สิบทิศคือ ๘ ทิศปกติ อีก ๒ ทิศคือทิศเบื้องบน (สวรรค์) กับทิศเบื้องล่าง (นรก) ไม่ได้เจาะจงเมืองไหนทิศไหนเป็นพิเศษ แต่เป็นการยกย่องว่าพระเจ้าบุเรงนองสามารถรบชนะได้รอบด้านครับ น่าจะทำนองเดียวกับที่บอกว่ากษัตริย์มีบุญญาธิการปราบได้ทั้งชมพูทวีปครับ



ประตูเมืองหงสาวดีมี ๒๐ ประตู ตั้งชื่อตามเมืองประเทศราชที่มีความสำคัญ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพระองค์พิชิตได้แค่นั้น บางเมืองที่ไม่ได้สำคัญมากแต่เอามาก็ตั้งก็มีครับ และชื่อประตูก็ไม่ได้สัมพันธ์กับทิศที่ตั้งด้วย อย่างเมืองไทใหญ่เอามาไว้ทิศใต้ครับ

ประตูเมือง ๒๐ ประตู แบ่งตามกำแพงเมือง ๔ ด้าน ด้านละ ๕ ประตูครับ  ไล่จากซ้ายไปขวาเมื่อมองจากด้านนั้น (อันนี้ผมอิงตามวิกิภาษาอังกฤษ แต่ในหนังสือ โยเดียกับราชวงศ์พม่า ของมิคกี้ ฮาร์ตจะกล่าวต่างไปนิดหน่อยครับ)

ทิศเหนือ ประตูอยุทธยา ประตูตะนาวศรี ประตูเมาะตะมะ (มอญ)  ประตูพุกาม ประตูพะสิม (มอญ)  
ทิศตะวันตก  ประตูแสนหวี (ไทใหญ่)  ประตูสายาวดี (มอญ)  ประตูญองห้วย (ไทใหญ่)  ประตูเมืองนาย (ไทใหญ่)  ประตูกะเล(ชิน)  
ทิศตะวันออก ประตูล้านช้าง (ลาว)  ประตูทะละ (มอญ)  ประตูตองอู (พม่า) ประตูอังวะ (พม่า)  ประตูสะเรเขตตรา (แปร-พม่า)
ทิศใต้  ประตูทวาย ประตูเมืองก๋อง (ไทใหญ่)  ประตูเมืองยาง (ไทใหญ่)  ประตูเมืองมีด (ไทใหญ่)  ประตูเชียงใหม่

เมืองขึ้นทั้งของหงสาวดีจริงๆ ถ้ารวมเมืองเล็กเมืองน้อยด้วยก็มีหลายร้อยครับ เอาแค่หัวเมืองในรามัญเทศะที่ขึ้นกับสามเมืองใหญ่คือหงสาวดี เมาะตะมะ พะสิมก็มีทั้งหมดรวม ๙๙ เมืองแล้วครับ แล้วสมัยนั้นหงสาวดีสามารถปกครองเมืองไทใหญ่ทั้งหมดในแถบยูนนานด้วย จะเรียกว่ามีปริมณฑลที่ทับซ้อนกับจีนอยู่น่าจะได้ครับ