เช้าหน่อยนะไม่รู้ทำไมเราอยากตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา
เราจะพยายามเขียนให้สั้น อยากขอความเห็นตามหัวข้อกระทู้เลย ถ้าใครขี้เกียจอ่านตอบเราแค่นั้นก็พอ
คือเราอ่ะเป็นคนค่อนข้างติดเพื่อน ไม่ชอบไปไหนคนเดียว ไม่ชอบอยู่บ้าน เราเข้ากับคนอื่นง่าย แล้วก็ไว้ใจคนง่ายด้วย
ตอนมอปลาย(โรงเรียนหญิงล้วน)กลุ่มเรามีกันสิบคน ณ ตอนนั้นเราเชื่อมาตลอดเลยว่าอะไรจะแย่ขนาดไหน แต่เรามีเพื่อนที่ดี
เราเคยสนิทกับเพื่อนคนหนึ่งมันจะคอยช่วยเราเวลามีเรื่องหรือทะเลอะกับใครๆ เราโดดเข้าแถวกับมันทุกเช้า วิ่งหนีครู โดนลงโทษมาด้วยกัน จนกระทั่งตอน ม6 ที่มันมีแฟน หลายอย่างก็เปลี่ยนไป มันชอบยืมตังเพื่อนคนอื่นๆ ทุกครั้งที่จะไปไหนมันก็จะพาแฟนมันมาด้วยตลอด(อยู่คนละโรงเรียนนะ แต่โรงเรียนใกล้กัน) ทุกครั้งที่มันทะเลอะกัน เราก็จะรีบพุ่งตัวไปหามันทันที แต่พอมันดีกันเราก็จะกลายเป็นแค่ลมในสายตามัน คือก็ไม่รู้ว่ามองเพื่อนแง่ร้ายไปป่าว แต่เหตุการณ์มันเกิดขึ้นบ่อยซ้ำๆ แบบบางทีเราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเอาเงินไปเที่ยวกับแฟนแทนที่จะเอาเงินมาคืนเพื่อน เหมือนถ้าวันนี้เพื่อนชวนไปข้างนอกแต่แฟนไม่ว่างมาด้วยมันก็จะไม่ออกมา(จะบอกไม่มีตังทำนองนั้น) และทุกครั้งที่มันชวนเราออกไปด้วยก็จะอารมณ์ว่า "วันนี้ขอยืมตังหน่อยสิ" หลังๆเราเลยไม่ได้ยุ่งกับมันเท่าไร
เพื่อนคนต่อมามันเป็นคนง่ายๆ ชวนไปไหนก็จะไปด้วยตลอด มีครั้งหนึ่งที่เพื่อนคนแรกชวนเราไปเรียนพิเศษ จนเราจ่ายเงินเสร็จแล้วมันก็มาบอกว่าไม่มีเงินว่ะไม่เรียนแล้ว(งงป่ะแล้วจะมาชวนลงทำไม) เพื่อนคนนี้ก็อาสามาเรียนกับเรา มันค่อยทำการบ้านให้เรา เก็บชีทให้ พ่อมันจะไปส่งเราที่บ้านทุกเย็น(ทางผ่านนะ) จนเราเข้าปี1 เราได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งที่มันอ้างว่าเป็นแฟนเก่า ปรากฎว่าผู้ชายคนนี้เคยเจอมันแค่สองครั้ง และทุกอย่างสารพัดเรื่องที่มันเคยบอกล้วนแต่โกหก ตอนแรกเราพยายามมากมองว่าเออคงจะแบบอยากโม้ แต่มันไม่ใช่เรื่องเดียวที่เราจับได้ มันยังโกหกแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆยาวนานมาจนวันนี้
ส่วนเพื่อนคนอื่นในกลุ่มเราก็ไม่รู้อะไรยังไง 4 ปีผ่านมา เรากลายเป็นคนที่ถูกลืมไปไหนก็ไม่มีคนชวน ทักไปก็เหมือนตอบส่งๆ ยิ่งเราเงียบไปคนอื่นก็ยิ่งไม่แคร์ คือเราก็ยังมีเพื่อนข้างนอกอีกเยอะนะ แต่บางทีมันก็เสียดายความรู้สึกดีๆที่ผ่านมา แล้วก็เสียใจเวลาเปิดดูโซเชียลอะไรแล้วพวกมันอยู่ด้วยกัน เราก็ไม่รู้ว่าสาเหตุเริ่มจากอะไร เราอาจนิสัยไม่ดีหรือทำไรให้คนหมู่มากไม่พอใจ แต่มีคนบอกเราว่าถ้าเพื่อนสนิทกันจริงไม่ทำแบบนี้ มันเหมือนว่าเราต้องตัดเพื่อนทั้งหมดนี้แล้วใช่ไหม? คือเคยเคลียร์ปัญหานี้นะว่าเพราะอะไรทำไม มันก็บอกลืมอ้างเหตุผลร้อยแปดขึ้นมาแต่พอวันต่อไปก็แบบนี้อีก จนเรารู้สึกว่าควรพอละกับเพื่อนแบบนี้
เวลาจะตัดใครออกจากชีวิตทำได้กันง่ายๆเลยเหรอ? เสียดายเวลากับความทรงจำมั๊ย?
เราจะพยายามเขียนให้สั้น อยากขอความเห็นตามหัวข้อกระทู้เลย ถ้าใครขี้เกียจอ่านตอบเราแค่นั้นก็พอ
คือเราอ่ะเป็นคนค่อนข้างติดเพื่อน ไม่ชอบไปไหนคนเดียว ไม่ชอบอยู่บ้าน เราเข้ากับคนอื่นง่าย แล้วก็ไว้ใจคนง่ายด้วย
ตอนมอปลาย(โรงเรียนหญิงล้วน)กลุ่มเรามีกันสิบคน ณ ตอนนั้นเราเชื่อมาตลอดเลยว่าอะไรจะแย่ขนาดไหน แต่เรามีเพื่อนที่ดี
เราเคยสนิทกับเพื่อนคนหนึ่งมันจะคอยช่วยเราเวลามีเรื่องหรือทะเลอะกับใครๆ เราโดดเข้าแถวกับมันทุกเช้า วิ่งหนีครู โดนลงโทษมาด้วยกัน จนกระทั่งตอน ม6 ที่มันมีแฟน หลายอย่างก็เปลี่ยนไป มันชอบยืมตังเพื่อนคนอื่นๆ ทุกครั้งที่จะไปไหนมันก็จะพาแฟนมันมาด้วยตลอด(อยู่คนละโรงเรียนนะ แต่โรงเรียนใกล้กัน) ทุกครั้งที่มันทะเลอะกัน เราก็จะรีบพุ่งตัวไปหามันทันที แต่พอมันดีกันเราก็จะกลายเป็นแค่ลมในสายตามัน คือก็ไม่รู้ว่ามองเพื่อนแง่ร้ายไปป่าว แต่เหตุการณ์มันเกิดขึ้นบ่อยซ้ำๆ แบบบางทีเราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเอาเงินไปเที่ยวกับแฟนแทนที่จะเอาเงินมาคืนเพื่อน เหมือนถ้าวันนี้เพื่อนชวนไปข้างนอกแต่แฟนไม่ว่างมาด้วยมันก็จะไม่ออกมา(จะบอกไม่มีตังทำนองนั้น) และทุกครั้งที่มันชวนเราออกไปด้วยก็จะอารมณ์ว่า "วันนี้ขอยืมตังหน่อยสิ" หลังๆเราเลยไม่ได้ยุ่งกับมันเท่าไร
เพื่อนคนต่อมามันเป็นคนง่ายๆ ชวนไปไหนก็จะไปด้วยตลอด มีครั้งหนึ่งที่เพื่อนคนแรกชวนเราไปเรียนพิเศษ จนเราจ่ายเงินเสร็จแล้วมันก็มาบอกว่าไม่มีเงินว่ะไม่เรียนแล้ว(งงป่ะแล้วจะมาชวนลงทำไม) เพื่อนคนนี้ก็อาสามาเรียนกับเรา มันค่อยทำการบ้านให้เรา เก็บชีทให้ พ่อมันจะไปส่งเราที่บ้านทุกเย็น(ทางผ่านนะ) จนเราเข้าปี1 เราได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งที่มันอ้างว่าเป็นแฟนเก่า ปรากฎว่าผู้ชายคนนี้เคยเจอมันแค่สองครั้ง และทุกอย่างสารพัดเรื่องที่มันเคยบอกล้วนแต่โกหก ตอนแรกเราพยายามมากมองว่าเออคงจะแบบอยากโม้ แต่มันไม่ใช่เรื่องเดียวที่เราจับได้ มันยังโกหกแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆยาวนานมาจนวันนี้
ส่วนเพื่อนคนอื่นในกลุ่มเราก็ไม่รู้อะไรยังไง 4 ปีผ่านมา เรากลายเป็นคนที่ถูกลืมไปไหนก็ไม่มีคนชวน ทักไปก็เหมือนตอบส่งๆ ยิ่งเราเงียบไปคนอื่นก็ยิ่งไม่แคร์ คือเราก็ยังมีเพื่อนข้างนอกอีกเยอะนะ แต่บางทีมันก็เสียดายความรู้สึกดีๆที่ผ่านมา แล้วก็เสียใจเวลาเปิดดูโซเชียลอะไรแล้วพวกมันอยู่ด้วยกัน เราก็ไม่รู้ว่าสาเหตุเริ่มจากอะไร เราอาจนิสัยไม่ดีหรือทำไรให้คนหมู่มากไม่พอใจ แต่มีคนบอกเราว่าถ้าเพื่อนสนิทกันจริงไม่ทำแบบนี้ มันเหมือนว่าเราต้องตัดเพื่อนทั้งหมดนี้แล้วใช่ไหม? คือเคยเคลียร์ปัญหานี้นะว่าเพราะอะไรทำไม มันก็บอกลืมอ้างเหตุผลร้อยแปดขึ้นมาแต่พอวันต่อไปก็แบบนี้อีก จนเรารู้สึกว่าควรพอละกับเพื่อนแบบนี้