การสร้างอนาคตนี่มันยากเย็นแสนลําบากกับการหาเงินเหลือเกิน

อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ แต่ทำไมมันถึงพังและตันมากๆ กระทู้ก่อนหน้า เพิ่งเสียแม่ไป แต่ทำไมชีวิตมันเหมือนตายจากไปพร้อมกับแม่ เราเคยเป็นคนที่เก่ง เลี้ยงทั้งครอบครัว แต่พอไม่มีแม่แล้ว ชีวิตมันเหมือนไม่เหลืออ

เพราะ ไม่สามารถ ทำงานหรือใช้ชีวิตประจำวันได้ปกติ เหมือนคนอื่น ๆ เค้า มันจะเป็นความรู้สึกที่ทรมานมาก จนรู้สึกว่าการมีชีวิตอยู่ทำไม มันถึงยากเย็นอย่างนี้ สู้ต่อไปไม่ไหวแล้ว เหนื่อยกาย เหนื่อยใจ เหลือเกิ

ตั้งแต่โตขึ้นมาจนอายุ 26 ปี ไม่เคยมีความสบายใจอะไรเลยสักอย่าง จำได้ว่าเรียนจบ ปวช.ก็ทำงานหาเงินมาตลอด ไม่มีโอกาสแม้แต่จะเรียนต่อ ไม่มีโอกาสแม้แต่จะใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการ เพราะต้องหาเงินดูแลครอบ

รู้สึกแปลกๆ แบบ ท้อๆ เหมือนอะไรก็ยากเย็นแสนเข็ญไปหมด เหนื่อยมานานเหลือเกิน และยังคงต้องเหนื่อยต่อไป อยากได้กำลังใจ จากคนใกล้ตัวก็ยังงั้น ไม่รุสึกฮึดสู้ ไม่รู้สึกมีไฟเลย เหมือนไฟกำลังมอด เหนื่อยจร

ผมยากจะมีที่สักไร่ บ้านสักหลัง เอาไว้เครียดๆเหนื่อยๆมาพักสักระยะนึง 🥺 ทุกวันนี้เหนื่อยกับปัณหาทุกๆอย่างจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวหน้าที่การงานหรืออนาคตที่ต้องคิด ไหนจะปัญหาต่างๆในชีวิตอีก 🥺

เราทำงานเป็นแอดมินให้กับน้าตั้งแต่ 6 โมงเช้าจนถึง 5 ทุ่ม แหกขี้ตาตื่นต้องจับโทรศัพท์ และตอบลูกค้าทีทักแชทช่วงกลางคืน ค่าแรงวันละ 400 แลกกับการมีเวลาไปรับ ส่งลูกไปโรงเรียน มีบางวัน บางช่วงที่งานหรือออ

เราทำงานเป็นเซลล์ขายของ ซึ่งสั่งของจากหยี่ปั้วและโรงงานเอง ขับรถส่งเองเราทำกับแฟน อยู่ตจว.เดิมทำกับพ่อ พ่อมีบริษัทอยู่กรุงเทพ ตอนนี้เราคิดจะเลิกกับแฟนเพราะความคิดไม่ตรงกันและทุกอย่างในงานเราคิดเอง ทำเ

ขออนุญาติลบโพสนะคะ เนื่องจาก บางคอมเม้น Toxic มากไป เราเป็นซึมเศร้า มาโพสระบายหาทางออก ให้มีไฟ อยากรู้ว่าควรไปทางไหนไปทำอะไร ทำยังไงต่อดี แต่ยิ่งอ่านเรายิ่งเคลียดกว่าเดิม เราไม่ได้จะให้ใครเชื่อ มันก็พ

ในที่สุดก็ทำได้ซักทีวุ้ยยยย มันยากเย็นแสนเข็ญลำบากลำบนจริงเล้ยยยย หวังว่า 3 แต้มในวันนี้จะเป็นพลังให้เด็ก ๆ พากันคว้า 3 แต้มมาอีกเรื่อย ๆ นะลูกนะ ช่วยกันเล่น ช่วยกันป้องกันประตู สู้ ๆ เอา 3 แต้มมาให้เ