มาต่อจากครั้งที่แล้วค่ะ
หลังจากวันนั้นนางก็หายไปค่ะ ประมาณสองถึงสามอาทิตย์ค่ะ นางไม่ได้มาที่บ้านเราเลยไม่เห็นแม้กระทั้งเงา สงสัยเป็นเพราะเราไม่ได้สนใจด้วยแหละถึงไม่เห็น 555+ ก็ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกอะไรมากมายความรู้สึกตอนนั้นก็แค่เห็นคนหล่อทั่วๆไปแหละเหมือนเวลาเราไปเดินเที่ยวตลาดนัดกับเพื่อนแล้วเจอคนหล่ออ๊ะ กรี๊ดๆ เดี๋ยวมันก็เดินผ่านไปแล้วเราก็ไปเจอคนอื่นอีก คือเราอยู่เป็นไม่ได้จริงจังอะไรมาก คือไม่มีแฟนก็ไม่เห็นจะตายเลยสนุกดีออกจะทำอะไรก็ทำไม่ต้องค่อยห่วงหน้าห่วงหลัง คือ ง่ายๆ ค่ะชีวิตมันมีอะไรที่จะให้สนุกอีกเยอะคือแบบอารมณ์ ณ ตอนนั้นคือไม่ชอบการผูกมัดกับใครอ๊ะ เวลาเห็นเพื่อนเค้ามีแฟนกันก็นั่งมองมันเวลามันรักกันนี้ก็น่ารักดีอ๊ะ เราก็มีบ้างเป็นบางอารมณ์ค่ะที่คิดว่าอยากมีโมเม้นแบบนั้นบางอ๊ะ แต่!!!!!!เวลาเห็นพวกมันทะเลาะกันนี้ความคิดกลับจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย 55 วุ๊ยยยเริ่มนอกเรื่องและกลับมาต่อเรื่องของเราค่ะ
คือวันที่ 16 มันเป็นวันไหลสงกรานต์ เราไปขายข้าวไข่เจี่ยวกับพี่สาวค่ะ แล้วเราก็ยื่นคุยกับรุ่นน้องเราชื่อว่าปัดค่ะ แต่ตอนนั้นพี่สาวเราถือปืนฉีดน้ำอยู่ก็ฉีดเล่นอยู่ค่ะ พี่เค้าก็เล่นของเค้าไป พี่สาวเราชื่อเฟินค่ะ (นางยังไม่เคยเห็นหน้าบักดอแต่เราเคยเล่าให้พี่เฟินฟังนะ)
พี่เฟิน: หุ๊ยยยย....ฟรีน ฟรีน ดูฝรั่งคนนั้นสิโครตหล่อเลย
เรา: รีบหันไปดูค่ะ พอหันไปก็ตกใจสิค่ะ อ้าวววพี่เฟินนี้แหละเด็กน้องคนที่เล่าให้ฟังวันนั้นไงจำได้ป่าวว คือตอนนั้นยิ้มหน้าบานเลยค่ะหวุ๊ยเจอที่รักในอนาคตอ๊ะเนอะ ที่ดีใจไปกว่านั้นอีกคือนางขับรถคนเดียวค่ะไม่ได้มี ผญ ซ้อนท้าย โคตรดีใจเลย 55
บักดอ:แต่นางไม่ได้เห็นเรานะ คือนางตั้งหน้าตั้งตาขับรถมากค่ะมองแต่ข้างหน้า ไม่หันมองข้างๆเลย เหมือนรีบไปไหนสักที่อ๊ะ
เรา: มันต้องหนีน้ำแน่ๆเลย เพราะตอนนั้นเราเห็นนางสะพายกะเป๋าเป้เดินทางอยู่
ปัด:ก็หันไปมองนางค่ะ
เรา:เป็นไงหล่อปร๊ะ....
ปัด:หนูเห็นแต่ข้างหลังอ๊ะพี่ หนูมองไม่ทันเพราะนางขับรถเร็ว แต่หนูว่าดูดีอ๊ะ
เรา:ปัดพลาดมากก 55+
แล้วพวกเราก็เล่นน้ำกันปกติค่ะ ขายไปเล่นไป เงินก็อยากได้เล่นก็อยากเล่นสั้นๆเลยก็ง๊กแหละ55+ บอกเลยว่าสนุกมากจนลืมนางไปเลยพอดึกๆเราก็กลับบ้านนอนปกติค่ะเพราเหนื่อยมาก แล้ววันที่ 18 เมษา อยู่ดีๆนางก็โผล่มาค่ะพร้อมกับผ้า 1 ถุง ใหญ่ๆ
เรา:เห้ยยย นี้พ่อของลูกเราในอนาคตนี่หว่า ความสำรวมเริ่มหายไปที่ละนิดค่ะ เราก็ยิ้มให้นางค่ะ กล้ามองหน้านางตรงๆด้วยค่ะ
บักดอ:นางก็เดินมาที่ตู้ 40 ค่ะ ขอแลกเหรียญ 10 4 เหรียญแล้วก็ ซื้อแฟ้บ1 ถุง
เรา:ไม่รอช้าค่ะเดินตรงไปข้างหน้าเลยแบบมั่นๆค่ะ เรายิ้มให้นาง แล้วเดินไปหยิบแฟ้บให้ค่ะ แลกเหรียญให้ค่ะ ข้างในนี้โคตรตื่นเต้นเลยบอกตรงแต่ต้องเก็บอาการไว้ค่ะ
แม่:ก็เดินไปคุยกับนางค่ะ แบบถามสารทุกข์สุกดิบไรงี้ แล้วแม่ก็ถามนางต่อค่ะว่าสงกรานต์ไปเที่ยวไหนมา
บักดอ:นางไปขับรถเที่ยวสงกรานต์ที่เพค่ะ มีคนเล่นน้ำกันเยอะมากน่าสนุก
เรา:เข้าทางเลยค่ะ.........รีบบอกนางเลยว่า ใช่ๆ วันนั้นเราเห็นยูขับรถด้วยสะพายกระเป๋าเป้ใหญ่ๆ (ตอนนี้เราเริ่มเป็นฝ่ายลุกนางแล้วค่ะ)
บักดอ:นางยิ้มค่ะ แล้วถามกลับมาว่าเจอที่ไหน
เรา:เจอที่เพไง ไอเห็นยูขับรถแต่ยูไม่เห็นไอหรอก เพราะยูขับรถเร็วมาก
บักดอ:นางขำค่ะ แล้วนางก็บอกว่าใช่ๆนางขับรถไปเที่ยวสนุกมากๆ
แม่:อยู่ดีๆก็ชวนนางค่ะ ว่าสงกรานต์ปีหน้ามาเล่นน้ำด้วยกัน
บักดอ:นางรีบตอบตกลงเลยค่ะ
เรา:.......เห้ยยยไม่คิดเลยหรอว๊ะ55+
แม่:โอเครงั้น ปีหน้ามาเล่นด้วยกันนะเดี๋ยวพาไป
บักดอ:โอเครรรร
แล้วพวกเราก็คุยอะไรกันต่อก็ไม่รู้คือเค้าจำไม่ได้อ๊ะ55 แล้วนางก็กลับไปค่ะแต่นางต้องกลับมาเอาผ้าไปตากค่ะ ผ่านไปประมาณ 1 ชั่วโมงกว่าๆนางก็กลับมาเอาผ้าของนางค่ะ แต่ตอนนั้นเราคุยสไกป์กับปะป๋าเราอยู่คือ ปะป๋ากลับไปทำงานที่อังกฤษไงแต่โทรมาบ่อยแต่วันนี้บังเอิญเป็นพิเศษคือโทรมาตอนบักดอนางมาเอาผ้าพอดี ก่อนหน้าที่บักดอนางจะมาเราเล่าเรื่องของนางให้ปะป๋าฟังอยู่ไง ว่าวันนี้คนที่เราชอบมาซักผ้าที่บ้านด้วยแหละนางหล่อมากแต่ปะป๋าเราไม่เคยเห็นนางไง แต่อยู่ดีๆแม่เราก็เดินมาค่ะ เดินมาหยิบโทรศัพท์ไปค่ะตอนนั้นปะป๋ายังไม่วางสายเลย
แม่:ส่งโทรศัพท์ให้ปะป๋าคุยกับบักดอค่ะ
บักดอ:นางก็หยิบไปคุยค่ะ
เรา:โคตรตกใจเลยคือ ปะป๋าเรารู้ไงว่าเราชอบนาง แล้วพวกฝรั่งเค้าไม่ซีเรื่องพวกนี้กนค่ะ เรากลัวปะป๋าบอกนางว่าเราชอบนาง คือเราไม่ได้ยินอะไรเลยไงเพราะหูฟังมันฟังได้แค่สองข้างไง แม่เราฟังอยู่ข้างนึงแล้วบักดอก็ฟังอยู่ข้างนึง คือเราได้แต่ยืนมองหน้าบักดออ๊ะคือไม่รู้ว่าเค้าพูดอ๊ะไรกันเพราะไม่ได้ยินอะไรเลย ได้ยินแต่เสียงบักดอพูดแต่ yes yes yes yes แล้วเราก็มองหน้าบักดอค่ะนางยิ้มอ๊ะ เรานี้ยิ่งอยากรู้มากกว่าเดิมอีกว่าเค้าพูดอะไรกันพอนางคุยกับปะป๋าเสร็จนางก็ส่งโทรศัพท์ให้แม่เราค่ะ แล้วนางก็เอาผ้าออกจากเครื่องซักผ้าค่ะ ไอเราก็นึกว่านางจะเอาผ้าไปตากเองอ๊ะ แต่!!!!!!!!อีนางนี่แปลกแปล็กแปลกค่ะ นางหยิบถุงผ้าส่งให
บักดอ: ฝากตากผ้าหน่อยได้ไหมเดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาเอา (แล้วนางก็ยิ้มตามฉบับของนางค่ะ)
เรา: หุ๊ยยย คิดว่าชะนีไทยอย่างเราจะปฎิเสธหรอ ไม่ค่ะไม่ปฎิเสธอยู่แล้ว กลับดีใจซ๊ะอีกที่จะได้เจออ๊ะเนอะ 55+
บักดอ:นางก็บอกว่าเจอกันพรุ่งนี้ แล้วนางก็กลับไปค่ะ
เราแม่บักดอก็ say goodbye กันตามปกติค่ะ แต่พอนางกลับไปแน่นนอนค่ะ หน้าที่ของเราคือต้องตากผ้าให้นางค่ะ (เค้าเรียกว่าหน่วยอาสาเฉพาะบุคคลค่ะ) เราก็ค่อยๆหยิบผ้าของเค้าออกมาตากค่ะแบบทะนุถนอม ย้ำค่ะทะนุถนอมมากค่ะตอนนั้นก็ไม่เข้าใจอารมณ์ตัวเองเหมือนว่าจะถนอมทำไม ผ้ามันไม่มีความรู้สึกนี้หวา 55 พอตอนเช้าเราก็เอาผ้านางไปตากแดดพอผ้าแห้งเราก็เป็นคนพับให้เองค่ะ ทำให้เรียบร้อยแถมเรายังเอาน้ำหอมของแม่เราที่ฉีดให้ลูกค้ามาฉีดให้นางซ๊ะหอมฟุ้งเลย ก็ต้องทำใจอ๊ะเนอะความหล่อสะดุจตาลูกเจ้าของร้านสวัสดีการก็ต้องดีเป็นเรื่องธรรมดา 55 พอทำทุกอย่างเสร็จแล้วทีนี้ก็ต้องนั่งนับเวลารอเจ้าตัวมาเอาผ้าค่ะ
เรา:รอ.........ตั้งแต่เช้าถึงเย็นค่ะ คือวันนั้นไม่ออกจากบ้านไปไหนเลยค่ะกลัวนางมาแล้วไม่เจอ
แต่วันนั้นปัดทักแชทมาค่ะ
ปัด:พี่หนูยากเห็นหน้าเด็กพี่แบบชัดๆอ๊ะว่าหล่อมั้ย อยากเห็นหน้ามากกกก
เรา:อยากเห็นก็มาบ้านพี่สิ เดี๋ยววันนี้บักดอมาเอาผ้าที่ฝากตากพอดี
ปัด:โอเครพี่เดี๋ยววันนี้ตอนเย็นหนูไปหาพี่ที่บ้านนะ
เรา:เคๆ รีบมาเลยนะเดี๋ยวบักดอมาเอาผ้าแล้วไม่เจอนะ
ปัด:เครเลยพี่เดี๋ยวหนูรีบไปนะ
งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงแล้วตอนเย็นปัดก็มาที่บ้านเราค่ะ
ปัด:พี่ฟรีนพาหนูไปซื้อของข้างนอกหน่อยดิแปร็บเดียวไม่นานหรอก
เรา:เคๆไปก็ไปแต่ต้องรีบกลับนะเดี๋ยวบักดอมาแล้วจะไม่ได้เจอ พี่อุสาตั้งหน้าตั้งตารอทั้งวันเลยนะเว๊ย
ปัด:โอเครพี่ไปแปร๊บเดี๋ยวไม่นานหรอก
เรา:ไปก็ไป รีบสิค่ะตอนนั้นกลัวบักดอมาเอาผ้าเเล้วจะไม่ได้เจอ แต่!!รู้ม๊ะคือน้องเราไม่ได้ตั้งใจจะไปซื้อของหรอกนางหลอกเราว่าจะไปซื้อของเค้าเรียกว่าหาข้ออ้างออกจากบ้านค่ะ
ปัด:พี่ฟรีนแวะร้านเกมหาเจมแปร็บนึงนะ
เรา: โอเค แต่ต้องรีบๆนะ
ปัด:โอเครพี่ไม่นานหรอก
พอเรากับปัดไปถึงหน้าร้านเกมเราก็เห็นเจมนั่งสูบบุหรี่อยู่ข้างๆเพื่อนหน้าร้านเกมไงคือไอเจมมันก็เห็นนะว่าเรากับปัดไปรออยู่ แทนที่จะรีบลุกขึ้นมาหาปัดแต่มันนั่งมองเฉยๆอ๊ะใจเย็นมากก
เรา:คือตอนนั้นนึกในใจอ๊ะ..โอ๊ยยย
กก คือแฟนมาหาแทนที่จะรีบเดินมาหาแฟนมันกับนั่งเล่นแล้วทำหน้านิ่งๆใส่เรานี้ขึ้นเลย..เป็น ผช ภาษาอะไรว๊ะ(คือที่สำคัญเราอายุเยอะกว่าไง ถ้าเป็นเราต้องรีบๆเดินมาคุยสิเกรงใจคนแก่55)คือตอนนั้นเรารีบบบมากไงกลัวบักดอมาแล้วไม่เจออุสานั่งตั้งหน้าตั้งตารอทั้งวัน55
เจม:พอนางเสด็จมาได้นางก็ยืนคุยกับปัดค่ะแบบคนเป็นแฟนอ๊ะเนอะคุยกันกะหนุ่งกะหนิ่งตามพาสาคนเป็นแฟนกันในขณะที่เรากำลังร้อนรน
เรา:นึกในใจอีกตามเคย55....เมื่อไหร่จะคุยกันเสร็จว๊ะคนยิ่งรีบๆอยู่ห้วยยเดี๋ยวก็ไม่เจอบักดอหรอก
และแล้วก็ถึงเวลาที่เรารอคอย....หุหุ เย้ เย้ สองคนมันคุยกันเสร็จแล้ว
เรา:ก็รีบขับรถกลับบ้านสิคร้าาจะรอไรหละเนอะรีบบิดสิคร้าา
พอเรามาถึงบ้านเราก็เห็นแม่ยิ้มค่ะ เห้ยยยิ้มแบบนี้คือไรหว้า
เรา:เดินเข้ามากำลังจะถามแม่เลย
แม่:ขำ..................
เรา:แม่ยิ้มอะไรอ๊ะ....
แม่: บักดอเพิ่งออกไปเมื่อกี้ก่อนที่จะมาแปร็บเดียวเอง
เรา:.. ขึ้นเลยโมโหไอเจม บอกปัดทักแชทไปด่ามันให้พี่หน่อย
ปัด:……ยิ้มอย่างเดียว
เดี๋ยวจะมาต่อให้อีกนะค่ะ
ใครยังไม่อ่านตอนที่เเล้วอ่านตามเว็บนี้เลยนะ
http://pantip.com/topic/35323799 
ชะนีไทยอ่อยหนุ่มอเมริกา
หลังจากวันนั้นนางก็หายไปค่ะ ประมาณสองถึงสามอาทิตย์ค่ะ นางไม่ได้มาที่บ้านเราเลยไม่เห็นแม้กระทั้งเงา สงสัยเป็นเพราะเราไม่ได้สนใจด้วยแหละถึงไม่เห็น 555+ ก็ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกอะไรมากมายความรู้สึกตอนนั้นก็แค่เห็นคนหล่อทั่วๆไปแหละเหมือนเวลาเราไปเดินเที่ยวตลาดนัดกับเพื่อนแล้วเจอคนหล่ออ๊ะ กรี๊ดๆ เดี๋ยวมันก็เดินผ่านไปแล้วเราก็ไปเจอคนอื่นอีก คือเราอยู่เป็นไม่ได้จริงจังอะไรมาก คือไม่มีแฟนก็ไม่เห็นจะตายเลยสนุกดีออกจะทำอะไรก็ทำไม่ต้องค่อยห่วงหน้าห่วงหลัง คือ ง่ายๆ ค่ะชีวิตมันมีอะไรที่จะให้สนุกอีกเยอะคือแบบอารมณ์ ณ ตอนนั้นคือไม่ชอบการผูกมัดกับใครอ๊ะ เวลาเห็นเพื่อนเค้ามีแฟนกันก็นั่งมองมันเวลามันรักกันนี้ก็น่ารักดีอ๊ะ เราก็มีบ้างเป็นบางอารมณ์ค่ะที่คิดว่าอยากมีโมเม้นแบบนั้นบางอ๊ะ แต่!!!!!!เวลาเห็นพวกมันทะเลาะกันนี้ความคิดกลับจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย 55 วุ๊ยยยเริ่มนอกเรื่องและกลับมาต่อเรื่องของเราค่ะ
คือวันที่ 16 มันเป็นวันไหลสงกรานต์ เราไปขายข้าวไข่เจี่ยวกับพี่สาวค่ะ แล้วเราก็ยื่นคุยกับรุ่นน้องเราชื่อว่าปัดค่ะ แต่ตอนนั้นพี่สาวเราถือปืนฉีดน้ำอยู่ก็ฉีดเล่นอยู่ค่ะ พี่เค้าก็เล่นของเค้าไป พี่สาวเราชื่อเฟินค่ะ (นางยังไม่เคยเห็นหน้าบักดอแต่เราเคยเล่าให้พี่เฟินฟังนะ)
พี่เฟิน: หุ๊ยยยย....ฟรีน ฟรีน ดูฝรั่งคนนั้นสิโครตหล่อเลย
เรา: รีบหันไปดูค่ะ พอหันไปก็ตกใจสิค่ะ อ้าวววพี่เฟินนี้แหละเด็กน้องคนที่เล่าให้ฟังวันนั้นไงจำได้ป่าวว คือตอนนั้นยิ้มหน้าบานเลยค่ะหวุ๊ยเจอที่รักในอนาคตอ๊ะเนอะ ที่ดีใจไปกว่านั้นอีกคือนางขับรถคนเดียวค่ะไม่ได้มี ผญ ซ้อนท้าย โคตรดีใจเลย 55
บักดอ:แต่นางไม่ได้เห็นเรานะ คือนางตั้งหน้าตั้งตาขับรถมากค่ะมองแต่ข้างหน้า ไม่หันมองข้างๆเลย เหมือนรีบไปไหนสักที่อ๊ะ
เรา: มันต้องหนีน้ำแน่ๆเลย เพราะตอนนั้นเราเห็นนางสะพายกะเป๋าเป้เดินทางอยู่
ปัด:ก็หันไปมองนางค่ะ
เรา:เป็นไงหล่อปร๊ะ....
ปัด:หนูเห็นแต่ข้างหลังอ๊ะพี่ หนูมองไม่ทันเพราะนางขับรถเร็ว แต่หนูว่าดูดีอ๊ะ
เรา:ปัดพลาดมากก 55+
แล้วพวกเราก็เล่นน้ำกันปกติค่ะ ขายไปเล่นไป เงินก็อยากได้เล่นก็อยากเล่นสั้นๆเลยก็ง๊กแหละ55+ บอกเลยว่าสนุกมากจนลืมนางไปเลยพอดึกๆเราก็กลับบ้านนอนปกติค่ะเพราเหนื่อยมาก แล้ววันที่ 18 เมษา อยู่ดีๆนางก็โผล่มาค่ะพร้อมกับผ้า 1 ถุง ใหญ่ๆ
เรา:เห้ยยย นี้พ่อของลูกเราในอนาคตนี่หว่า ความสำรวมเริ่มหายไปที่ละนิดค่ะ เราก็ยิ้มให้นางค่ะ กล้ามองหน้านางตรงๆด้วยค่ะ
บักดอ:นางก็เดินมาที่ตู้ 40 ค่ะ ขอแลกเหรียญ 10 4 เหรียญแล้วก็ ซื้อแฟ้บ1 ถุง
เรา:ไม่รอช้าค่ะเดินตรงไปข้างหน้าเลยแบบมั่นๆค่ะ เรายิ้มให้นาง แล้วเดินไปหยิบแฟ้บให้ค่ะ แลกเหรียญให้ค่ะ ข้างในนี้โคตรตื่นเต้นเลยบอกตรงแต่ต้องเก็บอาการไว้ค่ะ
แม่:ก็เดินไปคุยกับนางค่ะ แบบถามสารทุกข์สุกดิบไรงี้ แล้วแม่ก็ถามนางต่อค่ะว่าสงกรานต์ไปเที่ยวไหนมา
บักดอ:นางไปขับรถเที่ยวสงกรานต์ที่เพค่ะ มีคนเล่นน้ำกันเยอะมากน่าสนุก
เรา:เข้าทางเลยค่ะ.........รีบบอกนางเลยว่า ใช่ๆ วันนั้นเราเห็นยูขับรถด้วยสะพายกระเป๋าเป้ใหญ่ๆ (ตอนนี้เราเริ่มเป็นฝ่ายลุกนางแล้วค่ะ)
บักดอ:นางยิ้มค่ะ แล้วถามกลับมาว่าเจอที่ไหน
เรา:เจอที่เพไง ไอเห็นยูขับรถแต่ยูไม่เห็นไอหรอก เพราะยูขับรถเร็วมาก
บักดอ:นางขำค่ะ แล้วนางก็บอกว่าใช่ๆนางขับรถไปเที่ยวสนุกมากๆ
แม่:อยู่ดีๆก็ชวนนางค่ะ ว่าสงกรานต์ปีหน้ามาเล่นน้ำด้วยกัน
บักดอ:นางรีบตอบตกลงเลยค่ะ
เรา:.......เห้ยยยไม่คิดเลยหรอว๊ะ55+
แม่:โอเครงั้น ปีหน้ามาเล่นด้วยกันนะเดี๋ยวพาไป
บักดอ:โอเครรรร
แล้วพวกเราก็คุยอะไรกันต่อก็ไม่รู้คือเค้าจำไม่ได้อ๊ะ55 แล้วนางก็กลับไปค่ะแต่นางต้องกลับมาเอาผ้าไปตากค่ะ ผ่านไปประมาณ 1 ชั่วโมงกว่าๆนางก็กลับมาเอาผ้าของนางค่ะ แต่ตอนนั้นเราคุยสไกป์กับปะป๋าเราอยู่คือ ปะป๋ากลับไปทำงานที่อังกฤษไงแต่โทรมาบ่อยแต่วันนี้บังเอิญเป็นพิเศษคือโทรมาตอนบักดอนางมาเอาผ้าพอดี ก่อนหน้าที่บักดอนางจะมาเราเล่าเรื่องของนางให้ปะป๋าฟังอยู่ไง ว่าวันนี้คนที่เราชอบมาซักผ้าที่บ้านด้วยแหละนางหล่อมากแต่ปะป๋าเราไม่เคยเห็นนางไง แต่อยู่ดีๆแม่เราก็เดินมาค่ะ เดินมาหยิบโทรศัพท์ไปค่ะตอนนั้นปะป๋ายังไม่วางสายเลย
แม่:ส่งโทรศัพท์ให้ปะป๋าคุยกับบักดอค่ะ
บักดอ:นางก็หยิบไปคุยค่ะ
เรา:โคตรตกใจเลยคือ ปะป๋าเรารู้ไงว่าเราชอบนาง แล้วพวกฝรั่งเค้าไม่ซีเรื่องพวกนี้กนค่ะ เรากลัวปะป๋าบอกนางว่าเราชอบนาง คือเราไม่ได้ยินอะไรเลยไงเพราะหูฟังมันฟังได้แค่สองข้างไง แม่เราฟังอยู่ข้างนึงแล้วบักดอก็ฟังอยู่ข้างนึง คือเราได้แต่ยืนมองหน้าบักดออ๊ะคือไม่รู้ว่าเค้าพูดอ๊ะไรกันเพราะไม่ได้ยินอะไรเลย ได้ยินแต่เสียงบักดอพูดแต่ yes yes yes yes แล้วเราก็มองหน้าบักดอค่ะนางยิ้มอ๊ะ เรานี้ยิ่งอยากรู้มากกว่าเดิมอีกว่าเค้าพูดอะไรกันพอนางคุยกับปะป๋าเสร็จนางก็ส่งโทรศัพท์ให้แม่เราค่ะ แล้วนางก็เอาผ้าออกจากเครื่องซักผ้าค่ะ ไอเราก็นึกว่านางจะเอาผ้าไปตากเองอ๊ะ แต่!!!!!!!!อีนางนี่แปลกแปล็กแปลกค่ะ นางหยิบถุงผ้าส่งให
บักดอ: ฝากตากผ้าหน่อยได้ไหมเดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาเอา (แล้วนางก็ยิ้มตามฉบับของนางค่ะ)
เรา: หุ๊ยยย คิดว่าชะนีไทยอย่างเราจะปฎิเสธหรอ ไม่ค่ะไม่ปฎิเสธอยู่แล้ว กลับดีใจซ๊ะอีกที่จะได้เจออ๊ะเนอะ 55+
บักดอ:นางก็บอกว่าเจอกันพรุ่งนี้ แล้วนางก็กลับไปค่ะ
เราแม่บักดอก็ say goodbye กันตามปกติค่ะ แต่พอนางกลับไปแน่นนอนค่ะ หน้าที่ของเราคือต้องตากผ้าให้นางค่ะ (เค้าเรียกว่าหน่วยอาสาเฉพาะบุคคลค่ะ) เราก็ค่อยๆหยิบผ้าของเค้าออกมาตากค่ะแบบทะนุถนอม ย้ำค่ะทะนุถนอมมากค่ะตอนนั้นก็ไม่เข้าใจอารมณ์ตัวเองเหมือนว่าจะถนอมทำไม ผ้ามันไม่มีความรู้สึกนี้หวา 55 พอตอนเช้าเราก็เอาผ้านางไปตากแดดพอผ้าแห้งเราก็เป็นคนพับให้เองค่ะ ทำให้เรียบร้อยแถมเรายังเอาน้ำหอมของแม่เราที่ฉีดให้ลูกค้ามาฉีดให้นางซ๊ะหอมฟุ้งเลย ก็ต้องทำใจอ๊ะเนอะความหล่อสะดุจตาลูกเจ้าของร้านสวัสดีการก็ต้องดีเป็นเรื่องธรรมดา 55 พอทำทุกอย่างเสร็จแล้วทีนี้ก็ต้องนั่งนับเวลารอเจ้าตัวมาเอาผ้าค่ะ
เรา:รอ.........ตั้งแต่เช้าถึงเย็นค่ะ คือวันนั้นไม่ออกจากบ้านไปไหนเลยค่ะกลัวนางมาแล้วไม่เจอ
แต่วันนั้นปัดทักแชทมาค่ะ
ปัด:พี่หนูยากเห็นหน้าเด็กพี่แบบชัดๆอ๊ะว่าหล่อมั้ย อยากเห็นหน้ามากกกก
เรา:อยากเห็นก็มาบ้านพี่สิ เดี๋ยววันนี้บักดอมาเอาผ้าที่ฝากตากพอดี
ปัด:โอเครพี่เดี๋ยววันนี้ตอนเย็นหนูไปหาพี่ที่บ้านนะ
เรา:เคๆ รีบมาเลยนะเดี๋ยวบักดอมาเอาผ้าแล้วไม่เจอนะ
ปัด:เครเลยพี่เดี๋ยวหนูรีบไปนะ
งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงแล้วตอนเย็นปัดก็มาที่บ้านเราค่ะ
ปัด:พี่ฟรีนพาหนูไปซื้อของข้างนอกหน่อยดิแปร็บเดียวไม่นานหรอก
เรา:เคๆไปก็ไปแต่ต้องรีบกลับนะเดี๋ยวบักดอมาแล้วจะไม่ได้เจอ พี่อุสาตั้งหน้าตั้งตารอทั้งวันเลยนะเว๊ย
ปัด:โอเครพี่ไปแปร๊บเดี๋ยวไม่นานหรอก
เรา:ไปก็ไป รีบสิค่ะตอนนั้นกลัวบักดอมาเอาผ้าเเล้วจะไม่ได้เจอ แต่!!รู้ม๊ะคือน้องเราไม่ได้ตั้งใจจะไปซื้อของหรอกนางหลอกเราว่าจะไปซื้อของเค้าเรียกว่าหาข้ออ้างออกจากบ้านค่ะ
ปัด:พี่ฟรีนแวะร้านเกมหาเจมแปร็บนึงนะ
เรา: โอเค แต่ต้องรีบๆนะ
ปัด:โอเครพี่ไม่นานหรอก
พอเรากับปัดไปถึงหน้าร้านเกมเราก็เห็นเจมนั่งสูบบุหรี่อยู่ข้างๆเพื่อนหน้าร้านเกมไงคือไอเจมมันก็เห็นนะว่าเรากับปัดไปรออยู่ แทนที่จะรีบลุกขึ้นมาหาปัดแต่มันนั่งมองเฉยๆอ๊ะใจเย็นมากก
เรา:คือตอนนั้นนึกในใจอ๊ะ..โอ๊ยยย
เจม:พอนางเสด็จมาได้นางก็ยืนคุยกับปัดค่ะแบบคนเป็นแฟนอ๊ะเนอะคุยกันกะหนุ่งกะหนิ่งตามพาสาคนเป็นแฟนกันในขณะที่เรากำลังร้อนรน
เรา:นึกในใจอีกตามเคย55....เมื่อไหร่จะคุยกันเสร็จว๊ะคนยิ่งรีบๆอยู่ห้วยยเดี๋ยวก็ไม่เจอบักดอหรอก
และแล้วก็ถึงเวลาที่เรารอคอย....หุหุ เย้ เย้ สองคนมันคุยกันเสร็จแล้ว
เรา:ก็รีบขับรถกลับบ้านสิคร้าาจะรอไรหละเนอะรีบบิดสิคร้าา
พอเรามาถึงบ้านเราก็เห็นแม่ยิ้มค่ะ เห้ยยยิ้มแบบนี้คือไรหว้า
เรา:เดินเข้ามากำลังจะถามแม่เลย
แม่:ขำ..................
เรา:แม่ยิ้มอะไรอ๊ะ....
แม่: บักดอเพิ่งออกไปเมื่อกี้ก่อนที่จะมาแปร็บเดียวเอง
เรา:.. ขึ้นเลยโมโหไอเจม บอกปัดทักแชทไปด่ามันให้พี่หน่อย
ปัด:……ยิ้มอย่างเดียว
เดี๋ยวจะมาต่อให้อีกนะค่ะ
ใครยังไม่อ่านตอนที่เเล้วอ่านตามเว็บนี้เลยนะ