เกลียดตัวเองที่เป็นคน sensitive กับความรักมากเกินไป ใครเป็นมั่ง

เหมือนเป็นคนไวต่อความรู้สึก อีกด้านนึงก็ต้องการการเอาใจใส่ดูแลอยู่ตลอดเวลา อยากเจอรักดีๆ ซึ่งตรงนี้ผมเชื่อว่าทุกคนก็ฝันแบบเดียวกัน แต่ทำไมมองไปรอบๆ ตัวผม คนอื่นเค้าไม่เป็นเอามากเหมือนผม ผมจะหวัง จะคิดมาก ผมจะคิดอยู่เสมอว่าความรักที่เข้าหาเราเป็นความรักที่บริสุทธิ์ จริงใจ แต่ทำไมมีแต่ความผิดหวัง ผมก็มีครอบครัวที่อบอุ่นนะ มีความรักแบบครอบครัวไม่บกพร่อง แต่ด้านนึงมันต้องการความรักอีกรูปแบบนึงที่ไม่ใช่ครอบครัวไง บอกอย่างนึงคือความรักของผมเป็นรักที่ค่อนข้างปกปิด คือผมไม่ได้ชอบผู้หญิง พอเป็นแบบนี้ความรักยิ่งถูกจำกัดมากขึ้น เกย์ส่วนใหญ่มีแต่ง่ายๆ จะหาจริงจังหายาก ผมจะขอระบายละกัน ขออนุญาตใช้พื้นที่ครับ

ตอนนี้ก็กำลังดูๆ กับคนคนนึง ตอนแรกก็คิดว่าเค้าจะเป็นเหมือนคนที่เราหวัง แต่กลับไม่เป็นอย่างนั้น ไปไหนมาไหนบางครั้งก็เดินห่างๆ กลัวเพื่อนเห็น (เค้าไม่เปิดเผยครับ) เค้าบอกว่าเค้าไม่โรแมนติก เราก็โอเค ไม่โรแมนติก แต่อยากให้เห็นเราในสายตาเธอได้มั้ย ให้เห็นเรามีตัวตน มีชีวิต มีความรู้สึก อย่าเห็นเราเป็นอากาศ แคร์ความรู้สึกเราบ้าง อย่าทิ้งขว้างกันจะได้มั้ย .. บางครั้งเราก็มีตัดพ้อบ้าง เค้าก็บอกว่าเราคิดมาก แล้วสุดท้ายผมต้องวางตัวยังไง หรือว่าผมเป็นคน sensitive กับเรื่องพวกนี้มากไป คนทั่วไปจะไม่คิดอะไรมากใช่มั้ย หรือผมควรทำยังไง