกัน ก็แค่เพื่อนคนๆนึง ในสายตา ..
ปล.แฟนคนล่าสุดตามง้อ เราไม่กลับไป เราไม่ได้รัก เราไม่ได้รู้สึก เราไม่สนใจอะไรเลย.. แต่เราดันมาวิ่งตามเก้า ตามมากๆ ตามอยู่ฝ่ายเดียว หลายครั้งที่หยุด แต่ก็วิ่งต่อ จนเหนื่อยมากๆ
" คนที่เรารัก เขาก็ไม่สนใจ "
" คนที่รักเรา เราก็ไม่สนใจ "