สวัสดี นี่เป็นกระทู้แรกของเราแหละ ถ้าไม่เข้าใจยังไงก้ะขอโทดด้วยน่ะ55
เรากับแฟนเราอายุห่างกัน8ปี (เยอะใช่มั้ยล่า)
คือ เราอ่ะเป็นผญ.ที่ไม่หวานเลย ไม่กล้าแสดงออก ขี้ลืมเข้าข่ายอัลไซเมอ55 จิตตกบ่อย บ้าๆบอๆ ขี้งอล งี่เง่า เบื่อง่าย จุดเดือดต่ำ มีความเป็นตัวของตัวเองสูง เป็นคนคิดเยอะเป็นพิธีมากก~ ก็เราเป็นแบบนี้นี่เนอะ ผช.คนไหนก้ะไม่อยากได้เป็นแฟน มีแฟนมาก้ะหลายคนอยู่ แค่ไม่มีเคยมีใครจิงจังด้วยเลยอ้ะ อยากมีโม้เม้นแบบคนอื่นบ้างเน้อะ แบบคบกันเป็นปีๆ55 นอกเรื่องมาเยอะละเข้าเรื่องๆๆ
เรากับแฟนเก่าเป็นคนกทม. แต่เราอ่ะเพิ่งย้ายไปเรียนที่ต่างจังหวัด วันสงกรานต์เราเจอกันวันแรก55ที่ต่างจังหวัดนี่แหละ พอคุยๆกันได้1เดือน เราก้ะตัดสินใจเป็นแฟนกัน เราก้ะไม่รุ้เหตุผลนะว่าเพราะอะไร หรือเพราะเราคิดเยอะเองน่ะ55 แต่ที่รู้ๆคือคุยด้วยแล้วรุ้สึกดี มีความสุข
พอเปิดเทอมเราก็เริ่มไม่ว่างอยู่แต่กับกลุ่มเพื่อน ขี้เกียดโน่นนี่นั่น เราคบกันได้2เดือนกว่าเอง เลิกกันบ่อยมาก จนล่าสุด เรารู้สึกแปลกๆ คิดไรเยอะแยะไปหมดทั้งเราทั้งแฟนต่างคนต่างไม่ว่าง เราหาคนคุยเรื่อยแต่ก้ะไม่มี (ความคิดชั่ววูบนี่แย่เนอะ) บางทีเราก็เหงาอยากมีคนดูแลอยู่ใกล้ๆจนลืมสนใจแฟน เราเรื่อมเหวี่ยงบ้าง ไม่มีเวลาให้เเฟนบ้าง ไม่สนใจแฟนบ้าง พอทะเลาะกันเราก้ะจะเงียบหายไปเป็นวันๆโดยที่ไม่รู้สึกอะไรเลย จนวันนึงแฟนถามเราว่าอยากเลิกมั้ย คือตอนนั้นสมองเราคิดอะไรเยอะแยะไปหมด อีกใจก็อยากเลิก อีกใจก็ไม่อยาก "ถ้าคนมันไม่อยากเลิกมันก็ตอบว่าไม้เลิกไปนานละ" ไม่ใช่ว่าเราอยากเลิกหรอก แต่เราคิดนาน เรากลัวว่าเราจะทำอะไรแย่ๆ กลัวเค้ารับนิสัยเราไม่ได้(เรื่องนี้ทะเลาะบ่อย) บลาๆๆๆเยอะไปไหนคิดทีวิเคราะห์เหตุการณ์ประวัติศาสตร์ได้ทุกยุคทุกสมัยพอดี เอาเป็นว่าสุดท้ายเราก็เลิกกัน.. มันเป็นอะไรที่คิดถึงเขามาก บางทีก้ะชาๆอ่ะพยายามหาคนคุยด้วยแล้วก็ไม่เลิกคิดถึงเค้าอยู่ดี จนเค้าโทรมาขอคืนดี ขอกลับมาคบอีกครั้ง เราไม่ตอบเราคิดเยอะอีกแล้ว เรากลัวกลัวมันจะเป็นเหมือนเดิม กลัวทุกๆเรื่อง
.....กลัวที่สุดคงเป็นคำว่ารักแท้แพ้ระยะทาง มีคนเคยบอกว่าถ้าคนเรารักกันจริงอะไรๆก็ทำให้ใจคนเราแยกออกจากกันได้ สำหรับเราคงแย่ มีอะไรดีมั่งง.....
ยาวยืดไปหน่อย วนไปวนมา ขออภัยด้วยน้ะคับบ Restartดีมั้ยล่าาา
Restart ดีมั้ย???
เรากับแฟนเราอายุห่างกัน8ปี (เยอะใช่มั้ยล่า)
คือ เราอ่ะเป็นผญ.ที่ไม่หวานเลย ไม่กล้าแสดงออก ขี้ลืมเข้าข่ายอัลไซเมอ55 จิตตกบ่อย บ้าๆบอๆ ขี้งอล งี่เง่า เบื่อง่าย จุดเดือดต่ำ มีความเป็นตัวของตัวเองสูง เป็นคนคิดเยอะเป็นพิธีมากก~ ก็เราเป็นแบบนี้นี่เนอะ ผช.คนไหนก้ะไม่อยากได้เป็นแฟน มีแฟนมาก้ะหลายคนอยู่ แค่ไม่มีเคยมีใครจิงจังด้วยเลยอ้ะ อยากมีโม้เม้นแบบคนอื่นบ้างเน้อะ แบบคบกันเป็นปีๆ55 นอกเรื่องมาเยอะละเข้าเรื่องๆๆ
เรากับแฟนเก่าเป็นคนกทม. แต่เราอ่ะเพิ่งย้ายไปเรียนที่ต่างจังหวัด วันสงกรานต์เราเจอกันวันแรก55ที่ต่างจังหวัดนี่แหละ พอคุยๆกันได้1เดือน เราก้ะตัดสินใจเป็นแฟนกัน เราก้ะไม่รุ้เหตุผลนะว่าเพราะอะไร หรือเพราะเราคิดเยอะเองน่ะ55 แต่ที่รู้ๆคือคุยด้วยแล้วรุ้สึกดี มีความสุข
พอเปิดเทอมเราก็เริ่มไม่ว่างอยู่แต่กับกลุ่มเพื่อน ขี้เกียดโน่นนี่นั่น เราคบกันได้2เดือนกว่าเอง เลิกกันบ่อยมาก จนล่าสุด เรารู้สึกแปลกๆ คิดไรเยอะแยะไปหมดทั้งเราทั้งแฟนต่างคนต่างไม่ว่าง เราหาคนคุยเรื่อยแต่ก้ะไม่มี (ความคิดชั่ววูบนี่แย่เนอะ) บางทีเราก็เหงาอยากมีคนดูแลอยู่ใกล้ๆจนลืมสนใจแฟน เราเรื่อมเหวี่ยงบ้าง ไม่มีเวลาให้เเฟนบ้าง ไม่สนใจแฟนบ้าง พอทะเลาะกันเราก้ะจะเงียบหายไปเป็นวันๆโดยที่ไม่รู้สึกอะไรเลย จนวันนึงแฟนถามเราว่าอยากเลิกมั้ย คือตอนนั้นสมองเราคิดอะไรเยอะแยะไปหมด อีกใจก็อยากเลิก อีกใจก็ไม่อยาก "ถ้าคนมันไม่อยากเลิกมันก็ตอบว่าไม้เลิกไปนานละ" ไม่ใช่ว่าเราอยากเลิกหรอก แต่เราคิดนาน เรากลัวว่าเราจะทำอะไรแย่ๆ กลัวเค้ารับนิสัยเราไม่ได้(เรื่องนี้ทะเลาะบ่อย) บลาๆๆๆเยอะไปไหนคิดทีวิเคราะห์เหตุการณ์ประวัติศาสตร์ได้ทุกยุคทุกสมัยพอดี เอาเป็นว่าสุดท้ายเราก็เลิกกัน.. มันเป็นอะไรที่คิดถึงเขามาก บางทีก้ะชาๆอ่ะพยายามหาคนคุยด้วยแล้วก็ไม่เลิกคิดถึงเค้าอยู่ดี จนเค้าโทรมาขอคืนดี ขอกลับมาคบอีกครั้ง เราไม่ตอบเราคิดเยอะอีกแล้ว เรากลัวกลัวมันจะเป็นเหมือนเดิม กลัวทุกๆเรื่อง
.....กลัวที่สุดคงเป็นคำว่ารักแท้แพ้ระยะทาง มีคนเคยบอกว่าถ้าคนเรารักกันจริงอะไรๆก็ทำให้ใจคนเราแยกออกจากกันได้ สำหรับเราคงแย่ มีอะไรดีมั่งง.....
ยาวยืดไปหน่อย วนไปวนมา ขออภัยด้วยน้ะคับบ Restartดีมั้ยล่าาา