เดินดูชีวิตผู้คนในชุมชนแออัด (สลัมคนผิวดำในแอฟริกาใต้) อีกด้านหนึ่งของสังคม / เดินในสลัมเป็นความเสี่ยงส่วนบุคคล!

กระทู้สนทนา

บ้าน บันทึกนักเดินทาง เที่ยวต่างประเทศ หน้าต่างโลก ประเทศแอฟริกาใต้

กระทู้นี้หมูน่อย พ่ะน่ะ ขอนำเสนออีกด้านหนึ่งของสังคม โดยพาท่านผู้อ่านไปดูชีวิตผู้คนในชุมชนแออัด ( สลัม )
ชื่อ ชุมชนแลงก้า เมืองเคปทาวน์ ประเทศแอฟริกาใต้

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เคปทาวน์ แอฟริกาใต้

เคปทาวน์ ด้านสวยงาม ท่านใดชอบธรรมชาติ วิวทิวทัศน์ อากาศดี อาหารอร่อย ราคาไม่แพง ที่นี่มีให้ครบหมด
ย่านที่พัฒนาแล้วมักจะเป็นโซนคนผิวขาวอาศัยอยู่ เหมือนเมืองในยุโรป นักท่องเที่ยวเยอะ โซนนักท่องเที่ยวมีความปลอดภัย
สามารถหาอ่านรีวิวเคปทาวน์ได้ มีหลายท่านรีวิวสถานที่ต่างๆไว้ในพันทิป ที่พัก ที่เที่ยว ร้านอาหาร ค่าใช้จ่ายต่างๆ ฯลฯ

........................................................................

อีกด้านหนึ่งของสังคม...

ไม่ค่อยได้เห็นรีวิวสถานที่แนวนี้บ่อยนัก เลยขอนำเสนอภาพชีวิตจริงของคนผิวดำในแอฟริกาใต้ มาให้ได้ชมกัน
ถ่ายเท่าที่จะถ่ายได้เด้อพี่น้อง คนในชุมชนฯไม่ได้ยินดีอะไรนักที่มีคนมาถ่ายรูป (เหมือนกับเห็นพวกเขาเป็นอะไรสักอย่าง )
หลายครั้งที่คนในชุมชนฯบอกว่าห้ามถ่าย ก็ไม่ได้ถ่ายมา ถ่ายในส่วนที่ให้ถ่ายได้เท่านั้น นทท.ควรเคารพสิทธิของเจ้าบ้านด้วย
* การไปเดินดูชีวิตผู้คนในชุมชนฯ ไม่ใช่ไปเอาความสนุก แต่เราไปเพื่อเรียนรู้ชีวิตเพื่อนมนุษย์ร่วมโลกใบนี้

ชุมชนแออัดคนผิวดำในเคปทาวน์ เรียกให้เข้าใจง่ายๆก็เหมือนกับสลัมในบ้านเรา ที่เคปทาวน์มีหลายชุมชนฯ
บริษัททัวร์ต่างๆในเคปทาวน์ให้บริการพาทัวร์ชุมชนหลายเจ้า ราคา 500-1000 แรนด์/คน (1200-2400 บาท/คน) ราคาแตกต่างกันไป
ไกด์ที่พาไปวันนี้เป็นคนในพื้นที่ อาศัยอยู่ในชุมชนฯ เนื่องจากไม่อยากไปกับบริษัททัวร์ คนเยอะและไม่เป็นส่วนตัว
เลยจ้างไกด์ไปเองดีกว่า สนใจตรงไหนหรือจะอยู่นานแค่ไหนก็แล้วแต่เรา ไม่กำหนดเวลา ไม่เร่งรีบ
* ไปกับบริษัททัวร์ - ปลอดภัย ไปเป็นกรุ๊ป คนเยอะ เห็นไม่ทั่ว
* ไปเองกับไกด์ส่วนตัว - มีความเสี่ยง ต้องระมัดระวังตัว , เห็นทั่วถึงทุกที่

ก่อนเดินทางไม่กี่วัน ไกด์เมลล์ไปบอกว่าชุมชนฯ Khayelitsha ที่จะพาไปตอนแรกนั้นต้องขอยกเลิก เนื่องจากนักท่องเที่ยวโดนปล้น
ตำรวจขอร้องมา ให้เปลี่ยนเส้นทางเพื่อความปลอดภัยแก่นทท. เลยตกลงกันใหม่ว่าจะไปอีกที่แทนคือที่ Langa
* Khayelitsha มีประชากรสองล้านกว่าคน มีทั้งย่านอันตรายและไม่อันตราย กว้างใหญ่ไพศาลมาก เหมือนเมืองๆหนึ่งเลย

เลยเปลี่ยนไปที่ชุมชนฯ Langa แทน, อยู่ระหว่างทางจากแอร์พอร์ตไปตัวเมืองเคปทาวน์, ห่างจากวอเตอร์ฟรอนท์ 20-25 นาที
Langa เป็นสลัมเก่าแก่ที่สุดในแอฟริกาใต้ คนไม่เยอะมาก, อาชญากรรมมี แต้ไม่มากเหมือนที่อื่น แต่ก็ต้องระมัดระวังตัวเอง

♦ไกด์ท้องถิ่นหาจาก tripadvisor ไกด์ที่ใช้บริการ ถ้าแนะนำไปอาจจะเห็นไม่เหมือนกันก็ได้ เราโอเคแต่คนอื่นไม่โอเค
ขออนุญาตไม่แนะนำเฉพาะเจาะจง ท่านที่สนใจต้องหาไกด์เอาเองเด้อ

L A N G A T O W N S H I P

- ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 1923, ก่อตั้งก่อนที่จะมีนโยบายแบ่งแยกสีผิวในแอฟริกาใต้และยาวนานมาถึงปัจจุบัน
- Langa แปลว่า ดวงอาทิตย์ แต่ชื่อชุมชนนั้นมาจากชื่อของนักต่อสู้ต่อต้านรัฐบาลในอดีต Langalibalele
- ชุมชนแลงก้าปัจจุบันมีประชากรประมาณ 5-6 หมื่นคน
- เมื่อก่อนมีสำนักงานกรมแรงงาน , ผู้ชายที่มาจากท้องถิ่นอื่นเพื่อมาขายแรงงาน ต้องมาแสตมป์พาสปอร์ตที่นี่
มีการสร้างอาคารให้แรงงานต่างด้าวพักพิง, จำกัดเพียงแรงงานชายผิวดำที่อนุญาตให้อาศัยอยู่ที่นี่,
ภรรยาและครอบครัวแยกให้อยู่ต่างหากอีกเมือง, ต่อมาให้อยู่ด้วยกันได้
- รัฐบาลเริ่มเข้ามาจัดระเบียบที่พักอาศัย , มีศูนย์วัฒนธรรมชุมชน, โรงเรียนอนุบาล, ประถมและมัธยม, คลินิก ฯลฯ
- ชาวชุมชนมีอาชีพใช้แรงงาน ทำงานตามฟาร์ม ห้างร้านต่างๆ โรงงาน ท่าเรือ ฯลฯ
- รายได้เฉลี่ยต่อหัว 5000 - 6000 บาท / เดือน
- ระบบไฟเป็นแบบบัตรเติมเงิน เหมือนบัตรเติมเงิน ใช้ครบหมดเงินไฟก็ตัด
- บางบ้านมีประปา, บางบ้านไม่มี ต้องเอาถังไปรองน้ำเอง
- บางบ้านมีงานประจำ พอมีรายได้ สภาพบ้านเรือนก็ดีขึ้นตามฐานะ
- อาชญากรรมและยาเสพติดยังมีอยู่ แต่น้อยลงกว่าเมื่อก่อนมาก
- เมื่อมีคนตายก็ฝังทำพิธีทางศาสนาและความเชื่อ
- คลีนิกชุมชนฯติดเหล็กดัดล้อมรอบ
- ป้ายโฆษณาเพิ่มขนาดอวัยวะเพศชายและป้ายคลีนิคทำแท้งมีให้เห็นทั่วไป

ศูนย์กิจกรรมหลังเวลาเรียน เด็กๆเลิกเรียนแล้วแวะมาที่ศูนย์ฯ ทำกิจกรรม งานฝีมือต่างๆ พอค่ำก็กลับบ้าน
นทท.แวะมาที่ศูนย์นี้ก่อนที่จะเดินเข้าไปในเขตชุมชน มีสินค้าหัตกรรมงานฝีมือนักเรียนจำหน่ายด้วย

กลัวไหมไปสถานที่แบบนี้ ? กลัวเหมือนกัน แต่ไม่ได้เอาของมีค่าไป มีกล้องกับเงินนิดหน่อยเท่านั้น ถ้าโดนปล้นก็มีแค่นี้
มาถึงแล้ว เป็นไงเป็นกันวะ ฮึ่มมมม!!! ลุยโลด บ่ต้องย่าน บ่ต้องกลัว อิๆๆ

ร้านขายอาหาร วันอาทิตย์บ่ายแก่ๆ คนออกมาซื้ออาหารกัน

ที่อยู่ก็อยู่ไป บางครอบครัวย้ายไปอยู่ตึกแฟลตก็มี

ไม่มีเกมส์ ไม่มีคอมพิวเตอร์ มาเตะฟุตบอลกันเด้อ

เป้ใส่ขนมเต็มกระเป๋า 22 กก.โหลดขึ้นเครื่องจากเมกา ตั้งใจเอาไปแจกเด็กในชุมชนฯ
อ้าวๆๆ เข้าแถวๆ ...เข้าแถวเร็วๆ ไม่มีใครเข้าใจจ้อย, ไกด์พูดภาษาท้องถิ่น เด็กๆเลยเข้าแถว เหอๆๆ

เบียร์ฮอลล์(โรงเบียรฺ์เก่า) ปี 1976 มีการเดินขบวนต่อต้านรัฐบาล โรงเบียร์เป็นของรัฐบาลโดนเผาทำลาย
โรงเบียร์เป็นสัญลักษณ์ของการกดขี่, คนสูงอายุจำนวนมากไปเป็นทาสสุรา, ปัจจุบันกลายเป็นอาคารที่พักอาศัย

ไกด์พาเดินทัวร์รอบชุมชนฯ , บ้านในชุมชนฯ มีตั้งแต่เป็นเพิง กระท่อม ตู้คอนเทนเนอร์เก่า บ้านเป็นหลัง อาคารแฟลต

วันอาทิตย์เป็นวันสังสรรค์ ผู้ชายที่ไม่ได้ไปทำงานก็มารวมตัวกันกินเหล้า เหมือนพี่ไทยเรานี่แหล่ะ เมาแล้วก็เปิดเพลงมันส์ส์ส์
ย๊าวๆ ย๊าวๆ เอิ้ว ย๊าวๆ ... ตึ้งๆๆๆ ตึ้งๆๆๆ

แจกขนม ให้คนละ 1 ชิ้น, ได้ไปแล้วก็วนมาใหม่ บอกว่าหนูยังไม่ได้เลย ขอหน่อยๆๆๆ

ใครที่ไปทัวร์แลงก้า ต้องผ่านที่ตรงนี้มีควันโขมง ควันจากการเผาขนแกะ

หัวแกะที่เหลือจากโรงฆ่าสัตว์ ไม่มีใครต้องการ นำมาต้มให้สุกแล้วลนไฟเผาขน
ขายให้คนยากจนในชุมชนฯ เพราะคนไม่มีเงินซื้อเนื้อวัว หมู ไก่ มากิน เงินที่มีซื้อได้เพียงหัวแกะเท่านั้น

หัวแกะ - มีเนื้อที่บริเวณแก้มกับสมองที่สามารถกินได้, บางคนก็กินเลย หรือเอาไปต้มซุปใส่มันฝรั่งและผักต่างๆ
* หมูน่อยไม่ได้ชิม เพราะมีทริปอื่นต่อเนื่องอีกหลายวัน เลยต้องระมัดระวังการกินอยู่ระหว่างเดินทาง , หลายคนชิมแล้วก็ไม่ป่วย
อยู่ไทยเคยกินมากกว่านี้อีกเด้ ทั้งรก ทั้งตีน ทั้งสมอง เครื่องในไส้ ตับ ปอด ม้าม หัวใจ ลิ้น ข้อยกินมาหมดแล้วเด้อ สิบอกไห่ แซ่บๆ
ถ้าใครอยากลองชิมก็ซื้อแล้วชิมตรงนั้นได้เลย ราคาหัวละห้าสิบถึงร้อยแรนด์ ( ราวๆร้อยยี่สิบถึงสองร้อยห้าสิบบาท แล้วแต่ขนาด )

หัวแกะเผาเรียกว่า smileys เวลาโดนเผาขน กล้ามเนื้อรอบปากแกะมันจะร่นไป เหมือนแกะสไมล์หรือแกะยิ้มนั่นเอง อิๆๆ
* ถ้าจะลองกินหรือชิมอาหารในชุมชนฯ แนะนำให้ฉีดวัคซีนป้องกันไวรัสตับอักเสบ-เอ ไปก่อนล่วงหน้า,
ไม่ใช่ว่ากินไม่ได้ กินน่ะกินได้ แต่อาหารในเขตชุมชนฯบางที่อาจปรุงไม่ถูกสุขลักษณะ ควรระมัดระวังอย่างยิ่ง พ่ะน่ะ.

หลายครอบครัวได้รับการจัดสรรให้ไปอยู่ตึก ต้องมีคุณสมบัติตามที่ทางการกำหนด

เดี๋ยวไปดูห้องด้านในตึกกัน

เด็กๆวิ่งตามเพราะมีขนม ใครๆก็อยากได้ขนม

ในบ้าน....อ่างล้างจาน

ห้องครัวและรับแขก มีเท่านี้
ในหนึ่งห้อง จะแยกเป็นห้องย่อย 3 ห้อง อยู่ได้ 3 ครอบครัว
หดหู่...พูดตรงๆเลย คือเห็นในรูปกับมาเดินที่นี่จริงๆ ได้เห็น ได้สัมผัส ได้กลิ่น รู้สึกรันทด หดหู่ สงสาร ฯลฯ